Elke donderdag – Throwback Thursday – verschijnt hier een verslag online uit het roemruchte geocachingverleden van de Heideroosjes.
Vandaag gaan we terug naar 5 november 2010
Anke en ik waren op vakantie in Drenthe en we wilden graag een dagje naar Schiermonnikoog, omdat we alle waddeneilanden een keer bezocht wilden hebben.
Het verslag:
2464. Light of Oostmahorn
Maker: Meister-Jäger
Type: Traditional
Heideroosjes: Maartje en Anke
Gevonden op: 5 november 2010
Plaats: Oostmahorn
2465. Het Geheim van Vredehof 1
Maker: Elmasj
Type: Multi
Heideroosjes: Maartje en Anke
Gevonden op: 5 november 2010
Plaats: Schiermonnikoog
2466. Tussen twee zeeën
Maker: Sandraak en Beamer
Type: Traditional
Heideroosjes: Maartje en Anke
Gevonden op: 5 november 2010
Plaats: Schiermonnikoog
2467. Paradijsroute deel 1 van 4
Maker: AvanD
Type: Traditional
Heideroosjes: Maartje en Anke
Gevonden op: 5 november 2010
Plaats: Schiermonnikoog
2468. Het Geheim van Vredehof 2
Maker: Elmasj
Type: Multi
Heideroosjes: Maartje en Anke
Gevonden op: 5 november 2010
Plaats: Schiermonnikoog
2469. Paradijsroute deel 2 van 4
2470. Paradijsroute deel 3 van 4
Maker: AvanD
Type: Traditional en multi
Heideroosjes: Maartje en Anke
Gevonden op: 5 november 2010
Plaats: Schiermonnikoog
2471. NOORD.NL
Maker: Mr. Top.NL
Type: Traditional
Heideroosjes: Maartje en Anke
Gevonden op: 5 november 2010
Plaats: Schiermonnikoog
2472. Het Geheim van Vredehof 4
Maker: Elmasj
Type: Multi
Heideroosjes: Maartje en Anke
Gevonden op: 5 november 2010
Plaats: Schiermonnikoog
Voordat we op vakantie gingen, hadden we bedacht dat we graag een dagje naar een eiland wilde. Om praktische redenen kozen we voor Schiermonnikoog, omdat de caches hier te voet waren te doen en omdat de laatste boot op vrijdag pas om 21 uur vertrok. Dan hadden we alles bij elkaar flink wat uren te besteden op het eiland. De eerste boot vertrok al om 9 uur, dus moesten we deze dag vroeg uit onze bedden, want het was nog wel een flink aantal kilometers – 70 kilometer – rijden naar Harlingen, de plek waar de boot vertrok. Ik wist dat er in die haven ook een cache moest liggen, maar ik was die vergeten in te laden, dus had ik de vorige avond nog gebeld met mijn moeder voor de coördinaten van die cache (Aanvulling: dit was voor internet op je telefoon).
Goed, de bewuste cache had de spannende naam de Light of Oostmahorn, dat vond ik klinken als een plaats uit een fantasyboek. We waren veel te vroeg bij de haven en konden dus nog doorrijden voor deze, die toch een haventje verderop lag. Reno (mijn toenmalige auto) achtergelaten op een heel spannende parkeerplaats zonder randjes van een verhoging van basaltblokken in de zee. Daarna een korte wandeling naar de kleine vuurtoren nabij die parkeerplaats. Daar vonden we in alle vroegte die cache, die subtiel onder het loopbruggetje hing. Missie geslaagd.
Op naar de boot naar Schiermonnikoog. Dat was een heel gezellige boot en tot onze grote verbazing zat die aardig vol. Op de boot kreeg je een hele krant met wetenswaardigheden over het eiland, dus die doorgenomen onderweg.
Op het eiland aangekomen pakten de meeste mensen de bus, maar wij gingen heel fanatiek lopen. Alle caches lagen in een soort van halve cirkel rondom het kleine en enige dorpje dat het eiland telde. Je kon ze allemaal lopen in een lange wandeling, andere geocachers hadden dat ook gedaan en van hun had ik het idee gepikt. Er lagen twee series op het eiland: De Paradijsroute en het Geheim van de Vredehof, een serie over de locaties van de gelijknamige TV-serie die jaren geleden op het eiland is opgenomen.
Schiermonnikoog is weer een heel ander eiland dan Texel en Vlieland. Minder fantasy-achtig dan Vlieland, maar wel weidser, ruiger en uitgestrekter dan Texel, omdat er veel minder bewoning is.
We begonnen met de eerste van de Vredehof-serie en daar hebben we meteen lang over gedaan, omdat we fouten maakten in onze berekeningen. Wel een mooie bank ontdekt en daar wat foto’s genomen. Uiteindelijk vonden we de cache. We vervolgden onze route door het duingebied. Er waren wel wat vage aanduidingen van paden, maar er was ook veel te struinen. Het was behoorlijk warm die dag voor november, maar wij hadden truien en winterjassen aan, dus we kregen al vlug rode wangen van de warmte en de wind. Maar het was wel echt een toffe wandeling. Midden in het duingebied vonden we de trad Tussen twee zeeën, een echte ouderwetse traditional met een grote kist, die we erg de moeite waard vonden. Vanaf hier kon je inderdaad twee zeeën zien.
