Throwback Thursday: 28 juni 2009

Elke donderdag – Throwback Thursday – verschijnt hier een verslag online uit het roemruchte geocachingverleden van de Heideroosjes.

Vandaag gaan we terug naar 28 juni 2009:

Stephanie, Anke en ik kampeerden een weekend in Zeeland om Concert at Sea te bezoeken. Het festival was op vrijdag en zaterdag en we hadden daarom de zondag over voor geocaching.

Het verslag:

1360. Kabbelaarsbank
Maker: De Duintoppers
Type: Multi
Heideroosjes: Maartje en Anke
Snuffel 007: Stephanie
Gevonden op: 28 juni 2009
Plaats: Brouwersdam, Zeeland

1361. Ouddorp – Port Zelande
1362. Ouddorp – Brouwersdam
Maker: De Duintoppers
Type: Traditionals
Heideroosjes: Maartje en Anke
Snuffel 007: Stephanie
Gevonden op: 28 juni 2009
Plaats: Brouwersdam, Zeeland

1363. Met de kano…
Maker: De Duintoppers
Type: Traditional
Heideroosjes: Maartje en Anke
Snuffel 007: Stephanie
Gevonden op: 28 juni 2009
Plaats: Serooskerke

1364. De Schelphoek
Maker: De Duintoppers
Type: Multi
Heideroosjes: Maartje en Anke
Snuffel 007: Stephanie
Gevonden op: 28 juni 2009
Plaats: Serooskerke

1365. Het caisson
1366. Plan Tureluur
Maker: De Duintoppers
Type: Traditionals
Heideroosjes: Maartje en Anke
Snuffel 007: Stephanie
Gevonden op: 28 juni 2009
Plaats: Serooskerke

1367. Renesse – Helleweg
Maker: De Duintoppers
Type: Multi
Heideroosjes: Maartje en Anke
Snuffel 007: Stephanie
Gevonden op: 28 juni 2009
Plaats: Renesse

1368. De reunisten
Maker: De Uitjes
Type: Traditional
Heideroosjes: Maartje en Anke
Snuffel 007: Stephanie
Gevonden op: 28 juni 2009
Plaats: Renesse

1369. Starfighter
Maker: Victorvix
Type: Traditional
Heideroosjes: Maartje en Anke
Snuffel 007: Stephanie
Gevonden op: 28 juni 2009
Plaats: Oosterland

In tegenstelling tot Stephanie en Anke, heb ik als kind nooit gekampeerd, omdat mijn ouders daar een hekel aan hadden. Waarschijnlijk slaap ik daarom in een tent minder goed dan hun. Ik was dus al vrij vroeg wakker en had al een half boek uitgelezen voor zij uit de andere tent kropen. Na het ontbijt en het afbreken van de tenten, konden we gaan geocachen.

Omdat we even wakker moesten worden, werd de eerste cache een multi, voor een wandeling in de buitenlucht. Deze lag in een natuurgebiedje dat grensde aan het midden van de Brouwersdam. Vandaag mocht je namelijk wel weer over de festivaldam rijden. Bij het eerste waypoint dreigde even een rolberoerte, omdat er heel veel stenen lagen en de vraag daarover ging, maar gelukkig viel het wel mee. Ondanks dat deze cache van dezelfde makers was als De Schelphoek, onze mislukking van de vorige dag, verliep deze heel wat beter. We hadden de cache dan ook snel in handen.
We gingen op naar de volgende: een oppikkertje op de Brouwersdam. Na een kort wandelingetje vonden we de cache. We werden wel een beetje vreemd aangestaard door de aanwezige campermensen. Daarna gingen we naar een ander oppikkertje op de dam. Deze heette ook Brouwersdam en we wilden graag een cache met deze naam als herinnering aan Concert at Sea. Deze lag wel op een leuke locatie, bij een klein vuurtorentje op een piertje van basaltblokken. Het was even zoeken, maar we hebben hem wel gevonden.
Hierna hadden we een paar teleurstelling. ROB bleek op het festivalterrein te liggen en daar mochten we nog niet op, omdat ze nog aan het afbouwen waren. Toen ik later thuis op internet keek, bleek hij zelfs achter het podium te liggen, dus daar hadden we never nooit kunnen komen dit weekend. Ook de cache die we daarna probeerden was onvindbaar. Deze lag midden in de duinen en de hint was enkel “bij een boom”. Die waren daar heel veel en er waren heel erg veel zoeksporen. Na een half uur met drie man zoeken toch maar opgegeven.

