MaandMoves: januari 2022

Net als vorig jaar ga ik proberen om elke maand op de laatste dag een soort van maandoverzicht te geven.

Januari

Ik begon het jaar met drie dagen vrij; dat kwam zo roostertechnisch uit en was lekker na het vele werken in december. Het was toen ook heel lekker, bijna lente-achtig weer. Helaas sloeg de “winterdepressie” daarna weer hard toe. Ik vind januari altijd al een grauwe snauwmaand en dat leek dit jaar nog erger te zijn dan anders. De K-ziekte van mijn vader en het C-virus plus alle bijbehorende maatregelen droegen daar niet echt positief aan bij. Verder woon ik in een slecht onderhouden sociale huur duplexbovenwoning met energielabel G en zeer slechte isolatie en af en toe vlieg ik bijna tegen de muur omhoog vanwege de geluidsoverlast van de buren. En daar komt de verkeersoverlast dan nog eens bij en de trein. Maar de buren zijn met stip het ergste.

In de eerste week van het jaar ging mijn telefoon onherstelbaar kapot en moest ik een nieuwe kopen. Ondanks dat het om een refurbished exemplaar ging, was dat evengoed een rib uit mijn lijf. Maar ja, je gebruikt je telefoon voor zoveel dingen, het is een noodzakelijk gebruiksvoorwerp. Mijn fiets moest eigenlijk al wekenlang naar de fietsenmaker en ook dat was een forse rekening. Maar ook dit was wel echt nodig. Voor de rest van de maand heb ik toen maar een buy nothing-regeling ingesteld en die loopt ook nog door in februari en maart.

Of er ook nog leuke dingen waren deze maand? Jawel, een paar. Het ging gelukkig niet sneeuwen, dat vind ik als groot sneeuwhater heel erg positief. Ik kreeg leuke kaartjes voor mijn eigen Blue Monday Bingo en had ook nog eens bingo. Wie is de Mol? begon weer. Het is alweer een beetje langer licht. En geocaching ging geweldig:

Wandelen, geocaching en Munzee

Het geocachen ging heel lekker deze maand. Op 1 januari ging ik voor mijn plezier en het nieuwjaarssouvenir geocachen in de Loonse- en Drunense Duinen en zag ik meteen een buizerd en een ree. Januari telde nog zes data voor het Geocaching Datum Project en die heb ik allemaal weten op te hogen tot 10 founds of hoger. De eerste drie data waren er drie achter elkaar en omdat ik nog heel veel overuren had staan, besloot ik twee dagen (de derde was zondag) vrij te nemen om die probleemdata weg te werken. De eerste dag ging mijn mede-Heideroosje Anke gezellig mee op pad en wandelden we een trail in de bossen rondom het Groot- en Kleinmeer in Vessem. Toen ik in Hilvarenbeek woonde (2010-2012) kwam ik hier vaker. Nu was het al jaren geleden. Helaas is de waterstand in de meren niet al te best.

De tweede en derde dag ging ik geocachen per fiets in respectievelijk Loon op Zand en Hilvarenbeek, maar toen ging het wat minder voorspoedig dan op de eerste dag. Vooral Hilvarenbeek was een zeer modderige wandeling, met hagelbuien en lastige caches. Uiteindelijk vond ik slechts 8 van de 12 caches op mijn lijstje.

Er waren nog twee zondagen waarop ik bezig was voor het Geocaching Datum Project. 1x per fiets rondom Oirschot inclusief korte wandeling over Landgoed Baest en 1x per fiets rondom Liempde. Vooral dat laatste was een erg succesvolle dag.

De zesde datum was een doordeweekse werkdag en ik had niet verwacht dat ik die dit jaar op zou kunnen lossen, tot er een nieuwe labcache online kwam met het startpunt 350 meter van mijn voordeur. Die kon ik dus mooi nog in de schemering lopen na mijn werk. En zo werd ook die zesde datum opgelost.

De bergsouvenirs van januari werden al op 7 januari allebei binnen gehaald. De berg van deze maand heette Aconcagua. Nog 1 maand te gaan en dan is deze serie afgelopen.

Qua wandelen was het verder alleen Oisterwijkse bossen- en vennen. Had het veel te druk met geocaching, haha. Ik verheug me nu al op de lente en dat de klok vooruit wordt gezet en het weer langer licht is, zodat ik ’s avonds nog naar het bos kan.

Ook niet speciaal op Munzeejacht geweest, maar natuurlijk wel de Munzees onderweg tijdens het geocachen meegepakt. De Munzee-app was zo’n beetje de eerste app die ik installeerde op mijn nieuwe telefoon, je moet tenslotte prioriteiten stellen… Dat waren er niet zo heel veel, dus geen volgend level bereikt.

Spelletjes

Er werden zowel in reallife als online spelletjes gespeeld. Zelfs twee potjes Catan die ik beiden heb gewonnen. S. heeft de houten editie van Zeevaarders tweedehands op de kop getikt voor een normale prijs. Dat zou ik ook wel willen, gezien ik ook het basisspel en Steden & Ridders met de houten speelstukken heb. Dus mocht iemand nog een Zeevaarders met de houten speelstukken in de kast hebben liggen en er vanaf willen voor een normale prijs, dan neem ik die graag over! Catan is nog altijd één van mijn lievelingsspellen. Nu nog de ultieme spelcombinatie van Steden & Ridders en Zeevaarders tegelijkertijd. Twee andere spellen die ik al een tijdje niet gespeeld had, maar die deze maand voorbij kwamen zijn Terra Mystica en Machiavelli. Ook mijn sinterklaascadeau, Sagrada, is een schot in de roos en kwam vaak voorbij.

Kijken

Ik heb geen enkele film gezien deze maand. Gewoon geen zin in gehad. Op nieuwjaarsdag begon meteen het nieuwe seizoen van Wie is de Mol? Dat blijft mijn favoriete tv-programma, alleen nog overtroffen door de Belgische versie De Mol. Geen idee wie de Mol is trouwens, in deze seconde denk ik Fresia, maar dat kan over een uur weer ander zijn, haha.

Verder

Tja, ik had dus in de eerste week van januari al zwaar genoeg van de winter en toen duurde die nog bijna drie maanden. Nu zijn we in ieder geval een maand dichter bij de lente en het licht. Want wat is het toch een hoop grauw, duister en koud weer bij elkaar.

