Weekly Highlights #4

Ik ga beginnen met een nieuwe rubriek. Die gaat Weekly Highlights heten en daarin ga ik wat vertellen over wat ik in de week daarvoor heb uitgespookt. Het schijnt dat mensen dat graag lezen op blogs, dus ik ben benieuwd of mijn leven zo ontzettend interessant is.

Het is een experiment en ik ga jullie niet verslag doen van elke seconde van mijn leven. Het kan zijn dat ik deze rubriek over een paar weken weer ophef of dat hij niet iedere week verschijnt.

We zullen zien.

Week 4 – januari 2017

  • Ik zat ontzettend veel in de trein deze week. Maar liefst 3 dagen reisde ik naar Amsterdam of nog verder
  • Vooral de terugreis van Haarlem naar Oisterwijk was een ware treinsafari, die bijna 4,5 uur duurde
  • Kwam het schoolrooster voor blok 3 en blok 4 EINDELIJK online!
  • Maakte ik mijn eerste tentamen van dit schooljaar, want tot nu toe had ik alleen portfolio’s. Mijn laatste tentamen was dan ook al dik een half jaar geleden
  • Moest ik stiekem lachen om de “nieuwe” VT-Wonen kantine van school.
  • Besloot mijn cavia Fabin de politiek in te gaan ;>)
  • Weekte ik mijn PostNL muts los van mijn hoofd en bracht voor het eerst dit jaar post rond zonder dit ding
  • Was het toch nog best koud, ik bedoel -5 graden op vrijdagochtend omstreeks 6.30 uur op het station….brr
  • Gooide de koehandel-aflevering van Wie is de Mol? al mijn theorieën over de Mol in de war. Ik zat op Diederik, maar nu weet ik het niet meer.
  • Ging ik onderuit (vanwege restjes ijs) op de enge, schuine oprit in mijn postwijk en dat vonden mijn knie en enkel niet zo leuk. Gelukkig kon ik nog wel lopen en dacht dus dat het wel mee viel.
  • Maakte ik een geocachingwandeling van 15 kilometer rondom Weesp. Halverwege bleek dat toch niet zo’n goed idee te zijn met die knie. Maar ja, er zijn geen bushaltes in de klei van het Aetsveld, dus dat was strompelen aan het einde.
  • Liep ik door een Monopoly-straat: de Barteljorisstraat in Haarlem.
  • Bezocht ik het oudste museum van Nederland: Teylers Museum in Haarlem

dsc07146

  • Deed ik een multi-, earth- en webcamcache, dus dat is een leuke score voor deze week.
  • De webcamcache met veel dank aan mijn oudste broertje: Ik in de gele cirkel.

img-20170129-wa0003_ink_li2

Alle foto’s bij deze blog zijn door mijzelf gemaakt. Behalve de webcamfoto, die maakte mijn broertje met de Haarlem Webcam op de Grote Markt.

Throwback Thursday: 26 januari 2010

Over Throwback Thursday

#throwbackthursday is een bekende hashtag in de wereld van de sociale media. De bedoeling is om een foto van vroeger te posten en eventueel herinneringen op te halen. Ik wil graag een paar vaste rubrieken op deze blog introduceren en ik heb het volgende idee met Throwback Thursday: ik schrijf al jarenlang Geocachingverslagen, een verslag van elke geocachingdag. De Heideroosjes vonden hun eerste cache in 2004, dus reken maar uit hoeveel herinneringen ik heb aan bijna 12 jaar geocaching. Ook maak ik vrij veel foto’s. Maar eigenlijk doe ik daar verder niets mee. “Cacheverslagen” is een enorm Word-bestand van 1480 pagina’s. Fotobestanden zijn overal en nergens te vinden in mijn laptop of op de externe harde schijf. Daarom lijkt het me leuk om elke donderdag een oud verslag plus bijbehorende foto’s te plaatsen, wat op die datum heeft plaats gevonden, maar dan een of meerdere jaren terug in de tijd. Wij hebben caches op elke datum van het jaar gevonden, dus ik zou met deze rubriek in principe nog jarenlang vooruit kunnen.

Vandaag gaan we terug naar 26 januari 2010:

Een dag waarop we met z’n drieën gingen geocachen op een doordeweekse dag. Tja, in die tijd hadden we alledrie onregelmatig werk.

Het verslag:

  1. WYSIWYG?
  • Maker: GeoGestel
  • Type: Multi
  • Heideroosjes: Maartje en Anke
  • Snuffel 007: Stephanie
  • Gevonden op: 26 januari 2010
  • Plaats: Vught

We waren zowaar alledrie vrij op een doordeweekse dag. Eigenlijk was het plan om te gaan cachen in de Reeshof, maar met 2 van de 4 caches op offline, ging daar een streep door. Dan maar naar Vught. WYSIWYG? Dat betekend What You See Is What You Get? Stond ook al sinds verschijning in de nearbiest-lijst. Gelukkig hoefden we de foto’s niet meer uit te printen, want Anke had die van Nopi  (het team van haar familie) bewaard. Scheelt een hoop printer-inkt. Het principe van deze cache was op zich wel leuk bedacht. Je moest gebouwen zoeken (waarvan Kasteel Maurick de bekendste was) en dan zoeken waar er een verschil was gemaakt met Photoshop. Stephanie bleek de beste foutenspeurder te zijn. Alleen bij foto D gingen we de mist in, maar dat deed blijkbaar iedereen en het scheelde maar 100 meter. De cache was wel snel gevonden.

Ondanks dat het vandaag helderder weer was dan het in maanden was geweest, was het wel ijskoud (-2). Dus moesten we in beweging blijven, zodat we alleen koude neuzen kregen. Jammer alleen dat de touchscreen van de GPS alleen met blote vingers goed werkt en ik over het algemeen de navigator ben. Eragon speelde vandaag ook voor TomTom, want die had er geen zin in vandaag. Nou is Vught niet zo’n wereldreis, maar toch.

Wat ik hier op 26 januari 2017 nog aan toe te voegen heb:

Pfft, het zou leuk zijn om nog eens met deze combinatie een cache te vinden. Maar die kans acht ik niet zo heel erg groot, wegens diverse redenen ;>)

Bij Kasteel Maurick ben ik nog wel vaker geweest na deze dag, blijft een mooi kasteeltje.