De volgende cache heette Met de kano… en een cache met zo’n naam mag natuurlijk niet in onze lijstje ontbreken, want we zijn alle drie lid van Kanovereniging Oisterwijk. Er stond niet bij dat hij alleen maar met een kano bereikbaar was, dus durfden we het aan. Toen we de auto parkeerden zagen we al een bord met kanoroutes staan. We zagen alleen niet echt water. Nadat we een trapje af waren gegaan kwamen we aan op een half overwoekerde steiger aan een soort van sloot. Het water stonk en zag er erg vies uit. Verder groeide overal riet. Het leek ons niet echt prettig kanoën hier. Gelukkig was de cache er wel. In onze log konden we het toch niet laten om kritiek te geven op de “geweldige kanoroute”.

Eigenlijk wilden we alle drie graag gaan afrekenen met De Schelphoek, onze frustratie-cache van de ochtend ervoor. We dachten onze fout ontdekt te hebben en gingen terug naar dat waypoint. Het ging over de letters van een plaatsnaam en jawel, we vonden een andere plaatsnaam. Dit bleek wel de goede te zijn en zo hadden we even later de cache in handen. Het gebied dat de Schelphoek heette, hadden we ondertussen uitgebreid gezien. We waren vaak fout gelopen, want er waren erg veel paden en ook veel water. Maar we hadden de cache gelukkig wel en werden beloond met een coin en met twee travelbugs. We waren nu ook in een veel betere stemming dan gisteren, haha.

Van hieruit doorgelopen naar de traditional het caisson. Een caisson is een soort van heel groot betonnen blok dat bedoeld is om iets af te sluiten. Bij deze cache was een ontsnapt schaap. We vroegen ons af hoe dat beest ontsnapt was, maar dat demonstreerde hij zelf even. Het beest nam een run en sprong tussen de ijzeren stangen van het hek door terug in de wei. Erg vreemd. Bij de cache ontmoetten we andere cachers. Ze heetten De Schapen (toevallig) en kwamen uit Zeeland. We zochten samen naar de cache en ik vond hem. Natuurlijk later ook op het profiel van deze mensen gekeken. Ze hadden zo’n 100 caches gevonden, vooral in Zeeland zelf. En het bleek maar weer eens dat wij helemaal niet in de doelgroep van het geocachen passen: het wordt vooral door oudere mensen, gezinnen met kleine kinderen gedaan en nerdige mannen gedaan. Over het algemeen niet door vrouwen van onze leeftijd. Niet dat we ons daar iets van aantrekken: we vinden het nog steeds een geweldige hobby.

We reden langs Plan Tureluur, een snelle oppikker aan een Zeeuwse dijk. En daarna door naar Renesse. Hier lag een korte offset-multi. Eerst een paar vragen beantwoorden bij een vaag kunstwerk vermomd als uitkijktoren en daarna de cache vinden die aan een draadje in een paaltje zat. Gelukkig was hier geen magneetklauw voor nodig.
Daarna door naar de andere cache van de Uitjes en gelukkig konden we de Reunisten wel vinden. Hij was van die mevrouw die we zaterdag hadden ontmoet bij R.I.P. Dit plekje was niet echt bijzonder. Ik dacht dat het onze 1000ste Nederlandse found was, maar na een herberekening vandaag zat ik er eentje naast en werd Starfighter onze 1000ste.
Dat was de laatste cache die we deze dag deden, dat was toen we al onderweg naar huis waren. Hij lag bij een monument van een vliegtuigje en het was een snelle oppikker.

We hadden echt een top-weekend gehad. Concert at Sea was supergezellig en dan ook nog 15 caches en mooi weer, het kan bijna niet beter.

Wat ik hier op 28 juni 2018 nog aan toe te voegen heb:

Pfft, wat een energie hadden we dit weekend zeg. Weinig geslapen, denk ik zo. Maar het was wel erg leuk en gezellig.

Foto van de Brouwersdam is afkomstig van mergus.be

Throwback Thursday: 21 juni 2017

Elke donderdag – Throwback Thursday – verschijnt hier een verslag online uit het roemruchte geocachingverleden van de Heideroosjes.

Vandaag gaan we terug naar 21 juni 2017:

Dat is natuurlijk pas een jaar geleden. Ik nam deze dag vrij van mijn werk, zodat ik ’s ochtends kon gaan geocachen en ’s middags nog wat aan school kon doen.

Het verslag:

7474. Verblijf 1 – Dierentuin Goirle
7475. Verblijf 2 – Dierentuin Goirle
7476. Verblijf 3 – Dierentuin Goirle
7477. Verblijf 4 – Dierentuin Goirle
7478. Verblijf 5 – Dierentuin Goirle
7479. Bonus – Dierentuin Goirle -De Vlindertuin
Maker: Lima2311
Type: Traditionals + bonus-mysterie
Heideroosjes: Maartje
Gevonden op: 21 juni 2017
Plaats: Goirle

7480. Landelijke sfeer
Maker: Helma1963
Type: Traditional
Heideroosjes: Maartje
Gevonden op: 21 juni 2017
Plaats: Goirle

7481. De Schat van Puijenbroek
Maker: RaPaJoTho
Type: Multi
Heideroosjes: Maartje
Gevonden op: 21 juni 2017
Plaats: Goirle

