Geocachingverhalen uit het verleden: De boot gemist…

Elke donderdag – Throwback Thursday – verschijnt hier een verslag online uit het roemruchte geocachingverleden van de Heideroosjes.

Vandaag gaan we terug naar 3 juni 2011 

Mijn moeder en ik reisden af naar Slot Loevenstein om de ontsnapping van Hugo de Groot na te spelen, inclusief ontsnapping per boot over de rivier.

Het verhaal:

Al tijden geleden was mijn oog gevallen op de combinatie van de multi’s Hugo de Groot en Fortes Creantur Fortibus. Die waren samen te doen en je moest overvaren met een bootje. Dat sprak mij wel aan. Alleen konden ze niet altijd worden gedaan, dus ging het idee daarvoor in de ijskast, waar het deze week weer eens uitkwam. In juni varen de bootjes wel, mijn moeder voelde ook wel wat voor het plan, dus viel de keuze op deze combinatie caches.

Er kwam deze week ook nog een nieuwe cache in Oisterwijk online. Ondanks dat ik op dat moment in Hilvarenbeek woonde, kon ik het niet zo goed uitstaan dat we die niet hadden, dus zijn we ’s morgens eerst even door het bos bij het Galgenven gewandeld om de Moordboom te loggen.

Daarna binnendoor richting Woudrichem gereden en nog gestopt bij het kasteeltje van Dussen om de traditional aldaar te loggen. Daar moesten we nog even flink naar zoeken. Het kasteeltje had ik al vaker gezien bij de multi Dus uh…? (tot 2x toe zelfs, wegens een geripte cache).

Hugo de Groot

Dus op naar Slot Loevestein waar het eerste gedeelte van Hugo de Groot plaats vond. In het kasteel ben ik al een paar keer in geweest, een keertje met het gezin en een keertje met een schoolreisje, ik denk toen ik in groep 7 zat. Dus de rondleiding overgeslagen. Ik herkende het gebied wel, het was nog niet veel veranderd. De cache was gebaseerd op het verhaal van Hugo de Groot (1583-1645). De Groot was een rechtsgeleerde en schrijver die gevangen zat in Slot Loevestein (toen een staatsgevangenis) vanwege zijn politieke mening: hij vond dat de staat hoger in gezag zou moeten staan dan de kerk. De Groot was erg intelligent en hij mocht tijdens zijn gevangenschap wel studeren; daarvoor kreeg hij elke maand een kist met boeken aangeleverd. Verborgen in die boekenkist is hij uiteindelijk ontsnapt over het water naar Gorinchem.

We gingen zijn ontsnapping dus naspelen. Na het tellen van wat dingen, gingen we met de pont naar de overkant. Dat was leuk, met dit lekkere weer.

In Gorinchem aangekomen maakten we de geocachingroute af. We twijfelden over een paar dingen, vooral ook omdat ons 0-punt midden in de winkelstraat lag. Dan zouden we in een winkel moeten zijn. We dachten eerst aan het postkantoor, maar daar wisten ze van niets. Ook bij de ijswinkel keken ze ons glazig aan. Nou ja, mijn moeder dan, want ik houd niet van dit soort verstopplekken en bleef een tikje chagrijnig buiten staan. Maar in de boekhandel deden ze erg geheimzinnig. Ze wilden ons echter niets vertellen, we moesten het zelf oplossen. Uiteindelijk bleek de cache gewoon verstopt als decoratie in de winkel te staan. Wij dachten eigenlijk dat we hem bij de informatiebalie op moesten vragen, maar hij stond ernaast. Achteraf was het natuurlijk logisch, Hugo de Groot ontsnapte in een kist met boeken, dus deze plek was eigenlijk heel goed gekozen. En rip-proof natuurlijk.

Fortes Creantur Fortibus

We gingen verder met Fortes Creantur Fortibus, wat zoiets betekend als de sterksten zullen de beste zijn, naar de spreuk in het wapen van de gemeente Gorinchem. We zagen nog meer plekjes van Gorinchem, wat een oud vestingstadje is. Onder andere de zeer scheve kerktoren was grappig als je eronder ging staan. We hadden echter een groot probleem met de gaten van ontdekkingsreiziger Wouter Hamel, we konden ze niet vinden. En het zouden er nog wel tegen de 100 moeten zijn. Maartjes beroemde aannames kwamen weer uit de kast. Toch twijfelden we erg over de eindbestemming.