En ja, ik ben nog steeds altijd de navigator. Maar dat vind ik ook gewoon het leukste, die GPS komt mijn hand niet uit.

Owh en Eragon was de naam van mijn vorige GPS. Die naam komt van de Drakenrijder uit de boeken van Christopher Paolini en die koos ik, omdat het maar 2 letters scheelt met de typenaam (Garmin) Oregon. Mijn huidige GPS heet Smaug, naar de draak uit The Hobbit.

De foto van Kasteel Maurick maakte ik niet in 2010, maar in september 2016.

 

 

 

Weekly Highlights #3

Ik ga beginnen met een nieuwe rubriek. Die gaat Weekly Highlights heten en daarin ga ik wat vertellen over wat ik in de week daarvoor heb uitgespookt. Het schijnt dat mensen dat graag lezen op blogs, dus ik ben benieuwd of mijn leven zo ontzettend interessant is.

Het is een experiment en ik ga jullie niet verslag doen van elke seconde van mijn leven. Het kan zijn dat ik deze rubriek over een paar weken weer ophef of dat hij niet iedere week verschijnt.

We zullen zien.

Week 3 – januari 2017

maartje

  • De namenlijst van 2016 kwam online. Ik kan er van genieten om te lezen wat voor vreselijke namen sommige ouders voor hun kinderen hebben bedacht. Hoewel het wel zielig is voor die kinderen in kwestie.
  • Ben best verbaasd dat Anna de populairste meisjesnaam is van 2016. Ik ken geen enkel jong kind met deze naam, namelijk. Omdat mijn beide oma’s (allebei overleden) Anna heetten, zie ik het altijd als een heel ouderwetse naam.
  • Maartje is nog 41x gegeven in 2016. De naam sterft dus nog niet uit.
  • Natuurlijk is Maartje ook een enorm ouderwetse naam en ik ben er ook niet zo kapot van, vanwege het -tje. Je kunt het ook niet echt leuk afkorten.
  • Mijn ouders vonden het echter een mooie naam, dus heb ik het er maar mee te doen.

20170122_121808

  • Was het zo’n beetje de hele week minus-zero-degrees, maar ging het gelukkig niet meer sneeuwen
  • Mijn PostNL muts is ondertussen zo’n beetje aan mijn hoofd vastgegroeid
  • Had ik de hele tijd dit liedje in mijn hoofd:

It’s wintertime now – I’m feeling fine now

En ging ik dus erg twijfelen over de niet helemaal juiste songtekst op deze website.

Luister en oordeel zelf: Kayak – Wintertime

  • Nu we het toch over Kayak hebben, sinds lange tijd keek ik weer eens op hun website.
  • Blijkt er een nieuwe album aangekondigd te worden. Dat is een unexpected surprise. Ben stiekem toch wel benieuwd hoe dat uit gaat pakken met een grotendeels andere band. Ik was toch vooral fan van Kayak 2.0. en Kayak 3.0. moet zich eerst maar eens waarmaken.
  • Maakte ik twee foto’s op vrijwel dezelfde plek, op twee opvolgende dagen, die er toch totaal anders uitzien. Kijk hier en hier. Dit is trouwens in Heukelom, een buurtschap dat bij de gemeente Oisterwijk hoort. Het ligt precies tussen Oisterwijk en Berkel-Enschot in en gezien ik in die laatste plaats werk, fiets ik heel erg vaak door Heukelom.
  • FAQ: Waarom ik in Berkel-Enschot post bezorg en niet in Oisterwijk? Antwoord: Heel simpel: daar waren destijds meerdere vacatures en in Oisterwijk geen.

 

  • Bezocht ik de Hogeschool van Amsterdam weer eens een keer.
  • En ging ik geocachen in Amsterdam, vanwege het datum project. Ik vond twee frustratiecaches (caches die ik bij een eerder poging niet kon vinden), dus dat was best goed van mezelf. Eigenlijk vind ik geocachen in Amsterdam niet bijzonder leuk. (ik vind heel Amsterdam ook niet echt leuk, maar dat terzijde). Doe mij maar een bos.
  • Vind ik het raar als ze in de trein omroepen “Welkom aan boord!”. Vind dat meer iets voor een vliegtuig of een schip. Maar goed, de NS praat ook over hun “treinenvloot” en dan denk ik dus aan varende treinschepen.
  • Zijn er flink wat bomen uitgeroeid rondom “mijn” Galgeven. Alles moet lichter, mooier en beter worden – waardoor de slechte waterkwaliteit wordt verbeterd, maar nu ziet het eruit alsof de derde wereldoorlog is uitgebroken:  een waar slagveld. Mijn eerste reactie is dan ook “jammer”. Maar misschien is het over een paar jaar wel heel mooi geworden.
  • Het Galgeven was nu helemaal bevroren, maar het ijs is te dun om op te schaatsen
  • Dat kan wel op het kleinere Staalbergven (het kanoclubven), maar ik ben niet zo’n schaatsheld meer.
  • Omdat het ven dus dichtgevroren is, gingen we kanoën in het zwembad (grapje, dat doen we elke maand in de winter).

Hoe was jouw week?

Alle foto’s bij deze blog zijn door mijzelf gemaakt. Het Maartje-plaatje komt van internet.

Throwback Thursday: 19 januari 2014

Over Throwback Thursday

#throwbackthursday is een bekende hashtag in de wereld van de sociale media. De bedoeling is om een foto van vroeger te posten en eventueel herinneringen op te halen. Ik wil graag een paar vaste rubrieken op deze blog introduceren en ik heb het volgende idee met Throwback Thursday: ik schrijf al jarenlang Geocachingverslagen, een verslag van elke geocachingdag. De Heideroosjes vonden hun eerste cache in 2004, dus reken maar uit hoeveel herinneringen ik heb aan bijna 12 jaar geocaching. Ook maak ik vrij veel foto’s. Maar eigenlijk doe ik daar verder niets mee. “Cacheverslagen” is een enorm Word-bestand van 1480 pagina’s. Fotobestanden zijn overal en nergens te vinden in mijn laptop of op de externe harde schijf. Daarom lijkt het me leuk om elke donderdag een oud verslag plus bijbehorende foto’s te plaatsen, wat op die datum heeft plaats gevonden, maar dan een of meerdere jaren terug in de tijd. Wij hebben caches op elke datum van het jaar gevonden, dus ik zou met deze rubriek in principe nog jarenlang vooruit kunnen.

