Day Zero Project 2.0.: Update 10

Het is alweer een aantal maanden geleden dat ik een update heb geschreven over mijn Day Zero Project. Ondertussen heb ik wel weer een aantal doelen vervuld of ben ik verder gekomen met bepaalde doelen. Daarom vandaag een kleine update.

Alle data van het Geocaching Datum Project vervullen (30/34)

In 2022 heb ik echt heel erg hard gewerkt aan het vervullen van de data voor het Geocaching Datum Project. De laatste keer dat ik over dit doel schreef lagen de twee data van november nog voor mij. Ik had daarvoor vrije dagen opgenomen om die op te kunnen lossen. Helaas was het beide dagen heel slecht, stormachtig weer met veel wind en regen. Toch zijn beide data opgelost, eentje zelfs in gezelschap van Anke. Wel deden we andere caches dan dat we oorspronkelijk gepland hadden. Vanwege het slechte weer bleven we dichtbij huis.

Zoals ik ook al in mijn jaaroverzicht schreef zijn er nog vier data over:

17 februari: in 2022 had ik corona op deze datum en zat ik thuis in quarantaine. Ik was op die dag ook echt veel te ziek om te kunnen geocachen. Vooralsnog heb ik een vrije dag opgenomen om deze datum dit jaar te kunnen vervullen. Het is maar een 9-cache-datum, dus dat moet zeker gaan lukken.

19 maart: op deze datum deed ik in 2022 drie caches, maar dat waren er niet genoeg om de datum op 10 founds of hoger te krijgen. Ik kon niet meer caches doen, omdat ik ook moest werken die dag. Dit jaar valt deze datum op zondag, maar ik heb ook een vakantie geboekt in die week, dus het moet gaan lukken. Alleen het weer zou nog roet in het eten kunnen gooien, maar ik mag toch hopen dat het op 19 maart niet meer gaat sneeuwen, haha. Regen en storm kan ik wel tegen met caches op fietsafstand van het vakantiehuisje.

7 april: ik dacht dus dat het 6 april was, tot ik geocachingavonturen uit het verleden ging inplannen en het een dag later bleek te zijn. Tja, goede vrijdag, en zowel Anke als ik hebben een vrije dag aangevraagd. We hebben grootse plannen voor die dag die zich af gaan spelen in België. De reden dat deze datum nog altijd niet “gered” is, is dat het al jarenlang extreem slecht weer is op deze datum en het steeds een werkdag is. Dus hopelijk is het dit jaar eindelijk eens goed weer op deze datum en gaat hij gered worden. Het zou helemaal leuk zijn als op deze datum ook onze 12.000ste cache gevonden wordt, maar dat kan ook al in die vakantieweek gaan plaats vinden, dus we zullen zien.

10 december: ook hier mijn best voor gedaan in 2022 en ik vond zelfs 2 labcaches hier in de buurt, maar het was een heel koude, grauwe en mistige dag en ik moest ook nog eens werken. Toen ik klaar was met werken, schemerde het al, dus toen kon ik niet meer verder met de labcache. Dit jaar valt de datum op een zondag, dus moet het in principe wel gaan lukken, tenzij het sneeuwt en dat is natuurlijk goed mogelijk in december. Dit is daarmee de meest onzekere datum. Maar wie weet lukt het en dan zou het Geocaching Datum Project eindelijk voltooid zijn.

Geocachingverslagen bijhouden en die uit het verleden bijwerken, vooral de “gaps” in het verleden

In november heb ik veel tijd gestoken in het bijwerken van alle geocachingverslagen van het voorgaande jaar. Ik had een gat in mijn verslagen rond april/mei en bij de meeste verslagen miste het informatieblokje, dat nodig is om het overzichtelijk te houden. Dat heb ik allemaal bijgewerkt voor in ieder geval 2022. Nu moet ik nog eens (ver) terug in de tijd om alle voorgaande jaren te controleren, want in de meest recente jaren heb ik het wel netjes bijgehouden. In december en januari vond ik relatief weinig caches, dus dan is het makkelijker bijhouden. Voor nu ben ik dus netjes bij en ik hoop dat de rest van het jaar ook gaat lukken, want ik vind het erg leuk om verslagen later terug te lezen en ze te gebruiken voor deze blog. Het is eigenlijk gewoon mijn geocachingdagboek.

10x met mijn mede-Heideroosje gaan geocachen (8/10)

Zoals ik hierboven al schrijf zijn Anke en ik in november nog een keer samen gaan geocachen om een datum van november op te lossen. Daarmee staat de stand op 8x samen geocachen. Nummer 9 en nummer 10 zijn al gepland, dus het kan zijn dat dit doel binnenkort vervuld is.

12.500 geocachingfounds bereiken (11.000 is bereikt op 9 februari 2022, 11.500 is bereikt op 21 augustus 2022)

We eindigden het jaar op het mooie ronde getal van 11.850 caches. We vonden in 2022 meer dan 1000 caches. Met nog maar 650 caches te gaan, denk ik dat doel dit jaar wel bereikt gaat worden.

Tien keer een kaartenbingo organiseren op instagram (8/10)

Ik organiseerde een Blue Monday Cat bingo op instagram om Blue Monday op te vrolijken met Blue Cat kaarten. Met drie groepjes was dit een succesvolle kaartenbingo.

Het vernieuwde Naturalis bezoeken

Sinds november heb ik weer een museumkaart en het eerste wat ik daarmee deed was het vernieuwde Naturalis bezoeken. Ik was er al 2x eerder geweest. De eerste keer in het oude gebouw (grappig detail: ook toen was het het eerste bezoek met mijn museumkaart van destijds) en de tweede keer naar T-rex in Town, dat was toen in een tijdelijke hal. De meeste dingen herkende ik dus nog wel van de vorige keren, het dinoskelet van Trix heeft nu een permanente plek gekregen. Helaas was er een storing bij de Dino Experience en dat was nu juist iets nieuws dat ik wel had willen zien. Jammer dus. Sommige tentoonstellingen waren nu ook anders opgesteld dan toen. Met name de Leven-zaal is nu wel heel gaaf om doorheen te lopen, ondanks dat het allemaal opgezette of nagemaakte dieren zijn (er was een vrouw die dit leuker vond dan de dierentuin, want nu stonden ze tenminste stil. En tja, dan heb je volgens mij de essentie van leven toch niet helemaal begrepen…) En er waren ook wat nieuwe tentoonstellingen. Het gebouw is heel erg mooi met al die ramen en trappen. Er zit ook een heel gave souvenirwinkel bij, waar ik dus mijn bespaarde entreegeld heb uitgegeven aan stenen… Daarna nog een leuke dag gehad met labcaches en Munzees in Leiden. Het zou dus zomaar kunnen dat ik in 2023 nog eens naar Leiden afreis. Het is een mooie stad en er zijn nog meer interessante musea en dan kan ik alsnog naar de Dino Experience.

De toren van de Eusebiuskerk in Arnhem beklimmen

Ik sprong een gat in de lucht toen in de nieuwsbrief van de museumkaart stond dat je tegenwoordig ook naar de Eusebiuskerk mag met je kaart. Het bezoeken van de toren van de Eusebiuskerk in Arnhem staat namelijk al heel lang op mijn bucketlist. In 2017 liep ik stage bij het Gelders Archief in Arnhem en kwam ik steeds langs die toren, maar dan was hij steeds al gesloten. Daarna nog wel een aantal keer in Arnhem geweest, maar kwam het er steeds niet van. In januari dan eindelijk eens naar Arnhem afgereisd speciaal voor de toren. De grafkelders zijn ook de moeite waard en in de kerk is een tentoonstelling over de geschiedenis van Arnhem en in het bijzonder de kerk zelf. En er is het praalgraf van hertog Karel van Gelre (In de oorlog is dat beschermd met een betonnen kap. Daardoor overleefde het graf de bombardementen. Ik heel nuchter: tja hij was toch al eeuwenlang dood. Daar moesten de mensen om mij heen toch wel om lachen.) Daarna ging ik met de glazen lift de toren in. Want ja er dus een lift, dus eigenlijk is beklimmen niet het juiste woord. Op de bovenste twee verdiepingen is alles dichtgemaakt met glas, dus je kunt daar niet naar buiten op een galerij, zoals bij de meeste andere kerken in Nederland (en ik heb er echt al veel beklommen). Omdat het een heel koude winterse dag was met veel wind, was dat in dit geval niet zo erg. Ik kon ook nog een virtuele cache oplossen met antwoorden die ik op de zevende verdieping van de toren kon vinden. De toren heeft een heftige oorlogsgeschiedenis (de kerk werd in 1944 gebombardeerd en later – in 1945 – sloeg de bliksem er nog eens in) net als de stad Arnhem zelf. Dus daar ging het veelvuldig over in de tentoonstellingen. Na de oorlog is de toren opnieuw opgebouwd. Op de zesde verdieping zijn de beruchte glazen balkons. Op deze verdieping zijn de ramen niet dichtgemaakt met glas, maar alleen met tralies. Er waaide een ijzige wind, dus hier was het echt winters koud. Ik ben ook niet zo van alleen maar een glazen plaat onder mijn voeten, dus de glazen balkons waren niet zo aan mij besteed. En omdat het glas verschrikkelijk spiegelde, kon ik niet eens een selfie maken als bewijs dat ik er heel even opgestaan heb. Leuk om nu eindelijk eens in de toren te zijn geweest. Verder hadden (mijn moeder was dit keer mee, maar die is niet mee in de toren geweest) we een leuke (maar koude) dag in Arnhem met labcaches (eentje ging ook over de oorlog), wat shoppen en lekker lunchen.

45 ongelezen titels lezen van De Grote Vriendelijke 100 (mag uit de lijst van 2021 en 2022 zijn) (20/45)

Ondertussen heb ik 20 titels gelezen en ben ik bezig in nummer 21. En zoals beloofd heb ik in januari dan eindelijk de nummer 1 van beide jaren gelezen: Lampje van Annet Schaap. En ook maar meteen de serie gekeken die ervan is gemaakt. Dus die belofte heb ik ruimschoots ingelost.

Day Zero Project 2.0.: Over de Grote Vriendelijke 100

Doel 101 van mijn tweede Day Zero Project gaat over de Grote Vriendelijke 100; samengesteld door de Grote Vriendelijke Podcast in samenwerking met lezerscommunity Hebban. Van die eerste top 100 – uit 2021 – ben ik aardig op weg om de niet gelezen titels te verwerken. Maar eerlijk is eerlijk; niet alle ongelezen boeken lijken mij interessant. Dat geldt dan vooral voor prentenboeken, gedichtenbundels en soms ook wel verhalenbundels. En sommige titels lijken mij gewoon heel erg kinderachtig voor een volwassene.

In november 2022 is er dus een nieuwe top-100 verschenen met daarin 24 nieuwe titels. En daar zitten er een paar bij die ik eigenlijk aantrekkelijker vind dan wat er nog over is van de oude top-100. Daarom heb ik besloten om het doel een klein beetje aan te passen.

