Geocachingverhalen uit het verleden: Eindeloos fietsen langs bankjes

Elke donderdag – Throwback Thursday – verschijnt hier een verslag online uit het roemruchte geocachingverleden van de Heideroosjes.

Vandaag gaan we terug naar 24 september 2015

Ik wilde van de 1-cache-datum een 2-cache-datum maken en begon na mijn werk nog aan een eindeloze fietstocht langs bankjes in de wind en de regen…

Het verslag:

6149. Unentse bènkskes

Maker: tspoorbeijster

Type: Multi

Heideroosjes: Maartje

Gevonden op: 24 september 2015

Plaats: Udenhout

Tja, de 1-cache-datums zijn een persoonlijke tic van mij, die ik niet los kan laten. Alleen ikzelf maak me druk om de eentjes in het tabelletje. En toch houdt het me heel erg bezig. De 24ste was de laatste datum van september die nog minstens een tweetje moest krijgen. Alleen moest ik op doordeweekse dag werken en was er ook niet al te best weer voorspeld. Toen kwam er ineens een nieuwe fietscache in Udenhout online, dus die moest het dan maar worden. 14 kilometer, dat moest toch lukken voor het donker?

Het viel me overigens best zwaar. Niet zozeer de afstand, maar wel het fietsen tegen windkracht 4 in en in mijn regenpak, omdat er de hele tijd buien uit de lucht vielen. Het was in dit geval ook niet echt heel erg genieten van de fietstocht, want het was een moetje en ook over allemaal bekende wegen, want ja het rondje Udenhout – Loon op Zand heb ik al wel 100x gefietst in verschillende hoedanigheden.

Ik twijfelde over een aantal vragen, maar met het betere gokwerk kwam ik toch bij het voorlaatste waypoint uit. En toen bleek de cache minder dan 100 meter van het startpunt af te liggen. In dit geval een beetje een disaster, haha. Maar goed, ik had hem, het puntje voor de 24ste was binnen, september is vervuld (tot ik over een jaar of drie weer de kolder in mijn kop krijg en alle tweetjes weg wil gaan werken). Eigenlijk zouden multi-caches ook hoger gewaardeerd moeten worden dan traditionals…

Wat ik hier op 24 september 2020 nog aan toe te voegen heb:

Tja, ik kreeg die kolder betreffende het Geocaching Datum Project inderdaad weer in mijn kop. Ondertussen heb ik alle data op minstens 5 founds staan, op twee 3-cache-data na. Ooit hoop ik alle data op 10 of meer founds te hebben. Overigens had ik mij de moeite van deze fietstocht beter kunnen besparen, want twee jaar later vonden mijn moeder en ik maar liefst 43 caches op deze datum…

Geocachingverhalen uit het verleden: Rondje Tilburg

Elke donderdag – Throwback Thursday – verschijnt hier een verslag online uit het roemruchte geocachingverleden van de Heideroosjes.

Vandaag gaan we terug naar 17 september 2010

De enige keer in het verleden dat er op deze datum gecachet is.

Het verslag:

2291. Kaaistoep

Maker: Boomkever

Type: Multi

Heideroosjes: Maartje

Gevonden op: 17 september 2010

Plaats: Tilburg

2292. Oh gij machtige boom

Maker: MacsTilburg

Type: Multi

Heideroosjes: Maartje

Gevonden op: 17 september 2010

Plaats: Tilburg

2293. Goedmakertje

Maker: Hulsker

Type: Traditional

Heideroosjes: Maartje

Gevonden op: 17 september 2010

Plaats: Tilburg

2294. Julian

Maker: QueenLion

Type: Mysterie

Heideroosjes: Maartje

Gevonden op: 17 september 2010

Plaats: Tilburg

2295. Wilhelminakanaal 7 – Bonus

Maker: Orteeltjes

Type: Mysterie

Heideroosjes: Maartje

Gevonden op: 17 september 2010

Plaats: Tilburg

2296. Zoekt en gij zult ook dit vinden

Maker: Patje

Type: Mysterie

Heideroosjes: Maartje

Gevonden op: 17 september 2010

Plaats: Tilburg

Omdat mijn moeder jarig was, zouden we die avond met het gezin uit eten gaan, daarom ging ik niet te ver van huis af cachen, maar bleef ik rondom Tilburg. Daar waren weer genoeg caches bijgekomen om een hele dag te vullen. Eerst de multi Kaaistoep, die ligt in het bos bij de wijk De Blaak in Tilburg. De cache was een beetje vaag, maar ik heb hem wel gevonden.