Vandaag gaan we terug naar 19 januari 2014

Dagen waarop ik zowel kan geocachen als kanoën – mijn twee grootste hobbies – zijn natuurlijk de beste. Dit was zo’n dag.

Het verslag:

  1. #03 SMT – Sprangse Mini-Trail
  2. #04 SMT – Sprangse Mini-Trail
  3. #06 SMT – Sprangse Mini-Trail
  4. #07 SMT – Sprangse Mini-Trail
  5. #08 SMT – Sprangse Mini-Trail
  6. #01 SMT – Sprangse Mini-Trail
  • Maker: BonBonYves
  • Type: Traditionals
  • Heideroosjes: Maartje
  • HaJaMaToJo: Hannie
  • Gevonden op: 19 januari 2014
  • Plaats: Sprang-Capelle
  1. Stripruilcache
  • Maker: Ellybel
  • Type: Traditional
  • Heideroosjes: Maartje
  • HaJaMaToJo: Hannie
  • Gevonden op: 19 januari 2014
  • Plaats: ’s-Gravenmoer
  1. 80 van de Langstraat post 10
  2. 80 van de Langstraat post 9
  3. 80 van de Langstraat post 12
  • Maker: CyberTazz & Team Kelvin
  • Type: 1x multi, 2x traditional
  • Heideroosjes: Maartje
  • HaJaMaToJo: Hannie
  • Gevonden op: 19 januari 2014
  • Plaats: rond Dongen

Voor het eerst sinds tijden gingen we weer eens cachen voor de zwembadtraining. Vroeger was dat de traditie, het afgelopen jaar hebben we het nooit gedaan. Maar als je op tijd uit je bed komt, kun je best veel doen op de vroege zondagmorgen. Ik wilde al heel lang de Sprangse Minitrail doen, niet omdat me dat zo’n geweldige serie leek, maar omdat hij in de nearbiest-lijst stond.

Ik dacht eigenlijk dat de serie in een bos zou liggen, maar het bleek gewoon rondom een paar weilanden te zijn. Niet echt een heel bijzondere omgeving en ik wed dat bijna iedereen het met de auto doet. Wij gingen braaf lopen. We stonden bij nummer 2 geparkeerd en die konden we gelijk niet vinden. Daarna lukte de rest wel, op nummer 5 na. Voor twee stuks moest je over de betonnen bruggetjes van kleine stuwtjes lopen, iets wat mijn moeder niet durft, maar ik wel. We zochten nog eens naar nummer 2, maar gaven op, hij lag op een stuk vol modder en mest, zoekt niet echt aantrekkelijk. De nummer 5 zou verdwenen zijn, maar werd later op de dag gevonden door verschillende teams met bijna geen enkele fout. Tja, toen voelde ik me toch een beetje dom met m’n 4000+ founds, maar ja, ook wij hebben vaak een not-found.

We reden door naar de Stripruilcache, dat is een voortuincache waarin je stripboeken kan ruilen. Ik ben niet zo van de strips, maar de cache was wel leuk, een grote schatkist in de voortuin, met stoelen en een tafeltje erbij. Leuk gedaan.

Vervolgens een drietal caches van de 80 van de Langstraat-serie gedaan. Eerst de korte multi. Ik was bang dat ik weer een ellenlange rekensom zou moeten maken, net als in De Moer, maar dat viel dit keer mee. Ook de afstand was maar 150 meter, dus nog voordat mijn moeder het beginpunt had bereikt, was ik alweer terug bij de auto.

Er volgde een snelle oppikker bij een boom. Er kwam een fietser langs en die stopte en die zei dat hij een cacher was en nu mooi wist waar de cache lag? Ja, dat is niet zo moeilijk als je hem in je GPS zou zetten…vreemde man.

We besloten de caches met mijn frustratie van nummer 12. Daar ben ik al 2x geweest, maar je hebt er een trapje voor nodig om bij het vogelhuisje te kunnen. Nu hadden we mijn keukentrapje bij. Ik bleek er nog niet bij te kunnen, dus moest mijn moeder het trapje op. Die is iets langer dan mij en kon er gelukkig wel bij (ik ben maar 1.70 meter). Dit was een van mijn cachedoelen voor 2014,  dus die is vast van de lijst af.

Met 10 founds konden met een tevreden gevoel naar huis. De zwembadtraining die middag was trouwens ook naar tevredenheid ;>)

Wat ik hier op 19 januari 2017 nog aan toe te voegen heb:

Zwembadtraining klinkt heel spannend, maar het is gewoon een uurtje kanoën in het plaatselijke overdekte zwembad, wat we dan afhuren met de kanovereniging. Meestal doe ik dan een poging tot freestyle-kanoën met Wave (mijn kleinste kano). Het is wel gezellig.

Geocaching doe ik dus bij voorkeur in een natuurgebied, zo’n geasfalteerd rondje om een weiland is niet echt mijn ding. Maar soms weet je niet echt waar je uit gaat komen en moet je het maar doen, met wat je ter plaatse aan treft.

Wandelroutes: Dwars door Gelderland (etappe 19, 20 + 21)

dwarsdoorgelderland

Eerder schreef ik al eens over mijn ervaringen – tot nu toe – met het Lange Afstand Wandelpad Dwars door Gelderland: deel 1, deel 2, deel 3 en deel 4. Vandaag volgt het verslag van etappe 19 tot en met etappe 21, die ik heb gelopen op 14 augustus 2016.

