MaandMoves: mei 2021

Dit jaar ga ik proberen om elke maand op de laatste dag een soort van maandoverzicht te geven. Ik heb dit eerder geprobeerd met weekoverzichten, maar dat heb ik algauw opgegeven; te veel moeite. Een maand is een wat langere periode en ik hoef dan ook wat minder gedetailleerd op zaken in te gaan.

Mei

Ik begon de maand mei met twee weken vakantie, omdat ik mijn zee aan vrije uren op moest maken. Op drie dagen in een hotel na, bleef ik thuis. Een huisje huren op een park bleek namelijk onbetaalbaar te zijn in deze weken, omdat de scholen ook vrij hadden en er vanwege corona de hoofdprijs wordt gevraagd; die huisjes komen toch wel vol.

Dus heb ik vooral veel gewandeld vanuit huis. Helaas was het weer niet al te best: veel regen en ook vrij koud, meer herfst dan lente. Pas helemaal aan het einde van de maand kregen we een paar zonnige dagen.

Wandelen

Ik begon aan het Brabants Vennenpad en heb nu drie etappes gelopen. Ik wil graag verder, maar het is vervoerstechnisch bijna niet te doen. In dit deel van Brabant is geen spoorrails, dus alles moet met de bus en de buslijnen blijken niet echt heel lekker op elkaar aan te sluiten. Als ik dan binnen mijn eigen provincie aan een reistijd kom van vier uur (heen- en terug samen) dan is mijn zin een beetje over. Dus ik ben nu aan het uitzoeken of het handiger is om toch een keertje ergens te overnachten of dat ik een lift kan krijgen van iemand.

Verder wandelde ik twee keer in de Loonse- en Drunense Duinen. Vorig jaar rond deze tijd nam ik mij voor om vaker te gaan wandelen in de duinen en daar heb ik mij best goed aangehouden: het afgelopen jaar heb ik een keer of tien in de duinen gewandeld.

Ook werd ik lid van de Wandelzoekpagina, zodat ik alle wandelingen daar kan downloaden naar mijn gps. Ook hiervan al enkele wandelingen gelopen: de Moerputtenwandeling bij Den Bosch, de Romeinenwandeling bij Nijmegen, Landgoed Mariënwaerdt bij Beesd en een wandeling rondom Oudenbosch. Ik had deze maand een Weekend Vrij abonnement op de trein en ik denk dat ik dat nog een maand ga laten doorlopen (ik heb NS Flex). Ook maakte ik nog geocachingwandelingen in Den Bosch en Eindhoven. En dan nog de ommetjes in mijn eigen woonplaats Oisterwijk. Er gingen dus heel wat kilometers onder mijn voeten door deze maand.

Geocaching en Munzee

Mei was een geweldig goede maand voor geocaching; we vonden maar liefst 222 geocaches, dat is onze vierde beste maand ooit. De jaarfounds voor 2021 werden hiermee meer dan verdubbeld. Er waren nog drie data voor het Geocaching Datum Project in deze maand en er werden er twee opgelost. De derde datum heb ik laten staan, omdat die volgend jaar op een zondag valt en dan makkelijker op te lossen is dan nu op een regenachtige zaterdag/werkdag. Verder werd de Longest Streak verbeterd van 18 naar 21 dagen, dat betekend dus dat er op 21 dagen achter elkaar een cache is gevonden door ons team. De streak stond al heel lang op juli 2016, dus leuk om het na bijna vijf jaar weer eens verbeterd te hebben. Ook scoorden we nog alle lopende souvenirs, maar dat is niet zo gek met 222 maandfounds. Dankzij die maandfounds gingen de totalen van de maand mei (alle jaren bij elkaar opgeteld) ook over de 1000 heen, de vierde maand waarbij dit gelukt is (na juli, oktober en april).

Ook met de Munzees probeerde ik een streak te maken, alleen krijg je daar pas een badge (vergelijkbaar met de souvenirs van geocaching) bij een streak van 31 dagen. Helaas is dat dus niet gelukt, omdat ik op een bepaald moment erg werd gehinderd door het slechte weer. Misschien ga ik het in de zomer nog eens proberen en anders jammer dan.

Spelletjes

Nu de avondklok is opgeheven en er niets boeiends meer op tv is, komt dat de speltijd ten goede. Lekker veel spellen gespeeld deze maand. Zelfs Catan (met Steden en Ridders) kwam een paar keer op tafel. Helaas won ik geen enkele keer, huil, huil. Ik zou ook nog graag de uitbreiding Zeevaarders willen, maar gezien we de houten editie hebben en ze daar belachelijke woekerprijzen voor vragen, zal dat een wens blijven (of wil iemand zijn houten Zeevaarders-set voor een normale prijs aan mij verkopen?).

Lezen

Gaat verhuizen naar een aparte rubriek. Ik las zeven boeken.

Kijken

De laatste aflevering van de Verraders viel nog net in mei en ik was eigenlijk blij dat het afgelopen was. Het volgend seizoen ga ik waarschijnlijk niet meer volgen. Ik vond dat ze met te veel mensen zijn begonnen, waardoor het op den duur traag en langdradig werd. Ook vond ik het jammer dat het er in de finale niets meer toe deed of je nu een verrader of een getrouwe was. Uiteindelijk was het ieder voor zich. En ook veel te veel vriendjespolitiek. Dus volgend seizoen lekker met onbekende mensen die elkaar niet kennen en met minder deelnemers, zodat er meer vaart in het programma komt. Dan ga ik misschien nog kijken, anders haak ik af.

