Dit jaar ga ik proberen om elke maand op de laatste dag een soort van maandoverzicht te geven. Ik heb dit eerder geprobeerd met weekoverzichten, maar dat heb ik algauw opgegeven; te veel moeite. Een maand is een wat langere periode en ik hoef dan ook wat minder gedetailleerd op zaken in te gaan.
Januari
Over het algemeen noem ik januari altijd de grauwe snauwmaand. Na de feestmaand december, een maand vol afsluitingen, lichtjes en cadeautjes, heb ik op 2 januari altijd een beetje moeite met de start van het nieuwe jaar en dat opstartgevoel blijft dan de hele maand een beetje hangen. Dit jaar was het allemaal nog een tikje erger dan anders. December was door alle coronamaatregelen en bezoekverboden al minder gezellig dan het zou moeten zijn en daar kwam nog bij dat ik op twee belangrijke dingen zat te wachten: namelijk afstuderen en het vinden van de 10.000ste geocache.
Afstuderen
Op 4 december leverde ik mijn afstudeerscriptie in en ik zou vanwege het kerstreces maar liefst vijf hele weken op de uitslag moeten wachten; tot 8 januari. Dat vond ik al erg lang, maar dat wist ik nog van tevoren. Vervolgens kregen we op 7 januari te horen dat er nog 10 dagen bij zouden komen en dat viel wel rauw op mijn dak, want dat had ik echt niet verwacht, want het ging maar om een groepje van drie afstudeerders. Waarschijnlijk kregen ze toch een beetje medelijden met ons, want de uitslag kwam dan toch nog iets eerder en wel op 15 januari; even goed heb ik er dus zes hele weken op moeten wachten. Dat is echt heel erg lang. In december was er nog afleiding in de vorm van extreem veel post, feestdagen en zelfs de coronamaatregelen. Maar vanaf 2 januari nam de spanning toch wel ernstige vormen aan. Uiteindelijk kwam het allemaal goed en kon ik op 22 januari dan eindelijk, eindelijk afstuderen. GRADUATED, dat is wel een episch hoogtepunt van deze maand, van dit jaar en in mijn leven, want de weg naar dit hbo-diploma was lang en hobbelig.
Het geocaching droomdoel
De 10.000ste cache is altijd ons droomdoel geweest. Door de jaren heen werd (we zijn al in 2004 begonnen) er de ene keer meer aan geocaching gedaan, dan de andere keer. Het team, de Heideroosjes, bestaat officieel uit Anke en uit mijzelf, maar over het algemeen genomen ben ik toch wel een stukje fanatieker. Die 10.000ste geocache wilden we wel graag samen vinden. Voor januari hadden we al twee geocachingdagen in de agenda staan. Toen nog niet met het idee dat het dan al zou gaan lukken. Halverwege december bleek echter dat het met dank aan de “nieuwe” Adventure labcaches nogal snel ging met de puntentelling en dat de 10.000 in zicht kwam. In 2020 ging het niet meer lukken, dus dan maar op de eerste geocachingafspraak van 2021. En dat was 4 januari. Nooit verwacht dat we het ultieme geocaching droomdoel zouden bereiken op een grauwe maandag in januari, maar het was wel heel leuk dat we de tocht (een multi met andere caches op de route) samen hebben gelopen. En ja, die 10.000ste cache is zeker ook een episch hoogtepunt.
Verder vonden we 39 caches in januari en werden er twee data opgelost voor het Geocaching Datum Project. Helaas blijven er nog nog zes data staan, maar goed het is toch een kwart van het maandtotaal af.
Wandelen
Tja, door corona mag er heel veel niet, maar wandelen mag gelukkig nog wel. Deze maand zelfs een paar keer door een laagje poedersneeuw en met ijzige temperaturen. Als postbode heb ik echt de schurftpest aan sneeuw, maar in het bos vind ik het dan weer wel mooi. Het is jammer dat wandelen momenteel alleen op vrije dagen lukt, vanwege het vroege donker en de avondklok. Om die reden kan ik mij echt heel erg verheugen op de zomertijd, als ik ook in de avonduren weer naar de bossen kan. Goed, ik wandelde dus vooral veel in de buurt. De geocachingwandeling waarbij we de 10.000ste cache vonden was natuurlijk extra bijzonder, dat was een wandeling rondom Diessen, waarbij we o.a. over de Neterselse Heide liepen.