21 juni was nog een 2-cache-datum in mijn Datum Project. Een datum die in het verleden dus ook vaak lastig is geweest. Hij viel nu op een woensdag, dus ik had het kunnen vervullen op de manier waarop ik de laatste maanden al 2x een woensdag heb vervuld: door na mijn werk nog een avondrondje te gaan geocachen. Maar ja, tijd voor school is ook nodig in de laatste week voor inleverdag. Dus besloot ik om vrij te nemen van de post – ik heb toch nog een zee aan vrije uren. Dan zou ik ’s morgens kunnen gaan geocachen en ’s middags aan school kunnen besteden. Ook wel fijn om het zo in te delen op een dag met een temperatuur van 30+ graden.

Zo gezegd, zo gedaan, ik zat ’s morgens om half tien al op mijn fiets, onderweg naar Goirle. Even een tussenstop bij de bibliotheek in Tilburg om mijn boeken in te leveren.  Daarna doorgefietst naar de wijk de Boschkens in Goirle. Dit is een heel rustig en schaduwrijk bosgebiedje, tussen de huizen in. Heerlijk wandelen op een dag met deze hitte. Iemand had hier een dierentuintrailtje neergelegd. Alle caches werden goed gevonden, alleen naar de bonus iets langer moeten zoeken, want die zat behoorlijk geniepig verstopt en er waren geen hints. Voor ik het wist had ik dus al zes caches gescoord en daarmee de datum “gered”. Maar ik had nog tijd over en ook nog een  fotozoek-multi bij. Onderweg daarheen kwam ik langs een voortuincache. Gelukkig was het rustig in die straat, want ik blijf dat toch minder vinden, om zo vol in het zicht te zoeken. De multi was goed te doen, ondanks dat de accu van mijn fototoestel bijna leeg was en de foto’s van het scherm niet heel duidelijk waren (ik had de foto’s gefotografeerd, zodat ik ze niet uit hoefde te printen – ik heb geen printer). Dus zo vond ik ook die cache nog. Daarmee kwam ik in totaal acht caches vandaag en met de twee erbij die al op deze datum stonden, zijn het er nu tien. Er liggen nog wel meer caches in Goirle, maar ik besloot verstandig te zijn en naar huis te gaan, vanwege het wachtende schoolwerk.

Wat ik hier op 21 juni 2018 nog aan toe te voegen heb:

Dit ging best voorspoedig. Datum gered voor het Datum Project. En uiteindelijk heb ik al het schoolwerk ook nog op tijd afgekregen, waardoor ik het tweede jaar in 1x af kon ronden.

Tuesday TAG: Boodschappen

Je komt ze heel vaak tegen op blogs: TAGS. Vragenlijstje over een bepaald onderwerp die dan ingevuld worden. Stiekem vind ik ze best leuk en daarom ga ik voorlopig om de twee weken een TAG invullen en op mijn blog plaatsen. Mocht je nog een leuke TAG voor mij weten, dan hoor ik dat graag in de comments.

Deze tag gaat over boodschappen doen en komt van Supermoms.nl. Natuurlijk heb ik de vragen over boodschappen doen met kinderen achterwege gelaten ;>)

Waar doe je boodschappen?

Overal! In Oisterwijk heb je een AH, Jumbo, Emte en Lidl en ik kom bij allemaal. Owh ja, er is ook nog een Nettorama, daar kom ik bijna nooit (terwijl die eigenlijk het dichtste bij is), omdat ze een slecht assortiment vegetarische artikelen hebben, de winkel slecht bijgevuld wordt en er bijzonder onvriendelijk personeel rond loopt. Verder bezorg ik de post in Berkel-Enschot en daar is de AH zo’n beetje tegenover mijn laatste huis. Dus daar kom ik ook regelmatig. Soms ga ik ook nog naar de Ekoplaza of de Plus in Tilburg.

Doe je altijd boodschappen in dezelfde vestiging?

Nee dus, ik kom zowel in Oisterwijk als Berkel-Enschot en soms in Tilburg of Moergestel. En ook nog wel eens bij de AH Amsterdam Amstel (tegenover mijn school), want daar hebben ze een groter vegetarisch assortiment dan in Oisterwijk. Net waar ik in de buurt ben.

Wanneer doe je boodschappen?

Dat verschilt een beetje. Soms ’s ochtends vroeg, nog voor ik ga werken. Maar vaak ook na mijn werk, omdat zoals al gezegd, de AH zo’n beetje tegenover mijn laatste huis is. Dat is veel handiger dan eerst terug naar huis fietsen en dan weer naar het centrum.

Hoe vaak doe je boodschappen?

Meestal om de dag, dus drie tot vier keer per week. Het ligt er ook nog aan of ik iets uit de vriezer ga eten en in het weekend eet ik regelmatig een dagje bij mijn ouders.