Zou ik graag een sloopdatum voor het complex waar ik woon willen hebben, zodat ik een richtlijn heb. Dat het gesloopt gaat worden is al bijna een jaar bekend, maar er komt maar geen verdere informatie en daar raak ik erg geïrriteerd van. Overigens ben ik helemaal voor sloop hoor, nog liever gisteren dan vandaag! Geef mij een week de tijd om mijn spullen eruit te halen en gooi het maar plat.

Ben ik begonnen met opruimen. Ik heb de meubels in mijn slaapkamer (die ook dienst doet als opslagruimte/rommelkamer) anders geschoven en er kwamen veel dingen tevoorschijn die wel weg kunnen. Het gaat in kleine stapjes, maar ieder ding weg is er eentje. Aan het einde van het jaar wil ik minstens 100 items (van enige grootte, ik ga dingen als lege pennen niet meetellen) het huis uithebben.

Geocachingverhalen uit het verleden: Nemerlaer

Elke donderdag – Throwback Thursday – verschijnt hier een verslag online uit het roemruchte geocachingverleden van de Heideroosjes.

Vandaag gaan we terug naar 27 januari 2007:

Anke en ik gingen na ons werk nog in de middag op pad in een poging om de 100ste cache te vinden.

Het verhaal:

Natuurlijk wilde ik het liefste meteen gaan cachen in 2007, om maar snel bij die 100 te zijn. Maar er moest gewerkt worden en de weersomstandigheden waren ook niet al te best.

Eindelijk kwam er dan een zaterdag waarop we vroeg klaar waren met werken en we konden gaan cachen. Eerst maar eens richting Haaren om een volgend visstekje op te halen. Langs kasteel Nemerlaer, naar de cache, die hadden we vrij snel gevonden. De eerste van 2007.

Luissel is een buurtschap tussen Boxtel en Haaren in. Vanaf Nemerlaer was het niet zo ver meer fietsen. Ooit had ik Luissel al geprobeerd, maar toen was het niet gelukt, dus hij stond op de frustratielijst. Je moest vragen oplossen in de buurt van een klein kapelletje. Het kapelletje was op slot. Shit, nu konden we de helft van de vragen niet vinden, dacht ik. Het viel mee. We konden de meeste dingen vinden en de anderen gokken. Er kwam een redelijk coördinaat uit de berekening en jawel hoor, raak. Weer een vinkje op de frustratielijst. En bijna bij de 100. Helaas konden we Esschestroom Esch vervolgens niet vinden en moest het een dag later worden…

Wat ik hier op 27 januari 2022 nog aan toe te voegen heb:

In het begin ging het geocachen helemaal niet zo snel. Er waren toen veel minder geocaches, het begrip trail bestond nog amper en wij deden alles met de fiets.

Die 100ste cache werd de zondag erna trouwens wel gevonden: ook toen fietsten we een flinke afstand.

Over die eerste 100 caches hebben we dus bijna 2,5 jaar gedaan. Nu vinden we soms wel eens 100 caches in een maand, maar ik denk dat de voldoening in 2007 wel veel groter was ;>)

Geocachingverhalen uit het verleden: Je kan er langs de grachten lopen…

Elke donderdag – Throwback Thursday – verschijnt hier een verslag online uit het roemruchte geocachingverleden van de Heideroosjes.

Vandaag gaan we terug naar 20 januari 2017:

Na een lange dag college moest ik vanwege mijn treinabonnement tot 18.30 uur in Amsterdam blijven. Ik besloot om dan maar wat caches te gaan zoeken om de datum op te hogen.

Het verhaal:

Door de winterse kou van januari, duurde het even voor ik weer eens zin had om te gaan geocachen. En eigenlijk voelde het nu nog als een verplichting, want dit was een 2-cache-datum. Het was een schooldag, dus ik zocht caches uit in Amsterdam. Laat in de middag verliet ik het schoolgebouw. Ik ging eerst naar de Amsterdam Love Bridge, hier was ik 1,5 jaar geleden ook al eens geweest, op mijn allereerste schooldag, maar toen kon ik de cache niet vinden. Ik dacht dat het heel ver uit het centrum was, maar eigenlijk is het heel dicht bij het Rembrandtplein. De hint was veranderd en daardoor had ik de cache nu snel te pakken. De vorige keer heb ik helemaal verkeerd gezocht, want de cache zit dus helemaal niet in zo’n slotje.

Ik besloot nog een andere frustratie van diezelfde dag te proberen: het bankje dat gebruikt zou zijn voor een scène in de film The Fault in Our Stars. Deze cache was helemaal niet moeilijk, want het was gewoon een simpel magneetje onder het bankje, maar de vorige keer werd dat bankje bezet door giebelende fangirls. Hiermee had ik dus twee frustratie-caches opgelost. Ik wandelde verder naar Behind the Monument. Deze cache had ik nog nooit eerder geprobeerd. Hij was ook niet moeilijk, ik had hem snel te pakken. Was ook het mooiste logboekje van de drie. Nu had ik mooi drie founds.

Omdat het ondertussen aardig donker begon te worden, besloot ik om te stoppen. Het was behoorlijk kil vandaag en ik was helemaal koud. Ik houd ook niet echt heel erg van Amsterdam en in de winter ziet alles er daar helemaal grauw uit, dus dan schiet de hele tijd dat sombere liedje van “je kan er langs de grachten lopen” door mijn hoofd. De tijd die nog over was tot 18.30 uur bracht ik door in diverse winkels. Daar was het in ieder geval warmer dan buiten.

Wat ik hier op 20 januari 2022 nog aan toe te voegen heb:

Tja, 20 januari is nog altijd een 5-cache-datum en daardoor onderdeel van het Geocaching Datum Project. Omdat de datum dit jaar dus op donderdag – een werkdag – valt, zal er niets veranderen.

Ondertussen ben ik gelukkig afgestudeerd en hoef ik nooit meer naar Amsterdam. Mijn relatie met de hoofdstad is nooit goed geworden, haha. En owh wat jammer dat er in 2017 nog geen Adventure Labcaches bestonden en dat ik ook nog niet aan Munzee deed…

En ik vind het nog steeds heel oneerlijk dat deeltijdstudenten geen recht hebben op gratis OV. Ik heb zo ontzettend veel reiskosten uit eigen zak moeten betalen, dat gaat echt over duizenden euro’s.