Ik besloot weer verder te gaan met mijn Dwars door Gelderland-project. Ik sloeg een paar etappes over, omdat etappe 18 offline was en ik die samen met 16 en 17 wilde doen. Dus startte ik vandaag met etappe 19, dat kon mooi vanaf station Dieren. Daar was ik redelijk op tijd, dus ik begon vol enthousiasme te lopen…moest ik al meteen met een pontje. Dat kostte 80 cent, maar ik had dus helemaal geen contant geld bij en je kon daar niet pinnen. De zoektocht naar een pinautomaat kostte me een heleboel tijd. Ik vroeg het in een winkel, maar die deden niet aan extra geld pinnen. Op het station in Dieren is helemaal niets te beleven. Dus moest ik doorlopen naar het centrum. Daar vond ik eindelijk een pinautomaat, maar helaas kreeg ik er een briefje van 20 uit en ik had gehoopt op twee briefje van 10. Terug naar de pont, ik was ondertussen bijna een uur verder. Gelukkig konden ze op het pontje wel wisselen van 20 euro – pfft.

Zo kon ik verder met de route, die mee slingerde met de IJssel. Het was hier gruwelijk druk, met wandelaars, fietsers en andere vervoersmiddelen. Ook op de rivier zelf was het druk met vaartuigen, ik had deze etappe ook bijna helemaal per kano af kunnen leggen. Ik miste mijn kano dan ook wel een beetje ;>) Het stikte ook van de campings langs de rivier.

Bij een oude locomotief (hoe die daar terecht kwam, werd mij niet helemaal duidelijk) vond ik een traditional cache. Etappe 19 verliep verder voorspoedig en na het vinden van de cache, kon ik meteen door met etappe 20. Die ging weg van de IJssel, nu liep ik meer op boerenweggetjes tussen de weilanden. De vragen van deze etappe waren een beetje onduidelijk gesteld, met veel rekenwerk. Onderweg liep ik een klein stukje om, om de traditional Fozzy te kunnen loggen. Fozzy bleek een lieveheersbeestje te zijn en zag er heel schattig uit. De cache was pas die week online gekomen. De cache van etappe 20 zou op verboden terrein liggen. Dat klopte inderdaad, maar ik ben brutaal de brandnetels ingestapt, over het touw heen, met mijn sokken opgetrokken, want ik droeg een korte broek. En ik vond de cache keurig op het 0-punt. Dus goed gerekend.

Vlug het verboden brandnetelterrein weer verlaten. En verder met etappe 21. Die liep door bosrijk gebied. De vragen waren nu duidelijker en ik stond al snel bij de cache. Ik begon ook nog aan etappe 22, maar die zou ik niet helemaal af gaan maken, want ik was nu in Doetinchem en daar was een station. In Doetinchem zelf werd ik nog afgeleid door een heleboel traditional-caches. Ik was hier nog nooit geweest, maar Anke en Guy wel, dus we hadden hier al founds. Al cachend vond ik mijn weg naar het station, waar de trein net voor mijn neus weg reed. Damned, kon ik op dit troosteloze station een half uur gaan zitten wachten. Uiteindelijk duurde de reis naar huis een eeuwigheid, want ook op Arnhem miste ik de trein.

dsc06177

Dit werd in 2016 de laatste Dwars door Gelderland wandeling. Hopelijk kan ik het project in 2017 afmaken.

Alle foto’s bij deze blog zijn door mijzelf gemaakt.

 

Wandelroutes: Dwars door Gelderland (etappe 14 en 15)

dwarsdoorgelderland

Eerder schreef ik al over mijn ervaringen – tot nu toe – met het Lange Afstand Wandelpad Dwars door Gelderland: deel 1, deel 2 en deel 3. Vandaag volgt het verslag van etappe 14 en etappe 15, die ik heb gelopen op 5 augustus 2016.

Drie weken na de vrijdag waarop ik de etappes over de Posbank eigenlijk had willen lopen, ging ik dan alsnog. Toen kon het niet vanwege heftig onweer, maar voor vandaag was een dag vol zon voorspeld. Dus ging ik met de trein naar Velp. Onderweg naar waypoint 2 van etappe 14 (waypoint 1 had ik drie weken geleden al gedaan) passeerde ik de traditional Velpie. Dat was de cache die ik drie weken geleden niet kon doen, vanwege een drukke jaarmarkt. Nu was het heel rustig en viste ik de cache zo onder de heg vandaan. Het was een soort van voortuincache, namelijk. Die “frustratie” was dus vast opgelost.

Het begin van etappe 14 voerde mij door decadent Velp, wat een villa’s staan hier zeg! Maar echt mooi werd het pas toen ik – via Landgoed Beekhuizen – de Posbank op mocht. Ik was al vaker hier geweest, maar het blijft toch een heel mooi stukje Nederland. Al die heide, de hoogteverschillen, de lucht erboven, de uitzichten. Ik bleef maar foto’s maken. Alleen had ik stiekem gehoopt, dat de heide al in bloei zou staan, maar daar voor was ik nog net iets te vroeg.

Op het uitzichtpunt bij de Posbank kon ik eindelijk de earthcache over de IJstijd oplossen (ja, ook de Posbank is al in de IJstijd ontstaan). Dit was ook een beetje een frustratiecache, omdat ik hier al eerder was geweest en toen niet van het bestaan van die earthcache wist.

Grappig hoe het rondom de horecapunten heel druk is, maar dat er verder weg geen mens te bekennen is.

De cache bleek uiteindelijk onder het restaurant te liggen in een vreemde constructie, het duurde even voor ik dat doorhad. Het zoekt ook niet zo lekker, op zo’n openbare locatie. 

Etappe 15 ging vervolgens over een stukje Veluwe wat mij niet bekend voorkwam. Met veel (onzalige?) bossen met statige bomenlanen. Ik kwam Haarbalkoeien tegen, maar die lagen half dood op het pad. Ik vrees dat deze niet helemaal gezond waren.

De vragen van deze etappe waren helaas weer niet zo duidelijk, maar ik – als paddofreak – kon wel afleiden uit de vragen, dat er eentje over een fietspaddestoel ging. Dus zo heb ik de juiste paddestoel gevonden en kon ik vanaf daar de andere getallen ook achterhalen. Daardoor heb ik deze cache kunnen vinden.

Ik begon ook nog aan etappe 16, maar ik had al zware moeite met de eerste vraag. Dit was wel een heel mooi stukje met een wandelpad langs een spreng (waterloop) op de Veluwe.  Maar ik kon echt de gevraagde objecten uit de vraag niet vinden. Ik had er ondertussen ook flink wat kilometers opzitten en het was warm, dus besloot ik naar de bushalte in Laag-Soeren te lopen.