Als je in de winkel kunt scannen, doe je dit?

Dat doe ik dus eigenlijk nooit. Ik vergeet altijd zo’n scanner mee te nemen. Verder winkel ik altijd met een boodschappenmandje en dan vind ik het irritant om in je ene hand die scanner en in de andere hand dat mandje vast te hebben.

Kies je voor het A merk of het huismerk?

Over het algemeen kan ik prima met de huismerken leven. Maar van sommige producten zijn A-merken simpelweg lekkerder (ice-tea, chips, thee). Ik ben ook wel van de twee-halen-een-betalen aanbiedingen. En van de 35% korting stickers bij de AH.

Gebruik je een boodschappenlijstje?

Soms, als ik een nieuw gerecht ga maken of als er mensen op bezoek komen of als ik bang ben dat ik iets vergeet. Maar over het algemeen bedenk ik pas midden in de supermarkt wat ik die avond ga eten. Dat is ook wel het voordeel van alleen wonen: je hoeft met niemand rekening te houden. Hoewel mijn cavia’s het wel op prijs stellen dat er voldoende lekkere groentehapjes voor hun in de koelkast liggen (het zijn zulke gezonde beestjes, haha) en ze me er graag aan herinneren dat ze honger hebben.

Zelfbedachte bonusvraag: Wat als de cavia’s mee mochten naar de supermarkt?

Ik denk dat Freek en Frinn dan midden in het groentenrek gaan zitten en daar pas uitkomen als ze alles opgevreten hebben… Dat moet een soort paradijs voor hun zijn.

 

Throwback Thursday: 14 juni 2015

Elke donderdag – Throwback Thursday – verschijnt hier een verslag online uit het roemruchte geocachingverleden van de Heideroosjes.

Vandaag gaan we terug naar 14 juni 2015:

Het jaar waarin ik dan toch echt hoopte dat de Heideroosjes Kilocacher (= 1000 gevonden caches in dat land) in België zouden worden. Daartoe haalde ik mijn ouders over om een dagje te gaan geocachen in de buurt van Herentals, waar we zo’n 40 caches zouden kunnen loggen tijdens een lange wandeling.

Het verslag:

5724. Natuurlijk Genieten 32
5725. Natuurlijk Genieten 31
5726. Natuurlijk Genieten 30
5727. Natuurlijk Genieten 29
5728. Natuurlijk Genieten 28
5729. Natuurlijk Genieten 27
5730. Natuurlijk Genieten 26
5731. Natuurlijk Genieten 25
5732. Natuurlijk Genieten 24
5733. Natuurlijk Genieten 23
5734. Natuurlijk Genieten 22
5735. Natuurlijk Genieten 21
5736. Natuurlijk Genieten 20
5737. Natuurlijk Genieten 19
5738. Natuurlijk Genieten 18
5739. Natuurlijk Genieten 17
5740. Natuurlijk Genieten 16
5741. Natuurlijk Genieten 15
5742. Natuurlijk Genieten 14
5743. Natuurlijk Genieten 13
5744. Natuurlijk Genieten 12
5745. Natuurlijk Genieten 11
5746. Natuurlijk Genieten 10
5747. Natuurlijk Genieten 9
5748. Natuurlijk Genieten 8
5749. Natuurlijk Genieten 7
5750. Natuurlijk Genieten 6
5751. Natuurlijk Genieten 5
5752. Natuurlijk Genieten 4
5753. Natuurlijk Genieten 3
5754. Natuurlijk Genieten 2
5755. Bosbergen 6
5756. Bosbergen 5
5757. Bosbergen 4
5758. Bosbergen 3
5759. Bosbergen 2
5760. Bosbergen 1
5761. Bosbergen 10
5762. Bosbergen 9
5763. Bosbergen 8
5764. Bosbergen 7
5765. De Brink – Natuurlijk Genieten 1
5766. Natuurlijk Genieten Bonus
5767. Bosbergen Bonus
Maker: Mirra78
Type: Traditionals en 2x bonus-mysterie
Heideroosjes: Maartje
HaJaMaToJo: Hannie en Jack
Gevonden op: 14 juni 2015
Plaats: Herentals, België

Ik heb nog steeds de droom om ooit Nederlandse Kilocacher in België te worden, maar sinds ik geen eigen auto meer heb, is het veel lastiger om bij de zuiderburen te komen. Ik ben ervoor afhankelijk van het vervoer, de zin en tijd van andere mensen en die kan ik moeilijk elke week aan hun haren mee slepen naar het buurland. Maar dit jaar had ik mijn moeder nog niet meegenomen, dus gooide ik een balletje op over geocaching in België en bij het horen van de grote aantallen founds, werd er meteen toegehapt.

