Persuasive design bij een gemeentelijke website

Dit is een blog die ik schreef in opdracht van het schoolvak MICdesign. Het gaat over de toepassing van persuasive design op een gemeentelijke website. Deze blog verscheen eerder op een website van school, genaamd MICwatching. Omdat deze website in het archief gaat, leek het mij leuk om mijn blogs nog eens te publiceren op Maartjes Moves.

Persuasive design, vrij vertaald betekent het zoiets als “overtuigend ontwerp”. In dit geval hebben we het over het overtuigende ontwerp van een website. Hoe lok je mensen met behulp van de zeven beïnvloedingstechnieken naar je website? En kun je deze beïnvloedingstechnieken ook toepassen op de website van een overheidsorganisatie, zoals een gemeente, die er niet op gericht is om winst te maken?
En wat vind ik zelf eigenlijk van persuasive design?

Robert Cialdini

De eerste zes beïnvloedingstechnieken werden voor het eerst genoemd in het boek Influence: The Psychology of Persuasion van de Amerikaanse professor in de psychologie en marketing: Robert Cialdini. Het boek kwam al uit in 1984, maar is nog steeds actueel, omdat de technieken goed toe te passen zijn op online marketing. In 2016 bracht Cialdini een nieuw boek uit, met de titel Pre-Suasion: A Revolutionary Way to Influence and Persuade. Sindsdien wordt er gesproken over een “nieuwe”, zevende beïnvloedingstechniek, namelijk eenheid (unity). (Bron: R. Dooley: Surprise! Cialdini Adds 7th Principle, Unity)

Zeven beïnvloedingstechnieken

Die zeven beïnvloedingstechnieken zijn wederkerigheid (reciprocity), consistentie (consistency), bevestiging (concensus), schaarste (scarcity), autoriteit (authority), sympathie (similarity) en eenheid (unity). Een hele mond vol moeilijke woorden dus, die best wel wat nadere uitleg nodig heeft. Laten we dus beginnen met alle zeven stellingen kort te behandelen. Want ja, wat is dat eigenlijk: wederkerigheid? Of consistentie? Ik besloot om de letterlijke betekenis van deze woorden op te zoeken bij de etymologiebank.

6-principles-of-influence-robert-cialdini-power-of-surveys

1. Wederkerigheid: Betekent letterlijk “terugkerend”. In dit geval dus zowel terugkerende bezoekers, als in de zin van een organisatie oogst wat er gezaaid is.
2. Consistentie: Komt van het Latijnse woord consistere wat zoiets als “blijven staan” of “zich opstellen” betekend. In deze tijd komt er op neer dat het “gelijk blijvend” betekend. Het betekend dus dat een organisatie op de website zichzelf moet blijven.
3. Bevestiging: Is wat makkelijker uit te leggen. Het betekent “vastmaken” of “bekrachtigen”. In dit geval moet de organisatie dus via hun website bevestiging kunnen geven van hun handelingen.
4. Schaarste: Komt van het Latijnse woord excerpere, wat “weglaten” of “uitkiezen” betekend. In onze tijd betekent het “weinig voorhanden”. Het komt er op neer dat je meer klanten trekt als je een product aanbiedt wat niet overal te verkrijgen is. Of doet alsof dat zo is.
5. Autoriteit: Komt van het Latijnse woord auctoritas wat “gezag” of “waarborg” betekend. Ook in deze tijd staat het nog steeds voor “gezag” of “gezagdrager”. Er wordt ook wel de wettelijke macht mee bedoeld en in vroegere tijden ging het ook vaak over de kerkelijke, geestelijke of goddelijke macht. In dit geval gaat het dus over het gezag wat de organisatie via hun website uitstraalt.
6. Sympathie: Komt van het laat-Latijnse woord sympathia wat “eenheid van gevoel” of “overeenstemming” betekend. Ook in deze tijd betekent het nog steeds “genegenheid” of “instemming”. Dus sympathie is eigenlijk het gevoel wat je hebt bij een bepaalde organisatie. En het is bij voorkeur natuurlijk wel de bedoeling dat het om een positief gevoel gaat.
7. Eenheid: Komt van het Latijnse woord unitas, wat letterlijk “eenheid” betekend. Tegenwoordig hebben we het over “onverdeeldheid” of een “samenhangend geheel”. In een organisatie is het natuurlijk zeer belangrijk om een eenheid te vormen naar buiten toe.

Voorbeelden van het gebruik van de zeven beïnvloedingstechnieken

Deze voorbeelden probeer ik meteen door te trekken naar hoe een overheidsinstantie, zoals de gemeente Oisterwijk, dit zou kunnen gebruiken.

 

influence
Voorbeelden van de technieken

Wederkerigheid: Overheidsorganisatie mogen in principe geen winst maken. Daardoor wordt het ook moeilijk om korting te geven op hun diensten. Volgens de Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG) mogen gemeenten winst maken binnen bepaalde grenzen en als ze de burgers inzicht geven over de spreiding van de kosten over de verschillende diensten: “Gemeenten mogen winst maken op afzonderlijke diensten zoals de uitgifte van paspoorten of bouwverordeningen, zolang de inkomsten van hun totale dienstenpakket niet boven de kosten uitkomen.” (Bron: NRC, 2005, Gemeenten mogen winst maken op uitgifte paspoort). De Rijksoverheid stelt wel maximumprijzen vast voor paspoorten en identiteitsbewijzen, de meest verkochte diensten van een gemeente, net als voor rijbewijzen. Een gemeente mag ook minder geld voor deze documenten vragen.

 

Wat ook bij wederkerigheid hoort zijn relatiegeschenken en kleine cadeautjes, zoals een kopje koffie. Dit laatste is online een beetje lastig weg te geven, maar het zou zeker wel op de website beloofd kunnen worden bij het onvermijdelijke bezoek aan het gemeentehuis, als je de aangevraagde documenten op gaat halen: “Gratis kopje koffie bij de aanvraag van je nieuwe paspoort!”

Ook interessant zou een digitale nieuwsbrief zijn, waar inwoners zich op kunnen abonneren. Er is wel een plaatselijk huis-aan-huis-krantje (de Nieuwsklok), maar zelf lees ik dat zelden tot nooit, omdat ik een nee-nee sticker heb. Daarnaast interesseert het grootste gedeelte van wat er in dat krantje staat mij niet. Maar een wekelijkse of tweewekelijkse digitale nieuwsbrief, die na aanmelding in mijn mailbox verschijnt, daar zou ik wel degelijk interesse in hebben.