Geocachingverhalen uit het verleden: Carnavalskrakers

Elke donderdag – Throwback Thursday – verschijnt hier een verslag online uit het roemruchte geocachingverleden van de Heideroosjes.

Vandaag gaan we terug naar 13 januari 2008:

De jaarlijkse carnavalspuzzel van Purk kwam online en die moest ik natuurlijk oplossen om de lijn voort te kunnen zetten.

Het verhaal:

We zaten al een tijdje te wachten op de nieuwe carnavalscache van Purk. Hij maakt er elk jaar een. Dit jaar viel carnaval heel vroeg, dus wij hadden de cache al lang online verwacht, maar het duurde zo lang dat ik dacht dat hij het dit jaar niet meer ging doen. Gelukkig kwam er toch een. Van de drie carnavalscaches tot nu toe was dit met stip de moeilijkste. Met geluidsfragmentjes van een paar seconden moest je het coördinaat zien te kraken. Natuurlijk waren het allemaal geluidsfragmenten van carnavalskrakers uit het verleden. Het hele gezin is er die vrijdagavond bij betrokken geweest en samen konden we wel een paar liedjes achterhalen, maar lang niet allemaal. Uiteindelijk toch maar naar de kanovereniging vertrokken.

Meteen nadat ik op zaterdagmiddag terug kwam van mijn werk weer verder gegaan met de cache. Na enkele uren had ik van alle liedjes de artiest en de titel ontdekt. Dat viel nog niet mee, al dat zoeken op tekstfragmentjes die in dialect en half onverstaanbaar zijn. Tegen die tijd kwamen de carnavalskrakers me ook mijn neusgaten uit. Als je carnaval aan het vieren bent en dronken bent heb je het niet zo door, maar als je lang naar die teksten luistert hoor je pas hoe onzinnig ze zijn. Vervolgens moest je het jaar zoeken waarin het liedje was uitgekomen en dan het jaartal omrekenen tot een getal voor het coördinaat. Dat was het ergste, want de helft van de liedjes had twee mogelijke jaartallen, de sites spraken elkaar tegen. Ik bleek ook nog een liedje fout te hebben, dat vrijwel dezelfde tekst heeft als een ander liedje…dus ik had al mijn Evince-pogingen er al doorheen gejaagd.

Evince is de coordinatencecker die bij veel mysterie-caches op de pagina staat. Hij controleert je coordinaat of het goed is. En als je het 3x hebt geprobeerd mag je er vijf uur niet op, dus mocht ik tot middernacht niks meer checken. Ik baalde, want ik had mijn zinnen gezet op eremetaal. Die werd trouwens door mijn neus geboord toen een hele groep cachers de cache tegelijkertijd logden.

Ik moest ’s avonds naar een verjaardag, dus had even een paar uur puzzelrust, want ik was er ondertussen al behoorlijk gefrustreerd was. Ik had voor als ik weer op Evince mocht al weer drie mogelijkheden klaar liggen.

Pas ver na twaalven kwam ik weer thuis. Ik kon het gewoon niet laten, ik moest nog even mijn nieuwste bevindingen proberen op Evince. Ook met het idee dat als ze dan alle drie fout waren, ik naar bed kon gaan en dan ’s morgens als ik wakker werd de vijf uur wachttijd weer voorbij waren. Met trillende vingers van de spanning voerde ik mijn nieuwste coördinaat in. Tot mijn grote verbazing gaf Evince groen licht en de boodschap “congratulations, go out and find that cache”. Ik was heel erg blij natuurlijk. Gps nog van boven (lag op mijn slaapkamer) gehaald en de coördinaten ingevoerd, want nu wilde ik ook weten waar hij dan lag. Dat hij ergens in Oisterwijk lag, daar waren we ondertussen al wel achter door de logjes. Binnen heb ik geen bereik met de gps, dus buiten op straat gaan staan. De rest van het gezin lag al in bed en er klonken slaperige stemmen wat ik toch allemaal aan het uitspoken was zo laat :>)

Volgens mijn gps lag hij zo’n 5 km naar links, bezien vanaf onze voordeur. Ergens in de bossen dus. Dat moest dan maar wachten tot de volgende morgen, haha. Na zonsondergang mag je niet in het bos en het is ook veel te donker.

De volgende dag was het zwembadtraining, dus we moesten ’s morgens al op pad. Gelukkig wilde Anke en Pien wel met mij mee. Omdat hij toch in Oisterwijk lag, gingen we eens een keertje ouderwets en sportief op de fiets. Ergens in het buitengebied tussen Oisterwijk en Moergestel konden we de cache opduiken. Al mijn uren puzzelen waren niet voor niets geweest.

Wat ik hier op 13 januari 2022 nog aan toe te voegen heb:

Owh ja, Evince was echt een vreselijke checker met die drie pogingen. Volgens mij mag je tegenwoordig onbeperkt dingen invoeren. Het heet ook niet meer Evince.

Purk heeft de jaarlijkse carnavalspuzzels vol gehouden van 2006 tot en met 2012 en wij hebben ze allemaal opgelost en gevonden. Ze bleven steeds maar een paar maanden online, dus toch leuk om de hele reeks compleet te hebben.

Day Zero Project 2.0.: De Grote Vriendelijke 100

Ik ben alweer bijna een half jaar bezig met mijn tweede Day Zero Project, maar er stond nog heel lang een vraagteken bij het laatste doel, nummer 101. Heel lang wist ik hier niets voor te bedenken, maar dankzij lezerscommunity Hebban – waar ik al jaren mijn gelezen boeken bijhoud – kwam ik dan toch op een leuk idee.

In november kwam er een lijst uit met daarop volgens de stemmers de beste 100 kinder- en jeugdboeken. Deze stemming was opgezet door Hebban en De Grote Vriendelijke Podcast (een podcast over kinder- en jeugdboeken). Hebban zette vervolgens een challenge op, waarin je drie jaar de tijd krijgt om al 100 boeken van de lijst te lezen, tot 31 december 2024. Mijn DZP stopt al negen maanden eerder, op 31 maart 2024. Maar ik heb ook al vrij veel boeken van de lijst gelezen, dus dat maakt het iets makkelijker. Ik ga dus proberen om tijdens mijn DZP de lijst compleet te krijgen.

