Meatless Monday: De Hobbit

Bij hobbits denk ik altijd het eerste aan dit viertal:

sam-merry-pippin-frodo

De hobbits Sam, Frodo, Pippin en Merry uit de Lord of the Rings films (in deze scène komt Aragorn natuurlijk veel stoerder in beeld, maar daar gaat het nu niet over). Ja, hobbit Bilbo heeft zijn eigen trilogie, maar eigenlijk had die beter “De dwergen” kunnen heten, gezien het hoge aantal van deze soort dat daar in mee speelt.

Maar terug naar het oorspronkelijke onderwerp:

logo%20hobbit-psd

Er is ook een bedrijf dat de Hobbit heet. Vorige week was ik op de VeggieFair als vrijwilliger voor de Vegetariërsbond. Hier schreef ik vorige week al een blog over. Onze stand stond naast die van de Hobbit, een bedrijfje uit België dat biologische, veganistische producten maakt. Denk hierbij aan burgers van tofu, hennep, tempeh, seitan en lupine. Maar ze hebben ook salades, paté en zoete dingen.

Aan het einde van de dag mochten wij producten mee naar huis nemen om te proeven. Ik had de Lupine Pepp burger, dit is een wat pittigere burger met rode peper. Maar ik houd wel van een beetje pittig, dus vond deze burger erg lekker. Verder had ik de champignonsalade. Mijn huisgenoten vonden het er niet zo lekker uitzien (zal voor de reclame maar niet vertellen hoe ze het noemden), maar zelf vond ik het erg lekker.

Ik had voor de VeggieFair nog nooit van dit merk gehoord, maar ik ben er wel enthousiast over. Volgens de vertegenwoordiger (die ook nog eens in een elektrische auto rijdt om het milieu te sparen) zou het in Nederland verkrijgbaar moeten zijn bij de Ekoplaza. Ik ben sindsdien nog niet bij de Ekoplaza geweest, maar via de website kun je in ieder geval wel producten van de Hobbit bestellen.

Ik ben zeker van plan om nog meer producten van de Hobbit te gaan proeven.

Op hun website vertellen ze, net als andere producenten van vegetarisch voedsel, hoe goed dat voor ons milieu is. Ik moest wel lachen om enkele teksten bij het kopje “visie”. Het is leuk dat die met humor gebracht wordt.

Afbeeldingen komen van de website van de Hobbit. En die van Lord of the Rings van internet.

 

 

 

Throwback Thursday: 27 oktober 2015

Over Throwback Thursday

#throwbackthursday is een bekende hashtag in de wereld van de sociale media. De bedoeling is om een foto van vroeger te posten en eventueel herinneringen op te halen. Ik wil graag een paar vaste rubrieken op deze blog introduceren en ik heb het volgende idee met Throwback Thursday: ik schrijf al jarenlang Geocachingverslagen, een verslag van elke geocachingdag. De Heideroosjes vonden hun eerste cache in 2004, dus reken maar uit hoeveel herinneringen ik heb aan bijna 12 jaar geocaching. Ook maak ik vrij veel foto’s. Maar eigenlijk doe ik daar verder niets mee. “Cacheverslagen” is een enorm Word-bestand van 1480 pagina’s. Fotobestanden zijn overal en nergens te vinden in mijn laptop of op de externe harde schijf. Daarom lijkt het me leuk om elke donderdag een oud verslag plus bijbehorende foto’s te plaatsen, wat op die datum heeft plaats gevonden, maar dan een of meerdere jaren terug in de tijd. Wij hebben caches op elke datum van het jaar gevonden, dus ik zou met deze rubriek in principe nog jarenlang vooruit kunnen.

Vandaag gaan we terug naar 27 oktober 2015

Op de statistieken-pagina van ons geocachingprofiel, verscheen een aantal jaren geleden een blokje met data. Hierop kon je zien hoeveel caches je had gevonden op een bepaalde datum in het jaar. Ik ontwikkelde een lichte obsessie voor dit blokje en wilde eerst op elke datum van het jaar, minimaal 1 cache. Dat lukte in december 2012, met de nodige hulp van mede-Heideroosjes Anke en Guy, die het op een bepaald moment ook leuk begonnen te vinden. Vervolgens ben ik (soms we) tot mei 2016 bezig geweest om alle data op minstens 2 caches te krijgen. Je kan al wel raden wat het project voor 2017 gaat worden: Alle data op minstens 3 (liefst 4) caches krijgen. Het is gewoon leuk om een uitdaging te hebben.

27 oktober is een probleemdatum, die in beide projecten is terug gekomen en dus pas 2 founds heeft. Als het goed is, hebben Anke en Guy er vandaag wel wat aan gedaan, want zij hebben vakantie.

2016-10-28

Dit is het bewuste blokje van het geocachingprofiel van de Heideroosjes

Het verslag:

  1. Poppels02

Maker: Joost van Poppel

Type: Traditional

Heideroosjes: Maartje

Gevonden op: 27 oktober 2015

Plaats: Oisterwijk

Dit was dus nog een 1-cache-datum. Speciaal voor deze datum had ik al een paar weken de nieuwe Oisterwijkse cache laten liggen (en Anke en Guy verzocht om die nog niet te gaan loggen), die al een maand online was. Nu ben ik er voor ik post ging rondbrengen langs gefietst. Hij ligt bij streekpark Klein Oisterwijk, dus dat is heen en terug nog best een aardig fietstochtje voor de vroege ochtend, haha. Gelukkig was het wel goed weer en had ik de cache heel snel te pakken. Je kunt hier best mooi wandelen, maar helaas had ik daar dus geen tijd voor, want ik moest gaan werken. De datum is nu voor dit jaar gesaved, maar ja plannen voor de 2-cache-data-uitdaging zitten alweer in mijn hoofd, dus dit voelde minder goed, omdat ik nu al weet dat deze datum dus volgend jaar weer terug komt. Er zijn gewoon data die bij het eerste data-project zaten en nu weer bij dit project en die ook weer terug gaan komen in het derde project. Daar is dit er dus eentje van.

Wat ik hier op 27 oktober 2016 nog aan toe te voegen heb:

Ik heb vernomen dat Anke en Guy vandaag 2 caches hebben toegevoegd aan de founds van de datum 27 oktober. Dat betekend dat deze datum voor het 2-cache-data-project in 2017 alvast gesaved is.

Deze blog is pas op vrijdag verschenen, omdat ik het verkeerd had ingepland. De afbeelding komt natuurlijk van ons geocachingprofiel. De link zal het waarschijnlijk niet doen, tenzij je zelf lid bent van geocaching.

