Elke donderdag – Throwback Thursday – verschijnt hier een verslag online uit het roemruchte geocachingverleden van de Heideroosjes.
Vandaag gaan we terug naar 24 maart 2007
Op een middag besloten Anke en ik om nog na ons werk te gaan geocachen.
Het verhaal:
Eigenlijk zouden we die op de fiets gedaan, maar we mochten een auto llenen en daardoor konden we meer caches doen dan verwacht. De eerste was ’t Groene Woud, een cache die al een tijdje op het lijstje stond. Het was een hele simpele multi-cache. Dingen tellen op een hek en daarna een kilometer te voet heen en terug naar de cache die al van verre zichtbaar was aan een berg takjes.
Daarna door naar de Hooibrug, ook een korte multi die geen problemen opleverde.
De volgende was er eentje uit de serie Nice places from Wilp, dit was de nieuwste, maar het kwam er maar nooit van om hem op te gaan halen. Vandaag dus wel. Het was bij een betonnen bruggetje, want dit was de favoriete zwemplek van Wilps hond Waldo. Het zou Indy’s (onze toenmalige hond) favoriete plek in ieder geval niet zijn, want die houdt helemaal niet van water en het is nog wel een golden retriever… Voor we hier ergens in het buitengebied van Boxtel terecht kwamen, waren we nog verdwaald in het centrum. Niet leuk op een zaterdagmiddag.
Next one was Vlaggen, een mysteriepuzzel die al heel lang geleden door een vriend is opgelost, maar die we nooit opgehaald hadden. Ook daar rekenden we deze middag mee af. We kwamen tot 3x toe langs de plek, maar de eerste keer zaten er dreuzels te picknicken. De tweede keer konden we wel zoeken, hij zat erg origineel verstopt. Zonder de hint hadden we hem echt nooit gevonden. De derde keer was toen we naar huis reden.
Na Vlaggen begonnen we aan de Kienehoef, ook een cache van Papyrus, maar die was langer dan we dachten en toen we bij een puzzeltje aankwamen, hebben we dat mee naar huis genomen en zijn we gestopt. Dus die moeten we nog een keer af gaan maken. We hadden nog net tijd genoeg over voor de Vlagheide. Ik vind de naam van deze cache heel stoer en hij ligt ook wel op een gave plek. Een zestig meter hoge berg, een vuilnisbelt die omgewerkt is tot natuurgebied. Ik vind dit soort bergen wel wat hebben. Eerder zagen we er een bij Huis ter Heide.
Wat ik hier op 24 maart 2022 nog aan toe te voegen heb:
Pfft, 15 jaar geleden! Op de meeste plekken zijn we later nog eens terug geweest voor andere geocaches, want geocaches komen en gaan.
En hoewel hond Indy maar liefst 14,5 jaar oud is geworden, is hij ondertussen toch al tien jaar dood. Was wel een heel lief beest; soms mocht hij mee geocachen.
Maartjes Moves 