De nieuwe titels:

1. Mot en de metaalvissers – Sanne Rooseboom
2. Dodo – Mohana van den Kroonenberg
3. De NEE-hoorn – Marc-Uwe Kling & Astrid Henn
4. Het meisje met de vlechtjes – Wilma Geldoff
5. Het weeshuis in de azuurblauwe zee – TJ Klune
6. Misjka – Edward van de Vendel & Anoush Elman
7. Een zee van liefde – Pieter Goudenboon
8. Terra Ultima – Raoul Deleo
9. Heel de wereld wordt wakker – Jaap Robben
10. Dwars & co – Rico Hop
11. Mus & Kapitein Kwaadbaard – Kevin Hassing
12. Quotum – Marloes Morshuis
13. Rekenen voor je leven – Edward van de Vendel & Ionica Smeets
14. Prutje – Pieter Koolwijk
15. Patroon – Marco Kunst
16. Bob Popcorn – Maranke Rinck
17. Ik praat als een rivier – Jordan Scott & Sydney Smith
18. Robin – Sjoerd Kuyper
19. Alice in Wonderland – Lewis Carroll
20. Egalus – Marije Tolman
21. Morris – Bart Moeyaert
22. Gebr. – Ted van Lieshout
23. Het boek zonder tekeningen – B.J. Novak
24. IJzerkop – Jean-Claude van Rijckeghem

En dan moet ik dus de bekentenis doen dat ik van deze 24 titels helemaal niets heb gelezen. Ja, ok Alice in Wonderland min of meer wel, maar waarschijnlijk niet in de originele editie. En misschien ook wel eens iets (voorgelezen gekregen) van die Robin-verhalen van Sjoerd Kuyper, maar die vond ik volgens mij heel saai. Terra Ultima, de NEE-hoorn en Egalus allemaal wel eens doorgebladerd in de boekhandel.

Van de oorspronkelijke lijst moest ik nog 45 titels lezen. 15 titels heb ik ondertussen gelezen, nog 30 te gaan dus. Maar omdat ik niet alle boeken uit die lijst aantrekkelijk vind, mag ik ook titels vervangen door iets uit de 24 nieuwe titels. In totaal wil ik dan dus nog steeds tot 45 gelezen boeken komen.

Owh en beide jaren eindigde Lampje op nummer 1 en die heb ik dus ook nog steeds niet gelezen…misschien moet dat maar mijn eerste boek van 2023 worden…

OV-stapper Maas- en Swalmdal

Ik loop nogal achter met het plaatsen van mijn wandelingen hier. Terwijl 10 wandelingen toch wel een doel vormen van mijn Day Zero Project 2.0 (doel 37 t/m 46). Dus ik ga voorzichtig beginnen met het plaatsen van de wandelingen van 2022. Te beginnen met de OV-stapper Maas- en Swalmdal, een 17 kilometer lange wandeling van station Reuver naar station Swalmen. Omdat ik die week – in februari 2022 – op een vakantiepark in Reuver zat, besloot ik om hem andersom te lopen, zodat ik terug liep naar mijn tijdelijke “huis”. Het treinritje van Reuver naar Swalmen met een Arriva-trein duurt slechts een paar minuten. Ook maakte ik de wandeling nog wat langer, omdat ik onderweg aardig wat geocaches heb opgepikt.

Swalmen en Rijckel

De wandeling boog bij het station eigenlijk al meteen af naar het buitengebied en liep door een soort van parkje langs een ruïne en over brede zandpaden langs prachtige boerderijen. Ook zag ik een ree oversteken, maar die rende te snel weg om er een foto van te kunnen maken. Het is altijd mooi om zo’n dier in het wild te zien. In het gehucht Rijckel stond een kraampje met vergeten groenten. Er lagen o.a. pastinaken en aardperen. Als ik hier in de buurt had gewoond was ik er zeker een keertje langs gegaan om vergeten groenten te kopen. Nu ik in een vakantiehuisje verbleef met een minikeukentje leek het mij niet zo praktisch. Ook niet om kilo’s groenten mee te gaan sjouwen op de rest van mijn wandeling, trouwens.

Buitengebied tussen Swalmen en Rijckel

Drakendorp Beesel

Voor mijn gevoel was ik nog maar net aan het lopen toen ik al in Beesel aankwam; toch had ik er toen al een aantal kilometer opzitten. Ik had mij die ochtend voorgenomen om de labcache van Beesel te doen als ik daar nog zin in had tegen de tijd dat ik bij Beesel aankwam. Nou, dat had ik wel. Enige nadeel was dat er een verplichte volgorde inzat en daardoor heb ik het stuk tussen molen de Grauwe Beer en Beesel vandaag 3x gelopen. Beetje jammer. Ik heb altijd een hekel aan die verplichte volgorde bij labcaches, vooral als de punten ver uit elkaar liggen. Als ze allemaal op een hoop liggen maakt het niet zoveel uit, maar hier ging het om grotere afstanden. Beesel is dus het Drakendorp. Ik ben er al eerder geweest, in november 2017 een paar keer en in september 2019 toen ik de Beeselse Drakenronde liep via geocaching. Toen vond ik een paar caches niet, maar vandaag kon ik alsnog twee not-founds van toen meepakken.

In Beesel zag ik een heleboel bekende draken, maar ook nog een paar die ik nooit eerder had gezien. Ik vind het echt een geweldig dorpje, want overal zijn draken. Verder lag ik helemaal dubbel toen ik het bordje op het oude raadshuis las; het gebouw had ook dienst gedaan als opslag voor de brandspuit. Ja, om al dat drakenvuur te blussen natuurlijk, muhaha! Het enige waar ze eens wat aan moeten doen is de merchandise. Je zou verwachten dat de VVV alhier een complete lijn van drakenmerchandise heeft, maar op een drakenbiertje na is er werkelijk niets te verkrijgen. Geen magneet, geen ansichtkaarten, gewoon helemaal niets. Ik vind dat een gemiste kans.

De drakenbank in Beesel

Er was ook nog een vreemde cache (van de Drakentrail) waarvan de maker zei dat het bankje verplaatst was, maar dat hij de coördinaten nog moest aanpassen (een half jaar geleden). Dus ik eerst bij het bankje verderop gezocht, maar het ding lag uiteindelijk gewoon bij de picknicktafel op het 0-punt. Wees dan een beetje duidelijk. Volgens mij was de co niet echt meer actief, maar dat vind ik dan jammer. Je moet zoiets wel bijhouden of anders archiveren.

Met mijn voeten in de Maas

Na de ronde door Beesel pakte ik de oorspronkelijke route weer op. Die liep nu een heel stuk hetzelfde als de route van de wherigo (geocachingroute) die ik twee dagen eerder had gelopen, over de brede zandpaden langs de Maas. Met het verschil dat het nu niet regende en waaide en ik het zelfs een beetje warm kreeg met winterjas en muts op. Ook kwam ik nu echt langs imkerij de Drakenbijen, maar daar was nu in de winter niet veel te zien. Geweldige naam, anyway.

Min of meer in de Maas

Ik kwam nu langs het punt waar je een foto moest maken voor de virtuele cache Voeten in de Maas. Het idee was dat je met je blote voeten in de Maas ging staan en een selfie van jezelf maakte waar je helemaal opstond. Leuk in de zomer, maar ik had nu twee problemen. Een; het was hartje winter en ondanks dat een graad of 8 best warm aanvoelde na twee koelere dagen had ik toch nog niet zo de behoefte om met mijn blote voeten in de Maas te gaan staan. En ook niet om mijn wandelschoenen en sokken doorweekt te laten worden. Verder is het onmogelijk om een selfie te maken waar je helemaal op staat met je voeten duidelijk in beeld en de Maas op de achtergrond. Dus heb ik twee foto’s gemaakt. Eentje van mijn bovenlijf met gps en de Maas op de achtergrond. En eentje waarbij ik aan het randje van de Maas sta in een heel klein laagje water. Meer geocachers voor mij hebben het zo gedaan, dus we zullen zien of het goedgekeurd word. Op de foto zie ik er uiterst charmant uit met een coronakapsel van vele maanden, een prachtige muts met sluikreclame voor mijn werk (nee dat zie je net niet op de foto) en mijn versleten winterjas (ondertussen heb ik een nieuwe en is deze gedegradeerd tot reservejas).

Min of meer in de Maas

Belfeld en Reuver

Ik wandelde verder en moest op een bepaald moment de weg tussen Reuver en Belfeld oversteken. Hier kon ik zowaar een virtuele Munzee vangen. De Munzees zijn maar dun gezaaid in deze streek, dus ik moest elke dag wel even moeite doen om er minstens eentje te vangen, zodat ik mijn streak kon behouden (dat is gelukt). Nu kwam ik in het licht heuvelachtige gebiedje tussen Reuver en Belfeld met allemaal modderige zandpaden en kleine stukjes bos rondom het riviertje de Swalm. In 2017 heb ik hier ook al gefietst en wat caches gedaan met Anke. Maar nu lagen er allemaal nieuwe caches en daarvan lagen er een heleboel precies op de track van de wandelroute. Het bleken ook nog allemaal ludieke, leuke caches te zijn. Dus heb ik over het laatste stuk van de wandelroute heel erg lang gedaan, omdat ik al die caches nog mee wilde pakken. De mooiste was toch wel die op een verhoging waarbij je vanaf de cache tussen de bomen neerkeek op het dal waar de Swalm stroomde. Mensen met hoogtevrees kunnen deze beter overslaan… In de cachebehuizing was een rustgevend muziekje ingebouwd, ik werd er bijna zen van, haha.

Cache op hoogte

Ik kwam ook nog langs Ronckenstein, een soort van villa en door een gehuchtje met allemaal historische gebouwen en een cache bij de vijver. Ik had het geluk dat ik alle caches vrij snel gevonden had. Alleen die waar je heel erg veel water in een buis moest gooien heb ik laten zitten. Je moest de hele tijd een meter of 20 naar de Swalm lopen, de oevers waren heel modderig en die fles vullen duurde een eeuw. Ik had het idee dat het water net zo hard onderuit de buis liep als dat ik het erin gooide en berekende dat ik minstens 10 flessen nodig zou hebben voor die cache eruit zou komen. Daar had ik na 2 flessen al geen zin meer in, dus jammer dan. Je zou eigenlijk een gieter van flink wat liters moeten hebben, zodat je maar 1x hoeft te vullen. Maar ik had natuurlijk geen gieter in mijn rugzak zitten. Evengoed vond ik meer dan genoeg caches deze dag.

Aan het einde begon ik mijn voeten wel te voelen, ik heb waarschijnlijk meer dan 20 kilometer gelopen vandaag met dank aan alle cache-uitstapjes. Ik was dus oprecht blij toen het station in zicht kwam, want daar stond mijn fiets. Vlak voor het station pakte ik nog wel de cache bij de spoorwegovergang mee, die zat verstopt in een sleutelkastje met cijferslot. Best wel ripproof bedacht, eigenlijk. Alles bij elkaar een prima wandeling, vooral als je veel van de combinatie met geocaching houd of gek bent van draken.

Day Zero Project 2.0.: Update 9

In de zomer stond mijn Day Zero Project op een laag pitje. Dit omdat al mijn tijd in beslag werd genomen door klussen en verhuizen. Daarnaast had ik geen vakantie in de zomer en moest er dus ook nog gewerkt worden. Maar ja, een andere woning was wel een serieus doel op de lijst.