Op het programma stonden de trails Natuurlijk Genieten en Bosbergen, in totaal 44 caches. Ik wilde er in ieder geval 37 vinden, want dan zou ik bij de #900 België-founds zijn. Een grappige ommekeer, want ooit vonden Anke onze 100ste Belgische cache en toen dachten we wel in een mum van tijd bij de 1000 te zijn… Dat was op 20 juli 2008, nu zijn we bijna zeven jaar verder en hebben we het nog niet gehaald.

Last minute besloot ook mijn vader dat hij mee wilde. Daar verbaasde ik me een beetje over, want hij vind geocaching leuk, zolang het er eentje is. En nu gingen we er meer dan 40 doen. Als dat maar goed zou gaan.

Eenmaal in Herentals aangekomen gingen we van start met de wandeling. Ik herkende het gebied, ik ben hier in april 2010 ook al eens geweest met Anke, we deden toen de multi op de kruisweg langs het kerkhof en nog een traditional.
Nu gingen we veel verder het gebied in. Mijn moeder en ik lopen trails vaak in tegengestelde richting, want dan word je niet de hele tijd op de hielen gezeten door mogelijke andere geocachers en kun je gewoon op je gemak doen. Nu vond ik het ook wel prettig, omdat er een stuk of 10 caches aan de overkant van de weg lagen in een ander gebied en we die dan vast gehad hadden. Mijn moeder vond het prima, mijn vader vond het een vreemde keuze, maar de meeste stemmen gelden.
De eerste cache lag bij een kapelletje dat ondanks de zondag hermetisch afgesloten was. Daarna volgde een wandeling, hoofdzakelijk door de bossen langs een heleboel inventief verstopte caches. Ik grapte dat mensen die een trail gaan leggen, dat doen als ze hun zolder of schuur op gaan ruimen, zodat ze al die spullen in het bos kunnen gebruiken als cachebehuizing. Ook bij deze trail waren er allerlei soorten beelden van dieren verstopt, paddestoelen, een uitgeholde dobbelsteen, een parkieten-klimding in een boom, een laatje in de vorm van een boomtak. De co had lekker zitten knutselen tijdens het opruimen.

Wat er onderweg raar uitzag was het platgebrande stuk bos. Hier wilde ze de heide terug laten komen, maar omdat de werkzaamheden heel recent waren, zag het terrein er een beetje zielig uit.
Het gebied werd doorsneden door een spoorlijn en mijn ouders vonden de Belgische treinen die langs reden er maar verwaarloosd uitzien. Dat klopt wel: Ik heb laatst nog in zo’n aftandse trein gezeten, toen ik naar Leuven ben geweest. De treinen in Nederland zien er toch wel een stuk beter uit.

We vonden de ene na de andere cache en legden heel wat kilometers af, mijn teller gaf op het einde 18 kilometer aan. Ook kwamen we een heleboel andere teams tegen. De Belgen waren sowieso erg actief in dit bos, want er werd ook flink gefietst (mountainbike) en gewandeld door Dreuzels.

Het hoogtepunt was de cache waarvoor je in een boom moest klimmen. Alleen zat de eerste tak vrij hoog en kwam ik er niet zelfstandig in, omdat je jezelf omhoog moest trekken en ik ben dus niet zo lenig. Uiteindelijk ben ik met behulp van mijn ouders op te tak terecht gekomen en daarna was het appeltje-eitje om de cache te bereiken, die ik gelogd heb, oog-in-oog met de vleermuis die de cache bewaakte.

Met mijn voeten (ik had in dat jaar een vrij hardnekkig achillespeesontsteking aan beide voeten) ging het goed tot ongeveer 14 kilometer, toen begonnen we aan Bosbergen en gingen ze in protest. Bosbergen was ook nog een stuk heuveliger dan de rest van het parcours, dus dat hielp niet echt.

Bosbergen 1 werd de 900ste Belgische found voor de Heideroosjes. Toch best een bijzondere milestone. Nu wil ik heel graag naar de 1000 Belgische founds toe. Of dat dit jaar nog gaat lukken? Dat ligt dus erg aan de goodwill van mijn mede-cachers. Of ik moet gewoon de auto van mijn ouders kapen of zoiets.
Met mijn vader ben ik ook nog in de Toeristentoren geklommen, de 22 meter hoge uitkijktoren in het gebied. Mijn moeder heeft hoogtevrees, dus die bleef veilig op de grond. Vanuit die toren kon je goed zien hoe groot het gebied eigenlijk is en dat we best een flink eind gelopen hadden. Ik dacht eerst dat er ook een cache in de toren verstopt was, maar die bleek een eindje verderop te liggen. We hebben die cache per ongeluk overgeslagen en omdat het “maar” een nano was, zijn we er ook niet meer op terug gegaan.