 

 

 

Meatless Monday: Veggie Fair 2016

Ergens in de zomer besloot ik om een dag vrijwilliger te zijn bij de Veggie Fair, die pas in oktober plaats zou vinden. Ik had er al wel eens van gehoord, maar het is altijd in een uithoek van het land en om daar nou alleen heen te gaan, daar had ik niet zo’n zin in. Als vrijwilliger heb je reden om daar heen te gaan en heb je ook meteen wat te doen.

vf1

De Veggie Fair is een evenement voor mensen die geen (of weinig) vlees eten of die daar belangstelling voor hebben. Het duurt twee dagen, zaterdag en zondag. Ik ben alleen de zondag geweest, omdat ik op zaterdag moet werken. Het is een markt met standhouders. Hoewel er ook wel andere dingen waren (bijvoorbeeld kleding en kookboeken) is er vooral heel veel te eten. Alles vega of vegan natuurlijk. Het is dus vooral een foodmarkt. Verder waren er lezingen en (kook)demonstraties.

De Veggie Fair vond plaats op Landgoed de Olmenhorst in Lisserbroek. Voor mij is het echt een uithoek van het land. Lastig te bereiken met het OV vanuit Oisterwijk. De treinen gaan pas later rijden op zondag. De bussen rijden maar 1x per uur. In Utrecht aangekomen, bleek het halve treinvervoer plat te liggen. Maar goed, uiteindelijk ben ik aangekomen.

De Olmenhorst is een landgoed met een grote (18 hectare) boomgaard met appels en peren. Deze maand is het ook plukseizoen, dus het was behoorlijk druk met mensen die appels en/of peren kwamen plukken. Er zijn ook winkels en ateliers van De Olmenhorst zelf. Maar er kwamen ook behoorlijk wat mensen op de Veggie Fair af. Zelfs mensen uit Duitsland en België. Dat had ik eigenlijk niet verwacht, op zo’n locatie in de middle-of-nowhere ;>)

Ik was er als vrijwilliger voor de Vegetariërsbond. Ja, dezelfde als die van de Langste Vegetarische Tafel. Ondertussen doe ik enkele dingen voor de Vegetariërsbond op het gebied van online media.

vfvrijwilliger

Dus wat hebben ik (en de andere vrijwilligers) zoal gedaan:

  • flyers uitgedeeld bij de ingang van het terrein om mensen naar de Veggie Fair te krijgen
  • hapjes uitgedeeld/promotie bij de stand van de Vegetariërsbond
  • publiek naar de lezingen lokken
  • foto’s gemaakt (nou ja, ik ben niet zo goed met andermans telefoon, waar alle knopjes anders zitten dan bij de mijne, but I have give it a try)
  • opbouw (nou ja, daar was ik te laat voor) en afbraak van de stands na sluiting (gelukkig waren het een stuk minder tafels dan bij de Langste Vegetarische Tafel)

Verder was er ook nog tijd om zelf rond te lopen en dingen te proeven. Aan eten geen gebrek, ik heb de hele dag van alles geproefd en ging ook nog met een tas vol eten naar huis.

De afbraak van het terrein ging best wel vlot. Vele handen maken licht werk.

Er waren mensen met auto’s die mij en enkele anderen wel af wilden zetten bij een station. Dat werd uiteindelijk zelfs station Utrecht, dus dat scheelde voor mij een heleboel reistijd. Echt super dat mensen die je net een dag kent dat willen doen.

Het was dus gezellig en lekker. Goede sfeer. Alleen jammer dat het terrein zo enorm afgelegen is. En dat het best wel koud was. Het is natuurlijk al herfst, dus we boften nog dat het droog was en er zelfs een zonnetje scheen. Maar er was ook wind en kou dus.

Misschien volgend jaar in Noord-Brabant? (grapje, ik weet dat mijn provincie totaal niet centraal ligt en dat Oisterwijk voor de rest van het land ook een uithoek is).

Plaatjes van internet afgehaald. En de foto is van mezelf (niet m’n beste foto ooit).

 

 

 

Throwback Thursday: 20 oktober 2007

Over Throwback Thursday

#throwbackthursday is een bekende hashtag in de wereld van de sociale media. De bedoeling is om een foto van vroeger te posten en eventueel herinneringen op te halen. Ik wil graag een paar vaste rubrieken op deze blog introduceren en ik heb het volgende idee met Throwback Thursday: ik schrijf al jarenlang Geocachingverslagen, een verslag van elke geocachingdag. De Heideroosjes vonden hun eerste cache in 2004, dus reken maar uit hoeveel herinneringen ik heb aan bijna 12 jaar geocaching. Ook maak ik vrij veel foto’s. Maar eigenlijk doe ik daar verder niets mee. “Cacheverslagen” is een enorm Word-bestand van 1480 pagina’s. Fotobestanden zijn overal en nergens te vinden in mijn laptop of op de externe harde schijf. Daarom lijkt het me leuk om elke donderdag een oud verslag plus bijbehorende foto’s te plaatsen, wat op die datum heeft plaats gevonden, maar dan een of meerdere jaren terug in de tijd. Wij hebben caches op elke datum van het jaar gevonden, dus ik zou met deze rubriek in principe nog jarenlang vooruit kunnen.

Vandaag gaan we terug naar 20 oktober 2007

Het was een supermooie dag voor oktober en ik fietste naar Hilvarenbeek om daar een serie caches te gaan loggen en een mysterie die ik opgelost had.

Het verslag:

344. Bikse bilde, kapelle en unne meule: St. Joseph

345. Bikse bilde, kapelle en unne meule: Maria 1

Maker: 1ltmoos

Type: Traditionals

Gevonden op: 20 oktober 2007

Heideroosjes: Maartje

Plaats: Hilvarenbeek

346. Rex

Maker: Rexenrakker

Type: Mysterie

Gevonden op: 20 oktober 2007

Heideroosjes: Maartje

Plaats: Hilvarenbeek

347. Bikse bilde, kapelle en unne meule: Halve Man

348. Bikse bilde, kapelle en unne meule: Ypelaertje

349. Bikse bilde, kapelle en unne meule: Vendelier

350. Bikse bilde, kapelle en unne meule: Maria 2

351. Bikse bilde, kapelle en unne meule: Meule

Maker: 1ltmoos

Type: Traditionals

Gevonden op: 20 oktober 2007

Heideroosjes: Maartje

Plaats: Hilvarenbeek

Het irriteerde mij ook al weken lang dat wij de Bikse bilde, kapelle en unne meule-serie nog niet hadden gevonden, terwijl die wel in de “nearbiest-lijst” stonden. Dus had ik gepland om daar de eerstvolgende vrije dag korte metten mee te maken. Op de avond ervoor lukte het mij ook nog om in speedtempo de nieuwe mysterie-cache Rex op te lossen. Dit kwam omdat ik met het principe (Vigenère-vierkanten) urenlang aan het prutsen was geweest voor Onbreekbaar. Die laatste is mij nog steeds niet gelukt, maar Rex is een stuk korter en lukte wel. Dus die kon ook mooi mee.