Relatiegeschenken aan gewone burgers komen in Oisterwijk niet voor, voor zover ik weet. Maar het zou best leuk zijn als alle inwoners jaarlijks rond Kerstmis een klein cadeautje zouden krijgen van de gemeente. Ik denk dan aan een pen, winkelwagenmuntje of een notitieblokje, iets kleins met het logo van de gemeente Oisterwijk erop, wat wel nuttig is, zodat de burger er bij gebruik steeds aan herinnerd wordt dat hij/zij inwoner is van de gemeente Oisterwijk.

 

ooisterwijk
Slogan van de gemeente Oisterwijk

 

Consistentie: Is mensen overhalen om de eerste stap te zetten, waardoor ze er van overtuigd raken dat ze iets nodig hebben, waardoor ze vanzelf de vervolgstappen gaan inzetten. Bijvoorbeeld door ze eerst alleen hun gebruikersnaam in te laten vullen en pas als ze iets willen bestellen ook adresgegevens op te vragen.

Deze techniek is niet echt van toepassing op de website van een gemeente. Burgers hoeven niet meer overtuigd te worden van de aankoop van een dienst, omdat ze die toch nodig hebben of omdat het verplicht is om een bepaald document te bezitten.

Wat nog wel handig zou zijn is een gebruikersprofiel, zodat je niet bij elk document weer dezelfde gegevens in hoeft te gaan vullen. Zoiets als “Mijn Gemeente” (gebruikt door de gemeente Tilburg), wat dan vermoedelijk weer gelinkt is aan “Mijn Overheid”.

 

2018-04-10 (1)
Website gemeente Tilburg, onderdeel “Mijn Gemeente”

 

Bevestiging: Eigenlijk is dit een vorm van concensus. Over het algemeen zullen mensen iets sneller leuk vinden of kopen of ergens naartoe gaan als veel andere mensen er een positieve reactie op hebben gegeven. Dus veel likes op facebook, of positieve recensies op zoover.

Ook deze techniek is niet echt van toepassing op de website van een gemeente. Je gaat over het algemeen naar een gemeente toe omdat je een document of dienst verplicht nodig hebt. Het zou alleen toepasbaar zijn op zoiets als: “Trouwen in ons monumentale raadhuis, 25 echtparen uit de gemeente gingen u dit jaar al voor!”

Schaarste: “Wees er snel bij, want er is er nog maar één exemplaar verkrijgbaar!”, “Alleen verkrijgbaar bij onze winkel in de Kalverstraat!”. Het blijkt een goede verkooptechniek te zijn om schaarste te creëren of net te doen alsof er een tekort van een product dreigt te ontstaan.

Natuurlijk is deze techniek totaal niet van toepassing op een overheidsorganisatie, zoals een gemeente. Er is wel schaarste in de zin van dat je documenten alleen bij je eigen gemeente op kan vragen of aan kan vragen. Maar voor zoiets als een paspoort kun je nooit reclame maken in de zin van: “Er zijn nog maar twee paspoorten verkrijgbaar, wees er snel bij, anders kunt u nooit meer op vakantie naar Amerika!” Het gaat om persoonlijke documenten op naam, waarvan het bezit vaak wettelijk verplicht is.

 

paspoort
Nederlands paspoort

 

Autoriteit: Mensen kopen sneller iets als er een keurmerk op staat. Of als de Consumentenbond het aan raad. Ook worden hoger opgeleide mensen vaak eerder geloofd dan lager opgeleide mensen.

Als overheidsorgaan heeft een gemeente wel degelijk autoriteit. Het gaat om officiële documenten en diensten, vaak met handtekeningen, vingerafdrukken en echtheidskenmerken, zoals een watermerk.

Maar een gemeente kun hun autoriteit niet als marketingmiddel gebruiken om meer documenten of diensten te verkopen, dit omdat het – zoals al eerder gezegd – over verplichte zaken gaat en ze als overheidsorganisatie geen winst mogen maken.

Sympathie: Als je iets of iemand aardig vindt, dan ben je eerder geneigd om hier iets te kopen. En ja, een merk of een organisatie kan wel degelijk aardig gevonden worden. Bijvoorbeeld door het geven van complimenten aan hun kopers of bezoekers. Of door de uitstraling en bruikbaarheid van hun website.

Sympathie is een techniek waar de gemeente Oisterwijk nog heel veel mee kan doen, zowel online op hun website (o.a. visualisatie), als in de real-life setting bij een bezoek aan het gemeentehuis (o.a. gastvrije medewerkers). In mijn andere artikel zal ik hier dan zeker ook dieper op in gaan.

Eenheid: Bij de zevende, later toegevoegde techniek, gaat het erom dat je je eerder laat beïnvloeden door mensen die op jou lijken of die deel uitmaken van een zelfde soort groep, dan door een “vreemdeling”. Of zoals Roger Dooley schrijft: “The more we perceive people are part of “us,” the more likely we are to be influenced by them.” (Bron: Neuromarketing.com, R. Dooley, 2016, “Surprise! Cialdini Adds 7th Principle, Unity”). Dit kan dus ook gaan over co-creatie.

In deze techniek zie ik heel veel mogelijkheden voor een gemeente. Als het ze lukt om zowel op de website als in real-life het happy family gevoel te creëren van “alle burgers van Oisterwijk zijn één grote familie”, dan zijn ze er echt in geslaagd om een goede website te maken en een aansprekelijke gemeente te zijn. Natuurlijk ligt de verantwoording van deze techniek niet alleen bij het gemeentebestuur, maar is het een gezamelijke verantwoording van alle burgers, aangestuurd of aangewakkerd door de gemeente.

 

 

saamhorigheidlucybex
Eenheid: Het beeld “Saamhorigheid” van kunstenares Lucy Bex, in Heukelom.                                  Foto door J. Schouten, via Brabants Dagblad

 

Ethiek

Persoonlijk heb ik niet zo heel veel moeite met het gebruik van beïnvloedingstechnieken zoals persuasive design. Ieder weldenkend mens weet dat marketing te maken heeft met psychologie. En het is aan jou persoonlijk hoe ver je je daardoor laat verleiden.
Volgens S. van Heeswijk (Persuasive design: tips voor de beïnvloeding van onbewust denken) bestaan beslissingen bestaan voor 95% uit onbewuste hersenprocessen. Het kan dus nog best lastig zijn om die hersenen te beïnvloeden.

Omdat wij op school altijd overal tot in den treure bronnen bij moeten vermelden, vraag ik me sowieso al vaak af: waar komt deze info dan vandaan? Zo viel het me bij veel artikelen op Frankwatching op, dat deze auteurs helemaal niet aan bronvermelding doen. Dus hoe moet ik dan staven of wat zij beweren wel klopt?