Hoe veel beter is dan het Belgische De Mol? Dat was echt een superseizoen met een geweldige en toch nog verrassende Mol: Lennart. Natuurlijk geboren op een erg goede datum, namelijk 31 maart. Dat is ook mijn verjaardag, maar ik ben wel ouder dan Mister Mol. Maar echt: leuke, onbekende kandidaten, geweldige opdrachten, de toevoeging van het hondje Isidoor, de aanval van de sub-kandidaten helemaal aan het begin. Wow, wow, wow! Ik hoop van harte dat ze dit jaar een nieuwe seizoen op kunnen nemen en dat corona geen roet in het mol-eten gooit. En ja, ik vind ons eigen Wie is de Mol ook leuk, maar wij hadden dit jaar natuurlijk niet zo’n geweldige Mol. En ik zou het echt super vinden als ook WIDM weer met onbekende mensen zou zijn.

Verder

Hoewel ik beter functioneer op temperaturen tussen de 10 en de 20 graden, was ik het herfstachtige weer toch wel heel erg beu. Vooral al die regen kwam mijn neusgaten uit. Dus ja, ik ben ook blij met de lente, hoewel voor mij tot 25 graden al prima is. Ik vind het vooral fijn om dan ’s avonds nog even naar het bos te gaan om te wandelen.

Ik heb nog steeds last van hooikoorts, maar ja dat is niet zo gek omdat de bomen en planten vanwege het wisselvallige weer niet goed weten wanneer ze nu in bloei moeten komen.

Kleine cavia Frido groeit als een gek. Ik vermoed dat hij uiteindelijk groter gaat worden dan Fenno, die voor een beertje niet al te groot is. Aan het einde van het jaar zullen we dat weten, haha. Hij is pas volgroeid na een maand of negen.

De corona-maatregelen worden steeds meer versoepeld en hopelijk komen we er ooit vanaf en kunnen we weer met z’n allen normaal gaan doen. Het eerste terras was best fijn na ruim een half jaar.

Dan zijn er nog wat privé-aangelegenheden die mij nogal bezighouden, maar dit blog is niet de juiste plek om daar over te schrijven.

Geocachingverhalen uit het verleden: op de fiets rondom d’n Unent

Elke donderdag – Throwback Thursday – verschijnt hier een verslag online uit het roemruchte geocachingverleden van de Heideroosjes.

Vandaag gaan we terug naar 27 mei 2012:

Ik maakte een fietstocht rondom buurdorp Udenhout om geocaches op te pikken.

Het verhaal:

Ik ging niet heel ver van huis, want er was een nieuwe serie online gekomen, genaamd Rondom d’n Unent. Toen ik die naam zag, moest ik wel even met mijn ogen knipperen, want er was al ooit eerder een serie met die naam, van de hand van Purk, helemaal aan het begin van onze cachecarrière. Dat waren zes caches en dat waren voor ons found 5 t/m 10. Niet op 1 dag overigens, daar gingen 3 dagen in diverse maanden overheen. Dat was nog echt slow geocaching.

De dichtstbijzijnde cache van dit nieuwe rondje lag op 1,7 km van mijn huis. Ik ben de laatste tijd erg van het fietsen, dus ik ging dit rondje lekker op de fiets doen. Het was vandaag ook weer prachtig weer, dus mezelf eerst even behandeld met zonnebrand en petje op gezet. Bij die eerste cache (nummertje 5 van de serie) stond het vol met auto’s, dus ben ik doorgefietst naar de volgende. Ook daar was het punt drukbezet met Dreuzels en die gingen maar niet weg. Dus ook die overgeslagen. Bij nummertje 3 zaten ook Dreuzels, maar die stonden net op, dus ik pikte vlug hun plek in en kon dan eindelijk de eerste found loggen. Dat was wel een kleine opluchting, want 27 mei was een datum die nog moest voor het kalenderplan. De laatste van de zeven data van mei. Dus hiermee hebben we deze maand compleet.

Hierna vond ik alle caches zonder al te veel moeite. Bij sommige wel even moeten wachten tot de Dreuzels weg waren. Het was natuurlijk zondag en extreem mooi weer, dus het was overal druk met fietsers en wandelaars. Onderweg spotte ik behalve al die caches ook nog twee nieuwe fietsknooppuntborden voor mijn collectie. Misschien krijg ik het netwerk van Midden-Brabant nog wel ooit compleet, haha.

Mijn rondje eindigde weer bij nummertje 4, maar daar moest ik weer eeuwen wachten tot de Dreuzels weg waren en toen kon ik de cache niet vinden. Ondertussen was ik er achter gekomen dat er ook nog een nummer 10 was en dat ik die over het hoofd had gezien en niet had ingeladen. Helaas vormden de hints van nummer 4 en 10 net twee belangrijke cijfers, dus het bonus-coördinaat viel niet te gokken. Dat wordt nog een fietsrondje binnenkort. Op zich ook niet erg, het is vrij dichtbij huis.

Alles bij elkaar haalde ik net de 4100, dus toch de eerste ronde van het nieuwe duizendtal binnen.

En een leuke fietsdag gehad, 30 km gefietst, lekker op m’n gemak, je moet niet stressen met dit weer en vooral veel water drinken, dan is het goed te doen. Helaas wel weer zonne-allergie opgelopen, heel m’n armen staan weer onder de vlekken en bultjes.

Wat ik hier op 27 mei 2021 nog aan toe te voegen heb:

Tja, hier zit duidelijk de transitie van autocacher naar fiets-wandelcacher. Nog geen maand later ging mijn (vrij oude) auto de deur uit vanwege de hoge kosten. En nu – negen jaar later – ga ik nog altijd autoloos door het leven. 2012 was ook het eerste jaar waarin ik mij bezig hield met het Geocaching Datum Project. Ook dat is negen jaar later nog lang niet afgerond, maar dat komt ook omdat de lat qua aantallen caches steeds hoger ging.

Tuesday TAG: Wie is de Mol?

Je komt ze heel vaak tegen op blogs: TAGS. Vragenlijstje over een bepaald onderwerp die dan ingevuld worden. Stiekem vind ik ze best leuk en daarom zal ik regelmatig zo’n tag invullen en op mijn blog plaatsen. Mocht je nog een leuke TAG voor mij weten, dan hoor ik dat graag in de comments.