Wat ik leuk vind aan de lijst is dat het van prentenboeken tot young adult-boeken gaat. Van de andere kant vind ik het wel lastig om prentenboeken te meten met young-adult-boeken. En dat er veel klassiekers in staan, maar ook heel nieuwe boeken. En dat bepaalde auteurs er vaker in staan. Owh ja en dat er ook boeken van buitenlandse auteurs in staan. Kunnen ze voor de literatuurlijst op de middelbare scholen nog wat van leren…

Wat ik wel een misser vind is dat sommige boeken als hele serie genoemd worden (De Groene Bloem-trilogie van Floortje Zwigtman), maar dat de Harry Potter apart erin staan. Daar hadden ze dan beter consequent in kunnen zijn.

De meeste boeken heb ik al gelezen (of staan zelfs in mijn boekenkast). De boeken van Tonke Dragt heb ik allemaal zelfs meerdere keren gelezen (Tonke Dragt had wat mij betreft dan ook op 1 mogen staan i.p.v. 2, vooral ook omdat ze vrij tijdloze boeken heeft geschreven). De meeste Thea Beckmans ook. Harry Potter ook. De Roald Dahls ook. De meeste prentenboek en de boeken van Annie M.G. Schmidt zijn mij voorgelezen.

Van sommige boeken weet ik niet zeker of ik ze ooit gelezen heb, dat geldt voor de meeste Paul Biegels en voor de Kinderkaravaan van An Rutgers van der Loeff. Ook Pippi Langkous en Winnie the Poeh heb ik waarschijnlijk niet alles van (voor)gelezen, maar dat is gecompenseerd met de (teken)films.

Van het grootste gedeelte van de boeken en auteurs heb ik op zijn minst ooit gehoord. Toch staan er een paar boeken/auteurs in die geen belletje bij mij doen rinkelen.

En Anna Woltz staat er heel vaak in en daar heb ik nog nooit iets van gelezen (op het boekenweekgeschenk na), dus misschien moet ik daar maar eens mee beginnen ;>) Hoewel ik de nummer 1 – Lampje van Annet Schaap – dus ook nog niet gelezen heb, maar die staat wel bij mijn moeder in de kast.

Ben ik het volledig eens met deze lijst? Natuurlijk niet. Ik mis toch echt wel een aantal goede boeken van uitgeverij Lemniscaat. Waar zijn de historische jeugdboeken van Simone van der Vlugt? Evert Hartman? Per Nilsson? En als Ik geef je de zon van Jandy Nelson er in staat (wat ik overigens een heel goed boek vind), had ik toch zeker ook Een Weeffout in onze Sterren van John Green verwacht. Of een boek van Rainbow Rowell (Eleanor & Park) of Simon van Becky Albertalli.

De groene boeken moet ik nog lezen. Dat zijn er 45 met een stuk of vijf twijfelgevallen waarvan ik het niet meer zeker weet dus. De paars gekleurde titels heb ik ondertussen gelezen.

De Grote Vriendelijke 100:

1. Lampje – Annet Schaap
2. De brief voor de koning – Tonke Dragt
3. Kruistocht in spijkerbroek – Thea Beckman
4. Pluk van de Petteflet – Annie M.G. Schmidt
5. Koning van Katoren – Jan Terlouw
6. De gebroeders Leeuwenhart – Astrid Lindgren
7. Harry Potter en de Steen der Wijzen – J.K. Rowling
8. Hier is de boze heks – Hanna Kraan
9. Matilda – Roald Dahl
10. Ronja de roversdochter – Astrid Lindgren
11. Gozert – Pieter Koolwijk
12. De GVR – Roald Dahl
13. Meester van de Zwarte Molen – Ottfried Preussler
14. De Kleine Kapitein – Paul Biegel
15. Kinderen van Moeder Aarde – Thea Beckman
16. Sjakie en de Chocoladefabriek – Roald Dahl
17. Alleen op de wereld – Hector Malot
18. Het grote boek van Madelief – Guus Kuijer
19. Het Sleutelkruid – Paul Biegel
20. Hasse Simonsdochter – Thea Beckman
21. Oorlogswinter – Jan Terlouw
22. Het Oneindige Verhaal – Michael Ende
23. Pippi Langkous – Astrid Lindgren
24. Harry Potter en de Gevange van Azkaban – J.K. Rowling
25. De Zevensprong – Tonke Dragt
26. Harry Potter en de Geheime Kamer – J.K. Rowling
27. Alfabet – Charlotte Dematons
28. De Heksen – Roald Dahl
29. Achtste-groepers huilen niet – Jacques Vriens
30. De jongen, de mol, de vos en het paard – Charlie Mackesy
31. De Gruffalo – Julia Donaldson & Axel Scheffler
32. De Tuinen van Dorr – Paul Biegel
33. Torenhoog en Mijlenbreed – Tonke Dragt
34. Lennox en de gouden sikkel – Zindzi Zevenbergen
35. Briefjes voor Pelle – Marlies Slegers
36. Ik ben Krik, Krik ben ik – Hanna Kraan
37. De Gorgels – Jochem Myjer
38. Blauwe plekken – Anke de Vries
39. Het verlangen van de prins – Marco Kunst
40. Geef me de ruimte – Thea Beckman
41. Heksenkind – Monica Furlong
42. Over een kleine mol die wil weten wie er op zijn kop gepoept heeft – Werner Holzwarth
43. Zonder titel – Erna Sassen
44. De Geheime Tuin – Frances Hodgson Burnett
45. Minoes – Annie M.G. Schmidt
46. De Zweetvoetenman – Annet Huizing
47. Rupsje Nooitgenoeg – Eric Carle
48. De Griezels – Roald Dahl
49. De kinderen van Bolderburen – Astrid Lindgren
50. De meisjes – Annet Schaap
51. Otje – Annie M.G. Schmidt
52. Daantje, de wereldkampioen – Roald Dahl
53. Luna – Pieter Koolwijk
54. De Tunnel – Anna Woltz
55. De Groene Bloem trilogie – Floortje Zwigtman
56. Ik geef je de zon – Jandy Nelson
57. Alle verhalen van Kikker & Pad – Arnold Lobel
58. Wat je moet doen als je over een nijlpaard struikelt – Edward van de Vendel & Martijn van der Linden
59. Nevermoor – Jessica Townsend
60. Jij mag alles zijn – Griet op den Beeck
61. Harry Potter en de Vuurbeker – J.K. Rowling
62. Levende bezems – Lisa Tetzner
63. Dromer – Mark Janssen
64. Geheimen van het Wilde Woud – Tonke Dragt
65. Spinder – Simon van der Geest
66. Films die nergens draaien – Yorick Goldewijk
67. Honderd uur nacht – Anna Woltz
68. De veger – Jonathan Auxier
69. Momo en de Tijdspaarders – Michael Ende
70. De Tillermans – Cynthia Voigt
71. Negen open armen – Benny Lindelauf
72. Alaska – Anna Woltz
73. De Torens van Februari – Tonke Dragt
74. Wiplala – Annie M.G. Schmidt
75. Je moet dansen op mijn graf – Aidan Chambers
76. Lepelsnijder – Marjolijn Hof
77. Doodgewoon – Bette Westera
78. Winnie de Poeh – A.A. Milne
79. De Kinderkaravaan – An Rutgers van der Loeff
80. Hele verhalen voor een halve soldaat – Benny Lindelauf
81. Hart van Inkt – Cornelia Funke
82. Kruimeltje – Chris van Abcoude
83. Allemaal willen we de hemel – Els Beerten
84. Het Gulden Vlies van Thule – Thea Beckman
85. Koningskind – Selma Noort
86. Nachtverhaal – Paul Biegel
87. Spijt – Carry Slee
88. Dit is geen dagboek – Erna Sassen
89. Kleine Sofie en Lange Wapper – Els Pelgrom & Thé Tjong-Khing
90. Het Ministerie van Oplossingen – Sanne Rooseboom
91. Wij gaan op berenjacht – Michael Rosen
92. Max en de Maximonsters – Maurice Sendak
93. Avonturen van de Dappere Ridster – Janneke Schotveld
94. Polleke – Guus Kuijer
95. Nederland – Charlotte Dematons
96. Floddertje – Annie M.G. Schmidt
97. Gips – Anna Woltz
98. Zeb – Gideon Samson
99. Wonderbos – Jan Paul Schutten
100. Monkie – Dieter Schubert