Ik ging verder met de off-set-multi Oh gij machtige boom, een vage cache in een bosje bij de Bredaseweg. Op deze weg wordt behoorlijk hard gereden en je moest je auto aan de overkant parkeren en dan te voet oversteken. Ik vond het allemaal een beetje gevaarlijk. Voor de cache moest je heel veel stapel tellen en dan kwam je een paar bomen verderop uit. Beetje een vage cache dus.

Ik ging verder met Goedmakertje, een traditional in een nieuw en nog erg kaal bosgebied richting Gilze-Rijen dat was aangelegd als compensatie voor de omgehakte bomen om de naastgelegen snelweg aan te leggen. Daarom heette de cache dus ook Goedmakertje. Een parkeerplaats voor Reno vinden, was moeilijker dan het vinden van de cache zelf.

Dus kon ik verder met Julian. Dat was een puzzel over de Juliaanse tijdtelling, die best ingewikkeld was. Ik kreeg hem niet door de checker en heb het coördinaat toen via ons puzzelmaatje te pakken gekregen. De cache zelf was snel gespot, ook hier was parkeren weer de grootste moeilijkheidsgraad. Ik ben toen nog de bonus van de Wilhelmina-kanaal-serie op gaan halen. Die konden we de vorige week niet doen, omdat de GPS niet de volledige cachebeschrijving had ingeladen, het belangrijste deel, de cacheformule ontbrak. Nu had ik het thuis berekend en kon ik hem alsnog oppikken, na een korte wandeling. Hij lag aan het fietspad en je mocht daar niet met de auto komen. De serie was nu compleet.

Ik besloot de dag met de mysterie van Patje. Die heb ik wel zelf opgelost, nadat ik op het MEE-event een aanwijzing had losgepeuterd bij een andere cacher. De cache zelf was snel gevonden. Had ik toch nog zes caches uit de nearbiest-lijst gevonden.

Wat ik hier op 17 september 2020 nog aan toe te voegen heb:

Wha, wat ben ik hier vaak aan het klagen over parkeerproblemen. Daar heb ik in ieder geval geen last meer van sinds ik geen auto meer heb. Dat puzzelmaatje was ook wel handig, maar ik weet niet of hij nog aan geocaching doet.

Geocachingverhalen uit het verleden: Heksen en vampieren

Elke donderdag – Throwback Thursday – verschijnt hier een verslag online uit het roemruchte geocachingverleden van de Heideroosjes.

Vandaag gaan we terug naar 10 september 2017

Mijn moeder en ik gingen op heksen- en vampierenjacht op de Nieuwe Heide vlakbij Ikea.

Het verslag:

7929. Heksenketel

Maker: Erikvdg & Fia7

Type: Multi

Heideroosjes: Maartje

HaJaMaToJo: Hannie

Gevonden op: 10 september 2017

Plaats: Son

7930. KLF6 – The Vampire

Maker: SeppioKLF

Type: Traditional

Heideroosjes: Maartje

HaJaMaToJo: Hannie

Gevonden op: 10 september 2017

In de week voor deze zondag was het nieuwe collegejaar begonnen, was ik begonnen aan mijn stage, verhuisde ik naar mijn nieuwe (huur)woning en moest ik ook nog werken (want de stage was vrijwel onbetaald). Ik had nog wat dingen nodig voor in mijn nieuwe huis, dus mijn moeder stelde voor om naar Ikea te gaan en dat vond ik een goed idee. Wel wilde ik graag ook even een frisse neus halen. Er lag nog een leuke cache in Son, op de Nieuwe Heide. Omdat die de Heksenketel heette en over heksen ging, was mijn moeder – die dol is op heksen – snel overgehaald.