Gelukkig werkte het weer mee, dus zat ik al vroeg op mijn fiets richting Hilvarenbeek. Als eerste kwam ik bij het kapelletje van St. Joseph. Die was snel gevonden. Daarna volgde een ander kapelletje, de eerste kapel van Maria. Die van Joseph lag mooi verborgen, die van de eerste Maria aan een openbare weg. Stom om daar dan te staan gaan zoeken. Ik hield de hele tijd in de gaten of ik al in de buurt kwam van Rex en dat bleek nu het geval te zijn. Mijn fiets veranderde even in een mountainbike om de zandpaden te doorkruisen en Rex uit zijn schuilplaats te vissen. Daarna volgde de Halve Man, een heel lelijk kunstwerk van een doormidden gezaagde man. Het Ypelaertje was een veel schattiger beeldje. Vendelier vond ik tegenvallen. Die lag gewoon midden in een woonwijk bij een straatnaambord tussen de hondendrollen. Tja. De tweede kapel van Maria werd de laatste van de serie. Daar kon ik op het bankje mooi het startpunt van de bonus-cache Meule berekenen. Dat viel tegen, omdat ik twee antwoorden op vragen miste, die van Halve Man en die van Vendelier. Echt nergens te vinden. Naar het schijnt zijn de vragen nu aangepast, want Nopi (het team van Ankes familie) had er geen problemen mee. Ik besloot maar naar een molen te gaan zoeken, die konden er nooit veel zijn in Hilvarenbeek. Na wat rondjes fietsen was het raak en kwam ik aan bij de molen. Hier kreeg ik gelukkig nieuwe cijfers voor drie tussencoördinaten en konden mijn eerste antwoorden weg. Ik fietste langs een huisnummer, een hangslot en een vaag cijfer op een fietspad (waarbij ik me afvroeg hoe je dit punt met een auto kon bereiken) en kon de eindcache gaan uitrekenen. Die lag op een stomme plek, midden in een woonwijk, waarschijnlijk voor het huis van de eigenaar. Je kon er niet zomaar in, want je moest een cijfercode gebruiken. Die had ik net bij elkaar gesprokkeld op de tussencoördinaten. Zo kon ik de cache openen en loggen.

Hierna kon ik tevreden naar Oisterwijk terugfietsen, want de 350 was bereikt en zelfs al eentje extra gevonden :>)

Wat ik hier op 20 oktober 2016 nog aan toe te voegen heb:

Tja, Hilvarenbeek. Ik wist in 2007 nog niet dat ik er zou gaan wonen. In het schoolgebouw naast dat beeldje van het Ypelaertje. Het was min of meer een soort van anti-kraak, tot het gebouw gesloopt zou worden. Ik heb er ongeveer 2 jaar gewoond, van mei 2010 tot en met maart 2012. Ik werkte toen ook in Hilvarenbeek, in het Safaripark. In maart 2012 ging ik terug naar Oisterwijk, waar ik nu nog steeds woon. Het schoolgebouw waar ik in Hilvarenbeek woonde, is uiteindelijk gesloopt (superjammer, het was heel goedkoop huren en ik had gewoon een keuken, badkamer/toilet van mezelf + een aparte slaapkamer). Ik ben nog een keer gaan kijken en toen was het een tijdelijke parkeerplaats. Best raar, stond er een auto geparkeerd op de plaats waar eerst mijn bed stond. Waarschijnlijk staat er ondertussen een nieuw gebouw, maar ik ben al een hele tijd niet meer in Hilvarenbeek geweest.

De mysterie Onbreekbaar is uiteindelijk nog wel door ons gelogd, maar ik geloof dat we de oplossing van iemand anders losgepeuterd hadden.

Meatless Monday: Bekende vegetariërs

Natuurlijk: vegetarisch gaan eten omdat huppeldepup, die zogenaamd heel beroemd is, dat ook doet, is niet echt een goede reden.

Maar toen het volgende lijstje van “sexy vegetariërs” op msn voorbij kwam, werd ik toch nieuwsgierig.

Hoewel ik bij sommige beroemdheden het sexy-gehalte met een vergrootglas moet zoeken, waardeer ik het zeer dat ze vegetarisch eten. Van enkele mensen wist ik het wel, sommigen waren toch een verrassing.

Van de volgende zogenaamde (semi) beroemdheden is bekend dat ze vegetariër zijn:

  • Claudia de Breij
  • Guido Weijers
  • Dolf Jansen
  • Isa Hoes
  • Henny Huisman
  • Angela Groothuizen
  • Wouter Bos
  • Lauren Verster
  • Inge Schrama
  • Jort Kelder
  • Georgina Verbaan
  • Marly van der Velden
  • Leona Lewis
  • Ancilla Tilia
  • Daryl Hannah
  • Ashley Judd
  • Amy Smart
  • Anna Paquin
  • Diane Keaton
  • Peter Dinklage
  • Christina Applegate
  • Richard Gere
  • Bruce Springsteen
  • Shania Twain
  • Russell Brand
  • Kristin Wiig
  • Anthony Hopkins
  • Kate Winslet
  • Adele
  • Sarah Silverman
  • Carrie Underwood
  • Kal Penn
  • Julianna Margulies

Eet smakelijk vegetarisch, beroemdheden!

Throwback Thursday: 13 oktober 2013

Over Throwback Thursday

#throwbackthursday is een bekende hashtag in de wereld van de sociale media. De bedoeling is om een foto van vroeger te posten en eventueel herinneringen op te halen. Ik wil graag een paar vaste rubrieken op deze blog introduceren en ik heb het volgende idee met Throwback Thursday: ik schrijf al jarenlang Geocachingverslagen, een verslag van elke geocachingdag. De Heideroosjes vonden hun eerste cache in 2004, dus reken maar uit hoeveel herinneringen ik heb aan bijna 12 jaar geocaching. Ook maak ik vrij veel foto’s. Maar eigenlijk doe ik daar verder niets mee. “Cacheverslagen” is een enorm Word-bestand van 1480 pagina’s. Fotobestanden zijn overal en nergens te vinden in mijn laptop of op de externe harde schijf. Daarom lijkt het me leuk om elke donderdag een oud verslag plus bijbehorende foto’s te plaatsen, wat op die datum heeft plaats gevonden, maar dan een of meerdere jaren terug in de tijd. Wij hebben caches op elke datum van het jaar gevonden, dus ik zou met deze rubriek in principe nog jarenlang vooruit kunnen.

Vandaag gaan we terug naar 13 oktober 2013

Anke en ik vierden een weekje vakantie op Ameland, het laatste Waddeneiland waar we nog niet geweest waren. Natuurlijk moesten bij voorkeur alle caches van het eiland gevonden worden. En we wilden ook nog alle fietspaddestoelen waymarken. Ondanks dat Ameland niet eens zo heel groot is, hebben we ons er een hele week prima vermaakt.