Een heel mooie wandeling, maar met alle reistijd erbij wel een pittig dagje.

Alle foto’s bij deze blog zijn door mijzelf gemaakt.

 

 

Meatless Monday: Good Food Book

20161231_172929

Op Oudjaarsdag werd mijn kerstpakket bezorgd. Slechts een week te laat, wat ik stiekem hilarisch vond, omdat ik dit kerstpakket dus kreeg van het bedrijf waar ik werk. En laat ditzelfde bedrijf dus verantwoordelijk zijn voor de bezorging… Goed, het is verder geen geheim, ik werk bij PostNL.

We konden dit jaar kiezen uit allerlei cadeaubonnen en cadeautjes. Eigenlijk wilde ik voor een boekenbon gaan, net als het jaar ervoor. Maar om de een of andere vage reden was de boekenbon uit het assortiment verdwenen. Jammer, want deze maand komen er een paar fantasy-toppers uit van mijn lievelingsschrijvers, die ik best zou willen hebben. En nieuwe boeken zijn tegenwoordig niet normaal duur meer.

Goed, ik moest lang zoeken voor ik iets had gevonden wat ik dan wel leuk vond. Ik besloot voor een Good Food pakket te gaan. Dit stond bij de goeden doelen, want blijkbaar heb ik nu ook schoolmaaltijden voor kinderen in Malawi gesponsord. Nou, dat vind ik wel een goed doel, ik hoop dat ze lekker zullen eten.

20170103_211025

Wat zat er zoal in het pakket?

  • – grapefruitsap
  • – volkoren pasta
  • – biologische tomatensaus
  • – muesli
  • – pure chocolade (fairtrade)
  • – kikkererwtenchips
  • – kookboek
  • – kerstkaart

 

Goed, de grapefruitsap vond ik niet zo lekker, maar ik ben sowieso niet zo van de fruitsapjes. Pure chocolade vind ik ook niet lekker, dus die heb ik weggegeven. De muesli ging naar mijn moeder, want dat eet ik eigenlijk nooit. De pasta en de tomatensaus vallen wel in de smaak. De kikkererwtenchips vond ik best lekker, maar ze halen het helaas niet bij de veel ongezondere paprikachips die ik het liefste eet.

Producten proeven is leuk en mooi dat ze allemaal vegetarisch zijn. Het ging mij echter vooral om het kookboek. Aanvankelijk dacht ik dat het een vegetarisch kookboek was, maar dat bleek niet zo te zijn. Volgens mij is het geïnspireerd op de paleo-methode, ook al wordt dit niet echt zo benoemd. Er staan namelijk heel veel vlees- en visrecepten in. Van de foto van de varkenswangetjes ging ik bijna over mijn nek. Ik vind vlees namelijk ook echt ronduit smerig: zowel hoe het eruit ziet, als hoe het smaakt.

De recepten die wel vegetarisch zijn, zien er gelukkig wel lekker uit, dus ik ga er wel uit koken. Het boek schijnt al deel 3 in een serie te zijn, maar deel 1 en deel 2 heb ik toch echt gemist.

Conclusie: Het is best een leuk kerstpakket.

20170102_223609

De foto’s bij deze blog zijn met mijn fossiele smartphone gemaakt en verschenen eerder op mijn instagram.

Weekly Highlights #2

Ik ga beginnen met een nieuwe rubriek. Die gaat Weekly Highlights heten en daarin ga ik wat vertellen over wat ik in de week daarvoor heb uitgespookt. Het schijnt dat mensen dat graag lezen op blogs, dus ik ben benieuwd of mijn leven zo ontzettend interessant is.

Het is een experiment en ik ga jullie niet verslag doen van elke seconde van mijn leven. Het kan zijn dat ik deze rubriek over een paar weken weer ophef of dat hij niet iedere week verschijnt.

We zullen zien.

Week 2 – januari 2017

vegaburger

  • Besloot ik eens mee te doen met zo’n actie op Facebook waarbij je je profielfoto veranderd. Waarbij dat “even geen vlees” best “nooit meer vlees” mag zijn, want ondertussen ben ik al 17 jaar vegetariër.
  • Dit ter ere van #schnitzelgate, het gedoe dat losgebarsten is na de uitspraak van een bepaalde minister over de naamgeving van vleesvervangers. Mij kan het werkelijk geen (rode) biet (bal) schelen hoe die dingen heten.
  • Testte ik twee nieuwe vegetarische gerechten: bonenstoof en courgettelasagne. Vooral dat laatste was gruwelijk lekker.
  • Ook probeerde ik de boerenkoolburger, maar die vond ik tegenvallen.
  • Mijn profielfoto is trouwens al bijna vijf jaar oud, misschien moet ik eens een nieuwe uitzoeken. Deze is gemaakt op de White Cliffs van Møn in Denemarken, een van de mooiste plekken waar ik ooit geweest ben.

dsc07074

  • Mooie plekken hebben we in Oisterwijk ook: deze foto maakte ik tijdens een winterse wandeling rondom mijn lievelingsven het Galgeven. Dit ven ligt een beetje verborgen in de bossen, je moet een stuk wandelen voor je er bent, en daardoor is het er altijd heel rustig. Ook is er geen horeca in de buurt. Het hoort dus niet bij de beroemde 14 Vennen Wandeling (die is ook mooi hoor, maar daar is het altijd druk). Het Galgeven ligt ook op terrein van Brabants Landschap en niet op dat van Natuurmonumenten.

 

  • Heb ik last gehad van pijnklachten ten gevolge van “post bezorgen in Winter Wonderland“, je weet wel die ijselijk gladde dag op 7 januari. Door dat en het winterse weer, was ik deze week niet zo actief.
  • Ik bestudeer dus 6x per dag het weerbericht om te controleren of er niet weer zo’n misselijk weer aan komt.
  • Op het depot liggen de spikes al klaar…(ik hoop dus echt dat we die niet nodig gaan hebben).
  • Ik overweeg om overplaatsing naar Ibiza aan te vragen. Ofzo.
  • Uiteindelijk viel het deze week nog mee, alleen die ijsregenbui was een beetje koud.
  • Heb ik me weer eens rot-geërgerd aan een bemoeizuchtige voorbijganger tijdens mijn werk.
  • Van mij mag het lente worden. Nu. Meteen.