Geocachingverhalen uit het verleden: Het Verborgen Rijk

Elke donderdag – Throwback Thursday – verschijnt hier een verslag online uit het roemruchte geocachingverleden van de Heideroosjes.

Vandaag gaan we terug naar 6 januari 2013:

Mijn moeder en ik reisden af naar het Verborgen Rijk bij Sint Oedenrode om de eerste caches van 2013 te zoeken.

Het verhaal:

Voor vandaag was er beter weer voorspeld dan de rest van de week: bewolkt, maar wel droog. Mijn moeder wilde ook graag haar eerste caches van 2013 vinden, dus die ging gezellig mee. We gingen de cache doen die al wekenlang op het programma stond: Het geheim van het Verborgen Rijk van de Murgjes, waarvan we eerder het Vingerhoedsmysterie en het Raadsel van de Watertrol hebben gelopen.

Ook deze cache was weer helemaal van die opzet. Dingen uit de omgeving gebruiken alsof ze in een fantasie-verhaal voorkomen. Een geweldig fantasierijk verhaal erbij over allerlei wezens. Dat is aan mijn moeder en mij wel besteed, want wij hebben een grote fantasie (veel andere cachers klaagden dat ze het langdradig vonden). Meestal zit er wel een lastig dingetje in de caches van de Murgjes, dus we waren de hele tijd blij als we weer een waypoint verder kwamen zonder problemen. We waren zelfs verbaasd dat de eerste waypoints zo voorspoedig verliepen. Pas bij waypoint 8 trad het eerste probleem op. Er stond een soort van breuk in de berekening en we hadden geen idee wat voor waarde het moest zijn. H/D??? Echt geen idee. We hebben er een tijdje staan dralen en het toen maar opgegeven.

Het volgende waypoint was een boom en daar stond een foto van op de beschrijving. Het pad kon ook maar een kant op, dus zijn we het pad afgelopen en op de kruising met het volgende pad stond de boom. Mooi, we konden weer verder. Na de projectie vanaf de boom moest je een mier zoeken. Dit was het waypoint waar de meeste teams de fout ingingen, maar ik had de mier binnen 5 minuten gespot, dus dat ging best voorspoedig. Met het foto-zoektochtje ging het minder goed, maar dat bleek je achteraf ook niet echt nodig te hebben. De cache lag op privéterrein en we werden begroet door een blaffende hond. Gelukkig vonden we de cache snel, het was een doorzichtige bak en ik zag al meteen dat er een 3-Oog-Alien in zat, dus die ging mee naar huis. Toen het bakje open ging bleek er ook nog de zevende dwerg in te zitten. Ik ben al twee jaar lang bezig om de zeven dwergen bij elkaar te sparen, ook dat is ooit een actie van de AH geweest. Ik had er ondertussen al zes bij elkaar gevonden, allemaal uit verschillende caches. Eigenlijk wel jammer dat ik niet heb bijgehouden uit welke caches ze allemaal kwamen. Maar nu heb ik ze dus compleet. Deze eerste found van 2013 kon dus al niet meer stuk. Hij heeft dan ook een favorite gekregen.

Vrijwel meteen na het loggen kreeg ik een mailtje van de Murgjes met uitleg over onze probleem-waypoints. H onder D, betekend dus honderd. Heel simpel eigenlijk, maar net als met die E,T,D….N,T bij de Watertrol keken wij er helemaal overheen. Gelukkig is het toch goed gekomen.

De auto stond trouwens geparkeerd op een privéparkeerplaats bij een geheimzinnig gebouw. Je moest een parkeerticket printen met het logo van de cache en als een soort van parkeerbonnetje in je auto leggen. Dat hadden wij braaf gedaan, maar we kregen wel vreemde ideeën over dat gebouw…

Vlak bij de parkeerplaats lag nog een traditional, dus daar zijn we heen gelopen. Het was een TB-hotel in een achtertuin van mensen. Ze hadden hier heel grappige straatnamen, zoals Koren, Haver en Gerst. Vonden wij wel origineel, de meeste dorpen in Nederland houden er hetzelfde straatnamenpatroon op na. De cache was snel gespot, er zat maar 1 trackable in, een coin die wij geruild hebben. Signal stond erop, dus mijn moeder mocht hem hebben, want die is dol op Signal, de kikker-mascotte van Groundspeak (de organisatie achter geocaching).