 

amelandblauw
Mooi blauw is niet lelijk

 

Het verslag:

  1. Gummisteifelweitwurf

Maker: Ritskemoei

Type: Multi

Heideroosjes: Anke en Maartje

Gevonden op: 13 oktober 2013

Plaats: Ameland

 

  1. Rondje Buurderduinen

Maker: Johphi

Type: Multi

Heideroosjes: Anke en Maartje

Gevonden op: 13 oktober 2013

Plaats: Ameland

 

  1. Links lopen!

Maker: Ritskemoei

Type: Traditional

Heideroosjes: Anke en Maartje

Gevonden op: 13 oktober 2013

Plaats: Ameland

 

  1. Hollandscheveld was here

Maker: Drannel_frogt

Type: Traditional

Heideroosjes: Anke en Maartje

Gevonden op: 13 oktober 2013

Plaats: Ameland

 

  1. Childhood memories 3

Maker: Bellice

Type: Traditional

Heideroosjes: Anke en Maartje

Gevonden op: 13 oktober 2013

Plaats: Ameland

 

  1. Grondwatermeter Middelpolle

Maker: Awema

Type: Earthcache

Heideroosjes: Anke en Maartje

Gevonden op: 13 oktober 2013

Plaats: Ameland

 

De volgende morgen zag het weer er redelijk goed uit, ook al waaide het wel flink. We besloten om de multi in het nabijgelegen dorpje Buren te gaan lopen en dan zouden we daarna wel weer verder zien. Het was maar 2 kilometer fietsen naar Buren, maar dat viel nog tegen, dwars door de duinen en met tegenwind. We kwamen dus al bezweet aan op het startpunt. Daar was wel meteen een paddo. Het rondje door de Buurderduinen was prima, stukje duinen, stukje bos en stukje strand, later die week zou blijken dat bijna alle caches op Ameland zo zijn opgezet ;>) Onderweg konden we nog een ander multi oplossen, met de grappige klinkende, Duitse naam Gummisteifelweitwurf. Dat schijnt een Duits balspelletje te zijn, dat veel gespeeld word tijdens schoolkampen. Het stikte deze week van de Duitse schoolkampen op het eiland. Het duurde even voor we het eerste waypoint hadden gevonden, want dat bleek een half vervaagd stickertje te zijn aan de binnenkant van de metalen vuilnisbak. Ik moest er helemaal voor op de grond gaan liggen om dat te kunnen lezen. Bij waypoint 2 wisten we nu wel wat we moesten zoeken, dus ik dook meteen weer plat op de grond. De eindcache was maar een micro, dat had best een grotere doos mogen zijn. Maar we vonden hem wel, dus dat ging lekker. Hierna weer verder met Rondje Buurderduinen, die onder een dreigende stormlucht werd afgerond. We waaiden bijna weg op ground-zero, dat bij een uitkijkplek bleek te zijn. Er waaide een zeer koude wind.

Vanwege het dreigende weer wilden we naar het natuurcentrum gaan, maar onderweg kwamen we nog langs de oppikker Buren. Hier waren al twee Duitse gezinnen aan het zoeken en wij begonnen mee te zoeken. Na een kwartier zoeken, met tien man sterk hadden we de cache nog niet gevonden, dus gaven we het maar op.

Het weer was ondertussen wel opgeklaard, dus besloten we om toch nog maar de caches in het natuurgebied te gaan doen. Achteraf hadden we ze op de fiets kunnen doen, maar toen waren we al aan het wandelen. Links lopen! werd snel gevonden, in een boomstronk langs het fietspad. Hierna volgde een cache in het hek bij de voetbalclub. Die zou moeilijk vindbaar zijn, maar wij hebben wel wat cache-ervaring en hadden hem snel te pakken. Grappig dat hij door een voetbalclub (die daar op kamp was) uit Hollandscheveld was verstopt, want daar zijn wij ook geweest, tijdens ons weekendje Drenthe in juli 2011. Leuk om die naam hier dan weer tegen te komen. De derde cache in het natuurgebied was er weer eentje van de Childhood Memories-serie. Deze lag in het water, vast gebonden aan de loopbrug die door de vijver liep. Hij zou bij de 250ste plank liggen, dus wij braaf tellen, maar het bleek vanaf de andere kant te moeten, dus zaten we nog fout. Gelukkig vond Anke de cache toch nog snel. Het waterproof logboek zou alleen beschrijfbaar zijn met een watervaste pen, maar mijn gewone pen bleek prima watervast te zijn, want hij deed het uitstekend.

We liepen door de “rivier” (de GPS geeft bepaalde paden in het blauw aan op zijn kaart en dan lijkt het net water. Wij noemden deze paden dus “rivieren”) terug naar onze fietsen en gingen alsnog naar het natuurcentrum. Dat bleek erg tegen te vallen, maar gelukkig hoefden we niet te betalen. Er zou een aquarium zijn, dus ik stelde me daar een groot aquarium bij voor, maar het waren maar twee kleine bakjes. Wel nog naar een film over het ontstaan van Ameland gekeken (met mammoets erin!) en in de uitkijktoren geweest, waar we al twee dagen tegenaan aan het kijken waren. En natuurlijk in de walvis geweest, er lag buiten een replica van een walvis, met van binnen het skelet en de ingewanden er nog in. Wel grappig, we zijn dat beest heel vaak gepasseerd gedurende de week.

Ondertussen was het zonnetje weer gaan schijnen, dus besloten we om nog aan een multi te beginnen, Kweekbos. Die was weer van Waddeneiland en net als bij het Nesserbos strandden we weer bij een bepaald waypoint. Ik stuurde de man nog een sms’je, want zijn telefoonnummer stond onder de cachebeschrijving, maar nooit een reactie terug gekregen. Jammer. We kwamen onderweg nog wel de watermeter tegen, waarmee we een earthcache konden oplossen, dus even wat foto’s gemaakt. Ook nog een keer naar Geocache gezocht, maar die konden we weer niet vinden en daarna lukte het ons ook niet om Childhood Memories 1 te vinden. Het begon ondertussen te regenen en wij voelden ons zweterig en modderig. We konden de weg naar onze fietsen niet vinden en de GPS was het spoor ook bijster, dus ging het dwars door een verlaten huisjespark terug naar de fietsen. In ons appartement aangekomen lekker onder de warme douche/bad en daarna konden we er weer tegenaan met de spelletjes-competitie.

amelanddesolated

Wat ik hier op 13 oktober 2016 nog aan toe te voegen heb:

Het weer op Ameland was heel wisselend: we hebben een dag in onze T-shirts rondgelopen, maar ook veel storm, regen en wind gehad. In dit logje worden veel frustratiecaches genoemd, die we allemaal in de loop van de week nog gevonden hebben, waaronder Geocache, één van de oudste caches van het land, waar we tot 3x toe voor terug zijn geweest. Ook de multi-caches van maker Waddeneiland waren best wel pittig. Uiteindelijk vonden we bijna alle caches van het eiland, op een stuk of drie na.

De blauw-foto is door mijzelf gemaakt. De foto van mij is door Anke gemaakt, met mijn camera.

 

 

Meatless Monday: GoodBite

logo_goodbite

GoodBite is een merk van vleesvervangers, dat ik eigenlijk nog niet zo lang ken. Waarschijnlijk komt dat, omdat het verkocht wordt bij de Jumbo en die zit er helaas geen in mijn woonplaats. Ze hebben het ook bij Deen, maar dat is een supermarkt die in mijn woonomgeving helemaal niet zit, dus daar kom ik al helemaal nooit. In de plaats waar ik werk zit wel een Jumbo en daar ga ik soms wel eens boodschappen doen. Maar op de productposter die ik hier nu voor me heb liggen, staan maar liefst 25 GoodBite-producten aangeprezen en ik denk dat er hoogstens 10 verkrijgbaar zijn bij de genoemde Jumbo.