079296

  • Ben ik heel fanatiek bezig geweest met mijn onderzoek (voor school) naar de Koninklijke Lederfabriek Oisterwijk. Dit pand ligt ongeveer 500 meter van mijn woonadres af. Bovenstaande foto stamt al uit 1940, toen bestond mijn woonadres nog niet, want dat is pas begin jaren ’80 gebouwd.

dsc07063

  • Blijkt het Zwanenmeer ineens in Oisterwijk te liggen.

Hoe was jouw week?

Foto’s bij deze blog zijn door mijzelf gemaakt. De profielfoto is door Anke gemaakt, wel met mijn fototoestel. Natuurlijk die van de Leerfabriek niet, die heb ik uit de beeldbank van het Regionaal Archief Tilburg gehaald.

 

Wandelroutes: Dwars door Gelderland (etappe 10, 11, 12 + 13)

dwarsdoorgelderland

Eerder schreef ik ook al over mijn ervaringen – tot nu toe – met het Lange Afstand Wandelpad Dwars door Gelderland: deel 1 en deel 2. Vandaag volgt het verslag van etappe 10 tot en met etappe 13, die ik heb gelopen op 21 juli 2016.

Het was vandaag iets minder heet dan gisteren, maar toch nog wel rond de 25 graden. Dus weer genoeg drinken meegenomen. Etappe 10 begon bij station Wolfheze en liep door een park met eeuwenoude bomenlanen naar de heide, waar ik over een stuwwal liep en langs de eeuwenoude Wodanseiken. Het was hier heel rustig en ik vond het een mooi gebied. De cache lag op een beetje een raar plekje, maar het klopte wel precies met de berekening.

dsc05846

Etappe 11 opende met een probleem: de cachebeschrijving was blijkbaar in een tabel en die wordt door mijn GPS gelezen als een afbeelding en dat is een bestandsvorm die hij niet kan lezen. Een blanco cachebeschrijving dus. Ik moest met internet op mijn telefoon aan de gang en ik heb geen abonnement, dus ik moest even wifi “pikken” van het nabijgelegen hotel. Zo kon ik de noodzakelijke gegevens uit de cachebeschrijving over schrijven en kon ik etappe 11 vervolgen over een landgoed. Onderweg vond ik een traditional van de serie Spookverhalen, inclusief afgehakte hand. Spooky hoor ;>) De eindcache van deze etappe zat heel keurig in een vogelhuisje.

 

Etappe 12 begon op een landgoed (ik heb diverse landgoederen doorkruist, vandaag), maar ging al gauw de stadsparken van Arnhem in. Ik kende Arnhem eigenlijk niet zo goed (alleen het station en Burgers’ Zoo), het bleek een stad met grote hoogteverschillen te zijn en volgens mij heb ik alle heuvels van de stad nu wel beklommen. Onderweg vond ik nog een cache van een sprookjesserie – bij een kabouter – en later in een hooggelegen park, vond ik nog een traditional in een hek. Ook vond ik de eindcache zonder problemen.

Etappe 13 liep van Arnhem naar Velp. In Velp ben ik wel een aantal keren geweest, omdat ik er even op school heb gezeten, voor de mbo-opleiding Bos- en Natuurbeheer (niet afgemaakt, om diverse redenen). Daardoor herkende nu wel diverse straten van Velp. De cache lag in een parkje achter het stadhuis. Het was hier nu uitgestorven, maar het was toch een beetje raar om daar door de rodondendrons te moeten kruipen. Gelukkig kon ik de cache uiteindelijk wel vinden.

Ik pakte het eerste waypoint van etappe 14 ook vast mee, omdat dat wandeltechnisch handiger uit zou pakken voor morgen (deze wandeling ging uiteindelijk niet door, vanwege hevig onweer). Maar voor vandaag zat het erop: ik had 25 kilometer gelopen en moest nog dwars door Velp naar het station wandelen.

Alle foto’s bij deze blog zijn door mijzelf gemaakt.

Media, Informatie & Communicatie

Zoals bekend volg ik een hbo deeltijdstudie: Media, Informatie & Communicatie aan de Hogeschool van Amsterdam.

Deeltijd wil niet zeggen dat je er minder voor hoeft te doen dan voor voltijd. Het wil eigenlijk alleen zeggen dat alle colleges op een vaste dag in de week worden gepland. In mijn geval op de vrijdag, wat absoluut geen ideale dag is. Als ik had mogen kiezen was het maandag of woensdag geweest. Sommige klasgenoten zouden ook liever op twee avonden les hebben, maar dat zou voor mij reistechnisch niet te doen zijn. Als de opleiding dichterbij was geweest, zou ik waarschijnlijk ook een voorkeur voor de avonden hebben.

Omdat mijn Day Zero Project voor een gedeelte uit studie-gerelateerde doelen bestaat, zal ik wat meer over mijn opleiding vertellen.

dsc04761_li-kopie-2

 

 

I will study and I will win!

  •  

 

  • Afstuderen/mijn diploma behalen in het collegejaar 2018/2019
  • 60 studiepunten behalen in het tweede jaar, collegejaar 2016/2017
  • 10 studiepunten behalen met de algemene vakken (6/10)
  • 30 studiepunten behalen met de specialisatie Archivistiek (0/30)
  • 20 studiepunten behalen met het onderdeel werkervaring (0/20)
  • 60 studiepunten behalen in het derde jaar, collegejaar 2017/2018
  • 30 studiepunten behalen met een minor
  • 30 studiepunten behalen met mijn afstudeerscriptie
  • Vrijwilligerswerk volhouden/een stage vinden die ertoe doet
  • In het tweede jaar extra vakken van de andere studierichting (= Digitale Media) volgen voor werkervaring: Social Media, Webredactie, Search & Findability

MIC logo

Ik zit nu bijna halverwege het tweede jaar. Het eerste jaar van de driejarige bachelorfase. In het eerste jaar behaalde ik mijn propedeuse, maar daar heb ik al eerder over geschreven. Over hoe ik het propedeuse-jaar heb ervaren, schreef ik al hier, hier, hier en hier.