Zelf geloof ik veel reclames dan ook niet. Ik ga eerder af op reacties of recensies van “gewone mensen”. Die zijn over het algemeen heel eerlijk en soms ook heel uitgebreid en daar heb je dan veel meer aan.

De tips voor gelijkwaardige producten die bijvoorbeeld Bol.com geeft, vind ik soms wel makkelijk. Het klopt vaak niet, trouwens. Vaak vind ik het zogenaamde gelijkwaardige product helemaal niet interessant. Maar soms zit er wel iets leuks tussen.

 

2018-04-11 (2)
Gelijkwaardige artikelen en reviews op de website van Bol.com bij het spel “Machi Koro”

 

Tja, die achtervolgende reclames zijn soms wel heel erg irritant. Het is niet echt prettig als je de week daarvoor online nieuwe onderbroeken hebt besteld en die tevoorschijn ploppen als je met je groepje op jouw laptop zit te kijken voor een groepsopdracht. Aan de andere kant ben ik een twijfelaar, die dingen vaak pas later koopt. Dan is het wel handig om meteen op die reclame te klikken, zodat je niet opnieuw hoeft te gaan zoeken.

Toekomst

Ik vermoed dat het gebruik van marketingtechnieken alleen nog maar toe zal nemen in de komende jaren. En dat er steeds weer nieuwe technieken bij zullen komen. Of dat goed is voor de privacy van alle mensen moet nog maar blijken. Wellicht dat de nieuwe Europese wet Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG) hier nog invloed op heeft. We zullen het zien. Uiteindelijk blijf je toch zelf verantwoordelijk voor wat voor sporen je allemaal achterlaat op het wereldwijde web.

Auteur Maartje van Abeelen is inwoner van de gemeente Oisterwijk en ergert zich aan de gemeentelijke website.

Lees ook mijn andere artikel over het gebruik van persuasive design bij een gemeentelijke website: Hoe Cialdini de website van de gemeente Oisterwijk positief kan beïnvloeden

 

Geocachingverhalen uit het verleden: 27 juni 2009

Elke donderdag – Throwback Thursday – verschijnt hier een verhaal online uit het roemruchte geocachingverleden van de Heideroosjes.

Vandaag gaan we terug naar 27 juni 2009:

Anke, Stephanie en ik kampeerden in Zeeland voor een weekend Concert at Sea. Op zaterdag begon het festival pas in de middag, dus daarom deden we ’s morgens nog een paar caches.

Geocachingverhaal uit het verleden:

  1. Havenzicht
  • Maker: Winnewup
  • Type: Traditional
  • Heideroosjes: Maartje en Anke
  • Snuffel 007: Stephanie
  • Gevonden op: 27 juni 2009
  • Plaats: Brouwershaven
  1. Molen “De Lelie”
  • Maker: De Duintoppers
  • Type: Traditional
  • Heideroosjes: Maartje en Anke
  • Snuffel 007: Stephanie
  • Gevonden op: 27 juni 2009
  • Plaats: Elkerzee
  1. R.I.P. II
  • Maker: De Uitjes
  • Type: Traditional
  • Heideroosjes: Maartje en Anke
  • Snuffel 007: Stephanie
  • Gevonden op: 27 juni 2009
  • Plaats: Looperskapelle

Slapen doe je niet veel tijdens zo’n weekend, dus waren we allemaal alweer vroeg wakker. We wilden contant geld hebben voor op het festival en gingen op zoek naar een pinautomaat. De TommyT. stuurde ons naar Brouwershaven. Toen we uitstapten bleken we zowat op de hier aanwezige cache geparkeerd te staan, dus die hebben we vlug even gelogd. Hij lag in de haven en op een bankje zaten drie jongens die erg nieuwsgierig waren naar geocaching. Ze zaten op dezelfde camping als wij, op hetzelfde veldje zelfs en waren hier ook voor CaS. Dus hebben we ze even proberen uit te leggen wat geocachen was.

Daarna gingen wij weer verder. Het was nog steeds vroeg en we vonden het leuker om te geocachen dan om op de camping te zitten. Een aantal wegen – die naar de dam leidden – waren afgezet, dus het was even uitproberen welke caches wel konden. Op het kruispunt bij de wegafzetting stond een molen. Volgens mijn gps lag daar ook een cache. Dus gingen we die maar doen. Hij was snel gevonden, toen we eenmaal het goede groene paaltje te pakken hadden.

Hierna gingen we door naar een Zeeuws plaatsje met de aparte naam Looperskapelle. We hadden al zo’n vermoeden over de verstopplaats van een cache met de naam R.I.P. en jawel hoor, hij lag op een kerkhof. Wel een heel oud kerkhof. Toen we aan het loggen waren, kwam de eigenaresse van de cache naar buiten om een praatje met ons te maken. Ze woonde in het huis tegenover de cache.

Vervolgens begonnen we nog aan de multi-cache De Schelphoek, maar dat liep niet echt over rolletjes en we werden een beetje chagrijnig door het vele fout lopen. Dus hebben we maar opgegeven omdat we liever op tijd naar Concert at Sea wilden. Daar hadden we nog een erg leuke dag.

Wat ik hier op 27 juni 2019 nog aan toe te voegen heb:

Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar ik kan nooit zo goed slapen op een luchtbed.

We zijn een paar keer naar Concert at Sea geweest, wat altijd wel leuk was, maar op den duur had ik het wel gezien, omdat er vaak dezelfde artiesten komen. Verder vind ik de locatie niet zo heel fijn, want je (toen, misschien is dat nu beter) kan nergens echt lekker  gaan zitten, omdat er geen gras is en ook heel weinig schaduw.

De Schelphoek hebben we de volgende dag trouwens alsnog gevonden.

Woordenwaterval #2

Doel 9 van mijn Day Zero Project was het maken van een lijst met mijn 100 mooiste woorden. Het lijkt mij leuk om een uitleg te geven bij elk gekozen woord en dat ga ik doen in groepjes van vijf op alfabetische volgorde.

Vandaag ga ik het hebben over bijzonder, binnenstebuiten, bliksemschicht, boerenommetjepaden en buitenaards.

Bijzonder

Ik vind dit woord vooral leuk om de betekenis:

anders dan anderen, abnormaal, apart, bijzonder, buitengemeen, buitengewoon, exceptioneel, extreem, ongekend, onvergelijkelijk, speciaal, uiterst, uniek, zeer, zeldzaam, excentriek, afwijkend, apart, bizar, buitenissig, eigenaardig, extravagant, ongewoon, origineel, raar, vreemd, vreemdsoortig, wonderlijk, zonderling

Allemaal woorden die synoniem staan voor bijzonder. Ja, daar zitten veel woorden tussen die potentieel ook in mijn lijst hadden kunnen komen.