Verder liep ik een knooppuntenwandeling uit het tijdschrift van Brabants Landschap rondom Biest-Houtakker. In al die natuurgebieden was ik al eens eerder geweest vanwege geocaching, maar deze aaneengesloten wandeling had ik nog nooit gemaakt.
Ook in mijn eigen omgeving liep ik eens een andere wandeling dan anders, namelijk eentje van Bezoek Oisterwijk, de Vogels & Vennen-route. Het is niet dat ik hier echt nieuwe paden ontdekte, maar het was wel een keer een ander rondje, dus ik zal hem dit jaar nog wel eens gaan doen en ze hebben nog meer wandelingen, dus prima.
Lezen en kijken
In januari las ik maar liefst 11 boeken uit. Lezen bleek een goede methode om de lange wachttijd te overbruggen: vluchten naar een andere wereld. Verder werd ik eindelijk eens uitgekozen als recensent voor een nieuw te verschijnen boek. Overigens vond ik het echt een mooi boek, dus lezen die handel. Gelukkig kun je hier gewoon boeken reserveren en (op bepaalde tijden) afhalen bij de bibliotheek, dus dat is fijn voor mijn bibliobibuli. Kijken deed ik een stuk minder, maar natuurlijk volg ik als fan wel weer het nieuwe seizoen van Wie is de Mol? Fijn dat ze toch een nieuw seizoen op hebben kunnen nemen.
Spelletjes
Tja, die avondklok haalde mijn spelletjesmeter aardig omlaag. Verder wilde ik fanatiek gaan bijhouden met een app welke spelletjes ik speelde enzo, maar die app bleek betaald te zijn en natuurlijk weet ik echt niet meer wat het wachtwoord van mijn appeltjesidentiteit is. Dat heb ik overigens nog steeds niet achterhaald. Dus houd ik het nu een beetje bij op twitter en daaruit blijkt dat Splendor, Qwirkle (cards) en Kwakzalvers de meest gespeelde spellen van januari zijn. Ook wil ik elke maand minstens een nieuw spel van de To Be Played stapel spelen en dat is ook gebeurd met Nova Luna (ok) en Treelings (prachtige plaatjes, maar spel is niet echt leuk) en een nieuwe (Duitse) uitbreiding van Boonanza: Marco Bohno (leuk, vooral de bonenpoppetjes met geniale ontdekkingsreizigers namen). En natuurlijk maakte ik S. en A. weer dik in met Everdell, want om de een of andere reden ben ik geweldig goed in dit spel.
En verder?
Tja, het grootste gedeelte van januari zat ik dus te wachten. Dat ik nu van school af ben met een diploma is wel een heel grote opluchting. Maar helaas zijn we nog niet van corona af. Tot nu toe kon ik wel leven met alle corona-maatregelen (mijn werk gaat gewoon door en ik heb geen kinderen), maar die avondklok vind ik echt helemaal niets. Als single vind ik het vrij eenzaam om ’s avonds niet even een spelletje te mogen gaan spelen of een kopje thee te mogen gaan drinken bij vrienden of familie. Ik hoop maar dat die avondklok vlug weer afgeschaft word, want als de zomertijd straks weer in gaat, wil ik echt ’s avonds nog gaan wandelen. En ja, net als waarschijnlijk 99% van de Nederlanders zou ik ook wel weer eens op een terras willen zitten, naar de bioscoop, het theater, een concert of museum willen. Voor de fun met de trein willen reizen. En een klein feestje vieren omdat ik eindelijk afgestudeerd ben. Maar goed, het is niet anders. Hopelijk wordt het in de loop van het jaar beter.