Zeven heksen bij elkaar
maken een heel vreemd soepje klaar.
Ze dansen om de ketel, maar wat een pech,
eentje neemt een slok, Floep nou is ze weg!
Spinnenkop met spruitjes, knekel met kandij!
Die soep is nog niet goed, daar moet nog wat bij.

Dit is het eerste couplet van een heksenliedje dat vroeger bij Sesamstraat kwam en wat ik later – toen ik op de middelbare school zat – nog eens tegenkwam bij een tentoonstelling over animatiefilmpjes. De cache was gebaseerd op dit liedje en op elk waypoint vond je een ingrediënt uit het liedje. Supergrappig gemaakt. De cache zat ook echt in een heksenketel. Ook mijn moeder – de echte heks – vond het helemaal geweldig. Het enige nadeel was de ranzige geur die in het bos hing.

De multi ging heel voorspoedig, dus we besloten ook nog de traditional te doen, die in het bos aan de overkant van de weg lag. We gingen van de heksenjacht nu over op de vampierenjacht. Hier stonk het nog veel erger, de stank was bijna niet te harden. We kwamen er nu wel achter waar die geur vandaan kwam: van het enorme slachtafval verwerkende bedrijf er vlak naast. Tja, daar heb ik dan weer niets mee. Op zich goed dat alles van gedode dieren gebruikt wordt, maar die lucht: getverdemme.

De vampier was wel een mooi gemaakte cache. We trotseerden de stank nog een keertje om terug te lopen naar de auto en verplaatsten ons naar de Ikea.

Geocachingverhalen uit het verleden: First to Find?

Elke donderdag – Throwback Thursday – verschijnt hier een verslag online uit het roemruchte geocachingverleden van de Heideroosjes.

Vandaag gaan we terug naar 3 september 2011

Over een goldrush in onze woonplaats. Waren we eerste of niet?

Het verslag:

3331. Gessels Kappelleke

Maker: Georibo

Type: Multi

Heideroosjes: Maartje, Anke en Guy

Nopi: Pien en Noortje

Gevonden op: 3 september 2011

Plaats: Oisterwijk

Anke en ik waren het grootste gedeelte van de dag naar een geocaching-event geweest en ’s avonds bleef ik bij haar thuis eten. Na het eten wilden we nog iets bekijken op de site van geocaching, toen we ineens zagen dat er een nieuwe cache online was gekomen: Het Gessels kapelleke. Hmm, zou dat die kapel aan de Moergestelseweg zijn? Ja dus en hij was nog door niemand gevonden…en veel goudjagers zaten op het event… (wij waren naar huis gegaan vanwege de hitte).

Ineens wilde iedereen mee op goudjacht en we propten ons met vijf mensen in mijn kleine Renault. We raceten naar de kapel. Er stonden geen andere auto’s, dus dat was een goed teken.

Het was een offset-multi, dus vraag beantwoorden en dan de cache. Het antwoord op de vraag was vlug gevonden op het bordje bij de kapel, dus op naar de cache, die maar 100 meter verderop zou liggen. We raakten nog even in paniek omdat we niet naar de spoilerfoto hadden gekeken, maar de hint was duidelijk genoeg: er was maar een grote stronk aan die kant van het pad. Guy en ik doken er tegelijk op af, maar ik zat aan de goede kant en had de cache het eerst te pakken. Gespannen stond de rest eromheen, zouden we nog de eersten zijn?

Wargh!!!

Een spierwitte logrol blonk ons tegemoet. Dat betekende een First to Find voor de Heideroosjes en een Second to Find voor Nopi. Helemaal blij reden we terug naar huis, waar het eremetaal meteen gelogd werd.

Wat ik hier op 3 september 2020 nog aan toe te voegen heb:

Tja, wij zijn niet zo’n eremetaal-jagers, dus wij hebben maar een handjevol FTF’s. Deze was vooral leuk omdat het in onze eigen woonplaats was en we er met vijf man sterk op af gingen.