Na de toren volgde de laatste loodjes. Die vond ik best zwaar, vanwege mijn peesontsteking. De laatste cache was wel weer grappig, een buis in de grond en de cache die met een magneet opgehesen moest worden. Mijn moeder ging aan de knutsel, maar haar magneet was niet sterk genoeg, dus pakte ik mijn magneetklauw, die het wel goed deed. Dat vonden ze eigenlijk niet leuk, dat mijn kleine magneetje van 2 euro beter werkte dan de dure telescoopmagneet van mijn moeder. Tja, geocachers en hun geocachingtools…

Nu moesten we alleen nog maar de bonus-mysteries van beide series oppikken. De ene lag onderweg naar de auto. De andere lag achter het kerkhof waar we voor geparkeerd stonden. Die vond ik nog best wel zwaar. We moesten hiervoor een stukje over de kruisweg lopen, die ernstig in verval is sinds de vorige keer dat ik er was.
Het gigantische kerkhof is dan wel weer heel keurig onderhouden. Best apart. Ook deze bonus werd gevonden, dus de 44 caches waren gehaald.
We hebben zes uur bijna non-stop gelopen en daarbij 18 kilometer afgelegd.
Het was ook nog eens heerlijk cache-weer, dus een perfecte geocaching-dag op mijn irritante peesontsteking na.

Wat ik hier op 14 juni 2018 nog aan toe te voegen heb:

Na deze dag kwamen de B-founds in een stroomversnelling, omdat Anke het ook leuk begon te vinden. Uiteindelijk vonden we drie maanden later, in september 2015, de felbegeerde 1000ste Belgische cache. Daarmee stopten onze Belgische geocachingavonturen nog niet, want ondertussen hebben we bijna 1300 founds bij de zuiderburen. Wie weet worden we ook nog wel eens 2 Kilocachers daar.

Ik weet zeker dat ik foto’s heb gemaakt tijdens deze dag, maar ik kan ze dus niet terug vinden. Daarom een foto van de website van de Toeristentoren.

Throwback Thursday: 7 juni 2014

Elke donderdag – Throwback Thursday – verschijnt hier een verslag online uit het roemruchte geocachingverleden van de Heideroosjes.

Vandaag gaan we terug naar 7 juni 2014:

Mijn moeder en ik gingen geocachen op de Regte Heide bij Goirle, dat is niet zo heel ver van Oisterwijk af.

Het verslag:

4852. Mariagrotje Riels Hoefke
4853. Dichtstenen Riels laag
Maker: JEL-team
Type: Traditionals
Heideroosjes: Maartje
HaJaMaToJo: Hannie
Gevonden op: 7 juni 2014
Plaats: Riel

4854. Uitzicht Regte Heide
Maker: Sievert001
Type: Traditional
Heideroosjes: Maartje
HaJaMaToJo: Hannie
Gevonden op: 7 juni 2014
Plaats: Riel

4855. Wandel en geniet!
Maker: JEL-team
Type: Multi
Heideroosjes: Maartje
HaJaMaToJo: Hannie
Gevonden op: 7 juni 2014
Plaats: Riel

4856. Buurte in ’t gruun
Maker: Jorrit Staps
Type: Traditional
Heideroosjes: Maartje
HaJaMaToJo: Hannie
Gevonden op: 7 juni 2014
Plaats: Riel

Na 3 dagen met koorts en snot op de bank te hebben gelegen, voelde ik me deze dag weer een stuk beter, dus tijd om een frisse neus te gaan halen in gezelschap van mijn moeder. De keuze viel op Wandel en geniet! Die ligt op de Regte Heide, daar ben ik al vaker geweest voor caches en het is een mooi gebied. Met 5 kilometer ook precies een goede lengte om de conditie weer op te bouwen na mijn ziekte. En nog drie traditionals als bonus op de route.

De eerste daarvan lag al zo’n beetje op de parkeerplaats, dat was een klein Mariagrotje in een stukje bos, best wel een mooi plekje. Daarna begonnen aan de foto-zoektocht over de Regte Heide. Er was 30 graden voorspeld voor vandaag, maar omdat er een briesje stond en de route ook voor een groot deel door het bos ging, was het goed om uit te houden. Er waren maar weinig andere mensen op de heide, dus we hadden het rijk bijna voor ons alleen. Grappig stukje was waar ze de houten vlonders aan het vervangen waren. Was hard nodig, want het stukje dat nog niet vervangen was, was inderdaad zo rot dat je er bijna doorheen zakte. Het stuk waar ze al begonnen waren, zag er uit als een spoorlijn en om in de sfeer van deze omgeving te blijven: als het Bels Lijntje. Er stonden ook hele, mooi gevormde bomen op de route, die fantasy-achtig aandeden.