Deze omschrijving vind ik ook nog leuk: “een hoogst eigenaardige kwaliteit of eigenschap hebbend”

Ik heb best veel bijzondere eigenschappen, maar of ik daarmee bijzonderder ben dan andere mensen houd ik in het midden ;>)

Binnenstebuiten

Ik las ooit als antwoord op de vraag: “Ben je een binnen- of een buitenmens?” het antwoord dat die persoon zichzelf een binnenstebuiten vond. Want ze hield van buiten zijn, maar ook van binnen zijn. Hierin herkende ik mijzelf meteen en nu gebruik ik dit woord ook vaak om mijzelf te omschrijven. Ik ben heel erg graag buiten (outdoors) om te wandelen, te geocachen, te fietsen of te kanoën. Toen ik solliciteerde voor mijn bijbaan bij PostNL, kon ik kiezen om binnen te gaan sorteren of om buiten te gaan bezorgen en koos ik zonder twijfel meteen voor het laatste.

Maar bij slechte of koude weersomstandigheden zit ik ook heel graag binnen onder een dekentje op de bank met een goed boek en een warme kop thee binnen handbereik. Ook gezelschapsspellen speel ik liever binnen, want niets zo irritant als een windvlaag buiten alle kaartjes door de war gooit.

Bliksemschicht

Dit vind ik een mooi woord, maar ook een prachtig natuurfenomeen. Ook het Engelse woord lighting bolt vind ik mooi. Nee, ik ben niet bang van onweer.

Boerenommetjepaden

Dit is een woord uit de wandelwereld. Boerenommetjepaden gaan vaak langs stukjes weiland of ander agrarisch gebied, wat beschikbaar is gesteld voor wandelaars. Het zijn vaak maar smalle paadjes, die een verbinding vormen tussen grotere paden. Ze worden ook wel klompenpaden genoemd. Als je deze zoekterm op een wandelpagina invoert, krijg je meteen een heleboel routes. Ik heb er al een aantal gelopen, meestal in combinatie met geocaching.

Buitenaards

Tja, ik vind het best een interessant idee dat er ergens in ons sterrenstelsel een buitenaardse levensvorm bestaat. Wel denk ik dat we daarbij eerder aan iets ter grootte van een insect moeten denken, dan aan aliens. In series en films zijn buitenaardse wezen vaak superschattig. Denk aan E.T., Alf en de drie-oog-aliens uit Toy Story.

Het is natuurlijk ook weer een woord met veel klinkers ;>)

 

Woordenwaterval #1

Doel 9 van mijn Day Zero Project was het maken van een lijst met mijn 100 mooiste woorden. Het lijkt mij leuk om een uitleg te geven bij elk gekozen woord en dat ga ik doen in groepjes van vijf op alfabetische volgorde.

Vandaag ga ik het hebben over alliteratie, aquarel, aurora, bibliobibuli en bibliotheek

Alliteratie

Een alliteratie wordt ook wel een stafrijm, letterrijm of beginrijm genoemd. Je hebt het over alliteratie bij twee dezelfde letters aan het begin van woorden of lettergrepen.

Veel titels van de stripboekenreeks “Suske en Wiske” zijn allitererend: de Snorrende Snor, de Brullende Berg, de Klepperende Klipper, de Duistere Diamant, de Zwarte Zwaan, de Zingende Zwammen, enz.

Maar ook veel Disneyfiguren hebben een naam met alliteratie: Donald Duck, Mickey Mouse, Willie Wortel, enz.

Bekende zinnen met veel alliteratie zijn: Liesje Leerde Lotje Lopen Langs de Lange Lindenlaan, maar als Lotje niet wil Lopen, dan Laat Liesje Lotje staan.

Wie Weet Waar Willem Wever Woont?

Ik vind alliteratie niet alleen een mooi woord, maar ook leuk om te gebruiken. En hey, in Woordenwaterval zit ook een alliteratie.

En hoewel het officieel geen alliteratie is, vind ik het een leuk toeval dat zowel mijn voornaam als mijn achternaam uit zeven letters bestaan. Mijn voornaam heeft drie klinkers en vier medeklinkers. Bij mijn achternaam is het andersom: vier klinkers en drie medeklinkers. En alleen de klinkers “a” en “e” zijn gebruikt.

Aquarel

Ik heb uiteindelijk gekozen voor aquarel, maar eigenlijk vind ik alle woorden waar “aqua” in zit mooi. Dus het had ook aquarium of aquaduct of aquarius (niet mijn sterrenbeeld) kunnen zijn.

Ik schilder zelf niet, dus het is niet zo dat ik aquarellen maak. Ik heb ook geen aquarium, want ik ben meer van de aaibare huisdieren. Wel vind ik aquaria rustgevend om naar te kijken, bij andere mensen of in dierentuinen.

Aqua is het Latijnse woord voor water. Ik denk dat ik van alle elementen het meest met water heb. Kanoën is natuurlijk een watersport.

Daarnaast vind ik het gewoon een mooi woord, met drie klinkers en een “q”.

Aurora

Aurora is het poollicht. Je hebt aurora borealis, het noorderlicht en aurora australis, het zuiderlicht. Ik zou heel graag nog eens het noorderlicht willen zien, in IJsland of een Scandinavisch land. Maar ja, dat zijn dure reizen, dus dat zit er voorlopig niet in. Ik vind noorderlicht ook een mooi woord, net als het Engelse northern skies. Eén van mijn favoriete boekenseries allertijden is de Noorderlicht-trilogie van Philip Pullman (In het Engels: His Dark Materials). Net als aqua, heeft aurora heel veel klinkers en dat vind ik blijkbaar mooi.

Bibliobibuli

Ik leerde dit woord een aantal jaren geleden kennen via Twitter en ik vond het meteen een geweldig woord, zowel om de uitspraak als om de betekenis: “There are people who read too much: bibliobibuli. I know some who are constantly drunk on books, as other men are drunk on whiskey or religion. They wander through this most diverting and stimulating of worlds in a haze, seeing nothing and hearing nothing.” – H.L. Mencken

Biblio is het Griekse woord voor boeken en dat komt natuurlijk terug in bibliotheek. Bibere is het Latijnse woord voor drinken. Want mensen met bibliobibuli zijn dronken van het vele lezen. Ik heb overduidelijk een ernstige vorm van bibliobibuli, al vanaf het moment dat ik leerde lezen in groep 3 en binnen no-time op het hoogste avi-niveau zat. Gemiddeld lees ik een boek per week.