Dus terwijl we een klein stukje omliepen om de nano Grote Merwede Sluis te loggen (we moesten wachten op de brug die open stond) sms’te ik de maker van de cache. Die sms’te meteen terug en ik bleek het nog niet zo slecht gedaan te hebben. De nano was trouwens snel gevonden, hij zat niet erg moeilijk verstopt.

Terug naar het centrum voor de eind-locatie van Fortes Creantur Fortibus. Dit bleek bij een pannenkoekenrestaurant te zijn. Na de boekhandel was de schroom om hier binnen te stappen een stuk minder groot. Na het loggen bestelden we ijsjes bij het restaurant en terwijl we die opaten, slenterden we terug naar de haven. We moesten even wachten op de boot en zaten heerlijk in het zonnetje op het dekterras. We vaarden naar Woudrichem, wat op de heenweg ook een tussenstation was, dus wij bleven zitten, in de veronderstelling dat de boot daarna naar de opstapplaats bij Slot Loevestein zou varen. Helaas was dat niet het geval. Na een bepaald tijdstip voer hij niet meer naar die opstapplaats. En wij hadden niet op het bord met de tijden gekeken. Stom van ons. De bemanning van de boot (die leken allemaal sprekend op elkaar en wij waren er van overtuigd dat de hele familie bij die firma werkte) lachte ons uit en zei dat we de watertaxi moesten bellen.

Een onverwachte avondwandeling

Mijn moeder en ik verlieten vlug de boot en op de kant keken we op de kaarten van onze GPS. Er lag wel een brug, een kilometer of vier verderop. We hadden allebei niet zo’n zin om grof geld voor de watertaxi te gaan betalen, het was prachtig weer, dus we besloten om te gaan lopen. Ik heb ook nog even overwogen om de 25 meter over te zwemmen, maar ik had geen reserve-kleding bij. Het weer was er trouwens mooi genoeg voor.

We begonnen dus te lopen. Eigenlijk was het niet eens echt een vervelende wandeling, het was prachtig weer, het was een mooi gebied om over te lopen en we hadden genoeg om over te kletsen. We hoopten alleen wel heel erg dat die brug er echt zou zijn en dat die begaanbaar was voor voetgangers. Dat het geen fata morgana-brug was. Gelukkig voor ons was het een gewone brug en mochten voetgangers er ook overheen. We hadden er eerder die dag zelfs ook al met de auto overheen gereden.

Het stuk aan de andere kant van de rivier was dan ook een stukje over landweggetjes die we ’s morgens ook al met de auto hadden gezien. We begonnen nu wel naar het eindpunt te verlangen, vooral omdat we allebei vreselijke dorst hadden en we nog water in de auto hadden liggen. Dat in onze rugzakken was al op. We waren erg blij toen de auto in zicht kwam en dronken dankbaar van de flesjes water in de achterbak. Vervolgens terug naar Oisterwijk gereden, nog nalachend om onze domme actie met de boottijden.

Wat ik hier op 3 juni 2021 nog aan toe te voegen heb:

Het avontuur met de gemiste boot komt af en toe nog wel eens ter sprake en dan moeten we er nog altijd om lachen. Overigens vind ik het hele idee van de cacheroute nog steeds erg leuk bedacht; de cache bestaat ook nog steeds, cachecode GCH4FZ. Ik geef natuurlijk wel dikke spoilers weg in dit verhaal. En zorg ervoor dat je de boot niet mist…

Informatie:

  1. Moordboom
    Maker: Georibo
    Type: Traditional
    Heideroosjes: Maartje
    HaJaMaToJo: Hannie
    Gevonden op: 3 juni 2011
    Plaats: Oisterwijk
  2. Kasteel Dussen
    Maker: Mar.co
    Type: Traditional
    Heideroosjes: Maartje
    HaJaMaToJo: Hannie
    Gevonden op: 3 juni 2011
    Plaats: Dussen
  3. Hugo de Groot
    Maker: Team GeoGorkum
    Type: Multi
    Heideroosjes: Maartje
    HaJaMaToJo: Hannie
    Gevonden op: 3 juni 2011
    Plaats: Gorinchem
  4. Grote Merwede Sluis
    Maker: Flaker91
    Type: Traditional
    Heideroosjes: Maartje
    HaJaMaToJo: Hannie
    Gevonden op: 3 juni 2011
    Plaats: Gorinchem
  5. Fortes Creantur Fortibus
    Maker: Team GeoGorkum
    Type: Multi
    Heideroosjes: Maartje
    HaJaMaToJo: Hannie
    Gevonden op: 3 juni 2011
    Plaats: Gorinchem

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s