Vooralsnog ben ik te spreken over de bonenburger en de notenburger. Stevige burgers, vallen niet uit elkaar als je ze bakt en ja, ze hebben inderdaad een goodbite.

Maar ik zou de linzenburger, de zadenburger en de notenballetjes ook wel eens willen proeven. Je raadt al dat ze die dus niet hebben bij “mijn” Jumbo.

Wat GoodBite over zichzelf schrijft op hun website:

GoodBite is een Nederlands merk vleesvervangers. De producten zijn onder andere samengesteld uit eiwitten die afkomstig zijn van soja, tarwe en erwten. Sinds 2002 zijn de GoodBite Vleesvervangers verkrijgbaar in Nederlandse en Belgische supermarkten. Het bedrijf achter het merk GoodBite is het Noord-Brabantse familiebedrijf Schouten Europe B.V.

Het is dus zelfs een bedrijf uit mijn eigen provincie Noord-Brabant! Dat maakt het nog leuker. Toch maar eens naar een grotere Jumbo gaan, op zoek naar meer producten van GoodBite.

De afbeeldingen bij deze blog komen van de website van GoodBite.

 

 

 

Geocaching met een hond

Dixie logeert bij ons. Het is een klein bastaardhondje, er zit in ieder geval iets van een terrier in, maar ook nog wel andere rassen. Het leek mij leuk om met Dixie te gaan geocachen. We hebben ongeveer 16 kilometer gewandeld, we vonden 14 caches en toen waren we allebei kapot. Dixie, omdat ze maar een klein hondje is en ik niet weet hoe ver ze normaal loopt. En ik omdat ik nog niet helemaal genezen ben van verkoudheidvirus Z (slechts een half pakje zakdoekjes vandaag…er zit vooruitgang in…). Hoewel in dit gebied niet helemaal te zeggen is of er niet ook wat hooikoorts doorheen zat.

Ik moet echt complimenten geven aan de eigenaars van Dixie, ze is zeer goed opgevoed. Ze loopt goed mee, luistert goed en loopt gewoon door als we andere mensen of honden passeren. Haar los laten lopen, durf ik niet aan, omdat het niet mijn eigen hond is en ik niet op mijn geweten wil hebben dat ik haar kwijt raak, maar ik denk eigenlijk dat ze dan ook keurig met mij mee was gelopen.

We gingen naar de Strabrechtse Heide en de Somerensche Heide (bij het Keelven). Het werd al snel duidelijk dat Dixie niet geïnteresseerd is in geocaching. Hallo, je gaat toch niet in het rond zoeken en dan vervolgens stil staan om te loggen? Je moet gewoon doorlopen! Dat ik ter ere van haar een hondenpootje bij mijn logjes tekende, in plaats van het gebruikelijke tekentje (ik noem dat een gestileerd heideroosjes, maar kreeg daar het commentaar op dat het dan wel een heel, heel erg gestileerd heideroosje zou zijn…) boeide haar ook niet. “Dixie, wil je op de foto met je eerste gevonden cache?” Het antwoord was duidelijk, er waren overal boeiendere dingen te zien dan caches. Dixie houdt niet van mijn ‘rare mensenhobby’.

We waren vandaag echt in een soort van Haarbal Walhalla. Zoals bekend, noem ik Schotse Hooglanders liefkozend Haarbalkoeien. En hier waren veel haarbalkoeien. Heel veel haarbalkoeien. We kwamen tot 3x toe haarbalkoeien tegen. Al meteen aan het begin, bij de earthcache (het was International Earthcache Day vandaag) waren er echt heel erg veel en later bij het Keelven ook nog een paar. Dixie was helemaal niet bang van de koeien, ze liep er zo op af. Maar de koeien, die heel tam waren, wilden dan op Dixie aflopen en het leek me niet zo’n goed plan als het kleine hondje aan die grote horens zou worden geregen.

Tja, en bij earthcaches moet je meestal een foto maken met jezelf, je GPS en het betreffende natuurverschijnsel op de achtergrond. Zo ook hier, bij de pingo-ruïne van het Rond Venneke. Probeer zo’n selfie maar eens te maken met een hond die weg wil lopen of je in wenst te snoeren met haar veel te lange looplijn. En ik, de amateur-fotograaf, wil de hele tijd foto’s maken. Van de haarbalkoeien bijvoorbeeld. Dat werkt dus ook niet zo goed met een hondenriem in je hand en een snuivende koe die die hond als een soort van mislukt kalfje ziet.

Er was een moment dat de cache aan de overkant van de (droge) sloot lag en dat ik daar doorheen moest. Ik bond Dixie vast aan een tak en zei dat ze moest wachten. Dat deed ze heel netjes. Ook toen er andere honden voorbij liepen die aan haar wilden snuffelen, bleef ze heel goed zitten. Dus luisteren…top! Daarmee verdiende ze een hondenkoekje (ja, ik had geheel tegen mijn vegetarische principes hondenkoekjes met dierlijke toevoegingen in mijn rugzak zitten).

Het was voor mij al een hele tijd geleden, dat ik met een hond had gegeocachet. Maar het gaat dus prima. Alleen heb je op sommige momenten eigenlijk drie armen/handen nodig. Ik bedien de touchscreen van mijn GPS het liefste met rechts, want dat is heel nauwkeurig en met links “prik” ik vaak verkeerd (en dan krijg ik een strandbal in mijn beeld of wordt hij een piepend fitness-apparaat). Maar als ik met rechts de GPS wil bedienen, moet de hondenriem op links. Maar omdat ik rechts ben, kan ik met rechts ook de hond beter in bedwang houden, dan met links.

Onze eigen hond – Indy, overleden begin 2012 – was een golden retriever en zijn riem was een slipketting. Dat kun je zielig vinden, maar corrigerend werkte dat wel heel erg goed, in vergelijking met de slappe, dunne looplijn van Dixie. Nu zou ik een slipketting voor zo’n klein hondje wel een beetje zielig vinden. Maar zo’n lange looplijn is niet overal even praktisch. Gelukkig kun je de lijn ook vast zetten op een kortere stand.