4. Alle data van het Geocaching Datum Project vervullen (28/34)

Aan dit doel heb ik dit jaar enorm hard gewerkt. Ook in september werden de beide overgebleven data opgelost, waardoor september nu ook geen data meer over heeft. Er zijn nog maar 6 data over. Drie komen er nog dit jaar voorbij, waarvan 2 in november en eentje in december. Die in december gaat heel lastig worden, want dat is een werkdag en het is dan vroeg donker. Die van november zijn twee dagen achter elkaar en die gaan misschien nog wel lukken, afhankelijk van het weer. De overige drie data zijn eerder dit jaar niet gelukt en komen dus pas volgend jaar weer voorbij. Eentje in februari, die niet lukte omdat ik toen in quarantaine zat vanwege corona (en ik voelde mij toen ook echt te beroerd om te gaan geocachen), eentje in maart waarop ik dit jaar wel caches heb gevonden, maar niet genoeg om de datum te redden; gelukkig valt deze datum in 2023 op een zondag. En dan nog eentje in april, die al twee jaar achter elkaar te kampen heeft met extreem slecht weer, waardoor ik geen zin meer had om na mijn werk nog op pad te gaan.

6. 50 multicaches en/of wherigo’s vinden (24/50)

In overleg met mijn mede-Heideroosje Anke besloten om wherigo’s ook toe te voegen aan dit doel. Voor de gemiddelde wherigo moet je namelijk evenveel of zelfs meer doen, dan voor een gemiddelde multi. Om over de problemen met het programma (het heeft de neiging om snel vast te lopen en als je dan tussendoor niets opgeslagen hebt, kun je opnieuw beginnen) nog maar te zwijgen. Van deze 24 caches zijn er dus 21 multi’s en 3 wherigo’s. En eerlijk is eerlijk: bij minstens 8 van deze multi’s was ik zelf niet bij, omdat ze gevonden zijn door Anke. Maar in oktober heb ik maar liefst vier multi’s en 1 wherigo gevonden, dus dat is een behoorlijke verbetering ten opzichte van de rest van het jaar.

15. 10x met mijn mede-Heideroosje gaan geocachen (7/10)

Mijn mede-Heideroosje is dus Anke. Als je al langer op deze blog meeleest, dan mag dat ondertussen wel duidelijk zijn, haha. Natuurlijk weet Anke van dit doel om weer vaker samen te gaan geocachen. Ondertussen zijn we 7x samen op pad geweest en met nog bijna 1,5 jaar DZP-looptijd te gaan, moet nog 3x toch zeker wel gaan lukken.

16. 12.500 geocachingfounds bereiken (11.000 is bereikt op 9 februari 2022, 11.500 is bereikt op 21 augustus 2022)

De 12.500 hebben we voorlopig nog niet gehaald. Op 21 augustus 2022 werd tijdens een weekendje weg wel de 11.500ste gevonden. Ondertussen zijn we bijna bij de 11.800, dus ik verwacht dat die overige 700 founds ook nog wel lukken in die bijna 1,5 jaar tijd. Dit wel met veel dank aan de snelle telling van de labcaches.

23. Drie bibliotheken bezoeken van het lijstje de mooiste bibliotheken van Nederland (1/3)

Tijdens mijn poging om de NS-stadsrondwandeling door Rotterdam te doen (het lukte slechts voor de helft, omdat ik te veel afleiding had in de vorm van Munzees, labcaches en gewone caches) bezocht ik de hoofdvestiging van de Bibliotheek Rotterdam. Een grote, mooie bibliotheek met zes (of zeven?) verdiepingen. Dit omdat ik hier een antwoord moest zoeken voor een virtuele cache in de tentoonstelling over Erasmus. Ook moest ik met een favoriet boek op de foto. Ik koos voor een Harry Potter, dit omdat ik deze het eerste tegen kwam. Leuk om zoveel hobby’s en doelen te kunnen combineren. Wat ik wel jammer vind aan andere bibliotheken is dat ik dan zoveel boeken zie die ik nog wil lezen, maar die ik dan niet kan lenen, omdat ik er geen lid ben. Maar ja, het is ook niet heel praktisch om lid te zijn van de Bibliotheek Rotterdam, als je in Oisterwijk woont. Gelukkig heeft de Bibliotheek Midden-Brabant heel veel vestigingen en daarmee ook een groot bestand aan boeken.

35. De Hoge Veluwe wandeling in oktober

Ik wilde het al jaren, maar logistiek gezien is het onmogelijk om met het openbaar vervoer om 9 uur ’s ochtends in het centrum van het park aan de start te verschijnen. Dus voor dit jaar haalde ik mijn moeder over om een weekendje naar de Veluwe te gaan. En ze heeft ook gezellig meegedaan met de wandeling, natuurlijk. Logistiek gezien bleek het nog een lastige te zijn. Want het hotel bleek nog vijf kilometer van de ingang Hoenderloo af te liggen. En dan moest je ook nog binnen het park een aantal kilometer fietsen. We waren dus zo’n beetje de eersten in de ontbijtzaal van het hotel, haha. Daarna volgde de fietstocht van bijna 10 kilometer op OV-fietsen. We waren overigens netjes op tijd en deden de wandeling van 15 kilometer. Je kon ook nog voor 20 kilometer gaan, maar dan had je nog vroeger moeten starten en we wilden nog energie overhouden voor de fietstocht en andere activiteiten. Het was een mooie wandeling door de diverse landschappen van het park. Ik vond het leuk dat het ook over smalle paadjes ging en zelfs over de wat hogere wallen, maar mijn moeder vond dat wat minder met haar hoogtevrees. Onderweg stonden verschillende stands met mensen die wat uitlegden over zaken in het park. Over de dieren die in het park leefden, maar je kon ook ontwerptekeningen bekijken van het Grote Museum, dat uiteindelijk nooit helemaal gebouwd is. Het gaafste was dat we onderweg herten hebben gezien. Helaas net te ver voor een goede foto, maar er renden drie herten in de verte voorbij. Omdat het bronsttijd was, misschien wel een hertenbok die achter de hindes aanzat? Ook hingen er op een bepaald punt bordjes dat het pad was omgewoeld door de zwijnen, maar die lieten zich niet zien met al die wandelaars in hun habitat. Het is trouwens geen wandeling waar je in colonnes achter elkaar aanloopt. Natuurlijk onderweg genoeg mensen gezien, maar er waren ook een paar paden waar wij alleen leken te lopen. Eigenlijk precies goed. Na de wandeling kregen we zelfs nog een medaille, dat wist ik niet, dus was wel grappig. Niet dat ik het nu zo’n grootste prestatie vind om 15 kilometer te lopen, want dat doe ik regelmatig. Maar het is een leuke herinnering.

Wij namen nog een kijkje in het Museonder. Voor mij was het al mijn vierde bezoek aan het Nationale Park en ik was dan ook al 2x eerder in het museum geweest. Mijn moeder was er voor de tweede keer, maar de vorige keer was het Museonder gesloten vanwege corona. We aten een hapje in het Parkrestaurant, want na die wandeling en ons vroege ontbijt lusten we wel weer iets. Ze hebben ook verschillende vegetarische gerechten op de kaart staan, gelukkig. Daarna maakten we nog een fietstocht en toen was het laat in de middag en besloten we het park te verlaten. Onderweg naar het hotel pikten we nog twee caches op en een heleboel Munzees.

37 t/m 46 Tien wandelingen van de Wandel Bucket List (3/10)

Ik heb ondertussen diverse wandelingen gedaan die aan deze eis voldoen, dus dat moet ik binnenkort eens uit gaan zoeken en de verslagen plaatsen voor dit doel.

48. Het Ouwehands Dierenpark bezoeken om de panda’s te zien

Er kwam een kortingsactie via de supermarkt en de “babypanda” Fan Xing gaat waarschijnlijk dit jaar nog terug naar China, dus dat was een goede reden om eindelijk de panda’s eens te gaan bekijken. Het was mijn tweede bezoek aan het Ouwehands Dierenpark, maar de vorige keer was al in 2013, dus toen waren de panda’s er nog niet. Mannetje Xing Ya en vrouwtje Wu Wen kwamen in 2017 naar Nederland en mogen 15 jaar blijven. Speciaal voor hen is een gigantisch paleis in Chinese stijl opgetrokken, genaamd Pandasia. Want de panda’s verblijven niet samen, ze hebben allebei hun eigen ruimte. Alleen om te paren komen ze samen. En die paringen waren uiteindelijk succesvol, want op 1 mei 2020 werd Fan Xing geboren, de eerste in Nederland geboren reuzenpanda. Ondertussen is hij dus alweer ruim 2 jaar oud. Ik vond het leuk om eindelijk eens reuzenpanda’s in het echt te zien. Hoewel ze absoluut niet aaibaar zijn, zien ze er wel heel schattig uit. Ze zijn wel heel lui, vooral Xing Ya deed niet veel meer dan in een boom hangen. Wu Wen zat vooral bamboe te eten. Fan Xing is natuurlijk nog heel jong en vermoedelijk daarom actiever; hij ging bijvoorbeeld een rondje buiten lopen en in een hangmat zitten. Dat was wel heel schattig.

Het is wel bijzonder hoeveel geld dit allemaal kost. De dierentuin moet jaarlijks een miljoen dollar aan “huurkosten” voor de panda’s betalen. Voor de geboorte van Fan Xing nog eens extra kosten. Alle jongen vervallen weer aan China en ook de volwassen panda’s moeten in 2032 terug. Dit is nog los van de bouwkosten van Pandasia, de opleiding van het personeel dat de beren verzorgd en de kosten van de enorme hoeveelheden bamboe die ze dagelijks wegvreten. Ze hopen dit terug te verdienen met extra bezoekers en panda-merchandise. In Pandasia is dan ook een grote souvenirwinkel met alleen maar pandaspullen. En ja, ik ben bezweken voor de pandasokken…

Natuurlijk heb ik ook naar de andere dieren gekeken. Baby-olifantje Bumi (toen ik in juni de dierentuin bezocht was hij nog net geen jaar oud) scoorde ook heel hoog op de schattigheidsfactor. Het was ook leuk om weer eens een paar giraffen in het echt te zien. En natuurlijk de rode panda’s, die het moeten doen met de “tuin” van Pandasia, want niet zo belangrijk als de reuzenpanda’s. Helaas waren ze heel lui en ondanks dat ik 3x terug ben gegaan, zat er geen vorm van beweging in.

Het Ouwehands heeft ook het Berenbos. De vorige keer dat ik hier was, regende het steeds en hebben we geen enkele beer gespot. Dat was nu heel anders, nu heb ik een stuk of zeven verschillende beren gezien. Het verhaal van de beren in dit bos is heel wat schrijnender dan dat van hun keizerlijke zwartwit gevlekte verwende medeberen. In het Berenbos leven bruine beren die een leven van verwaarlozing of uitbuiting achter de rug hebben en die gered zijn. Er zitten bijvoorbeeld beren die in een circus kunstjes moesten opvoeren of beren die als “huisdier” werden gehouden en sterk verwaarloosd of mishandeld werden. Het zijn wel imposante beesten en ook geen lieverdjes. De panda’s zien er absoluut liever uit.

En tja, afgelopen maand kwam het bericht dat er koala’s naar het Ouwehands Dierenpark komen in de loop van 2023. En als die panda’s nou nog een tweede dure pandababy krijgen… Dan heb je grote kans dat ik in 2024 nog eens terug ga naar Rhenen.