De tag van vandaag gaat over mijn favoriete tv-programma: Wie is de Mol? en de Belgische versie De Mol. Eigenlijk is het de bedoeling dat je de tag tijdens het seizoen invult, maar beide seizoenen zijn dit jaar al geweest, dus daarom zal ik sommige vragen overslaan.

1. Blijf je thuis voor Wie is de mol?

Als het kan wel. Vooral om spoilers te voorkomen. Maar als er echt iets anders is op die avond: een feestje of een concert ofzo, dan kijk ik het later terug. Meestal ga ik trouwens bij mijn ouders kijken, omdat mijn moeder het ook een leuk programma vindt.

Het Belgische De Mol kun je niet rechtstreeks kijken in Nederland, dus dat kijk ik meestal een avond later terug op Go Play (een soort van uitzending gemist).

2. Hoelang kijk je al naar Wie is de mol?

Al best lang, maar niet vanaf de start. Wel af en toe een aflevering voorbij zien komen, maar het eerste seizoen wat ik echt helemaal gevolgd heb was seizoen 7. Inge Ipenburg was toen de Mol en ze waren in Thailand. Daarna heb ik nooit meer een seizoen gemist.

Het Belgische De Mol kijk ik pas sinds 2019, dus ik heb nu drie seizoenen gezien: Vietnam, Griekenland en Duitsland.

Ik heb wel eens overwogen om oude seizoenen terug te kijken, maar ja, de Mollen zijn bekend en dan is het toch een stuk minder interessant om te kijken, lijkt mij.

3. Wie is de beste Mol allertijden?

Ik vond meerdere Mollen goed, heb niet echt een topfavoriet. De beste Mollen zijn voor mij die en leuk overkomen en een paar echt supergoede mollenacties hebben uitgevoerd, liefst vol in de camera en dat de kijkers en de andere kandidaten het dan eigenlijk nog niet door hebben. Owh en hij/zij moet het ook echt leuk vinden om de “gemene” Mol te zijn; geen verontschuldigingen voor Molacties tijdens de onthullingen, dat hoeft van mij niet per se.

In Nederland heb je er vaak een paar kandidaten bijzitten die ook graag de semi-Mol uithangen. Geld verdienen lijkt ook elk seizoen minder belangrijk te worden.

In België spelen ze daarentegen met onbekende kandidaten en je merkt dat het verdiende geld daar belangrijker is. Voor de Belgische winnaar is het vaak ook echt wel een leuk bedrag wat gewonnen wordt.

4. Wat is de beste mollenactie ooit?

Wat ik al eerder zei: Mollen die echt iets op camera durven te doen. Zoals achter de kandidaten doorlopen en dan maar hopen dat ze zich niet omdraaien. Maar ik vind van die acties om geldbiljetten om te ruilen voor mingeld of lagere bedragen ook leuk. Of geld weghalen tijdens een opdracht, zodat het eindbedrag minder is.

5. Wie is je favoriete presentator?

Ik heb tot nu dus de meeste seizoenen gezien met Art Rooijakkers als presentator en omdat hij het zeven seizoenen gedaan heeft, was hij wel echt Mister Mol. Ondertussen ben ik gewend aan Rik van de Westelaken en met vier seizoenen is hij ook geen beginner meer te noemen met zijn Rik-blik. Karel van de Graaf kwam een beetje mysterieus over met die hoed op, dat vond ik ook wel leuk. Pieter Jan Hagens keek altijd een beetje moeilijk, alsof hij het niet echt heel erg leuk vond. De seizoenen met Angela Groothuizen heb ik niet gezien, dus daar kan ik niet over oordelen.

De Belgische presentator is Gilles de Coster, die komt heel amicaal over, vooral ook omdat hij de kandidaten vaak aanspreekt als “vrienden”. Het laatste seizoen was hij trouwens wat afstandelijker, maar dat komt waarschijnlijk door de corona-maatregelen.

6. Welke opdracht is je bijgebleven?

Ik vind heel veel opdrachten leuk, de opdrachten zijn één van de redenen waarom ik het programma zo leuk vind. Zo vind ik opdrachten met treinen altijd leuk, dat ze dan gedurende de treinrit allemaal puzzels moeten oplossen en liefst ook nog iets moeten doen op de stations onderweg onder dikke tijdsdruk.

Maar ik vind puzzelopdrachten ook leuk, dat ze zo’n grote houten puzzel moeten maken of een object in elkaar moeten zetten.

Ook hele simpele opdrachten kunnen leuk zijn, als de omgeving leuk is. Zoals die opdracht met die lift in het laatste seizoen: supersimpel spelletje, maar door die grappige lift zag het er ontzettend leuk uit, inclusief de geniale liftentree van presentator Rik.

Laseroprachten zijn ook altijd leuk, vooral ook omdat de kandidaten daar zo enthousiast van worden.

Opdrachten in oude gebouwen vind ik ook altijd leuk, die dat ze opgesloten zaten in die oude gevangenis uit het laatste seizoen, bijvoorbeeld.

Of een grote groepsopdracht, waarbij ze echt samen moeten werken om het voor elkaar te krijgen, zoals die opdracht met het vlot uit het laatste seizoen of die met dat vuurwerk uit het seizoen in China.

De Belgen hebben ook vaak toffe groepsopdrachten: zoals die rondom de boot in Vietnam en de opening van het seizoen in Griekenland, toen alle kandidaten aan elkaar vastgeketend op een berg begonnen.

Ook die opdracht op Elba van het jubileumseizoen vond ik leuk, alleen wel jammer dat er twee mensen van de groep afgescheiden waren, waardoor je niet goed kan vergelijken hoe mensen de opdracht spelen.