Aan het einde kwamen we langs de dichtstenen van het Riels Laag, hier lag een cache. Wij vonden die stenen wel een mooie manier om kunst te integreren in de natuur, ik ben ze al vaker tegen gekomen, in Boxtel bijvoorbeeld. En ik meen mij te herinneren dat er aan de andere kant van de Regte Heide ook kubussen met gedichten staan, volgens mij zelfs van dezelfde dichteres. Iets verderop vonden we ook nog de nano op het uitzichtpunt. Je hebt hier inderdaad een aardig uitzicht. Het was nu tijd om de eindcache van de multi te berekenen, maar we hadden 1 foto gemist. Die bleek al op het beginpunt te moeten zijn, dus konden we het toch nog in de goede volgorde krijgen. Het coördinaat was in rijksdriehoeksmeting, dus het was ook te gokken, omdat het om het eerste cijfer ging. De cache was heel schattig, in de vorm van een eekhoorn.

Het was nog redelijk vroeg, dus besloten we om ook nog de korte multi in Riel te gaan doen, genaamd Rondje Riel. Onderweg ook nog even gestopt bij het grote TB-hotel Riel, ik heb die al gelogd tijdens mijn fietstocht België – Nederland (oktober 2013), maar mijn moeder had hem nog niet.

Tijdens Rondje Riel konden we de trad bij het Buurte in ’t gruun-bankje nog meepikken. Het was wel een leuk tochtje langs een riviertje en langs leuke huisjes, waar je anders niet zo gauw komt. Maar mijn voeten begonnen nu wel te protesteren. Op het eindpunt kwam het grote mankement van de tocht: je moest een mail sturen naar een adres gevormd uit de onderweg gevonden antwoorden. Ik kan zoiets niet met mijn fossiele telefoon, want die heeft alleen internet als er wifi is. Maar mijn moeder heeft een betere telefoon. We kregen echter de auto-reply niet, dus heel irritant, want dan ga je vreselijk twijfelen aan je antwoorden. We besloten aan de hand van hints en logjes dat de cache achter het nabijgelegen café moest liggen. Maar het terras zat vol mensen en ik had geen zin om door iedereen aangestaard te worden terwijl we daar gingen staan zoeken naar iets wat we niet zeker wisten. Mijn moeder wilde dat nog wel, dus ging ik alvast in de auto zitten. Mijn moeder ging brutaal in het café vragen of de cache daar moest liggen. Ze bevestigden van wel, maar ze kon hem niet vinden, het was nog best een groot stuk grond achter het café. We moesten dus nog eens terug. Wat dat betreft doe ik toch liever zo’n multi als Wandel en Geniet in een natuurgebied, als een dorpsmulti.

Wat ik hier op 7 juni 2018 nog aan toe te voegen heb:

Een week later zijn we terug gegaan naar Riel en vonden we de cache alsnog, dat was vroeg op een zondagochtend, toen er nog geen mensen op het terras zaten: zoekt een stuk lekkerder. Als ik moe ben en me niet lekker voel, dan kan ik zomaar ineens helemaal geen zin meer hebben in geocaching. En ik houd er ook niet van om bekeken te worden tijdens het zoeken. Mijn moeder heeft daar meestal minder moeite mee.

2 jaar Maartjes Moving Castle!

Ik zou het bijna vergeten, maar vandaag bestaat mijn blog alweer twee jaar! Ondanks een heleboel tegenslagen (o.a. tijdgebrek, weinig lezers, moeilijke niche) houd ik het toch maar mooi al twee jaar vol. Tijd voor kasteeltaart dus! (Eigenlijk houd ik helemaal niet van taart, dus dit is een grapje. Maar onderstaande taart is wel een zeer mooie creatie.)

 

Kasteeltaart van de leukstetaarten.nl

Of ik door ga met bloggen? Tja, stoppen is heel makkelijk, he? Doorgaan is juist een grotere uitdaging. Daarnaast is mijn Day Zero Project voorlopig nog niet voorbij en part of the deal is over DZP schrijven op je blog. Alleen daarom al zal mijn blog minstens tot eind september 2019 blijven bestaan. Ook ga ik een minor doen die over schrijven gaat (Schrijven in Opdracht), dus schrijfervaring via een blog kan daarvoor vast geen kwaad.

 

Op naar de derde verjaardag van Maartjes Moving Castle!

Afbeelding van Anet Illustrations

 

Tuesday TAG: IKEA

Je komt ze heel vaak tegen op blogs: TAGS. Vragenlijstje over een bepaald onderwerp die dan ingevuld worden. Stiekem vind ik ze best leuk en daarom ga ik voorlopig om de twee weken een TAG invullen en op mijn blog plaatsen. Mocht je nog een leuke TAG voor mij weten, dan hoor ik dat graag in de comments.