Bibliotheek

Ik vind het niet alleen een mooi woord, ik ben ook graag in bibliotheken. Al die boeken bij elkaar, ik kan er geen weerstand aan bieden. Het staat nog op mijn to-do-lijstje om de tien mooiste bibliotheken van Nederland te bezoeken, maar ik denk dat de LocHal daar binnenkort ook wel in komt te staan en daar ben ik natuurlijk al geweest, want Tilburg is vlakbij Oisterwijk en ik ben lid van de Bibliotheek Midden-Brabant. Van die tien mooiste bibliotheken heb ik die in het Rijksmuseum al eens gezien en omdat ik in Amsterdam studeer, ben ik gastlener van de Openbare Bibliotheek Amsterdam, dus daar ben ik de afgelopen jaren meerdere keren geweest, hoofdzakelijk om studieboeken te lenen die de bibliotheek van de school niet heeft.

Mijn ouders hebben een minibibliotheek aan hun huis hangen en altijd als ik bij hen op bezoek ben, moet ik daar even in snuffelen. Ook al een paar goede boeken uit gehaald om te lezen.

Zelf heb ik ook veel boeken, maar de laatste jaren koop ik eigenlijk zelden tot nooit een boek meer, omdat ik de boekenprijs te hoog vind. Ook lees ik de meeste boeken toch maar één keer. Daarom heb ik ook veel boeken verkocht. Mijn huurwoning is te klein voor al mijn boekenkasten, daarom verblijven mijn boeken momenteel bij mijn ouders. Hoe meer ik verkoop, hoe minder ik straks hoef te verhuizen naar mijn droomhuis-to-be. Toch mis ik het wel om gewoon lekker naar mijn boeken te kunnen kijken. Ook in die zin vind ik de bibliotheek een goede uitvinding: gelezen boeken breng je gewoon weer terug, zodat je huis niet dicht groeit.

 

World Giraffe Day

World Giraffe Day!

Maartjes Moves

Het is vandaag niet alleen de langste dag van het jaar en het regenachtige begin van de zomer, maar het is ook World Giraffe Day. Toepasselijk, langste dag van het jaar, het dier met de langste nek. Iedereen die mij een beetje kent, weet dat de giraf één van mijn vele lievelingsdieren is. Misschien is het wel mijn favoriet. Ik ging op zoek naar giraffenfoto’s in mijn foto-collectie en kwam enorm veel foto’s tegen. Dit wordt dus een lang stukje met heel veel giraffenfoto’s! Alle foto’s in dit stukje heb ik zelf gemaakt, een stukje over elke dierentuin, staat onder de foto’s van de giraffen in dat park.

De Belgische dierentuin Planckendael vraagt op deze dag meteen aandacht voor de Giraffe Conservation Foundation, want de giraffen in het wild worden bedreigd door oorlogen, bomenkap en stroperij. Daardoor worden het er steeds minder en zouden ze op de lange duur…

View original post 745 woorden meer

Geocachingverhalen uit het verleden: 20 juni 2010

Elke donderdag – Throwback Thursday – verschijnt hier een verhaal online uit het roemruchte geocachingverleden van de Heideroosjes.

Vandaag gaan we terug naar 20 juni 2010:

Mijn moeder houdt erg van heksen, dus daarom gingen we een Multi doen, die over een soort van heks ging, genaamd Zwarte Kaat.

Geocachingverhaal uit het verleden:

  1. Zwarte Kaat en de Hellenendse Bende
  • Maker: Galileo Galilei
  • Type: Multi
  • Heideroosjes: Maartje
  • HaJaMaToJo: Hannie
  • Gevonden op: 20 juni 2010
  • Plaats: Bladel

Mijn moeder had haar zinnen gezet op de Multi Zwarte Kaat en de Hellenendse Bende, vooral vanwege het thema “heksen”.

De cache-route liep over het terrein van Landgoed ten Vorsel in Bladel, een mooi landschap. Hoogtepunt in de route moest de Heksenboom zijn. Dit was inderdaad wel een indrukwekkende boom, waarvan de wortels helemaal uit de grond waren gegroeid, waardoor het leek alsof de boom op de grond groeide, in plaats van in de grond. Onder deze boom zou Zwarte Kaat begraven liggen. De legende waaromheen de cache was opgebouwd werd steeds vager en ongeloofwaardiger, maar het was wel een mooie wandeling, die we succesvol konden afronden met het vinden van de cache.

zwartekaatboom
De boom van Zwarte Kaat

We gingen daarna nog wat drinken in een nabijgelegen café, waar mijn moeder meer informatie probeerde lost te peuteren over de legende van Zwarte Kaat. Bij het café stond een beeld van Zwarte Kaat, maar het aanwezige personeel wist niet veel meer over de legende te vertellen, dan we al wisten. Omdat we eigenlijk te laat waren gestart met cachen vandaag, is het bij één cache gebleven.

Wat ik hier op 20 juni 2019 nog aan toe te voegen heb:

Ja, ik kan me die boom nog wel herinneren. Was echt een joekel. Die Zwarte Kaat was ook een opmerkelijk persoon, maar de legende was wel een beetje apart.

Als je de zoekterm Zwarte Kaat invoert op google, krijg je verschillende versies van de legende te zien.  Op de website van Cubra staat een hele serie mooie foto’s van de heksenboom. De ANWB biedt zelfs een fietstocht langs de sporen uit de legende van Zwarte Kaat aan.

De foto is gemaakt door mijn moeder. Ik denk dat ik mijn camera niet bij had, die dag. En ik had toen nog geen smartphone.

 

Day Zero Project: Done: Doel 9/100 mooiste woorden

Doel #9 van mijn Day Zero Project is er eentje uit de categorie Stories to tell: een lijst opstellen van mijn 100 mooiste woorden.

100 lievelingswoorden

Alweer een jaar of drie geleden volgde ik een workshop van een journalist/redacteur (ben zijn naam kwijt) en hij gaf als tip dat je als schrijfhulp een lijst met jouw 100 mooiste woorden op moest stellen. In alles wat je schreef, moest dan minstens één van jouw lievelingswoorden terug komen. Je moest ook nadenken over waarom je voor die woorden zou gaan.

In het tweede jaar van mijn studie Media, Informatie en Communicatie kreeg ik een vak wat Schrijven met Effect heette. En ook hier kregen we de opdracht om een lijstje op te stellen met onze lievelingswoorden, maar hier gingen we slechts tot vijf woorden.

