Elke donderdag – Throwback Thursday – verschijnt hier een verslag online uit het roemruchte geocachingverleden van de Heideroosjes.
Vandaag gaan we terug naar 30 maart 2008:
’s Middags was er zwembadtraining van de kanovereniging, dus ging ik al vroeg met Anke en haar twee zusjes op pad in de richting van Hilvarenbeek.
Het avontuur:
Het was tijd om twee frustraties in Hilvarenbeek op te lossen. Tom’s Peeping Castle was een nogal rare cache. Je moest naar een soort van kasteelachtige villa in het buitengebied bij Gorp en Roovert rijden en daar vragen gaan beantwoorden over het kasteeltje. Het was zelfs de bedoeling dat je met een verrekijker naar dat huis ging kijken enzo. Ik kan me niet voorstellen dat je dat als bewoner van dat huis leuk vindt, allemaal van die rare mensen voor de deur met gekke apparaatjes, fototoestellen en verrekijkers. We waren er al eerder geweest in verschillende samenstellingen en hoopten nu met vier vrouw sterk eindelijk alle aanwijzingen te vinden. Ondertussen hadden we ook de maker gemaild voor een hint. Hij gaf ons de streepjes op de vlaggenmast (die onmogelijk te onderscheiden waren door de verrekijker) cadeau, maar we moesten zelf nog gaan zoeken naar de wandelroute. Zodra we deze morgen bij het kasteel stonden zag ik in de verte een fietspaddenstoel. Nadat ik alle gegevens van de paddo genoteerd had, liep ik terug naar de anderen bij het kasteel en toen zag ik de sticker van de wandelroute zitten, achterop een bordje. Het bleek om een NS-route te gaan en de aanwijzingen daarvan zitten heel sneaky verstopt. Nu konden we de eindlocatie van de cache gaan berekenen. Dat was 2 kilometer verderop, dus gingen we heel lui met de auto, ook omdat het alweer regende. De cache bleek bij een boerderij te liggen en we logden hem met hete adem van de koeien in onze nek.
Hierna was het tijd voor de bonus van de M.I.-reeks. De andere acht caches in deze reeks waren eerder door de beide teams gelogd, sommige ook samen gelopen. De negende was niet echt makkelijk, met een rare quiz, gecodeerde documenten en een ingewikkelde som die 3x nagerekend moest worden. Maar dit moest echt kloppen. We kregen het alleen niet voor elkaar om het punt met de auto te bereiken. Nadat we een andere auto vastgeslibt in de modder zagen staan, besloten we maar te gaan lopen. We kwamen bij een vogelhuisje aan waarin de informatie om bij de cache te komen verscholen zat. Er moest een projectie worden gemaakt, dus dat was iets voor mijn GPS. Gelukkig bleek de cache op de terugweg naar de auto te liggen, want het regende ondertussen flink hard. Op het 0-punt konden we de cache niet echt vinden. Als je met vier personen sterk bent, moet dat eigenlijk niet kunnen. Na een hele tijd, zag ik ineens een boomstronk die volgens mij niet echt kon zijn en dat bleek inderdaad de cache te zijn. Dat was een hele grote emmer en er zat als beloning een coin in. Zo sloten wij de M.I.-reeks eindelijk af.
We hadden nog net genoeg tijd over voor Safari, een vrij nieuwe Multi-cache. Safari liep door de bossen langs Safaripark de Beekse Bergen, vandaar de naam van de cache. Op de parkeerplaats stond een man allemaal naar een bordje te wijzen, dat nodig was om de vraag van het eerste waypoint te beantwoorden. Wij vermoedden dat deze man ook een geocacher was. Later natuurlijk op internet uitgezocht wie hij was en het bleek Zeppas himself te zijn, de maker van deze cache. Na een grappige tocht door de bossen rondom het Safaripark, waarbij we geen andere beesten zagen dan een stel verwaande vogels, maar wel veel lol hadden kwamen we aan op een plek in het bos waar heel veel bladeren lagen. Tja, waar was die cache nou? We hadden geen prikstokken meer, ik was de mijne verloren en ook Nopi had er geen bij. We begonnen te zoeken, maar konden eigenlijk niks vinden. De anderen wilden al opgeven, maar ik wilde nog een laatste keer rondstampen. En zoals wel vaker als alle hoop al opgegeven is…vond ik de cache. Alweer de vinder, voor de derde keer die dag. Dus vond ik mezelf wel de geocache-held van de dag…
Wat ik hier op 30 maart 2023 nog aan toe te voegen heb:
Zo, twee multi’s en een wandelmysterie op een ochtend, dat vind ik best een hoge score!
Maartjes Moves 