Conclusie van dit verhaal: ik wil een eigen hond ;>)

dsc06492

 

 

 

 

Throwback Thursday: 6 oktober 2010

Over Throwback Thursday

#throwbackthursday is een bekende hashtag in de wereld van de sociale media. De bedoeling is om een foto van vroeger te posten en eventueel herinneringen op te halen. Ik wil graag een paar vaste rubrieken op deze blog introduceren en ik heb het volgende idee met Throwback Thursday: ik schrijf al jarenlang Geocachingverslagen, een verslag van elke geocachingdag. De Heideroosjes vonden hun eerste cache in 2004, dus reken maar uit hoeveel herinneringen ik heb aan bijna 12 jaar geocaching. Ook maak ik vrij veel foto’s. Maar eigenlijk doe ik daar verder niets mee. “Cacheverslagen” is een enorm Word-bestand van 1480 pagina’s. Fotobestanden zijn overal en nergens te vinden in mijn laptop of op de externe harde schijf. Daarom lijkt het me leuk om elke donderdag een oud verslag plus bijbehorende foto’s te plaatsen, wat op die datum heeft plaats gevonden, maar dan een of meerdere jaren terug in de tijd. Wij hebben caches op elke datum van het jaar gevonden, dus ik zou met deze rubriek in principe nog jarenlang vooruit kunnen.

Vandaag gaan we terug naar 6 oktober 2010

6 oktober is de verjaardag van mijn mede-Heideroosje Anke. Wij zijn in hetzelfde jaar geboren en schelen dus maar een half jaar in leeftijd. We hebben een paar keer geprobeerd om zoveel caches te vinden op onze verjaardag, als de leeftijd die we die dag werden. Of dat ooit gelukt is? Je leest het in het verslag van de dag waarop Anke 24 jaar oud werd.

Het verslag:

  1. Erfgoed 4
  • Maker: PedroLewis
  • Type: Traditional
  • Heideroosjes: Maartje en Anke
  • Gevonden op: 6 oktober 2010
  • Plaats: Herentals e.o., België
  1. TT 2: Den Trollenboom
  2. TT 1
  • Maker: sirmacnamera
  • Type: Traditional
  • Heideroosjes: Maartje en Anke
  • Gevonden op: 6 oktober 2010
  • Plaats: Herentals e.o., België 
  1. Erfgoed 6
  • Maker: PedroLewis
  • Type: Traditional
  • Heideroosjes: Maartje en Anke
  • Gevonden op: 6 oktober 2010
  • Plaats: Herentals e.o., België 
  1. TT 3: Onder Stroom
  • Maker: sirmacnamera
  • Type: Traditional
  • Heideroosjes: Maartje en Anke
  • Gevonden op: 6 oktober 2010
  • Plaats: Herentals e.o., België
  1. De verlaten silo
  • Maker: Alpha24 & hetcacherke
  • Type: Traditional
  • Heideroosjes: Maartje en Anke
  • Gevonden op: 6 oktober 2010
  • Plaats: Herentals e.o., België
  1. 800 jaar Hertals: Snepkenshof: Vervallen toren
  2. 800 jaar Hertals: Watertoren
  3. 800 jaar Hertals: Begijnhof
  4. 800 jaar Hertals: De Hellekens
  5. 800 jaar Hertals: Molenvest-Zandpoort
  6. 800 jaar Hertals: Jachthaven
  • Maker: exkram
  • Type: Traditional
  • Heideroosjes: Maartje en Anke
  • Gevonden op: 6 oktober 2010
  • Plaats: Herentals e.o., België 
  1. Landelijk Larum
  • Maker: soeni83
  • Type: Traditional
  • Heideroosjes: Maartje en Anke
  • Gevonden op: 6 oktober 2010
  • Plaats: Herentals e.o., België
  1. Deze doe ik cadeau aan…II
  2. Korte Heide
  3. Het verborgen meertje
  • Maker: Alpha24
  • Type: Traditional
  • Heideroosjes: Maartje en Anke
  • Gevonden op: 6 oktober 2010
  • Plaats: Herentals e.o., België

Vandaag werd Anke 24 jaar oud en we wilden dat vieren met het vinden van 24 caches. Dit idee hadden we gejat van een andere geocachingteam, die dit ook hadden geprobeerd en dat beschreven in hun logjes. Helaas hadden we een slechte cache-dag en vonden we “slechts” 16 caches. We gingen wel naar het buitenland, naar België. We hadden er onze gebruikelijke vier-caches-per-uur-theorie op los gelaten en het eerste uur verliep heel erg voorspoedig, toen liepen we voor op schema. Dat kwam vooral door de TT-serie, die heel erg makkelijk was en waarvan er twee aan hetzelfde pad bleken te liggen, we stonden bijna op eentje geparkeerd, terwijl we eigenlijk op weg waren naar de andere.

Maar daarna hadden we heel veel not-founds, vooral op de Erfgoed-serie, die zaten allemaal heel geniepig verstopt en we konden ze gewoonweg niet vinden. De Belgen hebben er ook een handje van om een micro in een bos te verstoppen en daar geen hint bij te geven. Dat is dan echt zoeken naar een naald in een hooiberg, zeker als er een afwijking is – wat nogal snel is, in een bos.

Het ergste was nog de tweede not-found op IR-Project Herentals. Daar waren we al een keer eerder geweest, in april van dit jaar. De cache bleef ook nu onvindbaar voor ons.

Toen we aan de 800 jaar Hertals-serie begonnen, ging het iets beter. De eerste lag bij een heel cool vervallen torentje midden in een villawijk. Geen idee wat dat bouwwerk daar deed, maar het was wel een gaaf gebouw. Helaas hier ook weer geen hint en wel 100 mogelijke verstopplaatsen. Anke en ik hadden het al bijna opgegeven, toen de kinderen van de naburige villa thuis kwamen. Zij wilden ons wel komen helpen. Het waren keurig opgevoede Belgische kindjes, dus ze vroegen netjes of we wel hulp wilden. Dat wilden wij graag. De cache bleek boven het raamkozijn verstopt te zitten, daarvoor moest je er wel even inklimmen. Normaal gesproken ben ik van dit soort vreemde acties, maar Anke was vandaag erg op dreef, na een wandeling over de spoorlijn bij het IR-project, sprong ze nu in het raamgat.

Ook voor de volgende cache, bij de watertoren, moesten we een stukje over het spoor lopen, over een wankel wandelbruggetje, vlak erlangs. Wij betwijfelden of dit nou mocht, maar daarachter lag een klein bosgebied met wandelpaden en er liepen nog meer mensen, dus gewoon gedaan. De cache was er ook.

De volgende was de Begijnhof, daar mochten we met de auto niet komen, dus die in een nabijgelegen straat gezet. Daar waren parkeermeters, dus ik wilde braaf gaan betalen, toen ik tot de ontdekking kwam dat de eerste 10 minuten gratis parkeren was. Dus renden wij als een gek naar de cache, die we gelukkig relatief vrij snel vonden. Terug naar Reno en we hadden het binnen de tijd gehaald. Hierdoor niets gezien van de Begijnhof, maar wij zijn toch niet zo heilig.

Voor de Hellekens moesten we een stukje door een rommelig half bos/half akkergebied lopen. We grapten over de naam, dat zo’n lieftallig stukje land “de 1000 hellen” heette.

Nog een cache in een drukke straat, waar we maar net konden parkeren en de cache gelukkig snel te pakken hadden en nog een vage bij een jachthaven waar geen haven of boot te bekennen was, in een pauperstraat. Helaas konden we de laatste 800 jaar Hertals, die op de brug, na een hele poos zoeken niet vinden. Dat was wel jammer, maar goed, het was een beetje een pechdag.