Mijn mooiste woorden

100 woorden bleek nog best een pittige opdracht en ik ben dan ook een hele tijd met mijn lijst bezig geweest. Het valt mij op dat er vooral langere woorden in staan, ook wel een paar ouderwetse woorden, woorden met veel klinkers en een paar moeilijkere woorden die niet iedereen elke dag zal gebruiken. Ook vond ik een paar Duitse en Engelse versies van woorden mooier dan de Nederlandse, dus de lijst is ook nog eens internationaal ;>) Ook zijn sommige woorden beïnvloedt door hobby’s of verzamelingen.

Hieronder ga ik de lijst publiceren. Later wil ik dan nog per vijf woorden gaan uitleggen waarom ik voor deze woorden heb gekozen. Voor 100 woorden in 1x zou dat een veel te lange blog worden. Deze tijdelijke categorie ga ik Woordenwaterval noemen.

De mooiste woordenlijst

1. Alliteratie
2. Aquarel
3. Aurora (noorderlicht/northern skies)
4. bibliobibuli
5. Bibliotheek (bibliothecaris)
6. Bijzonder
7. Binnenstebuiten
8. bliksemschicht
9. boerenommetjepaden
10. buitenaards
11. Clusterregenbui
12. creatie
13. dealcoholiseren
14. decennium
15. Denkbeeldig
16. Desolated wastelands
17. Dichtbij ver van hier
18. Draak (drakenvuur)
19. drieoogalien
20. duisternis
21. doorzichtig (transparantly)
22. dwaalwegen
23. eindeloos
24. einzelgänger
25. element
26. experiment
27. fantasie
28. fascinerend
29. feeëriek
30. fenomenaal
31. fictief
32. fietspaddestoel
33. fortificatie
34. fragmentarisch
35. futuristisch
36. geocaching
37. geometrisch
38. glorieus
39. groendoen
40. hemelsbreed (as the dragon flies)
41. herfst
42. hoogstverwonderlijk
43. idyllisch
44. imaginair
45. inspiratie
46. intrigerend
47. Irgendwoimnirgendwo
48. Komkommertijd
49. legendarisch
50. luchtkasteel
51. materialiseren
52. meanderen (kronkelingen)
53. metamorfose
54. metropool
55. middeleeuwen (mittelalterfestijn)
56. miniatuur
57. minuscuul
58. monster
59. multicolored
60. mysterieus
61. natuurgeest
62. neerdwarrelen
63. Nieuwsgierig
64. Nova Zembla
65. Obsessief
66. Ondersteboven
67. onmiddellijk
68. Ontelbaar
69. onzichtbaar
70. organisme
71. Oriëntatie
72. Paddotopia
73. parallellogram
74. pittoresk
75. relevantie
76. schaduw/schimmig
77. scribent (transcribent)
78. Specialiteit
79. strategisch
80. supernova
81. sympathie
82. tegelijkertijd
83. tijdreiziger
84. treinsafari
85. triomfantelijk
86. uiteindelijk
87. universum
88. variërend
89. vegavrijwilliger
90. veranderlijk
91. verdwalen
92. vogelvlucht
93. wanderwegnetz(werk)
94. wellicht (vielleicht)
95. Wildwatervaren
96. winterslaap
97. whispering
98. wolharige mammoet
99. woudreus/woods
100. woordenwaterval

Wat is jouw lievelingswoord?

 

Geocachingverhalen uit het verleden: 13 juni 2007

Elke donderdag – Throwback Thursday – verschijnt hier een geocachingverhaal online uit het roemruchte geocachingverleden van de Heideroosjes.

Vandaag gaan we terug naar 13 juni 2007:

De allereerste caches waar Anke en ik met mijn nieuwe (nou ja tweedehandse) auto naartoe reden.

Geocachingverhaal uit het verleden:

  1. Essche Stroom in beweging
  • Maker: Papyrus
  • Type: Regular in kokertje
  • Gevonden op: 13 juni 2007
  • Heideroosjes: Anke en Maartje
  • Plaats: Boxtel
  1. “De Oude Tol”: Halse Barrier
  • Maker: Pentagram
  • Type: Regular in kokertje
  • Gevonden op: 13 juni 2007
  • Heideroosjes: Anke en Maartje
  • Plaats: Sint-Michielsgestel

Ik had een auto gekocht en was van plan om daar heel veel mee te gaan geocachen. De auto heet Reno, want bij mij thuis hebben we de gewoonte om dingen die je vaak gebruikt een naam te geven.

Deze zomeravond gingen Anke en ik voor het eerst geocachen met Reno. We waren van plan om de multi Een levend mozaïek te gaan doen. Zoals wel vaker verliep de tocht perfect, maar konden we op het einde de cache niet vinden. Wel vonden we op de route de traditional Essche Stroom in beweging. Na de teleurstelling van het niet vinden van Een levend mozaïek reden we door voor “De Oude Tol”: Halse Barrier.

Toen we aankwamen bij het startpunt begon het al te schemeren. We konden kiezen tussen de twee kanten van de Essche Stroom. We kozen links. Halverwege kwamen we een stuw met bijbehorende loopbrug tegen, maar het leek er nog steeds op dat we links moesten zijn. Helaas bleek dat op het eindpunt toch niet de goede kant. Dus moesten we terug naar de stuw om naar de overkant te gaan. Ondertussen was het donker en het was moeilijk zoeken naar de cache in het bosje struiken/bomen langs de kant van de Essche Stroom te vinden, zonder zaklamp. We hadden alleen het licht van de displays van de GPS en Anke’s telefoon. Gelukkig hebben we de cache nog wel gevonden.

Daarna terug naar de auto en naar huis.

Wat ik hier op 13 juni 2019 nog aan toe te voegen heb:

Tja, toen was ik dus zo vermogend dat ik een auto kon kopen om leuke dingen mee te doen. Want voor mijn werk (ik werkte toen in Oisterwijk) had ik helemaal geen auto nodig. Nu ga ik alweer zeven jaar autoloos door het leven.

Verder hadden we toen nog geen gps met kaart erin, vandaar dat we vaak de verkeerde kant kozen bij rivieren. Dat komt nu eigenlijk niet meer voor.

Day Zero Project: Done: Doel 25/Beklimming toren van Stevenskerk

Doel #25 van mijn Day Zero Project  is het beklimmen van de toren van de Stevenskerk in Nijmegen ter afsluiting van de Walk of Wisdom.

Walk of Wisdom

De Walk of Wisdom is een wandelroute die ik met mijn moeder heb gelopen, maar de laatste etappe rondden we al twee jaar geleden af. Toen we na een lange dag wandelen in Nijmegen aankwamen, was de kerktoren al lang gesloten.