In België komt het vaak voor dat de kandidaten van elkaar gescheiden worden en in kleine groepjes verschillende opdrachten moeten uitvoeren. Ik vind dat dus irritant, omdat je dan als kijker niet goed kan vergelijken.

Opdrachten waarbij veel geld uit de pot gespeeld wordt door middel van een bieding of veiling vind ik altijd minder leuk, omdat dat betekent dat de Mol tot die tijd minder zijn/haar best hoeft te doen. Ik vind zulke opdrachten altijd te makkelijk scoren voor de Mol. Zo vond ik de opdracht met de trein in Tsjechië als opdracht wel leuk, maar niet dat er zoveel geld uit de pot werd gespeeld doordat ze een bod mochten doen op een vrijstelling.

Ook in België werd dit jaar grof geld geboden voor een vrijstelling, uiteindelijk bleek dat de Mol hier gigantisch veel geld heeft geboden en dat vind ik dus een te makkelijke weg voor de Mol.

7. Welk land vond je de mooiste locatie?

Eigenlijk doet het land er niet zo heel veel toe voor mij. Ik denk dat in elk land wel locaties te vinden zijn om opdrachten te spelen. Wel vind ik het leuk als er iets van de cultuur/sfeer/historie van het land in de opdrachten terug te zien is. Maar dat is vaak wel zo, Rik houdt meestal wel een informatief praatje vooraf. Ook vind ik het leuk als er een soort van thema terug komt in een seizoen. Dit doen ze in België meestal beter dan in Nederland. Alleen in het seizoen in Oregon was het cowboy-thema wel lekker doorgetrokken.

8. Wat is je favoriete molmoment?

Eigenlijk dus als je in de onthulling-aflevering geslaagde mol-acties terug ziet. Bijvoorbeeld dat Jeroen in het jubileumseizoen in het Italiaans tegen dat meisje zegt dat ze die luiken mag sluiten. Of Klaas die geld uit de schatkist had gehaald tijdens de klimopdracht. Merel deed dat nog beter: die had mingeld gestolen en wisselde dat tijdens een andere opdracht weer om voor plusgeld. Ik moet ook altijd wel lachen als je Mollen dan jokers en vrijstellingen in de prullenbak ziet gooien. Of als ze achterover geleund en onzichtbaar voor de andere kandidaten iets aan het verpesten zijn. Maar wat ik ook heel cool vond was dat Patrick Stoof toen al vermomd in de bus bleek te zitten tijdens de allereerste opdracht. En natuurlijk die opdrachten dat de Mol gewoon achter de kandidaten is doorgelopen: Jan Versteegh deed dat in Georgië en Jeroen Kijk in de Vegte in Italië. Dat met het handschrift op de spiegels in Italië vond ik trouwens ook leuk bedacht. En ik heb ook wel gelachen om Annemarie Jung, die toen net deed alsof zij heel veel geld bij elkaar schoot tijdens een opdracht, terwijl het achteraf bleek dat het winnares Hadewych was die raak had geschoten. Waarschijnlijk wist Hadewych dit zelf wel, maar voor de kijker was het natuurlijk heel onduidelijk gemonteerd.

9. Hou je een mollenboekje bij of heb je een andere strategie?

Nee, zover ga ik niet. Soms lijkt het me wel handig om dingen op te schrijven, maar ik heb eigenlijk geen zin om tijdens de aflevering notities te maken, want dan mis ik weer dingen. En ik ga ook niet elke aflevering tien keer terug kijken om die te analyseren. Ik ben geen Molloot. Het moet wel leuk blijven. Wel vind ik het leuk om tussen de afleveringen door met andere kijkers te praten over onze verdenkingen en ik speel mee in de app.

10. Zou je zelf mee willen doen?

Ja, lijkt mij echt supergaaf. Alleen zou ik dingen als van zo’n gebouw abseilen dus echt niet durven. En helaas ben ik geen semi bn’er, dus dan maak je in Nederland al geen kans. Wat mij betreft mogen ze in Nederland ook weer met onbekende kandidaten gaan spelen, dat is veel leuker, kijk maar naar de Belgische editie. Onbekende kandidaten zijn veel fanatieker, ook omdat het voor hen one-season-of-fame is. Dit geldt overigens ook voor andere programma’s, zoals Expeditie Robinson of De Verraders; veel leuker met onbekende mensen, ben je meteen van al die vriendjespolitiek af.

Geocachingverhalen uit het verleden: alternatieve NS-wandeling met veel geocaches

Elke donderdag – Throwback Thursday – verschijnt hier een verslag online uit het roemruchte geocachingverleden van de Heideroosjes.

Vandaag gaan we terug naar 20 mei 2018:

Ik maakte een alternatieve NS-wandeling van station Veenendaal Centrum naar station Rhenen, hoofdzakelijk langs het Valleikanaal. Met op de route heel veel geocaches.

Het verhaal:

20 mei was de laatste 3-cache-datum van mei; als ik deze dag zou vervullen, zouden alle data in mei minstens 5 caches hebben. En het viel ook nog eens op een zondag, eerste pinksterdag. En het werd ook nog eens mooi weer. Win-win-win. De keuze viel op de alternatieve NS-wandeling van station Veenendaal Centrum naar station Rhenen, langs het Valleikanaal, een riviertje dat ook wel de Grift wordt genoemd. Die naam kwam me nog wel bekend voor van eerdere geocaching-avonturen.

Veenendaal Centrum was een nieuw station voor mijn collectie. Het was vanaf daar wel een heel stuk lopen naar de eerste cache, maar toen ik daar eenmaal was, volgden de caches elkaar in rap tempo op. Helaas werden ze niet allemaal even goed onderhouden, dus had ik ook een hoge radius aan not-founds. Beetje jammer, maar ja, ik begrijp wel dat als je bijna 100 caches weg legt, dat het onderhoud dan te veel tijd kost. Persoonlijk denk ik dan: doe er dan 25 en doe het dan goed. Kwaliteit gaat wat mij betreft boven kwantiteit.