67. Naar Mondo Verde in Landgraaf

71. Een keer een ander fantasy-evenement bezoeken dan Elfia (bijv. een El Mundo Fantasia of een Mittelalter Phantasium Spektakelum in Duitsland)

Begin juli bezocht ik het evenement El Mundo Fantasia in Mondo Verde in Landgraaf. Daarmee tikte ik twee doelen in 1x af. Namelijk het park bezoeken en een andere fantasy-evenement dan Elfia. Mondo Verde is een kruising tussen een dierenpark, aangelegde wereldtuinen en een soort van pretparkgedeelte met kermisachtige attracties. Verder heb je in dit park het concept all you can eat; bijna al het eten en drinken is gratis. Op zich leuk, maar het was deze dag extreem druk, de rijen waren echt ontzettend lang. Daarnaast zijn de porties vrij klein. Vanuit verspilling gezien, begrijp ik dat nog wel. Maar als je drie kwartier in de rij hebt gestaan en honger hebt, is het wel heel karig. Verder was de keuze op vegetarisch gebied vrij beperkt. De tuinen vond ik mooi en ook netjes onderhouden. Vooral het bos met de folly’s (beelden en nepruines) sprak mij erg aan. De dieren zijn vooral kleinere diersoorten en heel veel vogels. Er waren ook wel enkele roofdieren. In de tropische hal vliegen sommige vogels zelfs los. Het kermisgedeelte vond ik het minste van het park. Hier was het ook heel erg druk, dus hier ben ik maar kort geweest.

El Mundo Fantasia is niet te vergelijken met Elfia. Veel minder verklede mensen. Er was wel een grote markt met kraampjes, die stonden niet allemaal bij elkaar, maar verspreid door het hele park. Dus het was een beetje lastig om te bepalen of je nu alles had gehad en ook om kraampjes terug te vinden. Er waren wel veel leuke dingen te koop, dus het een en ander verkocht (een dag later kreeg ik te horen dat ik een ander (huur)woning zou krijgen, dus die spullen zijn ingepakt en wel een verhuisdoos ingegaan). Ook waren er wat rondlopende acts, waarvan ik de steampunkers het leukste vond. Van de muziek weinig gezien of gehoord. Dat is op Elfia wel een stuk groter en ook met meer bekende namen. Het evenement trok wel veel mensen, want het was er heel druk met dagjesmensen. Ook veel mensen uit Duitsland, maar Landgraaf ligt niet heel ver van de grens af. Ik kreeg wel de indruk dat de meeste mensen niet zozeer voor het evenement kwamen, maar voor het gratis eten of omdat ze een goedkoop ticket hadden kunnen krijgen. De entree was dan ook heel chaotisch, omdat er verschillende scanapparaten bleken te zijn voor verschillende ticketaanbieders. Uiteindelijk heb ik best een prima dag gehad en vond ik het leuk om eens in Mondo Verde te zijn geweest (ik was er al een paar keer voorbij gewandeld, maar nog nooit binnen geweest). Maar ik weet niet of ik nog eens terug zou gaan. Misschien over een paar jaar nog eens.

69. Naar SeaLife in Scheveningen

Ik ben al ik weet niet hoe vaak over die boulevard van Scheveningen langs dit aquarium gelopen, maar ik was er nog nooit binnen geweest. Uiteindelijk kwam er ergens een kortingsactie voorbij, dus toch maar eens gegaan. Het was groter dan ik verwacht had, dus ben er nog best lang binnen geweest. Verder wist ik niet dat SeaLife een wereldwijde organisatie is en dat er dus ook vestigingen in het buitenland zijn. Ze werken samen om het leven in de zee te beschermen. Zo keek ik een stukje van een documentaire over een tropische zeeschildpad die was aangespoeld op het strand van Katwijk. Deze schildpad is verzorgd in SeaLife Scheveningen en uiteindelijk teruggebracht om uitgezet te worden in de Golf van Mexico.

Ik dacht even dat ik in 2007 bij SeaLife Frankrijk ben geweest, maar dat bleek het Grand Aquarium van Saint Malo te zijn geweest. Toch deed SeaLife mij daar nog het meeste aan denken; veel dezelfde soorten vissen, wat op zich niet zo raar is, want allebei Noordzee natuurlijk. SeaLife heeft een onderwatertunnel, net als in Blijdorp Rotterdam. Ze hebben heel veel finding Nemo’s ofwel clownsvissen. De zeepaardjes vond ik ook leuk om te zien, omdat die hier heel goed zichtbaar waren. De kwallen hadden hun eigen onderwaterdisco met wisselend licht. Ook murene’s (een soort van slangachtige lange vissen die zich in allerlei dingen opfrommelen) vind ik intrigerende vissen. Er waren hoofdzakelijk vissen natuurlijk. Maar ook een hele grote zeeschildpad. En buiten zit een kleine pinguinsoort en otters. Hoewel die otters niet te zien waren, omdat er eentje ziek was en ze daardoor binnen zaten.

Ook vind ik het altijd lastig om goede foto’s te maken in aquaria, vanwege het spiegelende glas. Alles bij elkaar leuk om dit eindelijk eens van binnen gezien te hebben. En de rest van de dag heb ik mij nog prima vermaakt met geocaching op de boulevard van Scheveningen en in de binnenstad van Den Haag.

85. Een andere woning

Ondertussen woon ik alweer 2,5 maand in een andere huurwoning, die in alle opzichten een vooruitgang is. Bijna dubbel zo groot, een veel hoger energielabel, betere isolatie, betere buurt, verder van de spoorlijn af en het allerbeste: ik hoor de buren niet. Eindelijk af van Harrie Herrie, mijn vreselijk luidruchtige ex-onderbuurman. Eindelijk af van de antikrakers in de woningen naast de mijne (die ’s nachts gillend door het huis renden en die om 2 uur ’s nachts joints gingen roken op het dakterras). Mijn oude huurwoning wordt op termijn gesloopt en daarom moest ik eruit en kreeg ik voorrang op de ellenlange wachtlijst van de huurstichting. Anders had ik misschien nog wel tien jaar moeten wachten op een andere huurwoning. In die zin heb ik geluk gehad. Ook kreeg ik een flinke verhuisvergoeding, waar ik al mijn klusmateriaal van kon betalen, inclusief de nieuwe vloer (vloeren zijn echt tyfusduur!). Maar vijf jaar in het Krot heeft mij ook veel ellende opgeleverd. Ik ben in ieder geval heel erg blij met deze andere huurwoning. Die wel nog in Oisterwijk is, maar dan ongeveer 1,5 kilometer verderop.

90. Een ontrommelmaand (methode nog te bepalen)

Tijdens het verhuizen heb ik heel veel dingen weggedaan, weggegeven of verkocht. Van kastjes die ik niet meer wilde verhuizen, tot zakken vol met kleding. Ook verkocht ik een hele stapel spellen, die we nooit speelden. En heel veel dingen die kapot waren of erg versleten nu eindelijk eens weggegooid. Evengoed blijk je dan nog heel veel spullen te hebben. Zelfs mijn cavia’s hadden een hele verhuisdoos vol spullen (extra flessen, voerbakken, speelgoed, nagelschaartje); nog los van voer, hooi, hennepvezel en de onderdelen van de buitenren. En hun grote kooi.

Ook nu kom ik nog dingen tegen die alsnog best weg mogen. Zo is mijn hele collectie houten giraffen (die nog op de zolder van mijn oude huis bleken te staan) ondertussen verkocht. Dus de komende tijd blijf ik nog lekker door ontrommelen. Ik heb hier wel een grote zolder, maar ik wil niet dat dat een rommelzolder wordt met spullen die ik toch nooit meer neer ga zetten of gebruiken. Dan kan ik er beter meteen afstand van doen.

101. De 100 boeken lezen van De Grote Vriendelijke 100 (14/45)

Ik moest dus nog 45 van deze 100 boeken lezen. In de zomer heb ik er even niet zo’n aandacht aan gegeven, maar nu heb ik het weer opgepakt en diverse boeken gelezen en gereserveerd bij de bibliotheek. Ondertussen 14 van de 45 boeken gelezen en er ligt er nog eentje klaar. Welke boeken ik nog moet lezen (groen) en welke ik ondertussen gelezen heb (paars) zie je HIER.

Verder

• Moet ik veel doelen nog bewijzen met blogs, haha
• Schrijven, schrijven, schrijven
• Heb ik die 150 boeken al lang gelezen met nog bijna 1,5 jaar op de teller. Bibliobibuli ten top.

1 jaar Day Zero Project 2.0. – Hoe gaat het?

Vandaag loopt mijn tweede Day Zero Project precies een jaar. Ik ben ermee begonnen toen er nog veel onzeker was vanwege de coronamaatregelen. In de winter was er dan ook veel dicht.

Nu heb ik op mijn DZP pagina prachtige kleurtjes in de lijst staan, maar die zijn niet mee gekopieerd helaas. Dus voor de kleurtjes kun je daar gaan kijken.

De groene doelen zijn de doelen die vervuld zijn: dat zijn 21 doelen. Toch mooi 1/5 van het totaal.

De oranje doelen zijn de doelen waar ik mee bezig ben of die deels zijn vervuld. Dat zijn 28 doelen, dus nog eens ruim 1/5 van het totaal.

Er zijn natuurlijk nog een paar doelen waarvan ik pas aan het einde van het project kan zeggen dat ze vervuld zijn, zoals de de Standaard Day Zero Dingen.

En wat betreft het doel “sparen voor elektrische fiets”; dat is allang gelukt, maar ik twijfel nu weer over de aankoop van zo’n fiets. Dus dat doel is een beetje lastig te beoordelen.

De looptijd is nog tot 31 maart 2024, dus ik heb nog ongeveer 1 jaar en 9 maanden om doelen te vervullen. Ben benieuwd hoe de eindstand uiteindelijk zal zijn.