We deden nog wat losse caches, die allemaal niet heel veel voorstelden, snelle oppikkers. Wel grappig was dat de ene “Deze doe ik cadeau aan…” heette. Het was de bedoeling dat je de cache logde voor een ander team en dat die hem dan ook op internet mochten loggen. Maar je mocht hem ook cadeau doen aan jezelf en omdat Anke jarig was, wilde ik de cache vinden en hem cadeau doen aan haar. Maar Anke sprong uit de auto en had de cache al in handen voordat ik de autodeur dicht had gedaan. Dus was het een beetje een vreemd cadeautje ;>)

De laatste twee caches van de dag lagen aan weerszijden van Bobbejaanland, dat gesloten was. Korte Heide had een giga-afwijking, maar toch gevonden. Bij ’t Verborgen Meertje waren we ook al in april geweest, maar toen niet kunnen vinden. Nu had ik mijn nieuwe prikstok bij en daarmee had ik de cache heel snel te pakken. We zweerden allebei dat we op die plek de vorige keer ook hadden gezocht, maar dat is iets heel vreemds dat wel eens voorkomt bij geocachen ;>). Het was in ieder geval een troost dat deze van de lijst af kon, maar we hebben er ook weer een heleboel frustraties bij gekregen helaas.

Na deze found gingen we terug naar Nederland, omdat we op tijd terug moesten zijn om Ankes verjaardagsgasten te verwelkomen.

Wat ik hier op 6 oktober 2016 nog aan toe te voegen heb:

Vandaag is Anke dus weer jarig en wie een beetje kan rekenen, weet welke leeftijd ze vandaag bereikt heeft. En zo oud ben ik dus ook ;>)

En we vonden dus “maar” 16 caches, wat bij lange na geen 24 is. Het was wel gezellig en dat is het belangrijkste.

Dit keer kunnen we niet gaan geocachen op Ankes verjaardag. Ik heb tegenwoordig werk dat een stuk minder flexibel is dan toen en ik moet dan ook gewoon post bezorgen.

’s Avonds ga ik natuurlijk wel naar Ankes feestje.

ballonnen
Happy Birthday, Anke!

 

 

 

 

Of all places: Oisterwijk

Ik woon dus in Oisterwijk, een dorp in Noord-Brabant. Al mijn hele leven, op 2 jaar in Hilvarenbeek na. Je spreekt het overigens uit als OOSTerwijk, iets wat mensen die niet uit deze regio komen, vaak niet weten. Dat is vaak hilarisch in de trein, dan roepen ze om: “Het volgende station is OISTerwijk.” En dat dan de hele coupé vol Oisterwijkers verzucht: “OOSTerwijk.”

Een paar jaar geleden, zocht ik al eens uit waarom het nou eigenlijk zo geschreven wordt, na het vinden van een cache bij een oude grenspaal in het bos:

Midden in het bos stond een oude grenspaal. Waarop Oisterwijk nog als Oosterwyk werd geschreven. Die twee “oo’s” vind ik eigenlijk logischer. Maar het is nou eenmaal Oisterwijk, Oirschot, Helvoirt, Cromvoirt en Goirle. Geen idee waarom. Aanvulling: Omdat het vraagstuk van de “oi” me al een tijdje bezig houdt heb ik het ingevoerd op google en ik kreeg zowaar een antwoord en wel dit op de site van Onze Taal: “Volgens het Woordenboek der Nederlandsche Taal (WNT) is de spelling oirbaar een overblijfsel uit de Middeleeuwen, toen in sommige gebieden de oo ook wel als oi werd geschreven, vooral als er een r volgde. Deze oi treffen we nu nog aan in enkele Zuid-Nederlandse plaatsnamen, zoals Helvoirt, Oirschot, Oisterwijk en Goirle.” Wat bij mij dan weer accuut de vraag oproept waarom Oisterwijk in dit lijstje voorkomt, na de “oi” in de plaatsnaam volgt immers niet de letter “r”, maar de “s”. En die paal op de Stille Wille zou ook Middeleeuws zijn en daar word de plaatsnaam wel met twee “oo’s” geschreven. Iemand hier een verklaring voor?

Na nog wat surfen over de site van Onze Taal vind ik ook nog dit stukje, wat het meer verklaarbaar maakt: “De i in de combinatie oi is het restant van een vroegere spelling; hij diende in het Middelnederlands om aan te duiden dat de voorafgaande klinker (in dit geval de o) verlengd moest worden.”

————–

Er bestaat ook nog een dorpje dat echt Oosterwijk ligt, dat ligt ten westen van Leerdam en is hier dus niet eens zo heel ver vandaan.

Oisterwijk heet zo, omdat het ten oosten van Tilburg ligt. De gemeente bestaat uit Oisterwijk, Moergestel en het buurtschap Heukelom. De meeste inwoners zijn er buitengewoon trots op, dat Oisterwijk in 1212 stadsrechten heeft gekregen van hertog Hendrik I van Brabant. Dat is in 2012 dan ook uitgebreid gevierd, met de Oisterwijk 800 feesten.

Verder staat Oisterwijk natuurlijk bekend om de Oisterwijkse bossen- en vennen en het heidegebied de Kampina. Ik zeg altijd dat je hier zo’n beetje tot in het oneindige kan wandelen en fietsen en dat is ook echt zo.

DSC06207

Foto’s bij deze blog zijn door mijzelf gemaakt.

 

 

Dierendag

Vandaag is het dierendag, dus zet ik mijn huisdieren in het zonnetje.

20160920_100910

Over mijn caviabeesten schreef ik een tijdje terug al een hele blog. Fabin (de driekleurige) en Fluff (de zwarte borstelhaar) zijn nog niets veranderd. Ze vinden elkaar nog steeds niet aardig, ze wonen nog steeds apart en ze zijn nog steeds dol op wortel. Ondertussen wonen ze bijna 3,5 jaar bij mij. Ik vind cavia’s gewoon heel schattige beestjes, ik denk dat ik de rest van mijn leven cavia’s als huisdier zal hebben. Ze maken schattige geluidjes en zijn gewoon heel lief.

20160929_175749

Naast de cavia’s heb ik ook wandelende takken. Ze zijn pas in juli uit hun ei gekropen en zijn dus nog vrij klein. Op de foto zie je er een paar aan de rechterkant. Het is lastig om een goede foto van ze te maken. Er zijn er nog zes in leven en die zijn nu wel zo groot dat ze in leven zullen blijven. Wandelende takken leven maar ruim een jaar. Ze zijn onzijdig van geslacht en aan het einde van hun leven leggen ze eitjes. Als die eitjes een paar maanden later uitkomen, zijn de ouders meestal al overleden. Ze heten wandelende takken, omdat ze als ze bang zijn, hun poten tegen hun lijf aanvouwen en daardoor op een takje lijken. Vroeger heb ik ook wandelende takken gehad, dus ik vind het leuk dat ik ze nu weer heb. Ze eten alleen maar klim-op, dus ze zijn heel makkelijk te verzorgen. Ik vind het rustgevend om te kijken hoe ze rondklimmen tussen de klim-op en de wanden van de glazen bak waarin ze wonen.