Voor aanvang van het tweede jaar kon je kiezen uit twee specialisaties, te weten Archivistiek of Digitale Media.

Ik ben niet heel erg kapot van Digitale Media in zijn algemeenheid, hoewel er zeker wel interessante vakken bij zitten.

Omdat ik eerst eigenlijk Geschiedenis wilde gaan studeren (maar dat is universiteit, dus dat leverde toelatingsproblemen op) en zelfs op de studiecheckdag van Cultureel Erfgoed ben geweest (die afschuwelijk was), koos ik voor Archivistiek. Ten eerste omdat die specialisatie dus het dichtste bij de eerder genoemde studies staat. Ten tweede omdat Archivistiek me meer aanspreekt dan het grootste gedeelte van Digitale Media.

Maar ja, onze klas bestaat slechts uit 13 personen en daarvan kozen er maar 2 voor de specialisatie Archivistiek. Andere student en ik samen zijn dus niet eens een klas te noemen, eerder een ienie-minie studiegroepje. Dit leverde de nodige problemen op met het volgen van de vakken. Het komt er nu op neer dat ik een relatief rustig eerste helft van het jaar heb gehad en dat het tweede half jaar waarschijnlijk een stuk drukker gaat worden. In het tweede half jaar zijn we niet meer met z’n tweeën, want dan komen er studenten van de opleiding Cultureel Erfgoed  (CU) bij, die deze specialisatie volgen als minor. Ja, die studenten van CU vind ik dus wel interessant! Ook komen er nog contractstudenten bij, die de vakken van Archivistiek volgen als een soort van cursus. Dus ik ben zeer benieuwd naar al deze nieuwe klasgenoten. Helaas is er nog altijd geen rooster voor de tweede helft van het schooljaar verschenen (ze hebben nog tot het einde van de maand), dat is best vervelend.

Of ik echt een baan zou willen in de Archivistiek, weet ik nog steeds niet. Dat moet de rest van de vakken nog uit gaan wijzen. Verder liggen de banen in deze sector niet echt voor het oprapen.

Ook vind ik schrijven heel erg leuk. Vroeger heb ik veel geschreven, de laatste jaren is dat op een zeer laag pitje komen te staan. Het zou goed zijn om dat weer op te pakken, want ik heb er altijd veel plezier aan beleefd. Dus de kans is groot dat ik een “schrijfminor” ga doen. Dat levert dan wel weer het probleem op, dat die voltijd zijn. Problem, problem. Als ik geluk heb, kan ik zo’n schrijfminor volgen bij een andere hogeschool, die dichterbij mijn woonplaats is. Dat zou een hoop van de problemen oplossen. Maar zover is het nog niet. Eerst moet ik het tweede jaar af zien te ronden.

iwillstudyandiwillwin

Het tweede jaar levert 60 studiepunten op. Dit is onderverdeeld in drie onderdelen:

  1. De algemene vakken. Dit zijn drie vakken en die leveren samen 10 studiepunten op. Twee hiervan heb ik al gehaald, dus er zijn al 6 studiepunten binnen. Het derde van deze vakken hoop ik dit blok te halen, dat zorgt dan voor de overige 4 studiepunten.
  2. De specialisatie Archivistiek. Dit zijn vijf vakken en die leveren samen 30 studiepunten. Hiervan moet het grootste gedeelte behaald worden in de tweede helft van het schooljaar. Twee vakken kan ik nu al halen.
  3. Werkervaring. Dit levert 20 studiepunten op. Vorig jaar noemde ik dit onderdeel het “gewraakte werkervaring”. Wat een problemen heb ik me daarmee op de hals gehaald. Dit jaar ziet het er allemaal veel rooskleuriger uit, omdat ik nu diverse dingen doe om wel aan de werkervaringsuren te komen. Waaronder deze blog en de dingen die ik voor de Vegetariërsbond doe. De studiepunten worden echter pas aan het einde van het schooljaar toegekend.

studienerd

Verder is mijn plan om enkele vakken van de specialisatie Digitale Media te volgen. Dit zou dan ook meetellen voor Werkervaring. De coördinator MIC en mijn slb’er vonden dit een prima idee, mits het in te passen is in mijn rooster. En dat rooster is dus nog altijd niet online, dus ik zit nu nog vast met mijn studienerd-planning. Als ik die drie vakken ga volgen, dan is het wel mijn intentie om ze ook echt te halen. En dat is ook nog een dingetje: ik wil die vakken dan ook vermeld op mijn ooit-te-behalen-diploma. En dat schijnt dus niet te kunnen, wat ik raar vind, want hoe moeilijk is het om drie regeltjes extra op een diploma te printen? Of om een extra vak in SIS (het puntensysteem) te vermelden? Volgens mij zijn het gewoon  extracurriculaire vakken en die worden wel degelijk genoemd in SIS. Dus daar moet ik het nog eens over hebben op school.

Kortom, ik ben nog wel even bezig met studeren.

De afbeeldingen zijn van internet geplukt en het leek me wel leuk om deze blog te laten verschijnen op de eerste schooldag van 2017 op het tijdstip waarop ik soms op moet staan om op tijd op school te zijn. Gelukkig hoef ik vandaag pas later te verschijnen :>)

Throwback Thursday: 12 januari 2013

Over Throwback Thursday

#throwbackthursday is een bekende hashtag in de wereld van de sociale media. De bedoeling is om een foto van vroeger te posten en eventueel herinneringen op te halen. Ik wil graag een paar vaste rubrieken op deze blog introduceren en ik heb het volgende idee met Throwback Thursday: ik schrijf al jarenlang Geocachingverslagen, een verslag van elke geocachingdag. De Heideroosjes vonden hun eerste cache in 2004, dus reken maar uit hoeveel herinneringen ik heb aan bijna 12 jaar geocaching. Ook maak ik vrij veel foto’s. Maar eigenlijk doe ik daar verder niets mee. “Cacheverslagen” is een enorm Word-bestand van 1480 pagina’s. Fotobestanden zijn overal en nergens te vinden in mijn laptop of op de externe harde schijf. Daarom lijkt het me leuk om elke donderdag een oud verslag plus bijbehorende foto’s te plaatsen, wat op die datum heeft plaats gevonden, maar dan een of meerdere jaren terug in de tijd. Wij hebben caches op elke datum van het jaar gevonden, dus ik zou met deze rubriek in principe nog jarenlang vooruit kunnen.