De lijst

Standaard Day Zero Dingen

1. Kies een spaarpot uit
2. Doe voor elk behaald doel 1 euro in die spaarpot
3. Koop aan het einde van dit project iets wat je altijd al hebt willen hebben

Geocaching en Munzee

4. Alle data van het Geocaching Datum Project vervullen (26/34)
5. Nog drie maanden over de 1000 geocaching maandfounds heen krijgen (2/3)  
6. 50 multicaches vinden (15/50)
7. De 750 gevonden labcaches bereiken (781/750)
8. Geocoins uitzoeken/beschrijven/verkopen
9. Een MunzeeGarden leeg vangen en/of naar een Munzee Event
10. Een eigen cache maken (mag ook een lab-cache zijn)
11. Geocachingverslagen bijhouden en die uit het verleden bijwerken, vooral de “gaps” in het verleden
12. De multicache in de duinen lopen: De Schat der Eindeloze Verte
13. De Bels Lijntje Trail fietsen
14. De frustratie multi-cache in Moergestel
15. 10x met mijn mede-Heideroosje gaan geocachen (4/10)
16. 12.500 geocachingfounds bereiken (11.000 is bereikt op 9 februari 2022)

Schrijven, Lezen en Kijken

17. Een boek schrijven
18. Regelmatig een update over het Day Zero Project op mijn blog
19. Aan een schrijfwedstrijd meedoen
20. In de eerste maand (juli 2021) een brief schrijven aan mijn toekomstige zelf (via FutureMe)
21. Proberen om meer volgers te krijgen op mijn blog
22. Tien keer een boekentip schrijven voor op mijn blog
23. Drie bibliotheken bezoeken van het lijstje de mooiste bibliotheken van Nederland
24. Elke maand een kaartje versturen via de postgroep waar ik lid van ben op facebook
25. Regelmatig een brief of kaart versturen aan mijn penvriendin
26. Alle Harry Potter boeken herlezen en vervolgens de films nog eens kijken
27. Tien Disneyfilms van de classiclijst kijken en er een recensie over schrijven op mijn blog.
28. Tien keer een kaartenbingo organiseren op instagram (4/10)
29. Serieus meedoen aan NaNoWriMo in november
30. De Hobbit en Lotr-films nog eens bekijken

Wandelen

31. Het Brabants Vennenpad aflopen (3/12)
32. De Apeldoornse Vierdaagse uitlopen en dan het liefste de 4x30km
33. Een Lange Afstands Wandeling (LAW) lopen
34. Wadlopen (of een wadexcursie)
35. De Hoge Veluwe wandeling in oktober
36. 25 dagen achter elkaar een Ommetje lopen met de Ommetje-app van de Hersenstichting 
37 t/m 46 Tien wandelingen van de Wandel Bucket List (3/10)

Lekker weg in eigen land

47. Naar forteiland Pampus
48. Het Ouwehands Dierenpark bezoeken om de panda’s te zien
49. De Marker Wadden bezoeken
50 t/m 53. De vier Brabantse topmonumenten bezoeken: Kasteel Heeswijk, Markiezenhof in Bergen op Zoom, Grote Kerk in Breda, Sint-Jan in Den Bosch
54. Het vernieuwde Naturalis bezoeken
55. Naar museum Voorlinden
56. Prik blind een plaats in Nederland op de kaart en bezoek deze
57. Bezoek minstens drie Nationale Parken in Nederland buiten Noord-Brabant (2/3)
58. Naar het Bomenmuseum, Von Gimborn Arboretum bij Doorn
59. Het witte dorpje Thorn bezoeken
60. Tiengemeten
61. Euromast
62. Een kasteel bezoeken waar ik nog nooit ben geweest
63. De Tuinen van Appeltern
64. De stad Delft bezoeken
65. De toren van de Eusebiuskerk in Arnhem beklimmen
66. Kasteel Tongelaar bezoeken in Mill
67. Naar Mondo Verde in Kerkrade
68. Naar Kerkrade of omgeving om te wandelen en Munzees te vangen
69. Naar SeaLife in Scheveningen
70. Naar het Deelerwoud bij Beekbergen

71. Een keer een ander fantasy-evenement bezoeken dan Elfia (bijv. een El Mundo Fantasy of een Mittelalter Phantasium Spektakelum in Duitsland)

Buitenland

72. Pairi Daiza, België 
73. Europapark, Duitsland
74. Naar een wildpark/wandelpark net over de grens in Duitsland (bijv.  Biotoppark Anholter Schweiz)
75. Naar spellenbeurs Spiel, Duitsland
76. Een stedentrip naar een Europese stad
77. Naar Disneyland met mijn family
78. Naar Connecterra (Terhills), België

Vegetariër

79. De rubriek Meatless Monday nieuw leven in blazen op mijn blog
80. Elke maand een nieuw recept uitproberen uit een kookboek en evt. publiceren op mijn blog
81. Een vegetarische kookclub oprichten 

Kanoën

82. Kanotocht in de Malpie bij Valkenswaard
83. (Meerdaagse) Kanotocht door de Weerribben

Serieuze dingen

84. Een andere baan
85. Een andere woning

Overig

86. Lid worden van een spellenvereniging of misschien er zelf eentje oprichten 
87. Tien spellen spelen die tot nu toe ongespeeld in de kast liggen spelen (3/10)
88. Tien keer iets over spellen schrijven op mijn blog 
89. 150 boeken lezen (dat is 1 boek per week, afgerond naar boven) 
90. Een ontrommelmaand (methode nog te bepalen)
91. Een kringloopwinkel bezoeken
92. Domino D-Day doen met mijn oude dominosteentjes
93. Iets schrijven over cavia’s als huisdier: de kosten, wat eten ze, verzorging, over de opvang, enz.
94. Tien keer een Miracle Morning houden 
95. 100 Happy Days-challenge op instagram
96. Een puzzel van 2000 stukjes maken
97. Een boekwinkeltje openen op boekwinkeltjes.nl 
98. Iets doen met mijn enorme collectie foto’s
99. Sparen voor een elektrische fiets

100. Drie torens beklimmen, die ik nog niet eerder heb beklommen. Dit kunnen uitkijktorens, kerktorens, enz. zijn (3/3)

101. De 100 boeken lezen van De Grote Vriendelijke 100 (12/45)

De 100 Happy Days Challenge (DZP2.0. doel 95)

De 100 Happy Days Challenge is een opdracht om honderd dagen lang elke dag een foto te plaatsen op je social media. Op deze website staat het allemaal uitgebreid uitgelegd.

Ik begon op 1 januari 2022 met deze challenge en heb uiteindelijk 100 foto’s gepost op mijn instagram (@maartjesmoves) , maar niet precies 100 dagen achter elkaar. In die zin heb ik het dan niet helemaal volgens de regels gehaald, maar ik vind het wel voldoende voor mijn Day Zero Project 2.0.

Al vrij in het begin had ik de pech dat mijn telefoon kapot ging en er een nieuwe moest komen. Daardoor kon ik ongeveer 1,5 dag niet op mijn social media en miste ik al een dag. Naar het einde toe vergat ik het een paar keer, dus liep mijn challenge een aantal dagen uit.

Winterdepressie

Mocht ik dit nog een keer gaan doen, dan zou ik ook niet kiezen voor het winterseizoen. In de winter heb ik vaak last van een lichte winterdepressie en vind ik het vinden van happy moments lastiger. Elke winter heb ik echt wel een paar offdays; ofwel dagen met een dik Blue Monday-gevoel (maar dan ook op andere dagen). Op zulke dagen zie ik het allemaal niet meer zitten, wegen alle problemen in mijn leven extra zwaar en verlang ik nog harder naar lente en licht (gelukkig blijft dit gevoel meestal niet langer dan een dag hangen en zie ik snel weer oplossingen).

Ook het winterse weer werkte niet echt mee aan vrolijke gevoelens; al die stormen en soms de dreiging van sneeuw (ik ben een echte sneeuwhater; heb een gruwelijke hekel aan de witte ijszooi). In de lente, zomer en herfst lijkt het mij makkelijker. Ik merkte dat ik op een bepaald moment ook in herhaling dreigde te vallen en ik kon moeilijk 100x een foto van een kopje thee, een gelezen boek, de cavia’s of decoratie in huis posten. Ik wilde wel wat variatie in die challenge hebben.

In februari kreeg ik ook nog eens corona, dus zat ik vijf dagen in quarantaine. Ik was er best wel ziek van en voelde me helemaal niet happy, dus toen heb ik even overwogen om te stoppen met die challenge. Uiteindelijk toch doorgegaan.

#happymaartjesmoves

De 100 foto’s voor de challenge blijven gewoon op mijn instagram staan. Ze hebben zelfs een eigen hashtag, te weten #happymaartjesmoves.

Wat ik zoal postte aan happy moments:

• foto’s van geocaching
• vakantiefoto’s van mijn geocachingvakantie in februari
• natuurfoto’s
• foto’s van mijn huisdieren (ook huisdieren-from-the-past)
• foto’s van lekker vegetarisch eten
• foto’s van mijn post (kaartenbingo’s en swaps)
• foto’s van boeken
• foto’s van spellen
• foto’s van draken
• foto’s van decoratie in mijn krot (eh ik bedoel huurwoning)

Spreuken

Ook postte ik een paar keer een spreuk:

There are some who can live without wild things and some who cannot – Aldo Leopold

Deze spreuk – die ik nog niet kende – las ik in het boek Daar waar de rivierkreeften zingen van Delia Owens. Ik vond het meteen al een heel mooie spreuk en zocht wat informatie op over Aldo Leopold, omdat ik nog nooit van de beste man gehoord had: Leopold (1887 – 1948) was een Amerikaanse bosbeheerder, ecoloog, natuurbeschermer en auteur. Hij was hoogleraar aan de Universiteit van Wisconsin en is bekend als de auteur van A Sand County Almanac (1949). Leopold is een invloedrijk figuur geweest in de ontwikkeling van de moderne milieu-ethiek en in de beweging voor de bescherming van wildernisgebieden. Hij was bedenker van de land ethic, een ecocentrische en holistische visie over de rol van de mens in de natuurlijke omgeving (Bron: Wikipedia).

Als ik in dezelfde tijd en omgeving als Aldo Leopold had geleefd, had ik het ongetwijfeld heel goed met hem kunnen vinden ;>)

Het bos weet altijd precies wat ik nodig heb – Loesje

Al vanaf dat ik een tiener was, ben ik gek op de uitspraken van Loesje. Op de middelbare school heb ik zelfs een paar keer een agenda van Loesje gehad en op mijn slaapkamer heeft lang een poster gehangen met 100 van haar uitspraken (helaas niet de beste). Deze uitspraak slaat ook weer helemaal op mij. Bijna altijd voel ik mij na een wandeling door de bossen weer een stuk beter. Ik word ook altijd blij als het ’s avonds weer lang genoeg licht is om nog naar het bos te kunnen. Wat dat betreft mag ik mij gelukkig prijzen dat ik in Oisterwijk woon, op fietsafstand van de beroemde Oisterwijkse bossen- en vennen.

Life isn’t about waiting for the storm to pass…It’s about learning to dance in the rain – onbekend

Deze spreuk ken al wel heel lang en is één van mijn alltime favorieten. Het is een dubbelzinnige spreuk, want natuurlijk staan storm en regen hier als metafoor voor levensproblemen. Maar ik vind het letterlijk gezien ook een mooie, omdat ik vaak zat wel naar buiten ga (verplicht om te werken of vrijwillig om te wandelen of te geocachen) als het regent.

Keep calm and omicron

Tja, ik was best een beetje kwaad dat ik als souvenir van mijn vakantie corona mee naar huis nam. En dat ik mij tot 3x toe had laten vaccineren en het toch nog kreeg. Maar ja, als snel kwam het besef dat driekwart van de Nederlandse bevolking omicron in meer of mindere mate heeft gehad, dus werd het meer zo’n gevoel van join the club. Daarvoor was ik al sinds de herfst van 2019 niet meer noemenswaardig ziek geweest, dus waarschijnlijk was ik gewoon weer eens aan de beurt.

Zou ik het nog een keer doen?

Om heel eerlijk te zijn: nee. Ik zou dan eerder gaan voor een maandelijkse lichtpuntjesrubriek op mijn blog.

Day Zero Project 2.0.: Update 8

4. Alle data van het Geocaching Datum Project vervullen (22/34)

Dit jaar heb ik al veel data voor het GDP kunnen vervullen. De meeste data vielen in de eerste drie maanden van het jaar. Veel wist ik er op te lossen, vooral dankzij mijn geocachingvakantie in februari. Januari heeft geen data meer en februari, maart en april hebben er allemaal nog maar eentje. De laatste datum van mei werd wel opgelost. Er staan dus nog 3 data open voor volgend jaar en er komen nog 9 data die ik dit jaar nog kan vervullen. Om precies te zijn 4 in juni, 2 in september, 2 in november en 1 in december. Juni staat nu voor de deur, dus we zullen zien hoeveel er van die 4 weggewerkt kunnen worden. Eentje valt op zondag, dus die zal sowieso wel lukken. De rest is iets lastiger.

