Geocachingverhalen uit het verleden: Het Verborgen Rijk

Elke donderdag – Throwback Thursday – verschijnt hier een verslag online uit het roemruchte geocachingverleden van de Heideroosjes.

Vandaag gaan we terug naar 6 januari 2013:

Mijn moeder en ik reisden af naar het Verborgen Rijk bij Sint Oedenrode om de eerste caches van 2013 te zoeken.

Het verhaal:

Voor vandaag was er beter weer voorspeld dan de rest van de week: bewolkt, maar wel droog. Mijn moeder wilde ook graag haar eerste caches van 2013 vinden, dus die ging gezellig mee. We gingen de cache doen die al wekenlang op het programma stond: Het geheim van het Verborgen Rijk van de Murgjes, waarvan we eerder het Vingerhoedsmysterie en het Raadsel van de Watertrol hebben gelopen.

Ook deze cache was weer helemaal van die opzet. Dingen uit de omgeving gebruiken alsof ze in een fantasie-verhaal voorkomen. Een geweldig fantasierijk verhaal erbij over allerlei wezens. Dat is aan mijn moeder en mij wel besteed, want wij hebben een grote fantasie (veel andere cachers klaagden dat ze het langdradig vonden). Meestal zit er wel een lastig dingetje in de caches van de Murgjes, dus we waren de hele tijd blij als we weer een waypoint verder kwamen zonder problemen. We waren zelfs verbaasd dat de eerste waypoints zo voorspoedig verliepen. Pas bij waypoint 8 trad het eerste probleem op. Er stond een soort van breuk in de berekening en we hadden geen idee wat voor waarde het moest zijn. H/D??? Echt geen idee. We hebben er een tijdje staan dralen en het toen maar opgegeven.

Het volgende waypoint was een boom en daar stond een foto van op de beschrijving. Het pad kon ook maar een kant op, dus zijn we het pad afgelopen en op de kruising met het volgende pad stond de boom. Mooi, we konden weer verder. Na de projectie vanaf de boom moest je een mier zoeken. Dit was het waypoint waar de meeste teams de fout ingingen, maar ik had de mier binnen 5 minuten gespot, dus dat ging best voorspoedig. Met het foto-zoektochtje ging het minder goed, maar dat bleek je achteraf ook niet echt nodig te hebben. De cache lag op privéterrein en we werden begroet door een blaffende hond. Gelukkig vonden we de cache snel, het was een doorzichtige bak en ik zag al meteen dat er een 3-Oog-Alien in zat, dus die ging mee naar huis. Toen het bakje open ging bleek er ook nog de zevende dwerg in te zitten. Ik ben al twee jaar lang bezig om de zeven dwergen bij elkaar te sparen, ook dat is ooit een actie van de AH geweest. Ik had er ondertussen al zes bij elkaar gevonden, allemaal uit verschillende caches. Eigenlijk wel jammer dat ik niet heb bijgehouden uit welke caches ze allemaal kwamen. Maar nu heb ik ze dus compleet. Deze eerste found van 2013 kon dus al niet meer stuk. Hij heeft dan ook een favorite gekregen.

Vrijwel meteen na het loggen kreeg ik een mailtje van de Murgjes met uitleg over onze probleem-waypoints. H onder D, betekend dus honderd. Heel simpel eigenlijk, maar net als met die E,T,D….N,T bij de Watertrol keken wij er helemaal overheen. Gelukkig is het toch goed gekomen.

De auto stond trouwens geparkeerd op een privéparkeerplaats bij een geheimzinnig gebouw. Je moest een parkeerticket printen met het logo van de cache en als een soort van parkeerbonnetje in je auto leggen. Dat hadden wij braaf gedaan, maar we kregen wel vreemde ideeën over dat gebouw…

Vlak bij de parkeerplaats lag nog een traditional, dus daar zijn we heen gelopen. Het was een TB-hotel in een achtertuin van mensen. Ze hadden hier heel grappige straatnamen, zoals Koren, Haver en Gerst. Vonden wij wel origineel, de meeste dorpen in Nederland houden er hetzelfde straatnamenpatroon op na. De cache was snel gespot, er zat maar 1 trackable in, een coin die wij geruild hebben. Signal stond erop, dus mijn moeder mocht hem hebben, want die is dol op Signal, de kikker-mascotte van Groundspeak (de organisatie achter geocaching).

We verplaatsten de auto naar de parkeerplaats bij de Kienehoef. Hier was ik al vaker geweest om te geocachen. Er lag hier vroeger een frustratie-multi. Die is gearchiveerd en nu ligt er een nieuwe multi. Ik had hem alleen maar in Eragon staan en helaas had de maker geen html gebruikt, dus alle tekst stond achter elkaar door. Dit maakte de cachebeschrijving nog waziger dan hij al was. Het was heel onduidelijk hoe je aan de waarde voor het eerste waypoint moest komen. Uiteindelijk was het gewoon alfabet-waarde. De rest van de tocht verliep ook niet over rolletjes, we hebben de helft van de aanwijzingen niet gevonden en werden erg afgeleid door alle schattige dieren van de kinderboerderij op het terrein.

Op het einde bakte ik niet veel de berekening, dus stonden we op de verkeerde plaats te zoeken. Aan de zoeksporen te zien, hadden meer geocachers verkeerd gezocht. De zoekplek lag ook erg in het zicht. Mijn moeder kreeg een helder inzicht betreffende de berekening en toen bleek het aan de overkant van het pad te zijn. Daar stuitten we meteen op de cache, hadden we hem toch nog gevonden. Maar caches in de Kienehoef gaan dus nooit zonder slag of stoot.

We wilden de dag afsluiten met een makkelijke cache, dus gingen we nog een traditional doen. Die lag in het parkje achter het gemeentehuis van Sint Oedenrode. Dit was inderdaad een snelle found. Dat gemeentehuis ziet eruit als een kasteeltje, wel een mooi gebouw. Toen we terug naar huis reden zagen we nog allemaal plekken waar we in het verleden ook al gecachet hebben. Leuk, zoveel cache-herinneringen.

En de kop voor 2013 is eraf.

Wat ik hier op 6 januari 2022 nog aan toe te voegen heb:

Grappig dat we hier pas op 6 januari voor het eerst gaan geocachen, nu ga ik meestal al op 1 januari op pad, omdat er een Hello jaar X – souvenir aan verbonden is. Caches van de Murgjes zijn wel altijd leuk en goed verzorgd. De cache Het Geheim van het Verborgen Rijk bestaat trouwens nog steeds, dus hopelijk heb ik nu niet teveel spoilers weggegeven… Voor de liefhebbers: cachecode GC3KC78.