In de jaren die volgden kwam ik erachter dat de Stevenstoren helemaal niet zo vaak open is. De toren en de kerk zijn namelijk gescheiden. De kerk is van het parochiebestuur, maar de toren is van de gemeente Nijmegen. De bouw van de toren (rond 1300) is ook pas later gestart, dan de bouw van de kerk (rond 1250). De toren was vroeger de manier om een overzicht over de stad te hebben. Zo kon men zien of en waar er brand was en kon men uitkijken over de omgeving of er vijanden op komst waren.

Tegenwoordig worden de rondleidingen in de toren gegeven door vrijwilligers van het gilde. Ook is de toren nog een hele tijd dicht geweest, vanwege renovatie.

Maartje beklimt kerktorens

Ik vind het geweldig om kerktorens (of uitkijktorens) te beklimmen, vanwege het uitzicht en de historie van kerkgebouwen. Eerder beklom ik al de Dom in Utrecht, de Martinitoren in Groningen, de Peperbus in Zwolle en de Lebuinuskerk in Deventer en die van een kerk in Den Burg op Texel.

Maar op hemelvaartdag 2019 was de toren in de middag open gesteld voor publiek, dus nodigde ik mijn moeder uit voor een dagje Nijmegen. We deden een stadswandeling, bezochten enkele winkels, gingen lunchen en toen was het voor mij tijd om de toren te gaan beklimmen. Mijn moeder heeft hoogtevrees en bleef veilig op de grond.

Van te voren was het onduidelijk of het nou een rondleiding was of dat je zelfstandig de toren op mocht. Dit werd niet echt aangegeven op de website. Het bleek dat er een gids op de trans stond, die vragen kon beantwoorden, maar het was geen echte rondleiding. Omdat ik en nog een gezin de eerste beklimmers van die dag waren, ging de gids tegelijkertijd met ons naar boven, dus hadden wij het geluk dat hij onderweg ook al wat kon vertellen.

DSC03432
Ik op de Stevenstoren

Stevenstoren

De Stevenstoren is met zo’n 65 meter hoogte lang niet de hoogste kerktoren van het land. De omloop voor het publiek is zelfs al op ongeveer 40 meter hoogte. Toch nog 209 traptreden. Je klimt over een smalle wenteltrap, wringt jezelf in een smalle ruimte langs de klokken en komt langs open raamgaten, enkel afgedekt met gaas (mijn moeder huiverde toen ik een foto daarvan liet zien).

Het bovenste gedeelte van de kerktoren is eraf gebombardeerd tijdens het bombardement op 22 februari 1944. Omdat er kort na de Tweede Wereldoorlog niet genoeg eikenbomen van de goede lengte en dikte beschikbaar waren, is de constructie van de toren opnieuw opgebouwd met betonnen pijlers. Dit kun je goed zien tijdens de beklimming.

Ondanks dat er nog maar één klok van de hand van klokkengieter Geert van Wou uit Kampen aanwezig is, zijn de trappen wel naar hem vernoemd.

Wat ik ook nog grappig vind is dat je in, op en rondom de Stevenskerk heel veel waterspuwers en draakachtige wezens vindt als afweer voor de duivel en boze geesten. Zulke fantasy-achtige elementen verwacht je eigenlijk niet in een kerk. Ook de duivel zelf, in de vorm van Moenen, personage uit de middeleeuwse legende Mariken van Nieumeghen zit op een sokkel op de trappen bij de kerk.

DSC03398
Uitzicht met rivier en bruggen en de trein (tijdens mijn stage in Arnhem reed ik heel vaak over die spoorbrug heen met de trein)

Bewolking

Bovenop heb je rondom een mooi uitzicht over Nijmegen en omgeving. Bij helder weer zou je tot Wageningen kunnen kijken, dertig kilometer verderop. Maar het is vandaag bewolkt en een beetje mistig weer, waardoor het station van Arnhem (20 km) niet eens te zien is. Evengoed is het uitzicht nog altijd mooi, over de rivier de Waal en de vele bruggen over het water. Je ziet de oude binnenstad, maar ook de nieuwere wijken. Ik kon mijn moeder zien zwaaien, vanaf de Grote Markt. En wat zijn die wijzerplaten van de kerkklokken enorm groot, als je er recht onder staat. De mist maakt het uitzicht richting de bossen op de grens met Duitsland zelfs een beetje sprookjesachtig.

DSC03406
Pelley geniet van het uitzicht ;>)

Pelley

Ik maakte een foto met mijn Pelgrim-poppetje op de toren, als echte afsluiting van de Walk of Wisdom. Pelgrim (door mijn moeder en mij eigenlijk altijd Pelley genoemd) is het symbool van de Walk of Wisdom. Ook misten wij nog een vogelringetje; tijdens de Walk of Wisdom kun je in elke gemeente een vogelringetje scoren, die je aan een armband kan doen. Maar het horeca-punt waar wij dit ringetje moesten ophalen, was die dag gesloten. Ontbrekende ringetjes zou je op kunnen halen in de Stevenskerk, start- en eindpunt van de route. Mijn moeder ging dus proberen om dat ringetje los te peuteren en ze moest er veel voor doen, maar het is haar gelukt. In de trein naar huis kwamen we er echter achter dat het alsnog het verkeerde ringetje is… Dus nu hebben we Beuningen 2x en missen we Druten nog steeds. Nou ja, we doen maar net of het wel de goede is, haha.

Ik beschouw dit doel hiermee als vervuld. En wel grappig dat ik als atheïst nu al twee jaar achter elkaar met hemelvaart in een kerk ben geweest. Ook al was dat in 2018 wel de theaterkerk (’t Speelhuis) in Helmond ;>)

 

Deze slideshow vereist JavaScript.

Alle foto’s bij deze blog zijn door mijzelf gemaakt.

Geocachingverhalen uit het verleden: 6 juni 2011

Elke donderdag – Throwback Thursday – verschijnt hier een verhaal online uit het roemruchte geocachingverleden van de Heideroosjes. Deze blog is naar vrijdag verplaatst, omdat ik op de betreffende donderdag een ander stukje wilde posten.

Vandaag gaan we terug naar 6 juni 2011:

Het was een warme dag en daarom ging ik niet al te ver van huis op pad.

Geocachingverhaal uit het verleden:

  1. Foske
  • Maker: Friends of Foske
  • Type: Multi
  • Heideroosjes: Maartje
  • Gevonden op: 6 juni 2011
  • Plaats: Oirschot
  1. Zweefvliegveld
  • Maker: Willem007
  • Type: Traditional
  • Heideroosjes: Maartje
  • Gevonden op: 6 juni 2011
  • Plaats: Oirschot
  1. Het Vlonderpad
  • Maker: De Kokkels
  • Type: Traditional
  • Heideroosjes: Maartje
  • Gevonden op: 6 juni 2011
  • Plaats: Oirschot

Na het lopen van de cache bij het JaRa-bos wist ik al dat de vrienden van Foske een multi ter ere van zijn 10.000ste found hadden gemaakt. Ik kwam toen geocachers tegen die dat vertelden. Die cache kwam natuurlijk in de nearbiest-lijst en omdat het nog altijd vrij warm weer was, had ik geen zin om lang in de auto te zitten, dus viel de keuze al gauw op die cache.