5. Nog drie maanden over de 1000 geocaching maandfounds heen krijgen (2/3)  

Vorig jaar lukte het mij al om augustus over de 1000 maandfounds heen te krijgen. Nu is het ook gelukt met maart. Daarvoor moesten er nog zo’n 60 caches in de maand maart gevonden worden en dat is ruimschoots gelukt, want de totalen van maart staan nu op 1026. De derde en laatste maand over de 1000 heen krijgen zal nog het lastigste worden, maar ik heb nog wel twee jaar de tijd daarvoor en de nominatiemaanden juni, september en november komen dus allemaal nog 2x voorbij.

7. De 750 gevonden labcaches bereiken (781/750)

Dit doel is bereikt! Op hemelvaartdag bezocht ik de stad Delft en daar deed ik maar liefst vijf labcaches met elk vijf punten. Eén daarvan was de 750ste labcache van de Heideroosjes.

28. Tien keer een kaartenbingo organiseren op instagram (4/10)

Tijdens de Boekenweek organiseerde ik een Boekenkaart Bingo op instagram. Met vier groepjes was dat mijn populairste kaartenbingo tot nu toe. Het leverde een paar leuke boekentips op en ik bleek ook al een aantal tips gelezen te hebben. Voor herhaling vatbaar, dus waarschijnlijk volgend jaar nog een keertje.

50 t/m 53. De vier Brabantse topmonumenten bezoeken: Kasteel Heeswijk, Markiezenhof in Bergen op Zoom, Grote Kerk in Breda, Sint-Jan in Den Bosch

Vorig jaar bezocht ik al de Sint-Jan in Den Bosch, op Koningsdag bezocht ik Kasteel Heeswijk. Daar komt nog een aparte blog over.

62. Een kasteel bezoeken waar ik nog nooit ben geweest
In principe heb ik met Kasteel Heeswijk ook dit doel afgetikt. Maar ik sluit niet uit dat ik nog een ander kasteel ga bezoeken.

64. Een weekend naar Delft

Ook dit doel is vervuld, hoewel het geen weekend maar een dag Delft is geworden. Delft is een stad waar ik nog nooit was geweest (behalve dan de stationsstops) en ik vond het een erg leuke stad. Over een tijdje wil ik wil er graag nog een keer heen, want ik heb niet alles kunnen doen wat op mijn lijstje stond.

87. Tien spellen spelen die tot nu toe ongespeeld in de kast liggen spelen (3/10)

Gezien de grote hoeveelheid nieuwe spellen die ik dit jaar heb gekocht, denk ik dat ik dit doel al lang vervuld heb. Ik ga er binnenkort een blog over schrijven.

95. 100 Happy Days-challenge op instagram

Dit doel is vervuld en ook hier moet ik nog een blog over schrijven.

100. Drie torens beklimmen, die ik nog niet eerder heb beklommen. Dit kunnen uitkijktorens, kerktorens, enz. zijn (3/3)

En ook dit doel is vervuld! In Delft beklom ik de toren van de Nieuwe Kerk voor een geweldig uitzicht over de stad. Dit was mijn derde “nieuwe” toren. Wel grappig dat ik nu drie totaal verschillende torens heb beklommen voor dit doel.

• De vuurtoren van Texel
• De uitkijktoren Nieuwe Herdgang bij Tilburg/Moergestel
• De kerktoren van de Nieuwe Kerk

101. De 100 boeken lezen van De Grote Vriendelijke 100

Ik moest nog 45 van de 100 boeken lezen. Ondertussen heb ik er 9 gelezen

Te weten:

• Allemaal willen we de hemel – Els Beerten
• De gebroeders Leeuwenhart – Astrid Lindgren
• Levende bezems – Lisa Tetzner
• Alaska – Anna Woltz
• Alleen op de wereld – Hector Malot
• Achtste-groepers huilen niet – Jacques Vriens
• Momo en de tijdspaarders – Michael Ende
• Honderd uur nacht – Anna Woltz
• Jij mag alles zijn – Griet Op de Beeck

Day Zero Project 2.0.: Update 7

Alle data van het Geocaching Datum Project vervullen (18/34)

De maand februari had de meeste probleemdata van alle maanden, namelijk 8 stuks. Zeven daarvan vielen binnen een periode van tien dagen, ook wel de Vreselijke Datum Week genoemd. Zoals ik al schreef in mijn MaandMoves ging ik speciaal op geocaching vakantie om al deze data weg te werken. Deze geocachingvakantie was een wens die ik al drie jaar had, maar die steeds niet door kon gaan, eerst vanwege mijn studie en vorig jaar vanwege de Verschrikkelijke IJssneeuwweek. Dit jaar kwam het allemaal goed en zijn alle data nu zelfs 20 of hoger. Zes data werden dus in Limburg opgelost. De zevende was samen met mijn mede-Heideroosje Anke en toen gingen we voor het eerst sinds lange tijd weer eens naar België (wij wonen vlakbij de grens). De achtste en laatste datum is niet gelukt, omdat ik toen thuiszat met corona. Gelukkig is dat een 9-cache-datum en zal die volgend jaar wel vervuld worden. Ik had een ieder geval een goede reden om op die datum niet te kunnen geocachen en wat niet gaat, dat gaat niet.

50 multicaches vinden (15/50)

Tja, er werd dus slechts één multicache gevonden. En dat was nog een gelukje dat ik die mocht loggen, want ik had eigenlijk een paar fouten gemaakt en heb dus niet officieel kunnen loggen in het logboek ter plaatse. Omdat ik wel heel de route had gelopen, mocht ik toch online loggen van de makers. Wel een aanrader, deze cacheroute. Voor de liefhebbers: GC9GTFT Maastricht: Frontenpark en Bassin.

De 750 gevonden labcaches bereiken (690)

Dit doel ging heel lekker deze maand, want tijdens mijn vakantie in Limburg vond ik 20 labcaches die allemaal uit 5 punten bestonden. Daarmee ging dit doel dus in 1x meer dan 100 founds omhoog.

10x met mijn mede-Heideroosje gaan geocachen (5/10)

En zoals al eerder gezegd ging ik ook weer een dag met mijn mede-Heideroosje Anke op pad en we gingen dus naar België, om precies te zijn maakten we een geocachingwandeling in het buitengebied van Ravels over brede boerenzandpaden en door de bossen langs het kanaal. Was een prima wandeling met veel mooie geocachingcreaties. Helaas niet alles kunnen vinden of open kunnen krijgen, maar met 24 founds mochten we zeker niet klagen.

En op de laatste dag van de maand kwam er nog een tweede dag bij in gezelschap van Anke. Het geocachen ging toen niet al te best, maar wel lekker gewandeld.

12.500 geocachingfounds bereiken

Nee, we zijn nog niet bij de 12.500, maar deze maand werd wel de eerste belangrijke milestone onderweg naar dit getal bereikt, want de 11.000ste cache werd gevonden op 9 februari 2022. Ondertussen zijn we zelfs al bij de 11.100!

Bezoek minstens drie Nationale Parken in Nederland buiten Noord-Brabant (2/3)

In Limburg bezocht ik Nationaal Park De Meinweg. Daar ben ik al wel vaker geweest, maar niet tijdens de loopduur van dit DZP. Dus voorlopig laat ik hem meetellen.

Elke maand een nieuw recept uitproberen uit een kookboek en evt. publiceren op mijn blog

Uitgedaagd door iemand op Instagram heb ik dit jaar al diverse nieuwe recepten uit mijn kookboekencollectie uitgeprobeerd. Alleen doe ik daar dus iets mee op Instagram en niet zozeer op mijn blog. Wellicht toch handig om daar binnenkort eens een blog aan te besteden als bewijs voor DZP.

Tien spellen spelen die tot nu toe ongespeeld in de kast liggen spelen (3/10)

Eigenlijk kwamen al deze spellen al in januari uit de kast. Maar we speelden eindelijk Crown of Emara – wat een leuk spel is – en dat kreeg ik bijna twee jaar geleden al voor mijn verjaardag, dus absoluut een Shelf of Shame-spel.

Alles op 1 kaart en de uitbreiding Pearlbrook voor Everdell lagen een stuk korter in de kast. Alles op 1 kaart is een dobbelspelletje, niet moeilijk wel tactisch. Pearlbrook – de waterdierenuitbreiding – vinden wij een leukere uitbreiding dan Spirecrest, dus waarschijnlijk ga ik die verkopen.

Verder heb ik al twee maanden (dit hele jaar dus) geen nieuwe spellen aangeschaft, wat hoort bij mijn voornemen om minstens drie maanden geen nieuwe spellen te kopen en eerst eens alles van de Shelf of Shame te spelen.

100 Happy Days-challenge op instagram

Ik ben ondertussen over de helft, maar soms vind ik het wel moeilijk om iets origineels te bedenken, met name toen ik corona had zag ik weinig “happy” aan de de dagen. Dus ik denk dat ik een paar dagen langer door zal gaan om dat te compenseren.

De 100 boeken lezen van De Grote Vriendelijke 100 (5/45)

Van die 100 boeken moest ik er nog 45 lezen. Afgelopen maand las ik er vier, te weten:

Achtste-groepers huilen niet – Jacques Vriens

Momo en de Tijdspaarders – Michael Ende

Honderd uur nacht – Anna Woltz

Alleen op de wereld – Hector Malot

Wat ik ervan vond lees je in de boekrecensies van februari.

Day Zero Project 2.0.: Update 6

Omdat er in december niet zoveel gebeurde, pak ik de updates van december en januari hier samen in Update nummertje 6.

Alle data van het Geocaching Datum Project vervullen (11/34)

Dubbel goed nieuws over dit doel. Ik dacht namelijk dat ik sinds de start van DZP2.0. nog 35 data op moest lossen, maar ik had een telfoutje gemaakt in mijn voordeel en het blijken er dus maar 34 te zijn. In december loste ik twee data op, allebei 5-cache-data. Voor december staat er nu nog maar één datum open, te weten 10 december. In januari ging het heel goed en loste ik alle zes de data van die maand op, dat waren vier 5-cache-data en twee 6-cache-data. Dat betekent dat januari nu als eerste wintermaand helemaal Datum Project vrij is! Natuurlijk kostte het wel de nodige moeite (ik heb echt vele kilometers gefietst en ook nog gewandeld), maar het gaf ook veel voldoening om alle data opgelost te krijgen.

50 multicaches vinden (14/50)

Zowel in december als in januari vond ik slechts één multicache. En dan moet ik ook nog eerlijk bekennen dat het in beide gevallen om korte offset-multi’s gaat. Dus met maar twee waypoints. Maar ja, het is wel logisch, want als ik een datum wil oplossen heb ik veel founds nodig en dan kies je niet voor een lange multi. Toch zal ik wel meer multi’s moeten gaan doen als ik dit doel wil halen.

De 750 gevonden labcaches bereiken (587/750)

Met de labcaches ging het wel lekker in december en januari, want ik deed er diverse. Want labcaches hebben een in mijn ogen eigenlijk oneerlijke telling (elk waypoint telt als een aparte found) ten opzichte van multi-caches. Voor het oplossen van probleemdata is dit echter een geweldige uitkomst. Dat dan weer wel.