Waarschijnlijk ben ik toch geen rasechte blogger. De gemiddelde blogger is namelijk dol op het afstruinen van kringloopwinkels om op koopjesjacht te gaan. En ik geef daar helemaal niets om. Ik heb zelden voet in een kringloopwinkel gezet, want om heel eerlijk te zijn: ik vind het maar oude zooi. Prima als je daar gelukkig van wordt en ik ken ook wel mensen die hele leuke dingen gekocht hebben aldaar (of dingen heel leuk opgeknapt hebben), maar als het om de inrichting van mijn huis gaat, heb ik het liefste nieuwe spullen. En ja, als arme postbesteller-student kom je dan toch al gauw uit bij IKEA. En I love IKEA.

De IKEA-tag komt van de blog The Golden Brick Road van Che en Cho.

Welk IKEA filiaal is jou favoriet en waarom?

Wel, ik woon in Noord-Brabant en de dichtbijzijnde IKEA-filialen zijn die van Eindhoven (Son) en Breda. Bij Breda is de parkeergarage onder de winkel, wat extra gedoe in de liften oplevert. Verder heb ik daar een keer ernstige “ruzie” gehad met een volgeladen winkelwagentje op de lopende band. Daarom is de vestiging in Eindhoven mijn favoriet. Ik kan er ook blindelings naartoe rijden met de auto.

Laatst ben ik ook een keer in de vestiging Heerlen geweest, dit omdat ik een tafeltje wilde hebben, wat niet leverbaar was in de Brabantse vestigingen. De IKEA in Heerlen is bereikbaar met de trein (station Heerlen Woonboulevard) en dat vond ik wel handig. Tenminste als je draagbare spullen nodig hebt, voor groot meubilair is het natuurlijk niet geschikt.

Hoeveel keer per jaar ga jij naar de IKEA?

Twee a drie keer per jaar.

Ben je een IKEA familymember?

Ja, haha. Al jarenlang. Met een pasje voor mijn “family” die bestaat uit Me, Myself and I. Voor de gratis thee natuurlijk. En korting op de prentenboeken voor mijn imaginaire kinderen.

Als je bij de IKEA bent eet je daar dan ook en zo ja wat eet je dan?

Jah! Eten is part of the IKEA-deal. Het eten is er spotgoedkoop, maar wel lekker. Ik vind de Zweedse vegetarische balletjes helemaal geweldig. Ze hebben soms ook een vegetarische bietenburger, die ook heel lekker is. En soep! En ik ben een sucker voor mijn bakje zo vol mogelijk scheppen met salade. En omdat ik het IKEA-boek bezorg, mag ik al een paar jaar achter elkaar een gratis stuk taart komen eten als dank.

Hoeveel IKEA producten denk je dat je hebt?

Pfft best wel veel. Volgens mij komt zo’n beetje al mijn meubilair bij IKEA vandaan. En dan nog alle decoratie. Planten. Bestek. Ik vrees dat mijn halve inboedel van IKEA vandaan komt.

Wat zijn jou favorieten IKEA producten en waarom?

Op dit moment ben ik vooral helemaal verliefd op mijn nieuwe tafeltjes van Ypperlig. Ik was al jarenlang op zoek naar een leuke salontafel en deze voldoen helemaal aan mijn eisen. Het zijn eigenlijk drie losse tafeltjes, die je naast elkaar of los van elkaar kan neerzetten en die in hoogte verschillen. Ik vind ze echt heel erg leuk.

Mijn andere favoriet is Kallax, de beroemde vakjeskast. Gekocht toen hij nog Expedit heette. Het arme ding is al 4x mee verhuisd en uit elkaar gehaald en weer in elkaar gezet (mijn vader is daar expert in, mijn twee broertjes hebben er namelijk ook allebei eentje). Ik heb er ook nog twee met acht vakken en eentje met vijf vakken.

Wat vindt jij de meest bizarre IKEA product naam?

Het zijn gewoon Zweedse (plaats)namen. Vind ze niet zo heel raar, ik vind het eigenlijk wel grappig. Ik ken mensen die naar Zweden geëmigreerd zijn en vond het wel grappig om een meubelstuk tegen te komen wat de naam van het plaatsje waar ze nu wonen draagt.

Als IKEA er niet zou zijn waar zou je dan je interieur producten kopen?

Vreselijke gedachte, dat IKEA niet zou bestaan of failliet zou gaan (wat waarschijnlijk niet zo gauw gaat gebeuren, gelukkig). Tja, dan zou het een andere goedkopere keten worden.

Koop je wel eens wat in de Swedish foodmarket  en zo ja wat dan?

Ik bezoek ook altijd de foodmarket, om die vegetarische balletjes in te slaan en de aardappeltaartjes en de rösti. En elandenpasta, maar die heeft IKEA Eindhoven uit het assortiment gegooid – grr. (Ik krijg nu lekkere trek, moet echt snel weer eens naar IKEA)

Zou je bij de IKEA willen werken en zo ja op welke afdeling?

Ja hoor, als bijbaantje bij de kassa. Maar de afdeling communicatie lijkt me leuker en interesssanter als “echte” baan.

Afbeeldingen zijn afkomstig van de website van IKEA.