De route langs het water was op zich mooi, maar het was er op deze zonnige zondag vreselijk druk; met fietsers, wandelaars en op het water kanoërs. Het nadeel van zoveel fietsers is dat je als wandelaar steeds opzij moet springen. Ook moest je voor de caches steeds de bosjes in en ik had er geen rekening mee gehouden dat het nu brandnetel-seizoen is. Mijn benen, in korte broek, zagen er aan het einde van de wandeling weer schitterend uit.

De serie Langs het water was helemaal aanwezig en dat leverde mij al zes founds op. Daarna ging ik over op caches van de serie Gewoon, omdat het kan. Die waren dus minder goed onderhouden. Toch vond ik er uiteindelijk dertien stuks. De eerste was de zevende cache van de dag en daarmee had ik de datum voldoende gesaved (10 caches) voor het Geocaching Datum Project, dus dat was alvast mooi.

Voor sommige geocaches moest je over een sloot heen springen. De eerste keer dat dat was, stond ik een beetje vertwijfeld aan de rand van de sloot. Ik ben niet zo’n held, als het op slootje springen aan komt. Nooit geweest en na de kniekneuzing – ten gevolge van een val in een Sloveense put – nog minder. Ik overwoog net om mijn schoenen en sokken uit te trekken en te gaan waden, toen er een andere geocachingteam aan kwam, op de fiets. Vader en tienerzoon. Vader vond dat zoon wel even de held kon spelen voor mij. Zoon deed dat braaf, dus zo kon ik deze cache makkelijk loggen. Ik kwam ze later nog een paar keer tegen en nam ook een travelbug van hen over. Wel grappig.

Later mocht ik toch nog een keer mijn schoenen en sokken uittrekken om door een sloot te waden. Het was daar nog breder dan bij de eerste sloot-cache, dus de sprong had ik nevernooit gehaald. De sloot was dieper dan ik dacht, toch wel tot mijn knieën, maar ik haalde droog de overkant en de cache. Hier was de korte broek dan weer een voordeel.

Ik had ook nog graag de multi op de route gedaan, het was een offset. Vraag beantwoord, maar de eindcache bleek ruim 500 meter de verkeerde kant op te liggen. Heen en terug dus meer dan een kilometer en dat leek me tijdstechnisch niet zo handig, ik moest ook nog een stukje lopen naar station Rhenen en wilde dan liever de earthcache op de Grebbeberg doen, vanwege het earthcache-doel op mijn Day Zero Project-lijst. Dus doorgelopen. Op het laatste stukje langs het Valleikanaal stonden schapen en waren er niet meer zoveel fietsers. Of dat nou aan de schapen lag, of aan het tijdstip, kon ik niet zo goed duiden.

Ik verliet het pad langs het Valleikanaal om het laatste stuk over de Grebbeberg te gaan. De earthcache lag keurig op de route. Gaaf uitzicht hoor. En een rustiger stuk – qua mensen – dan langs het water. Ik zou hier nog wel eens willen gaan wandelen – ooit. Er lag ook nog een trail op de Grebbeberg, maar die had een heel hoge moeilijkheidsfactor en ik was er een beetje klaar mee voor vandaag. Dus eentje geprobeerd, niet gevonden en toen de boel opgegeven.

Ik wandelde verder naar het station, kocht onderweg een flesje ice tea green en moest even wachten op de trein. Kon ik ondertussen mooi mijn caches tellen, ik kwam tot 20 founds. Daarmee was de datum in ieder geval ruim voldoende gesaved, mijn zevende dag die ik “gered” heb dit jaar – het doel is om er in ieder geval tien te redden in 2018.

Wat ik hier op 20 mei 2021 nog aan toe te voegen heb:

Het is jammer dat ik er niet bij heb gezet hoeveel kilometer deze wandeling was. De caches zitten volgens mijn zo’n beetje allemaal in het archief; het zal wel te veel onderhoud zijn geweest. De earthcache op de Grebbeberg is er nog wel. Maar ik heb er een mooie wandel/geocaching-dag aan gehad.

Informatie:

8596. Langs het water 1
8597. Langs het water 2
8598. Langs het water
8599. Langs het water 3
8600. Langs het water 4
8601. Langs het water 5
      Maker: Jayleighs
      Type: Traditionals
      Heideroosjes: Maartje
      Gevonden op: 20 mei 2018
      Plaats: Valleikanaal, tussen Veenendaal en Rhenen
8602. Gewoon, omdat het kan #45
8603. Gewoon, omdat het kan #44
8604. Gewoon, omdat het kan #40
8605. Gewoon, omdat het kan #39
8606. Gewoon, omdat het kan #38
8607. Gewoon, omdat het kan #37
8608. Gewoon, omdat het kan #35
8609. Gewoon, omdat het kan #34
8610. Gewoon, omdat het kan #54
8611. Gewoon, omdat het kan #57
8612. Gewoon, omdat het kan #58
8613. Gewoon, omdat het kan #59
8614. Gewoon, omdat het kan #60
      Maker: Team Bincky
      Type: Traditionals
      Heideroosjes: Maartje
      Gevonden op: 20 mei 2018
      Plaats: Valleikanaal, tussen Veenendaal en Rhenen
8615. Aardkundig Monument De Grebbeberg
      Maker: Team Femlep (Lepman)
      Type: Earthcache
      Heideroosjes: Maartje
      Gevonden op: 20 mei 2018
      Plaats: Rhenen

Boekentip #2: De Leeuwenhof-trilogie

Ik leid aan vreselijke bibliobibuli en dat betekent dat ik vrij veel lees; zo tussen de 75 en de 100 boeken per jaar. Al heel lang wil ik meer met boeken/lezen doen op deze blog. Recensies vind ik niet per se een optie: daarvoor lees ik te veel en ik heb simpelweg geen zin om dat over elk boek te doen. Zo’n recensie doet mij ook terug denken aan die vreselijke literatuurlijst en de bijbehorende boekverslagen en mondeling (op mijn 17e verjaardag) op de middelbare school. Daarom heb ik besloten om maandelijks een boekentip te gaan geven op mijn blog. Ik kan dan één boek uitlichten, of een serie of de boeken van een bepaalde auteur. Verreweg de meeste boeken die ik lees, leen ik van de bibliotheek.