10x met mijn mede-Heideroosje gaan geocachen (3/10)

In januari ging ik 1x samen met mijn mede-Heideroosjes Anke op pad. De derde keer sinds de start van mijn DZP2.0. Anke weet van dit doel en zit mij er steeds mee te plagen. Het was overigens heel gezellig om samen te geocachen, dus de volgende afspraak staat ook alweer gepland. Als de weersomstandigheden meewerken gaan we dan weer samen een probleemdatum oplossen.

Tien keer een kaartenbingo organiseren op instagram (4/10)

In januari organiseerde ik mijn vierde bingo op instagram met als thema Blue Monday. De kaartjes mochten pas op Blue Monday (dat was 17 januari) open gemaakt worden om die depressieve dag op te vrolijken. Er waren niet zoveel deelnemers, dus twee kleine groepjes van vier. Ik kreeg leuke kaartjes en had eindelijk eens een keer bingo. Altijd leuk bij je eigen bingo. Overigens vond ik Blue Monday niet de meest depressie dag van de maand, ik had op andere dagen veel meer last van “winterdepressie”.

Een puzzel van 2000 stukjes maken

In de eerste week van het nieuwe jaar begon ik met deze puzzel die uiteindelijk bijna heel mijn eettafel in beslag nam. Op mijn instagram (@maartjesmoves) is het bewijs te zien dat hij af is. Het was een puzzel van Ravensburger met een afbeelding met boeken en dieren van Aimee Stewart. Ik heb al eerder 1000-stukjes puzzels van haar gelegd, maar dit was de eerste met 2000 stukjes.

Drie torens beklimmen, die ik nog niet eerder heb beklommen. Dit kunnen uitkijktorens, kerktorens, enz. zijn (2/3)

In de eerste week van januari beklom ik mijn tweede nieuwe uitkijktoren. Op fietsafstand van mijn huis is sinds kort een nieuwe uitkijktoren met de naam De Nieuwe Herdgang. Hij staat langs de snelweg de A58 tussen Moergestel en Tilburg in. Het ontwerp van de toren is heel gaaf, het is een soort van driehoek. Het nadeel is wel dat het hoogste plateau maar heel klein is en het was er vreselijk druk, dus kon ik maar even blijven staan. Ik wil dus nog een keertje terug op een rustigere dag. Overigens is het uitzicht niet heel bijzonder, want je kijkt uit over snelwegen en de skyline van Tilburg. Persoonlijk had ik de uitkijktoren liever op een meer natuurlijke plaats gezien, de Kampina bijvoorbeeld. Hij staat ook op een beetje een raar plekje, wat niet echt aan een wandelroute ligt. Wel kun je er naartoe wandelen vanaf het Trappistenklooster Koningshoeven. Dus wellicht ontstaat er nog een wandelroute, de uitkijktoren is nog niet eens officieel geopend (vermoedelijk vanwege corona). Er omheen is het dan ook nog een grote modderpoel. Voordeel is wel dat je er nu nog gratis op mag. Later gaat het geloof ik 1,50 euro kosten.

De 45 boeken lezen van De Grote Vriendelijke 100 die ik nog niet gelezen heb (1/45)

In januari las ik het eerste boek voor dit doel, te weten Jij mag alles zijn van de Belgische schrijfster Griet Op de Beeck.

Verder

Zijn er natuurlijk de langlopende doelen die gewoon doorgaan, zoals het lezen van boeken. Ook ben ik op 1 januari gestart met de #100happydayschallenge op instagram, dus na januari ben ik ongeveer op 1/3 van de 100 dagen.

Day Zero Project 2.0.: De Grote Vriendelijke 100

Ik ben alweer bijna een half jaar bezig met mijn tweede Day Zero Project, maar er stond nog heel lang een vraagteken bij het laatste doel, nummer 101. Heel lang wist ik hier niets voor te bedenken, maar dankzij lezerscommunity Hebban – waar ik al jaren mijn gelezen boeken bijhoud – kwam ik dan toch op een leuk idee.

In november kwam er een lijst uit met daarop volgens de stemmers de beste 100 kinder- en jeugdboeken. Deze stemming was opgezet door Hebban en De Grote Vriendelijke Podcast (een podcast over kinder- en jeugdboeken). Hebban zette vervolgens een challenge op, waarin je drie jaar de tijd krijgt om al 100 boeken van de lijst te lezen, tot 31 december 2024. Mijn DZP stopt al negen maanden eerder, op 31 maart 2024. Maar ik heb ook al vrij veel boeken van de lijst gelezen, dus dat maakt het iets makkelijker. Ik ga dus proberen om tijdens mijn DZP de lijst compleet te krijgen.

Wat ik leuk vind aan de lijst is dat het van prentenboeken tot young adult-boeken gaat. Van de andere kant vind ik het wel lastig om prentenboeken te meten met young-adult-boeken. En dat er veel klassiekers in staan, maar ook heel nieuwe boeken. En dat bepaalde auteurs er vaker in staan. Owh ja en dat er ook boeken van buitenlandse auteurs in staan. Kunnen ze voor de literatuurlijst op de middelbare scholen nog wat van leren…

Wat ik wel een misser vind is dat sommige boeken als hele serie genoemd worden (De Groene Bloem-trilogie van Floortje Zwigtman), maar dat de Harry Potter apart erin staan. Daar hadden ze dan beter consequent in kunnen zijn.

De meeste boeken heb ik al gelezen (of staan zelfs in mijn boekenkast). De boeken van Tonke Dragt heb ik allemaal zelfs meerdere keren gelezen (Tonke Dragt had wat mij betreft dan ook op 1 mogen staan i.p.v. 2, vooral ook omdat ze vrij tijdloze boeken heeft geschreven). De meeste Thea Beckmans ook. Harry Potter ook. De Roald Dahls ook. De meeste prentenboek en de boeken van Annie M.G. Schmidt zijn mij voorgelezen.

Van sommige boeken weet ik niet zeker of ik ze ooit gelezen heb, dat geldt voor de meeste Paul Biegels en voor de Kinderkaravaan van An Rutgers van der Loeff. Ook Pippi Langkous en Winnie the Poeh heb ik waarschijnlijk niet alles van (voor)gelezen, maar dat is gecompenseerd met de (teken)films.

Van het grootste gedeelte van de boeken en auteurs heb ik op zijn minst ooit gehoord. Toch staan er een paar boeken/auteurs in die geen belletje bij mij doen rinkelen.

En Anna Woltz staat er heel vaak in en daar heb ik nog nooit iets van gelezen (op het boekenweekgeschenk na), dus misschien moet ik daar maar eens mee beginnen ;>) Hoewel ik de nummer 1 – Lampje van Annet Schaap – dus ook nog niet gelezen heb, maar die staat wel bij mijn moeder in de kast.

Ben ik het volledig eens met deze lijst? Natuurlijk niet. Ik mis toch echt wel een aantal goede boeken van uitgeverij Lemniscaat. Waar zijn de historische jeugdboeken van Simone van der Vlugt? Evert Hartman? Per Nilsson? En als Ik geef je de zon van Jandy Nelson er in staat (wat ik overigens een heel goed boek vind), had ik toch zeker ook Een Weeffout in onze Sterren van John Green verwacht. Of een boek van Rainbow Rowell (Eleanor & Park) of Simon van Becky Albertalli.

De groene boeken moet ik nog lezen. Dat zijn er 45 met een stuk of vijf twijfelgevallen waarvan ik het niet meer zeker weet dus. De paars gekleurde titels heb ik ondertussen gelezen.

De Grote Vriendelijke 100:

1. Lampje – Annet Schaap
2. De brief voor de koning – Tonke Dragt
3. Kruistocht in spijkerbroek – Thea Beckman
4. Pluk van de Petteflet – Annie M.G. Schmidt
5. Koning van Katoren – Jan Terlouw
6. De gebroeders Leeuwenhart – Astrid Lindgren
7. Harry Potter en de Steen der Wijzen – J.K. Rowling
8. Hier is de boze heks – Hanna Kraan
9. Matilda – Roald Dahl
10. Ronja de roversdochter – Astrid Lindgren
11. Gozert – Pieter Koolwijk
12. De GVR – Roald Dahl
13. Meester van de Zwarte Molen – Ottfried Preussler
14. De Kleine Kapitein – Paul Biegel
15. Kinderen van Moeder Aarde – Thea Beckman
16. Sjakie en de Chocoladefabriek – Roald Dahl
17. Alleen op de wereld – Hector Malot
18. Het grote boek van Madelief – Guus Kuijer
19. Het Sleutelkruid – Paul Biegel
20. Hasse Simonsdochter – Thea Beckman
21. Oorlogswinter – Jan Terlouw
22. Het Oneindige Verhaal – Michael Ende
23. Pippi Langkous – Astrid Lindgren
24. Harry Potter en de Gevange van Azkaban – J.K. Rowling
25. De Zevensprong – Tonke Dragt
26. Harry Potter en de Geheime Kamer – J.K. Rowling
27. Alfabet – Charlotte Dematons
28. De Heksen – Roald Dahl
29. Achtste-groepers huilen niet – Jacques Vriens
30. De jongen, de mol, de vos en het paard – Charlie Mackesy
31. De Gruffalo – Julia Donaldson & Axel Scheffler
32. De Tuinen van Dorr – Paul Biegel
33. Torenhoog en Mijlenbreed – Tonke Dragt
34. Lennox en de gouden sikkel – Zindzi Zevenbergen
35. Briefjes voor Pelle – Marlies Slegers
36. Ik ben Krik, Krik ben ik – Hanna Kraan
37. De Gorgels – Jochem Myjer
38. Blauwe plekken – Anke de Vries
39. Het verlangen van de prins – Marco Kunst
40. Geef me de ruimte – Thea Beckman
41. Heksenkind – Monica Furlong
42. Over een kleine mol die wil weten wie er op zijn kop gepoept heeft – Werner Holzwarth
43. Zonder titel – Erna Sassen
44. De Geheime Tuin – Frances Hodgson Burnett
45. Minoes – Annie M.G. Schmidt
46. De Zweetvoetenman – Annet Huizing
47. Rupsje Nooitgenoeg – Eric Carle
48. De Griezels – Roald Dahl
49. De kinderen van Bolderburen – Astrid Lindgren
50. De meisjes – Annet Schaap
51. Otje – Annie M.G. Schmidt
52. Daantje, de wereldkampioen – Roald Dahl
53. Luna – Pieter Koolwijk
54. De Tunnel – Anna Woltz
55. De Groene Bloem trilogie – Floortje Zwigtman
56. Ik geef je de zon – Jandy Nelson
57. Alle verhalen van Kikker & Pad – Arnold Lobel
58. Wat je moet doen als je over een nijlpaard struikelt – Edward van de Vendel & Martijn van der Linden
59. Nevermoor – Jessica Townsend
60. Jij mag alles zijn – Griet op den Beeck
61. Harry Potter en de Vuurbeker – J.K. Rowling
62. Levende bezems – Lisa Tetzner
63. Dromer – Mark Janssen
64. Geheimen van het Wilde Woud – Tonke Dragt
65. Spinder – Simon van der Geest
66. Films die nergens draaien – Yorick Goldewijk
67. Honderd uur nacht – Anna Woltz
68. De veger – Jonathan Auxier
69. Momo en de Tijdspaarders – Michael Ende
70. De Tillermans – Cynthia Voigt
71. Negen open armen – Benny Lindelauf
72. Alaska – Anna Woltz
73. De Torens van Februari – Tonke Dragt
74. Wiplala – Annie M.G. Schmidt
75. Je moet dansen op mijn graf – Aidan Chambers
76. Lepelsnijder – Marjolijn Hof
77. Doodgewoon – Bette Westera
78. Winnie de Poeh – A.A. Milne
79. De Kinderkaravaan – An Rutgers van der Loeff
80. Hele verhalen voor een halve soldaat – Benny Lindelauf
81. Hart van Inkt – Cornelia Funke
82. Kruimeltje – Chris van Abcoude
83. Allemaal willen we de hemel – Els Beerten
84. Het Gulden Vlies van Thule – Thea Beckman
85. Koningskind – Selma Noort
86. Nachtverhaal – Paul Biegel
87. Spijt – Carry Slee
88. Dit is geen dagboek – Erna Sassen
89. Kleine Sofie en Lange Wapper – Els Pelgrom & Thé Tjong-Khing
90. Het Ministerie van Oplossingen – Sanne Rooseboom
91. Wij gaan op berenjacht – Michael Rosen
92. Max en de Maximonsters – Maurice Sendak
93. Avonturen van de Dappere Ridster – Janneke Schotveld
94. Polleke – Guus Kuijer
95. Nederland – Charlotte Dematons
96. Floddertje – Annie M.G. Schmidt
97. Gips – Anna Woltz
98. Zeb – Gideon Samson
99. Wonderbos – Jan Paul Schutten
100. Monkie – Dieter Schubert