Ook kon je de hele tijd de twee vuurtorens van Schiermonnikoog zien. Die ene zijn we vlak langs gelopen, de andere niet. We vonden de eerste cache van de Paradijs-route, die was niet zo heel moeilijk. Daarna moesten we een stukje terug voor de Vredehof 2 en we dachten af te snijden langs een steegje, waarmee we een stukje illegaal over een verlaten vakantiepark liepen. Ondertussen kwamen we de ene na de andere paddestoel tegen en die moesten natuurlijk allemaal gewaymarkt worden. Het was wat deze paddestoelen betreft alles of niets en het bleek uiteindelijk alles te worden, ik ben er uren mee bezig geweest om ze allemaal te claimen, maar de waymarking-obsessie wakkerde hierdoor wel weer helemaal aan.
Vredehof 2 werd gevonden, maar het lukte ons niet om Vredehof 3 te vinden, dat was een domper omdat we nu ook de bonus gingen missen, vanwege de missende hint met cruciale cijfers. Er waren meer mensen die Vredehof 3 niet konden vinden, maar toch jammer. We troosten ons met de snelle founds van Paradijs-route 2 en 3. Helaas is het ons niet gelukt om de bonus van deze serie te vinden. Die was opgesteld als een soort letterbox, maar wij kwamen er niet uit. Hiermee te veel tijd verloren.
Noord.nl was ook een heel rare cache; midden tussen het helmgras in de duinen lag een micro onder een tegel. We hebben deze met meer geluk dan wijsheid gevonden, want van de vreemde hint werden we niet heel veel wijzer.
Helaas bleek de cache in de bunker geript, ondanks dat we een tijdje door de aartsdonkere bunker hebben rondgedwaald. Anke had speciaal hiervoor haar zaklamp meegenomen. Vredehof 4 konden we vinden in een enorm drassig gebied. Hierna nog een poging gedaan om de bonus van de Vredehof te vinden, maar dat is niet gelukt, helaas. Heel veel mensen schijnen op de bonus te zijn stuk gegaan. Er is een vage hint en dat is erg vervelend.
Voor ons was dit de laatste cache. Ondertussen meer dan 20 kilometer gelopen, dus we begonnen onze voeten wel te voelen. We liepen in de schemering de laatste kilometers naar het dorp, met als onderbreking nog een stel fietspaddestoelen. In het dorp zelf vonden we een leuk eetcafé en daar hebben we gegeten. We vroegen ons af hoe de eigenaar het volhield met zo weinig klandizie (er waren maar twee tafeltjes bezet), maar misschien leeft hij gewoon op de zomer.
Op tijd begonnen aan de terugtocht naar de boot, langs andere wegen dan ’s morgens. Toen waren vrijwel meteen de natuur ingegaan, nu moesten we langs de geasfalteerde weg en het was ondertussen donker geworden. We kwamen nog meer paddestoelen tegen, maar het was ook best gevaarlijk. Schiermonnikoog kent niet veel lantaarnpalen, dus de meeste wegen waren pikkedonker. Er mogen alleen auto’s van bewoners en leveranciers op het eiland, dat zijn er dus niet veel, maar de aanwezige voertuigen reden veel te hard. Iedere keer als we een auto of vrachtwagen aan hoorden komen, sprongen we dus ruim op tijd aan de kant.
We kwamen op tijd aan in het havengebouw, waar het nog even twijfelen was of de boot nog wel zou komen. We hadden het toch wel goed gelezen? Natuurlijk wel. Op de terugweg zat er bijna niemand op de boot, dus het was heel rustig. Door de raampjes was niets te zien, alleen maar donker en af en toe het licht van een vuurtoren.
In Harlingen aangekomen haalden we Reno op uit de parkeergarage en begonnen aan de 80 kilometer terug naar ons vakantiehuisje in Drenthe. Op de terugweg begon het keihard te slagregenen, echt zo hard dat het eng was. Terwijl het de hele dag supermooi weer was geweest, dus daar hebben we geluk mee gehad. Uiteindelijk kwamen we veilig terug op het huisjespark.
Wat ik hier op 5 november 2020 nog aan toe te voegen heb:
Dit was tot nu toe mijn eerste en enige dag op Schiermonnikoog en ik vond het een mooi avontuur. Als ik dit zo lees wil ik zo terug, maar dan een lang weekend ofzo, want je kon er ook nog een fietstocht maken over het hele eiland en er liggen na tien jaar vast nieuwe caches. Ook leuk: de meeste caches die wij tien jaar geleden vonden, zijn nu nog steeds online!
Vind ik leuk:
Vind-ik-leuk Laden...
Maartjes Moves 