Genres

Welke genres lees ik het meeste? Vroeger las ik echt alles wat los en vast zat; ik denk dat ik zo’n beetje de hele jeugdbibliotheek heb uitgelezen (dat was toen nog maar een kleine bibliotheek). Als tiener las ik vooral heel veel fantasy – lekker vluchten naar een andere wereld – en had ik een hekel aan die ouderwetse literatuur van de verplichte lijst. Nu lees ik eigenlijk steeds minder fantasy en hebben romans mijn voorkeur: liefst met een verhaallijn in het heden en eentje in het verleden. Historische romans vind ik ook leuk. Daarnaast lees ik ook nog Young Adult; dit zijn eigenlijk de boeken die er hadden moeten zijn toen ik zelf deze leeftijd had.

Boekentip

De boekentip van deze maand is de Vrouwen van de Leeuwenhof-trilogie van Corina Bomann:

1. Agneta’s Erfenis

2. Mathilda’s Geheim

3. Solveigs Belofte

Corina Bomann (1974) woont en werkt in Duitsland, maar deze boeken spelen zich af in Zweden op de Leeuwenhof, een oud landgoed in de buurt van Kristianstad in het zuiden van Zweden. De familie Leeuwenhof is oude landadel en ze staan op goede voet met de Zweedse koninklijke familie die jaarlijks enkele weken op hun landgoed verblijft. Ondanks de naam Leeuwenhof worden er geen leeuwen gefokt, maar paarden. Aanvankelijk worden die paarden vooral verkocht voor de jacht en de cavallerie: voor het leger dus.

Het eerste boek speelt in de periode rond de Eerste Wereldoorlog. Agneta wil zich losmaken van haar adellijke familie en kunstenares worden. De positie van vrouwen is dan nog erg onderdanig aan de mannen: zo heeft Agneta een rechtszaak moeten aanspannen om zichzelf meerderjarig te verklaren. Haar toekomst veranderd plotseling als haar vader en haar broer een vreselijke ongeluk krijgen en zij ineens verantwoordelijk is voor de toekomst van het familiebedrijf.

Het tweede boek speelt in de jaren voor de Tweede Wereldoorlog en de oorlog zelf. Mathilda wordt als tiener wees en ze wordt onverwacht opgenomen in het gezin van Agneta, waardoor ze dus op de Leeuwenhof komt te wonen. Wat Mathilda echter niet weet is dat Agneta haar tante blijkt te zijn…

Het derde boek speelt in de jaren ’60 en gaat over Solveig, de dochter van Mathilda. De Leeuwenhof zal moeten moderniseren om nog een naam van betekenis te hebben in de veranderde wereld en gaat het Solveig lukken om het bedrijf van haar familie te redden?

De boeken zitten vol geheime familie-relaties en intriges. De drie vrouwen zijn ook niet allemaal even gelukkig in de liefde. Daarnaast zijn er op de achtergrond natuurlijk nog de wereldoorlogen, hoewel Zweden neutraal is, zijn de oorlogen wel heel dichtbij.

Wat ook sterk in de trilogie terug komt is de veranderde positie van vrouwen in de twintigste eeuw. Als wij vanuit deze tijd naar de situatie van Solveig in de jaren ’60 kijken vinden we die misschien nog ouderwets, maar zij heeft al enorm veel vrijheden verworven in vergelijking met Agneta in de jaren ’10. Tegelijkertijd veranderd ook de positie van paarden, de grote inkomstensbron van landgoed de Leeuwenhof. Aan het begin van de twintigste eeuw zijn paarden nog een belangrijk vervoersmiddel, maar in de jaren ’60 is dat natuurlijk heel anders.

De boeken zijn alledrie tussen de 500 en 600 pagina’s dik. Op sommige punten vind ik het verhaal een beetje traag gaan, met name in het tweede boek is dat het geval. Als je Agneta’s Erfenis hebt gelezen weet je als lezer tenslotte al wat het geheim is waar Mathilda achter gaat komen. Pas als de oorlog uitbreekt, wordt het weer echt interessant. Maar alles bij elkaar is het wel boeiend genoeg om steeds verder te willen lezen en daarnaast geven de boeken een aardig idee van het veranderende tijdsbeeld in de twintigste eeuw.

Andere boeken van Corina Bomann

De Leeuwenhof-trilogie is niet het het debuut van Bomann, ze heeft al veel andere boeken geschreven, alleen zijn dat stand-alones:

De jasmijnzussen – Die Jasminschwestern
De maneschijnsonate – Der Mondscheingarten
De rozentuin – Sturmherz
De stormroos – Die Sturmrose
Een wonderlijke winterreis – Eine wundersame Weihnachtsreise
Het klaprozenjaar – Das Mohnblütenjahr
Het vlindereiland – Die Schmetterlingsinsel
Winterbloesem – Winterblüte

Ik heb zelf nog niet al deze boeken gelezen, alleen De Stormroos, Het Vlindereiland en De Jasmijnzussen. Ook dit vond ik alledrie mooie boeken, met de Stormroos als favoriet.

Blijkbaar vond Bomann het schrijven van een trilogie erg leuk (en de Leeuwenhof-trilogie staat hoog op de bestsellerlijst, dat zal ook meespelen), want ze is al begonnen aan haar volgende: De Kleuren van Schoonheid. Het eerste boek van deze trilogie heet Sophia’s Hoop en verschijnt in juni.