Getallen van 2021

Deze maand geen Day Zero Project 2.0. Update, omdat er heel weinig op het gebied van DZP is gebeurd. Eigenlijk alleen weer wat aan de geocachingdoelen gedaan (en langlopende doelen zoals het boekendoel) en die bespreek ik deels hier ook bij de getallen. Veel doelen van mijn DZP zijn nu niet haalbaar, omdat we weer in een strenge lockdown zitten en ook omdat het winter is. Daarom dit keer wat getallen over het jaar 2021.

Geocaching

Laten we dan maar meteen met geocaching beginnen. Het is ondertussen ruim 17 jaar geleden dat ik mijn eerste geocache vond en ik vind het nog steeds een leuke hobby. In 2021 vonden we 842 caches. We starten het jaar met 9975 founds en eindigden dus met 10817 founds. Dat betekent dat we in 2022 in ieder geval voor de 11000 zullen gaan. 2021 eindigt hiermee op de vijfde plaats qua jaarfounds en is het beste jaar sinds 2017, dat nog altijd op nummer 1 staat.

De beste geocachingmaand van dit jaar was zonder meer de maand mei. We vonden toen maar liefst 222 geocaches wat dus een kwart van het jaartotaal is en mei 2021 eindigt hiermee op plek 4 in de maand-top-5. We verbeterden de dagenstreak van 18 dagen achter elkaar een cache vinden (sinds de zomer van 2016) naar 21 dagen achter elkaar een cache vinden. De dag met de meeste founds zat ook in mei, dat was 2 mei 2021 en we vonden toen maar liefst 50 caches op een dag. We waren allebei op vakantie, maar niet samen. Anke en Guy vonden dus 4 caches, mijn moeder en ik logden er 46. Verder ging het maandtotaal van mei over de 1000 founds heen (van alle maanden mei bij elkaar opgeteld dus). April was een maand eerder al over de 1000 founds heen gegaan en later dat jaar volgde ook augustus nog. Voor 2022 staat maart in de planning.

2021 startte met nog 44 probleemdata voor het Geocaching Data Project (alle data op minstens 10 founds krijgen). Dit jaar werden er 14 data opgelost, waarvan vijf 5-cache-data. Er blijven dus nog 30 data over voor 2022. Mijn persoonlijke doel is om er minstens 10 op te lossen. Er vallen er veel op zondag dit jaar, dus als het weer een beetje meewerkt moet dat lukken.

Na het vinden van de 10000ste cache nam ik mij voor om meer multi-caches te gaan doen, maar met 27 multi’s in 2021 valt dat nog tegen. Daarom nam ik een doel op in mijn DZP2.0. dat ik 50 multi’s wil vinden tijdens de looptijd van mijn DZP. Omdat DZP2.0. pas halverwege het jaar startte, tellen er maar 13 multi’s van die 27 jaarfounds mee voor het doel.

Met de labcaches ging het beter. Bijna de helft van de jaarfounds zijn labcaches. Het is nog een relatief nieuw soort caches (pas onstaan in 2020), daarom hebben we er dit jaar zoveel gedaan. Labcaches tellen sneller door, omdat welk waypoint telt als een found (dat vind ik eigenlijk niet eerlijk, maar het is wel makkelijk bij het oplossen van probleemdata). Het komt dus deels door de labcaches dat we dit jaar zoveel founds hebben.

We scoorden ook nog 23 geocaching-souvenirs.

Boeken

Ik las in 2021 maar liefst 120 boeken. Mijn leesdoel op lezerscommunity Hebban stond op 100 boeken, maar dat bereikte ik al begin november. Het is een gemiddelde van 10 boeken per maand. Behoorlijk veel boeken. Het overgrote deel van deze boeken leende ik van de bibliotheek, een enkeling is van mezelf en dan zijn er nog een paar geleend van familie of kennissen. Ook mocht ik een paar keer een boek recenseren. Boeken kopen doe ik nog maar heel weinig, ze zijn veel te duur en de meeste boeken lees ik toch maar 1x. Toch wil ik volgend jaar wat minder lezen en wat meer gaan schrijven. Kijken of dat gaat lukken, want dat is moeilijk voor iemand met zware bibliobibuli ;>) Overigens lees ik al mijn hele leven heel veel, alleen op de middelbare school heb ik even een leesdip gehad vanwege die afschuwelijke verplichte literatuurlijst met al die saaie, ouderwetse boeken.

Van deze 120 boeken zijn er maar 10 geschreven door een mannelijke auteur en eentje door een man en vrouw samen. Blijkbaar houd ik meer van vrouwelijke auteurs, haha. De meest populaire auteurs (drie boeken of meer) dit jaar waren Corina Bomann, Anne Jacobs/Marie Lamballe (is dezelfde auteur), Lucinda Riley (helaas is ze er niet meer), Sarah Lark, Kristin Hannah, Jenny Colgan, Sofia Caspari en Leigh Bardugo. Op de young adults van Bardugo na (Grisha en Kraaien) weet je dan meteen wat mijn favoriete genre is: (historische) romans.

Spelletjes

Deze getallen zijn niet helemaal eerlijk, want ik ben pas begonnen met de gespeelde spellen bijhouden via een app (Board Game Stats – kost eenmalig een paar euro) eind augustus. Deze getallen zijn dus alleen over de laatste vier maanden van het jaar. In die vier maanden speelde ik 183 spelletjes met 13 verschillende tegenstanders. Dat waren 43 unieke spellen. De top-5 van meest gespeelde spellen in deze maanden is:

1. Qwixx
2. Keer op Keer
3. CuBirds
4. Meadow
5. Qwirkle cards

Op Meadow na zijn dit allemaal korte, snelle spelletjes die je dus makkelijk erbij pakt en waarvan je snel meerdere potjes speelt. Van Qwixx hebben we diverse soorten, maar die kun je niet apart in de app zetten. Van Keer op Keer hebben we ondertussen ook versie 2. CuBirds is een geweldig spelletje met kubustische vogels, heel verslavend. Meadow is een spel met heel mooi artwork en is niet moeilijk maar wel heel tactisch. Qwirkle cards is ook een snel spelletjes, wat niet moeilijk is, maar wel ook vrij tactisch. Ik ben heel benieuwd hoe volgend jaar de statistieken er over een heel jaar uitzien.

Munzee

De Munzee-app heeft geen mooie jaaroverzichten. Ze doen ook niet aan verschillen tussen landen, zoals bij geocaching, waar je dan meteen een landsouvenir kan scoren. Munzee werd er niet warm of koud van toen ik in het buitenland ging cappen. Ik weet dus eerlijk gezegd niet meer met welke getallen ik in 2021 gestart ben. Wel dat ik eindig in level 116 met 26520 captured Munzees en 864676 punten. Dan kan ik het in 2022 beter bijhouden.

Waymarking

Waymarking is net als geocaching van de organisatie Groundspeak en draait dus via dezelfde server. Qua statistieken lijken de websites dan ook heel erg op elkaar. Qua gebruikersgemak blijft waymarking toch erg achter. Ik heb dit jaar niet zoveel waymarks aangemaakt – slechts 11 – eigenlijk precies genoeg voor de virtuele 500 medaille. Die wilde ik al heel lang bereiken, het was zelfs een doel bij mijn eerste Day Zero Project, wat dus pas in december 2021 is geslaagd. De volgende virtuele medaille is pas bij 1000 aangebrachte waymarks. Omdat ik al zolang over deze 500 heb gedaan is de motivatie om door te gaan niet zo heel groot meer. Ik weet niet of ik helemaal kan loslaten, ik vrees dat ik altijd een obsessie voor fietspaddestoelen van de ANWB (mijn meest gewaymarkte object) zal behouden. Dus het zou zomaar kunnen dat ik af en toe nog een waymark aan zal brengen. Maar qua hobby heb ik veel meer plezier van geocaching en Munzee en waymarking zal dus steeds verder naar de achtergrond zakken.

Wandelen

Ik zou het dus tof vinden om hier te vermelden hoeveel kilometer ik dit jaar heb gewandeld, maar ik heb dit dus niet bijgehouden. Ben eigenlijk nog steeds op zoek naar een gratis of heel goedkope app waarin ik dit makkelijk kan bijhouden. Mocht iemand nog tips daarvoor hebben: graag.

Day Zero Project 2.0.: Update 5

Alle data van het Geocaching Datum Project vervullen (3/35)

November telde nog drie data voor het Geocaching Datum Project. Twee 5-cache-data en een 7-cache-data. Helaas vielen er twee op doordeweekse werkdagen (ook nog eens twee dagen achter elkaar), dus die kon ik niet oplossen. De derde – 21 november – viel wel op een zondag en die heb ik uiteindelijk op kunnen lossen, ook al waren er problemen waardoor ik geen OV-fiets kon huren op het station van Gilze-Rijen en moest ik overstappen op Plan B. Daarmee is de derde datum voor het GDP vervuld. Nog 32 data te gaan…

50 multicaches vinden (12/50)

In november vonden we 1 multicache, tijdens een mooie wandeling over de Landschotse Heide bij Middelbeers.

10x met mijn mede-Heideroosje gaan geocachen (2/10)

En dat was dus samen met mijn mede-Heideroosje Anke, dus daarmee zijn we voor de tweede keer samen op pad geweest. Dat beviel goed, dus eigenlijk wilden we nog een keer samen op geocachingjacht, maar toen regende het zo hard, dat we het weer moesten aflassen (de zoveelste keer dit jaar, we hebben last van de regenvloek, denk ik).

Verder

Alleen maar progressie gemaakt op geocachingdoelen deze maand dus (en het boekendoel, maar dat haal ik soweiso wel met twee vingers in mijn neus). Veel doelen staan nu stil vanwege de zoveelste lockdown en vanwege de herfst/winter.