We verplaatsten de auto naar de parkeerplaats bij de Kienehoef. Hier was ik al vaker geweest om te geocachen. Er lag hier vroeger een frustratie-multi. Die is gearchiveerd en nu ligt er een nieuwe multi. Ik had hem alleen maar in Eragon staan en helaas had de maker geen html gebruikt, dus alle tekst stond achter elkaar door. Dit maakte de cachebeschrijving nog waziger dan hij al was. Het was heel onduidelijk hoe je aan de waarde voor het eerste waypoint moest komen. Uiteindelijk was het gewoon alfabet-waarde. De rest van de tocht verliep ook niet over rolletjes, we hebben de helft van de aanwijzingen niet gevonden en werden erg afgeleid door alle schattige dieren van de kinderboerderij op het terrein.

Op het einde bakte ik niet veel de berekening, dus stonden we op de verkeerde plaats te zoeken. Aan de zoeksporen te zien, hadden meer geocachers verkeerd gezocht. De zoekplek lag ook erg in het zicht. Mijn moeder kreeg een helder inzicht betreffende de berekening en toen bleek het aan de overkant van het pad te zijn. Daar stuitten we meteen op de cache, hadden we hem toch nog gevonden. Maar caches in de Kienehoef gaan dus nooit zonder slag of stoot.

We wilden de dag afsluiten met een makkelijke cache, dus gingen we nog een traditional doen. Die lag in het parkje achter het gemeentehuis van Sint Oedenrode. Dit was inderdaad een snelle found. Dat gemeentehuis ziet eruit als een kasteeltje, wel een mooi gebouw. Toen we terug naar huis reden zagen we nog allemaal plekken waar we in het verleden ook al gecachet hebben. Leuk, zoveel cache-herinneringen.

En de kop voor 2013 is eraf.

Wat ik hier op 6 januari 2022 nog aan toe te voegen heb:

Grappig dat we hier pas op 6 januari voor het eerst gaan geocachen, nu ga ik meestal al op 1 januari op pad, omdat er een Hello jaar X – souvenir aan verbonden is. Caches van de Murgjes zijn wel altijd leuk en goed verzorgd. De cache Het Geheim van het Verborgen Rijk bestaat trouwens nog steeds, dus hopelijk heb ik nu niet teveel spoilers weggegeven… Voor de liefhebbers: cachecode GC3KC78.

Gelezen boeken in december 2021

In december las ik 11 boeken:

Elianes belofte – Fiona Valpy

Elianes belofte is het eerste boek dat ik van Fiona Valpy heb gelezen. Het boek speelt zich af in Frankrijk. Het heeft een historische verhaallijn en een verhaallijn in het heden. De historische verhaallijn speelt tijdens de Tweede Wereldoorlog. Toevallig in dezelfde omgeving als Dochters van de Dordogne, dat ik eerder deze maand las. Er zijn historische gebeurtenissen die in beide boeken ter sprake komen. Het boek las lekker weg, ondanks dat de schrijfsters af en toe iets te veel bijvoeglijke naamwoorden naar mijn zin gebruikt om een omgeving of situatie te beschrijven. Wel vond ik de historische verhaallijn net iets interessanter dan die van Abi in het heden. Niet dat wat Abi mee heeft gemaakt niet erg is, maar ik voelde meer mee met Eliane. Volgens de achterflap heeft Valpy al 20 historische romans op haar naam staan, helaas zijn er slechts twee daarvan vertaald in het Nederlands. Hopelijk komt daar nog verandering in.

Winterbloesem – Corina Bomann

Winterbloesem is een sprookjesachtig verhaal – of eigenlijk meer een novelle – van Corina Bomann. Je leest snel door het boek heen en alles is wel vrij voorspelbaar. Toch zit er wel een spanningsboog in, in de zin van dat je de identiteit van de vondelinge wilt weten. Het is echter zeker niet haar beste boek.

De schilder van Barcelona – Ildefonso Falcones

Een dikke pil en ik kwam er maar moeizaam doorheen. Ik heb de andere boeken van Falcones ook gelezen en die vond ik prettiger leesbaar. De kaft is wel heel mooi. Het boek leest echter vrij moeizaam omdat er heel veel historische feiten in verwerkt zijn over architectuur en kunststijlen in Barcelona. En dan nog alle maatschappelijke ontwikkelingen. Falcones laat twee hoofdpersonages zo’n beetje alles meemaken en het is nogal wat. Het verhaal is ook nogal vrouwonvriendelijk in mijn ogen: vrouwen als lustobject en verkrachtingen komen steeds terug in het verhaal. Het is een tijdsbeeld, maar ik ergerde mij eraan. Schilder Dalmau is ook niet per se een heel sympathieke hoofdpersoon. Hij doet echt veel stomme dingen in mijn ogen. De vrouwelijke hoofdpersoon, Emma, doet af en toe ook vreemde dingen, maar toch had ik meer met haar dan met Dalmau. Op den duur wordt het boek ook langdradig. Toch heb ik het wel uitgelezen, maar ik vond het eerdere werk van Falcones dus beter.

Zoals het leven komt – Michelle Visser

De titel van dit boek vond ik niet zo aantrekkelijk (hoewel in het nawoord wordt uitgelegd waarom voor deze titel is gekozen en dan begrijp ik het wel), maar de afbeelding op de kaft wel. Het boek speelt deels tijdens de Tweede Wereldoorlog in de omgeving van Enschede. Hoofdpersoon Anna raakt tijdens de bevrijding zwanger van een Canadese soldaat, terwijl haar echtgenoot nog altijd niet teruggekeerd is nadat hij als arbeider naar Duitsland is afgevoerd. Later emigreert Anna met haar gezin naar Australie, maar het jongste kind blijft achter in Nederland. Er zijn dus veel vragen in dit boek en stukje bij beetje kom je de antwoorden te weten. Ik had met zowel Anna als Marlies te doen, maar zeker ook met de andere personages. De oorlog heeft veel schade veroorzaakt in dit boek, maar Australie is ook niet bepaald het beloofde land. Mooi boek van een Nederlandse auteur.