Heb jij een of meerdere boeken van Corina Bomann gelezen? En zo ja, wat vond je ervan?

Geocachingverhalen uit het verleden: Rondje Bernheze

Elke donderdag – Throwback Thursday – verschijnt hier een verslag online uit het roemruchte geocachingverleden van de Heideroosjes.

Vandaag gaan we terug naar 13 mei 2007:

We zijn het hele weekend bezig geweest met Rondje Bernheze; dat was destijds een van de eerste powertrails in onze omgeving; een hele serie caches dicht bij elkaar om snel geocachingpunten te kunnen scoren.

Het verhaal:

De volgende dag moest het Rondje Bernheze natuurlijk worden afgemaakt. Ik houd niet van series die niet af zijn. Pien ging ook mee, die had wel trek in lekker veel founds, dus stapten we met z’n drieën weer in de auto. Het ging weer net als de dag ervoor. Ik weet niet meer wat de echte volgorde van vondst is, dus heb ik ze maar weer in volgorde van nummering van maker Flet gelogd.

Wel grappig is dat Rondje Bernheze 43: Zeveneeuwenpark na twee weken offline werd gehaald wegens vandalisme en dat wij nu één van de weinige teams zijn, die deze wel gevonden hebben. We hadden een goede taakverdeling: ik reed, Anke bediende de GPS en Pien zat achterin de bonuscache te berekenen. We konden alles prima vinden, behalve Rondje Bernheze 38: Topwortel, die echt goed verstopt zit. Dat is de enige waar we voor terug hebben gemoeten.

We kwamen verschillende andere teams tegen, die allemaal een andere volgorde reden dan wij. Ook hadden we twee keer een gesprekje met een cache-buurman. Beiden mannen begrepen maar niet waarom er steeds mensen uit auto’s stapten met vreemde apparaatjes die dan rond bomen liepen en na een paar minuten weer verdwenen.

Helaas hebben we ook de bonus niet gevonden. Ergens hadden Anke en ik iets fout gedaan, maar we wisten niet waar. Later in de week deed Nopi de caches die wij op zaterdag hadden gevonden en zij ontdekten onze fout. Anke en ik moeten dus nog een keer terug voor de bonuscache en voor nummertje 51, de vervanger van Zeveneeuwenpark. Aan Rondje Bernheze hebben we niet alleen 50 founds overgehouden, maar ook een geweldig weekend gehad.

Wat ik hier op 13 mei 2021 nog aan toe te voegen heb:

Een heel weekend rondrijden met de auto om zoveel mogelijk geocaches te vinden zo nu niet meer mijn idee zijn van een “geweldig weekend”. Als ik nu een serie caches doe, kies ik als vervoersmiddel de fiets of mijn voeten. Maar toen waren powertrails nog heel nieuw en wij wilden ook graag eens zoveel geocachingpuntjes op een dag scoren. Verder is het ook vrij ongebruikelijk dat ik hier de chauffeur was en de gps niet in handen had.

Informatie:

Rondje Bernheze zit al lang in het archief.

207. Rondje Bernheze 02: Curvestone
208. Rondje Bernheze 04: Effe Strekken
209. Rondje Bernheze 05. De Sluis
210. Rondje Bernheze 06: Geluidswal
211. Rondje Bernheze 08: Peelrandbreuk
212. Rondje Bernheze 09: Halley
213. Rondje Bernheze 10: Zevenbergen
214. Rondje Bernheze 11: ’t Rundje
215. Rondje Bernheze 12: 10 Meter bos
216. Rondje Bernheze 13: Het Kasteeltje
217. Rondje Bernheze 15: Langven
218. Rondje Bernheze 18: Venloop
219. Rondje Bernheze 20: Landscape
220. Rondje Bernheze 23: Holletje
221. Rondje Bernheze 24: De Stroom
222. Rondje Bernheze 27: Heide 1
223. Rondje Bernheze 29: Broedplaats
224. Rondje Bernheze 30: Berkenpuistje
225. Rondje Bernheze 31: Heide 3
226. Rondje Bernheze 33: Den Berg
227. Rondje Bernheze 34: IJzerwater
228. Rondje Bernheze 35: Waterput
229. Rondje Bernheze 36: Bestuur en Ontspanning
230. Rondje Bernheze 38: Topwortel
231. Rondje Bernheze 40: Het Knotje
232. Rondje Bernheze 43: Zeveneeuwenpark
233. Rondje Bernheze 44: Heikantsedijk
234. Rondje Bernheze 47: Heide 2
     Maker: Flet
     Type: Traditionals
     Gevonden op: 13 mei 2007
     Heideroosjes: Anke en Maartje
     Nopi: Pien
     Plaats: Bernheze

Geocachingverhalen uit het verleden: fabeldieren in het modderige struinbos

Elke donderdag – Throwback Thursday – verschijnt hier een verslag online uit het roemruchte geocachingverleden van de Heideroosjes.

Vandaag gaan we terug naar 6 mei 2015:

Op deze dag ging ik fabeldieren vangen in een modderig struingedeelte van natuurgebied de Brand.

Het verhaal:

Tijdens de paasdagen – een paar weken eerder – was ik al aan de Fabel-serie begonnen. Toen dacht ik nog dat er drie caches zouden komen en dan nog een bonus. Voor die bonus zou ik dan nog eens terug moeten. Maar in de loop van de maand kwamen er steeds meer Fabel-caches bij en groeide het aantal tot 12. Er zaten nogal wat mysteries bij en ik had steeds niet zo’n zin om die op te lossen. Maar ik heb mezelf voor de opdracht gesteld om alle 1-cache-dagen op te lossen en in mei zijn dat er nog vier.