Vandaag gaan we terug naar 12 januari 2013:

Een cache op loopafstand van huis, dat komt niet zo vaak voor.

Het verslag:

  1. Buurtschap Heukelom
  • Maker: Sherlock
  • Type: Multi
  • Heideroosjes: Maartje
  • Gevonden op: 12 januari 2013
  • Plaats: Heukelom

Een nieuwe cache op loopafstand van mijn huis in het welbekende Heukelom, het buurtschap waar ik bijna elke dag doorheen fiets onderweg naar mijn werk. We baalden allebei dat we niet hadden gezien dat hij online was gekomen, want die dag waren we allebei vrij. Dan hadden we misschien wel de FTF kunnen halen. Nu was het eremetaal al weg en maakte het niet meer uit. Eigenlijk wilde ik de cache bewaren tot Ovide bij mij kwam logeren, maar het was zaterdags zo’n mooi zonnig weer dat ik toch wilde gaan cachen.

De cache heb ik dus te voet vanaf mijn huis gedaan. Het rondje zelf stelde niet veel voor. Het begon bij het kunstwerk van Heukelom en daarna een rondje om het weiland, waarbij het waypoint op de hangjongerenplek tegenover de vogelverschrikkers niet zo handig gekozen is. Daarna nog langs het kapelletje en dan een zandpad in waar de cache lag. De buren van het zandpad vonden al dat er ineens wel erg veel mensen over het afgelegen zandpad liepen. Tja, geocachers. De cache was wel grappig verstopt, in een vogelhuisje, maar ik ben een eeuw bezig geweest om de logrol uit de flesvormige koker te krijgen. Maar op zich wel leuk, zo’n loopcache vlakbij huis.

Wat ik hier op 12 januari 2017 nog aan toe te voegen heb:

Ik fiets nog steeds door Heukelom naar mijn werk, ook al heb ik nu ander werk, dan in 2013. Heukelom is een buurtschap, wat bij de gemeente Oisterwijk hoort en ik kom er dus behoorlijk vaak, want ik woon in de wijk die aan Heukelom grenst.

FTF staat voor First to Find, en die titel gaat naar de eerste geocacher die een nieuwe cache vind. Dat heet dan eremetaal, samen met STF (second) en TTF (third).

Ovide is het hondje van een vriendin en die heeft toen een lang weekend bij mij gelogeerd, maar dat was pas een week na deze cache.

De vogelverschrikkers stonden ruim een jaar lang in een weiland in Heukelom en ze waren gemaakt ter ere van Oisterwijk 800, dat was een feest in 2012 toen Oisterwijk een jaar lang vierde dat het 800 jaar geleden – in 1212 – stadsrechten had gekregen.

De cache zelf heeft slechts een paar maanden bestaan, want hij bleek niet bestand tegen de hangjeugd.

 

Wandelroutes: Dwars door Gelderland (etappe 8 + 9)

dwarsdoorgelderland

Gisteren schreef ik al een stuk over mijn ervaringen – tot nu toe – met het Lange Afstand Wandelpad Dwars door Gelderland. Vandaag volgt het verslag van etappe 8 en etappe 9, die ik heb gelopen op 20 juli 2016.

Vandaag zou het een enorm hete dag worden, met een temperatuur van meer dan 30 graden. Na het ontbijt liep ik vanaf de camping naar de start van etappe 8. Toevallig liep die weg precies langs een andere letterbox Langs de tennisbaan – die niet bij DDG hoorde. Dit was ook al geen echte letterbox, het leek meer op een offset-multi (multi met maar 1 waypoint). De cache zou lastig te vinden zijn, maar ik had geluk, want ik had hem snel te pakken.

Nu kon ik beginnen met etappe 8, van een nieuwe maker. En eindelijk eentje met een duidelijke vraagstelling, waar geen twijfel over mogelijk was. De etappe liep eerst door het bos, daar was het nog goed te doen met de hitte. Daarna volgde een oversteek dwars door een stuifzandgebied: Planken Wambuis. Dat was weer even flink doorbikkelen door het mulle zand. De rest van de etappe liep langs het fietspad over de Edese Heide. Dit natuurgebied ligt aan de rand van de Edese stuwwal, die is al ontstaan in een IJstijd, zo’n 200.000 jaar geleden. Er liggen nog veel stenen die door het ijs zijn aangevoerd. Ik vond het een beetje jammer dat de route het asfalt volgde, het had van mij wel meer door het bos gemogen. Maar goed, nu kwam ik wel langs alle fietspaddestoelen – zo kon ik ook nog aan waymarking doen. En langs de kunstwerken met de marmeren stenen die hier overal liggen. Ze zijn vorm gegeven door kunstenaar Adri Verhoeven. Dit soort kunst vind ik wel mooi. Verder kwam ik ook nog langs een uitkijkpunt, maar dit was niet zo heel hoog, dus het uitzicht was niet heel spectaculair.

Ik had heel veel water meegenomen en liep heel rustig. Het was echt veel te warm voor een heftige inspanning. Ik vond de cache van etappe 8 en kon door voor etappe 9. Die liep weer meer door het bos en over zand/fietspaden. Ook hier geen problemen met de vragen, was dan ook van dezelfde maker als etappe 8. Ik kwam ook nog ontzettende schattige, jonge koeien tegen, die midden op het pad stonden. Geen haarbalkoeien dit keer, maar evengoed heel erg lief.  Volgens mij waren dit blaarkop-koeien. Ook deze cache werd gevonden en nu was ik vlakbij station Wolfheze, het eindpunt voor deze dag. Vandaag had ik slechts 18 kilometer gewandeld, maar vanwege de hitte voelde het als veel verder.

Foto’s bij deze blog zijn gemaakt door mijzelf.