Hildes beproeving – Marie Lamballe

Deel 2 in de Cafe Engel-serie. Tijdens het lezen dacht ik steeds dat de schrijfstijl van dit boek wel erg op die van Anne Jacobs lijkt. Na wat gegoogle kwam ik erachter dat Anne Jacobs en Marie Lamballe dezelfde persoon zijn. Het zijn beide pseudoniemen van de Duitse auteur Hilke Sellnick. Het boek leest verder prima weg, maar het mist de spanning die in deel 1 zat. Er zijn wel nieuwe personages, zoals de broers van Hilde, die beiden krijgsgevangenen zijn geweest. Maar daar krijg je niet veel over te lezen, het gaat veel meer over wie er verliefd is op wie en over de modernisering van het cafe. Toch ga ik deel 3 ook nog lezen als dat uitkomt in de Nederlandse vertaling.

De dochter van de zijdekoopman – Dinah Jefferies

De tweede historische roman die ik van Dinah Jefferies las. Hoofdpersonage is Nicole, dochter van een Vietnamese overleden moeder en een Franse vader. De vader is zijdekoopman en woont met zijn twee dochters in Vietnam. Vietnam is lang een Franse kolonie geweest, maar het Vietnamese volk wil eigen bestuur en komt steeds meer in opstand tegen hun Franse overheersers. Welke kant kiest Nicole? De hele politieke achtergrond van dit boek is al genoeg, daar komt dan ook nog het coming-of-age van Nicole bij, de strijd met haar oudere zus, de vraag hoe de moeder precies om het leven is gekomen en dan zijn er nog de geheime activiteiten van de vader en Nicoles beide love-interests. Dat is best veel voor een boek. Soms gaan de gebeurtenissen dan ook heel snel en soms ineens heel langzaam. Alles bij elkaar vond ik het wel een interessant boek, omdat ik niet veel over de geschiedenis van Vietnam weet.

Een wonderlijke winterreis – Corina Bomann

Een novelle van Corina Bomann over kerst. Of eigenlijk meer een roadtrip om op tijd thuis te zijn voor kerst. Leuk om een keer gelezen te hebben, niet echt heel hoogstaand.

Kraai & Koninkrijk – Leigh Bardugo

Deel 2 van de Kraaien-duologie. Ik vind nog steeds de Grisha-trilogie veel en veel beter dan de Kraaien, dat meer schelmenromans zijn. Maar het speelt wel op dezelfde wereld en er doen enkele bekende personages mee. En in de Netflix-serie Shadow & Bone worden de verhalen gemixt.

Dochters van de Dordogne – Dinah Jefferies

Het eerste boek dat ik las van Dinah Jefferies. Het gaat over drie zussen die samen in een huis wonen en de Tweede Wereldoorlog proberen door te komen. De zussen hebben natuurlijk heel verschillende karakters en kunnen niet zonder, maar soms ook niet met elkaar. Dan is er de oorlog, de vraag waarom hun moeder hun in de steek heeft gelaten, aanbidders. Een goede mix tussen een historische oorlogsroman met een vleugje feelgood.

De liefdesbrief – Lucinda Riley

Een thriller van de hand van Lucinda Riley, die ze al jaren geleden heeft geschreven en die ze later heeft aangepast en die nu dan ook in Nederlandse vertaling is verschenen. Net als al haar andere boeken op sommige punten ongeloofwaardig, maar het leest wel heel lekker weg. In dit boek, dat meer een thriller is dan haar andere romans, zit wel veel meer moord- en doodslag. Maar de spanningsboog is wel goed, je wil gewoon weten hoe het allemaal zit. En of het waargebeurd zou kunnen zijn? Ik sta niet in voor alle bastaarden die de Europese koningshuizen door de eeuwen heen op hun tronen hebben gehad…

Dochter van de diepzee – Rick Riordan

Een young adult-roman gebaseerd op de boeken van Jules Verne (10.000 mijlen onder zee). Las lekker weg, vond het wel grappig dat de personages van Verne volgens dit boek echt hebben bestaan. Waarschijnlijk is het nog meer herkenbaar als je 10.000 mijlen onder zee daadwerkelijk hebt gelezen, maar dat heb ik dus nooit gedaan.

Getallen van 2021

Deze maand geen Day Zero Project 2.0. Update, omdat er heel weinig op het gebied van DZP is gebeurd. Eigenlijk alleen weer wat aan de geocachingdoelen gedaan (en langlopende doelen zoals het boekendoel) en die bespreek ik deels hier ook bij de getallen. Veel doelen van mijn DZP zijn nu niet haalbaar, omdat we weer in een strenge lockdown zitten en ook omdat het winter is. Daarom dit keer wat getallen over het jaar 2021.

Geocaching

Laten we dan maar meteen met geocaching beginnen. Het is ondertussen ruim 17 jaar geleden dat ik mijn eerste geocache vond en ik vind het nog steeds een leuke hobby. In 2021 vonden we 842 caches. We starten het jaar met 9975 founds en eindigden dus met 10817 founds. Dat betekent dat we in 2022 in ieder geval voor de 11000 zullen gaan. 2021 eindigt hiermee op de vijfde plaats qua jaarfounds en is het beste jaar sinds 2017, dat nog altijd op nummer 1 staat.

De beste geocachingmaand van dit jaar was zonder meer de maand mei. We vonden toen maar liefst 222 geocaches wat dus een kwart van het jaartotaal is en mei 2021 eindigt hiermee op plek 4 in de maand-top-5. We verbeterden de dagenstreak van 18 dagen achter elkaar een cache vinden (sinds de zomer van 2016) naar 21 dagen achter elkaar een cache vinden. De dag met de meeste founds zat ook in mei, dat was 2 mei 2021 en we vonden toen maar liefst 50 caches op een dag. We waren allebei op vakantie, maar niet samen. Anke en Guy vonden dus 4 caches, mijn moeder en ik logden er 46. Verder ging het maandtotaal van mei over de 1000 founds heen (van alle maanden mei bij elkaar opgeteld dus). April was een maand eerder al over de 1000 founds heen gegaan en later dat jaar volgde ook augustus nog. Voor 2022 staat maart in de planning.