6 mei was de eerste datum en er was stormachtig weer voorspeld met windkracht 6. Nja, dan wil je niet al te ver weg. Dus dan eindelijk maar eens die fabels oplossen en daar voor gaan. De avond vantevoren dus alle dierenfabels doorgenomen om de puzzels op te lossen en zo kon ik de dag zelf meteen op pad. Het viel gelukkig wel mee met de wind, op wat windvlagen na was het eigenlijk best lekker lenteweer.

Bij de ingang van het gebied stond 1 auto geparkeerd, maar al vrij snel kwam ik iemand tegen die naar de uitgang liep – naar ik aanneem de eigenaar van de auto – en daarmee had ik het bos helemaal voor mij alleen. Ik ben dus op mijn gemak langs alle fabel-caches gegaan. Er zat van alles bij. Een multi, een letterbox, traditionals en mysteries. De eerste mysterie van de dag werd onze 500ste mysterie, een kleine milestone waar ik al een paar weken op zat te azen. Zoals bekend ben ik geen groot fan van mysterie-caches. Als ik niet meteen zie hoe het opgelost moet worden, heb ik er geen zin in. Dus groeide onze lijst vooral van bonus-mysteries, gekregen oplossingen en een enkel wel makkelijk oplosbaar puzzeltje. Het beslaat nu dus ongeveer 1/11 van ons totale aantal founds. En met de hoeveelheid mysteries van deze serie ging ik meteen over de 500 heen. Op naar de 1000, haha.

Goed, ik vond alle fabeldieren, moest wat langer zoeken naar nummer 9, maar dat kwam omdat dat een projectie op een projectie was en dat is niet heel nauwkeurig. En voor ik het wist kon ik op zoek naar de bonus-cache. Ook daar nog even naar moeten zoeken en vertwijfeld over mijn antwoorden. Maar het klopte gewoon.

Het is een heel rommelig (qua bomen, struiken en niet overal duidelijke paden) en drassig gebied, onderdeel van de Brand. Dus het is een wonder dat ik pas op het einde doorweekte schoenen en sokken haalde en niet al veel eerder. Aan het einde ook nog de verkeerde kant opgelopen, ik moest een heel eind terug om de beek over te kunnen stukken via een bruggetje. Tja, hoort er ook bij. Alles bij elkaar had ik lekker gestruind en het was een goed verzorgde serie.

Wat ik hier op 6 mei 2021 nog aan toe te voegen heb:

Grappig dat ik toen ook al met het Geocaching Datum Project bezig was. Dat gebied kan ik mij nog heel goed herinneren, maar de fabeldieren-caches zijn ondertussen helaas gearchiveerd.

Informatie:

5652. Fabel 4

5653. Fabel 5

5654. Fabel 6

5655. Fabel 5

5656. Fabel 8 ½ weg de bonus

5657. Fabel 9

5658. Fabel 10

5659. Fabel 11

5660. Fabel 12 – bonus

Maker: 69and71

Type: Multi, letterbox en mysteries

Heideroosjes: Maartje

Gevonden op: 6 mei 2015

Plaats: Loon op Zand

Vrijheidssoep

Vandaag heb ik Vrijheidssoep gegeten. Eerlijk is eerlijk, tot een paar weken geleden had ik hier nog van gehoord. Op de website van het Nationaal Comité 4 en 5 mei staat echter dat er normaal gesproken op Bevrijdingsdag overal in het land Vrijheidsmaaltijden worden georganiseerd; dit kan groot of klein zijn, maar de bedoeling is dat mensen bij elkaar komen om samen een maaltijd te eten en ondertussen met elkaar in gesprek gaan over het thema vrijheid.

Praten over vrijheid

Vanwege de corona-beperkingen mogen de Vrijheidsmaaltijden voor het tweede jaar op een rij niet doorgaan en daarom is in 2020 de Vrijheidssoep bedacht. Een bekende kok bedenkt het recept en de bedoeling is dat de mensen thuis dan deze soep maken en eten en ook nadenken of met elkaar in gesprek gaan over vrijheid.

Vegetarische soep

Dit jaar is chefkok en schrijfster Yvette van Boven de bedenkster van de Vrijheidsmaaltijdsoep. Vorig jaar was het Joris Bijdendijk in samenwerking met Samuel Levie. Het recept van Yvette van Boven is vegetarisch (volgens mij zelfs veganistisch) en daarom kwam het ook voorbij op de social media van veel organisaties die vegetarisch eten promoten. Omdat ik al sinds mijn dertiende vegetariër ben volg ik veel van dit soort organisaties. Daardoor hoorde ook ik dus voor het eerst over het bestaan van de Vrijheidsmaaltijden.

Het recept van Yvette van Boven

Het recept van Van Bovens Vrijheidssoep is helemaal in mijn straatje qua ingrediënten. Daarom besloot ik om op 5 mei deze soep te gaan maken. Het is een curry-achtige soep met heel veel groene groenten, kruiden, bloemkoolrijst, kokosmelk en aardappelblokjes. Daarnaast kun je ervoor kiezen om de soep af te maken met verschillende toppings; ik koos voor extra kruiden en geroosterde amandelstukjes. Het resultaat was lekker, ook al had ik veel meer groentebouillon nodig dan in het originele recept en had het van mij nog wel wat pittiger gemogen. De volgende keer ga ik currypasta gebruiken om de boel nog een beetje up te spicen. In ieder geval vond ik de soep lekker genoeg om nog eens te maken.

Het recept vind je hier.

Oproep

Dan wil ik eindigen met een kleine oproep: in 2018 schreef Yvette van Boven het kookboekje voor de abonnees van de Post.code.loterij. Hoewel ik toen kilo’s van deze boekjes bezorgd heb, ben ik zelf geen lid van de pcl, dus kreeg ik er geen. Wel zou ik graag in bezit komen van dit kookboekje, dus als iemand het overheeft en het aan mij wil afstaan; graag!