Ik moest Reno (mijn auto) achterlaten op een parkeerplaats midden in de bossen en begon aan de tocht. De clou was dat je op elk waypoint –die lagen allemaal op een kruising- het aantal wegen moest tellen. Dit werden de Foske-sprongen genoemd. De route was best leuk, er zaten wat herkenningspunten van andere caches, met name de negensprong van de voormalige multi de Animal-cache kwam mij bekend voor. Het nadeel was dat er veel struinstukken in zaten over smalle paadjes door het bos heen. En daar zaten enorm veel muggen. Ik ben gewoonweg helemaal lek geprikt en sloeg als een dolle om mezelf heen. Ik was iedere keer blij als ik weer op een breed pad aankwam, even verlost van die kleine vampiertjes. Echt, ik heb zo’n hekel aan de diersoort de mug.

Op het einde was er een Dreuzel vlakbij de cache-area, dus even doorgelopen tot hij opgerot was. Ik kon ondertussen wat paddo’s discoveren, maar die waren allemaal al geclaimd. Toen ging de Dreuzel eindelijk weg en kon ik de cache loggen.

Vanaf daar doorgereden naar het Zweefvliegveld, dit was een drive-in cache. Ik wilde de dag afsluiten met het Vlonderpad, maar voor ik daarvan eindelijk de start-locatie had gevonden was ik een uur verder. De start bleek op de parkeerplaats van een bedrijf te liggen, maar omdat er een slagboom was, dacht ik dat dat niet toegankelijk was voor gewone mensen. Dus ben ik om het gebied heen gereden en heb geprobeerd de cache vanaf een ander punt te benaderen. Hier veel tijd mee verloren. Uiteindelijk dus de goede ingang gevonden. Ik zag nu de zusterburg van de brug die ik eerder dat jaar al gezien had bij de cache Rondje Knoptoren. Ik denk alleen dat deze brug een stuk minder bezocht wordt. Jammer eigenlijk, want het hele pad was dus kunstzinnig versierd met allerlei soorten vlonders. Het pad liep echter dood, dus je moest dezelfde weg terug en ik verwacht niet dat de fanatieke wandelaars een doodlopend pad in hun routes opnemen. Een gemiste kans. Ik was wel blij dat ik de cache nog gevonden heb.

Na deze was het tijd om weer naar huis te gaan.

Wat ik hier op 6 juni 2019 nog aan toe te voegen heb:

Foske is een cacher uit Noord-Brabant die extreem veel caches heeft gevonden, volgens mij is hij al lang gepensioneerd en besteed hij zo’n beetje al zijn vrije tijd aan geocaching. Waar wij blij waren dat we in 2017 meer dan 1000 caches in een jaar tijd hebben gevonden, is dat peanuts voor hem. Hij vindt geregeld 1000 caches in een maand tijd.

Verder is het grappig dat ik het hier over “fanatieke wandelaars” heb, alsof het een andere doelgroep is. Later, toen de auto Reno de deur uit ging (in 2012) en ik afhankelijk werd van het openbaar vervoer om te gaan geocachen, werd ik zelf een steeds fanatiekere wandelaar.

Follow me?

Hoera! Vandaag bestaat Maartjes Moves drie jaar. Ja, het webadres is nog steeds maartjesmovingcastle, maar ik overweeg om een eigen domeinnaam te gaan kopen en dan gaat de naam definitief veranderen in Maartjes Moves. 

Waarom?

Dat klinkt een stuk toegankelijker dan Maartjes Moving Castle. Verder zit er een alliteratie in, met het M, M. Daarnaast begrijpt vrijwel niemand de associatie met de Studio Ghibli animatiefilm Howl’s Moving Castle. Ik koos die naam destijds omdat ik het magisch vond klinken, ik van kastelen houd en omdat ik helemaal voor mij zag hoe het kasteel langs allerlei onderwerpen vloog.

Ik schrijf nog steeds over verschillende onderwerpen die mij bezighouden en dat wil ik ook blijven doen. Het beste advies dat ik het laatste jaar heb gelezen is dat je het beste kunt bloggen over wat je zelf leuk vind, waar je veel van weet en waar je belangstelling voor hebt. Dat dat in mijn geval een vreemde niche, zoals geocaching is, is dan maar zo.

Dat ik door deze “vreemde onderwerpen” nooit een professionele blog zal hebben, waar ik duizenden lezers mee trek of geld mee verdien; dat is nooit het doel geweest. Ik houd gewoon van schrijven en zocht een manier om mijn schrijfsels te delen. De minor Schrijven in Opdracht heeft mijn schrijflust alleen maar aangewakkerd. Ik heb nog heel veel ideeën, maar die zullen pas medio 2020 uitgevoerd worden. Eerst de minor afmaken en afstuderen. Dat gaat nu even voor alle andere dingen.

Maar ondanks mijn aparte combinatie van onderwerpen zou ik het best leuk vinden om meer volgers te krijgen. Volgens mijn statistieken heb ik best veel bezoekers en die bezoeken gemiddeld ook wel meerdere pagina’s. Maar vrijwel niemand neemt de moeite om mij te volgen. Volgen kan door de knop hier rechts aan te klikken; je krijgt dan elke keer een mailtje als er een nieuwe blog verschijnt. Ik vind dat volgen een blijk van waardering is voor de tijd en moeite die een blogger in zijn of haar blog steekt. Zeker als je hier vaak leest, zou het best leuk zijn als je een volger wordt. En als je misschien een keer de moeite neemt om een reactie te typen.

En stel dat je het nou vreselijk vind om volger te worden, dan zet je het over een maand weer uit. Want de komende maand kan ik namelijk best een aantal volgers gebruiken om een punt voor mijn minor Schrijven in Opdracht te verdienen. Dus je helpt mij weer een stukje verder op mijn hobbelige weg naar een hbo-diploma, je toont je waardering voor mijn schrijfsels en hopelijk krijg je in ruil daarvoor leuke stukjes te lezen, waar ik de nodige tijd en moeite in heb gestoken. Win-win-win!

Alvast bedankt voor het aanklikken van die volgknop!

Nu ga ik taart eten en proosten op mijn blog.

driejaarkaart