2021 startte met nog 44 probleemdata voor het Geocaching Data Project (alle data op minstens 10 founds krijgen). Dit jaar werden er 14 data opgelost, waarvan vijf 5-cache-data. Er blijven dus nog 30 data over voor 2022. Mijn persoonlijke doel is om er minstens 10 op te lossen. Er vallen er veel op zondag dit jaar, dus als het weer een beetje meewerkt moet dat lukken.

Na het vinden van de 10000ste cache nam ik mij voor om meer multi-caches te gaan doen, maar met 27 multi’s in 2021 valt dat nog tegen. Daarom nam ik een doel op in mijn DZP2.0. dat ik 50 multi’s wil vinden tijdens de looptijd van mijn DZP. Omdat DZP2.0. pas halverwege het jaar startte, tellen er maar 13 multi’s van die 27 jaarfounds mee voor het doel.

Met de labcaches ging het beter. Bijna de helft van de jaarfounds zijn labcaches. Het is nog een relatief nieuw soort caches (pas onstaan in 2020), daarom hebben we er dit jaar zoveel gedaan. Labcaches tellen sneller door, omdat welk waypoint telt als een found (dat vind ik eigenlijk niet eerlijk, maar het is wel makkelijk bij het oplossen van probleemdata). Het komt dus deels door de labcaches dat we dit jaar zoveel founds hebben.

We scoorden ook nog 23 geocaching-souvenirs.

Boeken

Ik las in 2021 maar liefst 120 boeken. Mijn leesdoel op lezerscommunity Hebban stond op 100 boeken, maar dat bereikte ik al begin november. Het is een gemiddelde van 10 boeken per maand. Behoorlijk veel boeken. Het overgrote deel van deze boeken leende ik van de bibliotheek, een enkeling is van mezelf en dan zijn er nog een paar geleend van familie of kennissen. Ook mocht ik een paar keer een boek recenseren. Boeken kopen doe ik nog maar heel weinig, ze zijn veel te duur en de meeste boeken lees ik toch maar 1x. Toch wil ik volgend jaar wat minder lezen en wat meer gaan schrijven. Kijken of dat gaat lukken, want dat is moeilijk voor iemand met zware bibliobibuli ;>) Overigens lees ik al mijn hele leven heel veel, alleen op de middelbare school heb ik even een leesdip gehad vanwege die afschuwelijke verplichte literatuurlijst met al die saaie, ouderwetse boeken.

Van deze 120 boeken zijn er maar 10 geschreven door een mannelijke auteur en eentje door een man en vrouw samen. Blijkbaar houd ik meer van vrouwelijke auteurs, haha. De meest populaire auteurs (drie boeken of meer) dit jaar waren Corina Bomann, Anne Jacobs/Marie Lamballe (is dezelfde auteur), Lucinda Riley (helaas is ze er niet meer), Sarah Lark, Kristin Hannah, Jenny Colgan, Sofia Caspari en Leigh Bardugo. Op de young adults van Bardugo na (Grisha en Kraaien) weet je dan meteen wat mijn favoriete genre is: (historische) romans.

Spelletjes

Deze getallen zijn niet helemaal eerlijk, want ik ben pas begonnen met de gespeelde spellen bijhouden via een app (Board Game Stats – kost eenmalig een paar euro) eind augustus. Deze getallen zijn dus alleen over de laatste vier maanden van het jaar. In die vier maanden speelde ik 183 spelletjes met 13 verschillende tegenstanders. Dat waren 43 unieke spellen. De top-5 van meest gespeelde spellen in deze maanden is:

1. Qwixx
2. Keer op Keer
3. CuBirds
4. Meadow
5. Qwirkle cards

Op Meadow na zijn dit allemaal korte, snelle spelletjes die je dus makkelijk erbij pakt en waarvan je snel meerdere potjes speelt. Van Qwixx hebben we diverse soorten, maar die kun je niet apart in de app zetten. Van Keer op Keer hebben we ondertussen ook versie 2. CuBirds is een geweldig spelletje met kubustische vogels, heel verslavend. Meadow is een spel met heel mooi artwork en is niet moeilijk maar wel heel tactisch. Qwirkle cards is ook een snel spelletjes, wat niet moeilijk is, maar wel ook vrij tactisch. Ik ben heel benieuwd hoe volgend jaar de statistieken er over een heel jaar uitzien.

Munzee

De Munzee-app heeft geen mooie jaaroverzichten. Ze doen ook niet aan verschillen tussen landen, zoals bij geocaching, waar je dan meteen een landsouvenir kan scoren. Munzee werd er niet warm of koud van toen ik in het buitenland ging cappen. Ik weet dus eerlijk gezegd niet meer met welke getallen ik in 2021 gestart ben. Wel dat ik eindig in level 116 met 26520 captured Munzees en 864676 punten. Dan kan ik het in 2022 beter bijhouden.

Waymarking

Waymarking is net als geocaching van de organisatie Groundspeak en draait dus via dezelfde server. Qua statistieken lijken de websites dan ook heel erg op elkaar. Qua gebruikersgemak blijft waymarking toch erg achter. Ik heb dit jaar niet zoveel waymarks aangemaakt – slechts 11 – eigenlijk precies genoeg voor de virtuele 500 medaille. Die wilde ik al heel lang bereiken, het was zelfs een doel bij mijn eerste Day Zero Project, wat dus pas in december 2021 is geslaagd. De volgende virtuele medaille is pas bij 1000 aangebrachte waymarks. Omdat ik al zolang over deze 500 heb gedaan is de motivatie om door te gaan niet zo heel groot meer. Ik weet niet of ik helemaal kan loslaten, ik vrees dat ik altijd een obsessie voor fietspaddestoelen van de ANWB (mijn meest gewaymarkte object) zal behouden. Dus het zou zomaar kunnen dat ik af en toe nog een waymark aan zal brengen. Maar qua hobby heb ik veel meer plezier van geocaching en Munzee en waymarking zal dus steeds verder naar de achtergrond zakken.

Wandelen

Ik zou het dus tof vinden om hier te vermelden hoeveel kilometer ik dit jaar heb gewandeld, maar ik heb dit dus niet bijgehouden. Ben eigenlijk nog steeds op zoek naar een gratis of heel goedkope app waarin ik dit makkelijk kan bijhouden. Mocht iemand nog tips daarvoor hebben: graag.