Mr. de Rooy en Mr. de Bruin zijn niet mijn eigen huisdieren, maar ze komen wel regelmatig voorbij op mijn facebook en instagram. Het zijn de schildpadden van mijn oom en tante. Zij gaan regelmatig op vakantie en dan zorg ik voor hun huisdieren.Schildpadden kunnen zo’n 95 jaar oud worden (ze zijn pas zo’n 10 jaar oud), dus heb ik gezegd dat ze in hun testament op moeten laten nemen dat ik de schildpadden erf. Het zijn landschildpadden en ze blijven hun hele leven groeien. Ze zijn vegetariër en eten net als de cavia’s graag andijvie. Ik vind het cool om te zien, hoe ze de andijvie als het ware naar binnen zuigen. Daarnaast vind ik schildpadden echte oerdieren, ze leefden waarschijnlijk al op aarde, ten tijde van de dinosaurussen!

 

 

Meatless Monday: Discussie over gezond eten

We gingen met (bijna) heel het gezin samen eten. De vraag was alleen: wat? Met gezinsleden waarbij de eetgewoonten en de gedachten daarover zo extreem verschillen is dat vaak best een ding.

familyfight

In de gezins-app zei mijn broertje dat hij gezond wilde eten, dus hij wilde spinazie, paprika en vlees.

Ik stuurde terug dat vlees niet gezond is, met een duivelse smiley erbij. Het was meer als grapje bedoeld, maar hij hapte meteen: Broertje stelde dat mijn vleesvervangers net zo ongezond zijn als vlees…en daar volgde dus een felle discussie op, want dat ben ik absoluut niet met hem eens.

thinkbeforeyouact

Het hele idee van duurzaamheid dat achter vegetarisch eten zit, zal mijn broertje een worst wezen. En helaas staat hij daar niet alleen in, grofweg de meeste mensen denken hier nooit over na.

Ik verzucht wel eens dat het eigenlijk niet helpt dat ik vegetariër ben, want wat ik niet aan vlees consumeer, wordt door de mannelijke gezinsleden ruimschoots gecompenseerd. Mijn moeder eet wel regelmatig vegetarisch, dus zij is een flexitariër, want het vlees voor altijd laten staan, wil ze niet.

Het is ook zeker wel fijn dat mijn beste vriendinnen uit zichzelf al flexitariër zijn.

voedingscentrum-advies

Dus hier nog 1x waarom het écht beter voor de hele wereld zou zijn als iedereen minder vlees zou gaan eten:

In 2050 zijn we naar verwachting met 9 miljard mensen op aarde. En zijn mensen in arme landen bovendien rijker dan nu, waardoor ze meer vlees kunnen eten. Als al deze mensen naar westerse maatstaven vlees gaan eten, dan hebben we in 2050 minstens twee aardbollen nodig om in hun behoeften te voorzien!

Wist je dat…

• De mondiale veehouderij 12% bijdraagt aan de wereldwijde uitstoot van broeikasgassen.

• De mondiale veehouderij 30% bijdraagt aan het wereldwijde verlies van dieren- en plantensoorten op land.

• De productie van 1 kilo Nederlands rund gelijk staat aan de CO2-uitstoot van 169 autokilometers. En dat de productie van 1 kilo Nederlands rund een flinke achtertuin vergt aan landbouwgrond (47 m2). Voor een kilo Braziliaans rund is dat zelfs 289 m2.

• Er met de jaarlijkse hoeveelheid mest van al het vee in Nederland een laag mest van 2,5 meter dik in alle tuinen van Nederland kan worden gestort.

• Er voor de productie van al het vlees dat in Nederland gegeten wordt, evenveel water nodig is als 13 maal het jaarlijkse watergebruik van alle Nederlandse huishoudens.

• De consumptie van veel rood vlees en bewerkt vlees leidt tot een significant hoger risico op het ontwikkelen van hart- en vaatziekten. Het risico op hartziekten zoals een hartaanval, is 37% lager bij mannelijke vegetariers vergeleken met mannelijke niet-vegetariers.

• Onderzoek heeft uitgewezen dat de consumptie van veel rood vlees een significant hogere kans geeft op kanker in de darmen, slokdarm, alvleesklier, lever, longen, keel en prostaat. De consumptie van veel bewerkt vlees leidt tot een verhoogd risico op kanker in de darm, longen, prostaat en blaas. Vegetariërs hebben 40% minder kans op kanker dan mensen die vlees eten.

• We in Nederland 70% meer dierlijk vet eten dan gezond is, en ruim 50% meer eiwitten dan nodig. En dat er bovendien een wetenschappelijk verband is aangetoond tussen overgewicht en veel vlees eten.

• Er als gevolg van dierziekten de afgelopen 15 jaar miljoenen dieren zijn afgemaakt: Q-koorts: 62.500 geiten; vogelgriep: 30 miljoen kippen; MKZ: 270.000 koeien, schapen en geiten; varkenspest: 11 miljoen varkens; BSE: 6.500 koeien.

• Er steeds meer dierziekten zijn die ook bij mensen tot gezondheidsproblemen leiden. Voorbeelden zijn de vogelgriep, Q-koorts, BSE en de antibiotica resistente bacteriën MRSA en ESBL die ook mensen voor antibiotica resistent kunnen maken.

• In de bio-industrie het gebrek aan ruimte en afleiding tot verveling en stress bij dieren leidt. Veel dieren worden ernstig beperkt in hun natuurlijk gedrag.

Genoeg redenen dus om flexitariër of vegetariër te worden!

superflexi

Als alle Nederlanders twee dagen per week plantaardige vleesvervangers zouden eten in plaats van vlees, dan zou dat per jaar de CO2-uitstoot van 570.000 personenauto’s schelen. Bovendien is het beter voor de gezondheid, het milieu, de natuur en het dierenwelzijn.

Als flexitariër eet je één of meerdere dagen per week geen vlees. Bij voorkeur eet je op die dagen plantaardige alternatieven. Dit is:

• Beter voor je gezondheid: minder kans op hart- en vaatziekten, kanker, overgewicht en diabetes.

• Beter voor het milieu en de natuur: minder uitstoot van broeikasgassen, minder boskap, minder verlies van natuur, minder energie- en watergebruik, een kleiner mestoverschot.

• Beter voor het dierenwelzijn: meer ruimte voor dieren, minder dierziektes en minder dierenleed.

30dagenvegetarischlogo-bewerkt_2-jpg

Mocht je nou echt helemaal niet weten hoe je een lekkere, vegetarische maaltijd klaar moet maken, dan helpt de Vegetariërsbond je graag op weg met de 30 Dagen Vegetarisch-tips.

Het grootste gedeelte van bovenstaande tekst komt van de website van GoodBite en zij hebben het weer van deze site.

Afbeeldingen in deze blog zijn van internet geplukt.